مدیر حوزه‌های علمیه کشور: برای هلال احمر دوره‌های آموزشی اعتقادی و دینی در نظر گرفته شود
سپیده رشنو، فعال مدنی مخالف حجاب اجباری که به چهار سال حبس محکوم شده، نامه‌ای به سروناز احمدی، مترجم، فعال حقوق کودک و زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین نوشته و گفته: «حالا که بند زنان اوین را زندان در زندان کرده‌اند دیگر چیزی نمی‌تواند جلوی مذاب کلماتم بایستد.»
سروناز احمدی و ۱۲ تن دیگر از زنان زندانی سیاسی در اوین، پس از اعتراض زنان زندانی سیاسی به حضور مقام‌های قضایی در زندان اوین با ممنوعیت‌هایی از جمله ممنوعیت تماس مواجه شده‌اند.
سروناز احمدی علاوه بر این، با ممنوعیت‌های مختلفی از جمله ممنوعیت حق ملاقات با خانواده، ممنوعیت دریافت کتاب و ممنوعیت اجازه ترجمه کتاب در زندان مواجه شده است.
سپیده رشنو در این نامه که با صدای او در کانال تلگرامی‌اش منتشر شده خطاب به سروناز احمدی می‌گوید: «سروناز، عزیزکم، حدودا یک ماهی از آخرین نامه‌ات می‌گذرد. در این مدت همه کلماتم را برایت کنار گذاشته‌ام، چون هر هفته فکر می‌کردم در دو قدمی سروستانم و احتمالا اگر نامه‌ای بنویسم، دیرتر از خودم به بند نسوان می‌رسد.»
عبارت «اگر نامه‌ای بنویسم، دیرتر از خودم به بند نسوان می‌رسد» او، به احتمال اجرای قریب‌الوقوع حکم چهار سال حبس خود اشاره دارد.
میلاد پناهی‌پور، وکیل سپیده رشنو در آذرماه امسال با اعلام خبر تشکیل پرونده سوم برای موکلش گفته بود که دادگاه تجدیدنظر او را به اتهام «انتشار تصاویر مبتذل در فضای مجازی» به ۴ ماه حبس قطعی محکوم کرد و مجموعا در دو پرونده به ۳ سال و ۱۱ ماه حبس قطعی محکوم شده است.
رشنو در ادامه با اشاره به افزایش فشارهای امنیتی و قضایی بر ۶۱ زن زندانی سیاسی در زندان اوین گفته: «حالا که بند نسوان را زندان در زندان کرده‌اند و با قطع تماس‌ها و ملاقات‌ها، از آن مساحت کوچک آزادی در زندان هم کاسته‌اند، حالا که مادرت روزهاست صدایت را نشنیده، دیگر چیزی نمی‌تواند جلوی مذاب کلماتم بایستد.»
این زن مخالف حجاب اجباری در نامه خود تاکید کرده که «برای من خط مقدم زن، زندگی، آزادی، بند نسوان اوین است. بیخِ بیخِ گوش استبداد، خط مقدم همه نشدن‌ها، نداشتن‌ها و اجبارها؛ خط مقدم جنگیدن برای ذره‌ای بیشتر توی حیاط ماندن و آُمان را دیدن. برای گرفتن قرصی و ذره‌ای از درد آرام شدن. کتابی بیشتر داشتن یا دقیقه‌ای بیشتر در آغوش گرفتن در ملاقات‌ها یا ثانیه‌هایی بیشتر شنیدن پست تماس‌های کوتاه.»
او با بیان اینکه «این روزها برای تو و دیگر خواهرانم زندان در زندان است و برای من برهوت بلاتکلیفی است» گفته: «روی میز اجرای احکام سه پرونده روی هم است که نام من رویشان نوشته شده است.»
رشنو در نامه خود از نرگس محمدی، سپیده قلیان، بهاره هدایت، سها مرتضایی، گلرخ ایرایی، الهه محمدی، نیلوفر حامدی و آنیشا اسداللهی به عنوان زنانی که در خط مقدم‌اند یاد کرده و گفته: «لای همه گریه‌های بی‌صدا در شب‌های پر از تنگی و خفگی‌ات تا می‌توانی بخند که در اسارت، آزادی به اندازه یک لحظه خندیدن باز می‌گردد.»
سروناز احمدی، مددکار اجتماعی، مترجم و زندانی سیاسی ۲۵ ساله است که دوران محکومیت ۶ ساله خود را در بند زنان زندان اوین می‌گذراند.
احمدی دارای مدرک کارشناسی مددکاری اجتماعی و دانشجوی کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی است.
او به عنوان مددکار عمدتا با کودکان افغانستانی و در محله‌های پرآسیبی مثل دروازه‌غار کار کرده و به گفته خودش، تنها چیزی که برای کودکان افغانستانی خواسته بود و پی‌گیر آن بود حقوق ابتدایی همچون آموزش، درمان و مسکن آنها بود.
سروناز احمدی به عنوان مترجم در حوزه‌های زنان و کارگران ترجمه‌هایی داشته و کتاب «انقلاب در نقطه صفر» نوشته «سیلویا فدریچی» با ترجمه او منتشر شده و کتاب «قدرت زنان و واژگونی جامعه» را در دست چاپ دارد.
کامیار فکور، همسر سروناز احمدی، روزنامه‌نگار و هنرمند رپ هم در حوزه اقتصاد، محیط زیست و کارگران فعالیت داشته و دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می‌کند.
سکینه پاد، دستیار ابراهیم رئیسی، با بیان اینکه «بهترین جایی که می‌تواند به مسائل زنان مطابق روز پاسخ دهد، شورای فقهی زنان است»، گفت که «تشکیل شورای فقهی زنان می‌تواند نسبت به بسیاری از مسائل زنان که باید در بستر شرع و فقه حل شوند، پاسخ دهد.»
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل تعدادی از خانواده‌های قربانیان هواپیمای اوکراینی در مصاحبه با «دیده‌بان ایران» گفت که «تنها متهم ردیف اول بازداشت بود که او هم به دلیل اینکه حکم قطعی نشده، با قرار وثیقه آزاد شد و بقیه متهمان هم حکم‌شان قطعی نشده تا بازداشت شوند.»
محسن اسدی لاری، پدر دو تن از قربانیان پرواز اوکراینی، به روزنامه «هم‌میهن» گفت که «همان تیم شلیک‌کننده به هواپیما دستور کارش این بود که تمام وسایل الکترونیکی و کارت شناسایی مسافران را جمع‌آوری و تخریب کنند چرا که می‌دانستند عزیزان ما در خلال آن ۴ دقیقه، فیلمبرداری کرده بودند.»
روز دوشنبه ۱۸ دی و هم‌زمان با چهارمین سالگرد سرنگونی هواپیمای اوکراینی به دست سپاه پاسداران، تعدادی از خانواده‌های جانباختگان با تجمع در محل وقوع حادثه در شاهدشهر یاد قربانیان را گرامی داشتند و شعار «فریاد از این بیداد» سر دادند.
منظر ضرابی که چهار تن از اعضای خانواده‌‌اش در این حادثه جان خود را از دست دادند، شلیک به هوایپمای اوکراینی را «کشتار دسته‌جمعی» خواند و گفت این جنایت به دست حکومت جمهوری اسلامی انجام گرفت.
ضرابی که بدون تن دادن به حجاب اجباری در این مراسم شرکت کرده بود، خواستار زنده ماندن یاد قربانیان پس از «روزها، ماه‌ها و سال‌ها دروغ» درباره این حادثه شد.
توران شمس‌الهی، مادر همسر پریسا اقبالیان و مادربزرگ ری‌را اسماعیلیون، با اشاره به ممنوع‌الخروج شدنش برای شرکت در چهارمین سالگرد این جنایت در تورنتو گفت ما برای خروج از ایران به کسی التماس نخواهیم کرد.
او خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی افزود: «کسی را که چیزی برای از دست دادن ندارد، از مرگ و شکنجه و ممنوعیت نترسانید. شما هستید که باید از ما بترسید.»
جمشید رحمانی‌فر، پدر نسیم رحمانی‌فر، دیگر قربانی شلیک موشک سپاه به هواپیمای اوکراینی با اشاره به حضور گسترده نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی و تصویربرداری از شرکت‌کنندگان در این مراسم، آنها را به در نظر گرفتن «شرافت» فراخواند.
خسرو ملک، پدر مریم ملک دادگاه رسیدگی به پرونده متهمان این جنایت را نمایشی خواند و گفت این محاکمه «صرفا با هدف قطعی پایمال نمودن خون بی‌گناهان» برگزار شده است.
وکیل تعدادی از خانواده‌های جانباختگان هواپیمای اوکراینی: متهم ردیف اول پرونده آزاد شده است
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل تعدادی از خانواده‌های قربانیان هواپیمای اوکراینی در مصاحبه با وب‌سایت خبری دیده‌بان ایران اعلام کرد در جریان رسیدگی به پرونده شکایت از آمران و عاملان این حادثه، تنها متهم ردیف اول بازداشت شده بود که او هم آزاد شده است.
علیزاده طباطبایی گفت: «متهم ردیف اول بیش از نیمی از محکومیتش را گذرانده و چون حکم قطعی نشده بود، با قرار آزاد شد ... بقیه متهمان هم حکم‌شان قطعی نشده تا بازداشت شوند.»
در فروردین ماه سال جاری دادگاه نظامی تهران فرمانده تور ام‌یک، سامانه شلیک‌کننده به این هواپیما را به عنوان متهم ردیف اول به مجموعا ۱۳ سال حبس و پرداخت دیه محکوم کرد که اشد مجازات آن یعنی ۱۰ سال قابل اجراست.
با در نظر گرفتن این که شلیک به هواپیما در ۱۸ دی ماه سال ۱۳۹۸ اتفاق افتاده است مشخص نیست که مبنای محاسبه برای آزادی متهم ردیف اول چه بوده و به نظر می‌رسد این متهم حتی قبل از گذراندن نیمی از حبس خود آزاد شده است.
در بین سایر محکومان که پرسنل نظامی هستند، نام هیچ یکی از مقام‌های ارشد نظامی و حکومتی جمهوری اسلامی به چشم نمی‌خورد.
علیزاده طباطبایی افزود با اعتراض خانواده‌های قربانیان، پرونده فرجام‌خواهی به دیوان عالی کشور رفته اما پس از گذشت ۱۰ ماه هنوزی پاسخی از دیوان دریافت نشده است.
او صادر نشدن رای درباره این پرونده در دیوان عالی کشور را غیرعادی خواند و افزود خانواده‌های قربانیان هواپیمای اوکراینی از مسوولان سیاسی، نظامی و هواپیمایی جمهوری اسلامی به اتهام نشر اکاذیب شکایت کرده بودند که این پرونده هم به سرانجامی نرسیده است.
به گفته علیزاده طباطبایی، «پرونده نشر اکاذیب در دادسرای عمومی رسیدگی و رای صادر شد که مشمول مرور زمان شده است. درصورتی که شکایت در دست دستگاه قضایی بود ولی گفتند مشمول مرور زمان شده است.»
خانواده‌های دو قربانی هواپیمای اوکراینی: وسایل شخصی مسافران برای از بین بردن شواهد تخریب شد
خانواده دو تن از جانباختگان در مصاحبه با روزنامه هم‌میهن، رای صادر شده علیه متهمان این پرونده را «سخیف» و «بسیار سبک» خواندند و تاکید کردند: «در تمام مراحل تحقیق، بازپرسی و رسیدگی دادگاه و حکم هیچ‌کدام عادلانه نبود.»
آنها با اشاره به اقدام مسوولان جمهوری اسلامی در تحویل ندادن برخی وسایل شخصی قربانیان این حادثه به خانواده‌ها گفتند هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای از سوی حکومت برای این تصمیم ارائه نشده است.
این دو خانواده با اشاره تلویحی به اقدامات سپاه پاسداران در جریان رسیدگی به این پرونده اضافه کردند: «این نهاد امنیتی که در واقع همان تیم شلیک کننده بوده از ابتدا دستور کارش این بود که تمام وسایل الکترونیکی و کارت شناسایی مسافران را جمع‌آوری و تخریب کنند چرا که می‌دانستند ... حتما عزیزان ما در خلال آن چهار دقیقه شروع کرده بودند به فیلمبرداری و اگر این‌ها جمع می‌شد و اطلاعاتی که آن زمان بود، اقدام می‌شد، پرونده قطوری می‌شد علیه کسانی که این جنایت را انجام دادند.»
حامد اسماعیلیون، عضو هیات مدیره انجمن دادخواهی برای پرواز پی‌اس۷۵۲ در گفت‌وگو با ایران اینترنشنال از مذاکره با دولت کانادا برای تشکیل پرونده علیه جمهوری اسلامی در سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی (ایکائو) خبر داد.
تیرماه سال جاری چهار کشور متضرر در انهدام هواپیمای اوکراینی با موشک‌های سپاه پاسداران، شامل بریتانیا، کانادا، سوئد و اوکراین رسما از جمهوری اسلامی به دلیل سرنگون کردن عمدی این هواپیما به دیوان بین‌المللی دادگستری شکایت کردند.
