جلالی، نماینده رفسنجان: لغو مراسم سالگرد قاسم سلیمانی مثل لغو حکومت است

رضا شفاخواه، وکیل مدافع حسین نعمتی، با اعلام خبر برگزاری پنجمین جلسه رسیدگی به پرونده موسوم به اکباتان، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «آخرین دفاعیات به وکالت از حسین نعمتی ارائه شد و منتظر صدور حکم دادگاه هستیم.»

به گفته این وکیل دادگستری، تعدادی از متهمین برای شنبه شانزدهم احضار شده بودند و مابقی از جمله موکل او روز دوشنبه محاکمه شده است.

وب‌سایت هرانا در این باره نوشته که این جلسه از بابت رسیدگی به اتهام «مشارکت در قتل» برگزار شده و بخش دیگر پرونده این شهروندان از بابت اتهامات «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «محاربه» در دادگاه انقلاب تهران در حال رسیدگی است.

ششم آبان‌ماه ۱۴۰۱، همزمان با خیزش سراسری، یک طلبه بسیجی به نام آرمان علی‌وردی در شهرک اکباتان کشته شد.

رسانه‌های حکومتی، علی‌وردی را طلبه «حوزه علمیه آیت‌الله مجتهدی»، «بسیجی یگان امنیتی امام رضا» و عضو «سپاه محمد رسول‌الله تهران بزرگ» معرفی کردند که ساکن منطقه شهران تهران بوده است.

این رسانه‌ها از جمله شبکه العالم به وضوح به نقش علیوردی در سرکوب اعتراضات اشاره کردند. العالم نوشت علیوردی در «ماموریت‌های بسیج» برای مقابله با آنچه «ناآرامی و اغتشاشات» توصیف کرده، حضور داشت.

پس از کشته شدن این نیروی نظامی، بیش از ۵۰ نفر از جوانان ساکن شهرک اکباتان توسط نیروهای امنیتی و انتظامی بازداشت و برای ۱۴ نفر از آنها کیفرخواست صادر شد.

از میان این افرد، میلاد آرمون در تاریخ ۱۱ آبان ۱۴۰۱، علیرضا کفایی و علیرضا برمرز پورناک در تاریخ ۱۳ آبان ۱۴۰۱، سیدمحمدمهدی حسینی در تاریخ ۱۵ آذر ۱۴۰۱، امیرمحمد خوش‌اقبال در تاریخ ۱۶ آذر ۱۴۰۱، حسین نعمتی در تاریخ ۲۳ آذر ۱۴۰۱، مهدی ایمانی در تاریخ ۲۴ آبان ۱۴۰۱ و پس از آنها نوید نجاران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند و هم‌اکنون در زندان قزلحصار کرج بسر می‌برند.

سخنگوی قوه قضاییه، در اردیبهشت امسال از طرح اتهام «محاربه از طریق تمسک به سلاح سرد و اقدام علیه امنیت ملی» برای سه تن از این افراد خبر داد.

بنا بر کیفرخواست صادر شده از سوی محمد شهریاری، سرپرست دادسرای جنایی تهران، میلاد آرمون، محمدمهدی حسینی و مهدی ایمانی به «محاربه» و علیرضا کفایی، امیر محمد خوش‌اقبال، علیرضا برمز پورناک و حسین نعمتی به اتهاماتی از جمله «مشارکت در قتل عمد» و «اخلال در نظم و آرامش عمومی» متهم شده‌‌اند. همچنان از اتهامات مطروحه علیه نوید نجاران که در رابطه با این پرونده در اهواز بازداشت شده، اطلاعی حاصل نشده است.

در همین کیفرخواست، هفت نفر دیگر شامل یاسمین دشتانی، امیرمهدی رضایی، عرفان رضایی، غلامرضا نبی‌گل، سارا اژدری، آریا پاکزاد و محمدرضا افتخار با اتهامات «مشارکت در ضرب و جرح عمدی، اخلال در نظم و آرامش عمومی و توقیف غیر قانونی» روبه‌رو شده‌اند.

مرکز مشاوره و آموزش حقوقی دادبان، انتساب اتهام محاربه به متهمان ردیف اول تا سوم این پرونده را نتیجه «اعمال نفوذ غیرقانونی سرپرست دادسرای جنایی تهران در پرونده و اقدام غیرقانونی ایمان افشاری، قاضی دادگاه انقلاب تهران» عنوان کرده بود.

دادبان با یادآوری اینکه پرونده این متهمان دارای ایرادها و ابهام‌های اساسی است، از مورد میلاد آرمون، متهم ردیف اول این پرونده یاد کرد که به‌ صراحت گفته بود «هرگز هیچ سلاحی اعم از سرد یا گرم در دست نداشته است».

در ویدیویی که رسانه‌های جمهوری اسلامی از مواجهه میلاد آرمون با حسین رحیمی، فرمانده انتظامی استان تهران منتشر کرده‌اند هم او به‌وضوح اعلام می‌کند هرگز چاقو در دست نداشته و اصرار رحیمی به داشتن چاقو و ضربه‌ زدن با آن به بسیجی کشته‌شده را صراحتا «رد» می‌کند.

شهرک اکباتان در غرب تهران که ساکنان آن عموما از طبقه متوسط هستند، یکی از کانون‌های اعتراضات در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ مردم علیه جمهوری اسلامی بود و از ابتدای خیزش ویدیوهای فراوانی از اعتراض هماهنگ و یکپارچه آنها در رسانه‌های اجتماعی همرسانی شد.

خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی که از شهریورماه ۱۴۰۱ در واکنش به کشته شدن مهسا ژینا امینی در بازداشت پلیس گشت ارشاد آغاز شد، با سرکوب شدید معترضان از سوی حکومت مواجه شد.

جمهوری اسلامی تاکنون دست‌کم هشت معترض از جمله محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمد حسینی، محمدمهدی کرمی، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی و میلاد زهره‌وند را در ارتباط با خیزش اعدام کرده و منوچهر مهمان‌نواز، منصور دهمرده، محمد قبادلو، مجاهد کورکور و رضا رسایی در خطر جدی اعدام هستند.

بنا بر آمار منتشر شده از سوی نهادهای حقوق بشری، در جریان این خیزش انقلابی دست‌کم ۵۵۱ معترض از جمله ۶۸ کودک کشته شده، دست‌کم ۲۲ تن از معترضان با مرگ‌هایی مشکوک یا خودکشی جان خود را از دست دادند و صدها تن از ناحیه چشم آسیب دیدند.

غلامحسین محسنی اژه‌ای، رییس قوه قضاییه، اواسط اسفندماه سال گذشته بدون اشاره به شمار افراد بازداشت شده در جریان خیزش گفته بود ۲۲ هزار نفر از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ با «عفو علی خامنه‌ای» آزاد شده‌اند.

بر اساس افشاگری این روزنامه، اریک ون سابن، در سال ۲۰۰۸ با انتقال موفقیت‌آمیز این ویروس نقش مهمی در برنامه مشترک آمریکا و اسرائیل برای به عقب راندن برنامه غنی‌سازی هسته‌ای جمهوری اسلامی ایفا کرد.

این عملیات را سرویس اطلاعات و امنیت عمومی هلند (AIVD) به شیوه‌ای مخفیانه و بدون اطلاع سیاستمداران این کشور اجرا کرد.

تحقیقات دو ساله روزنامه‌نگاران هلندی در این باره که شامل گفتگو با ۱۹ نفر از کارمندان دو سازمان اطلاعاتی هلند است نشان می‌دهد برخلاف گذشته که تصور می‌شد یک مهندس ایرانی مسئول انتقال استاکس‌نت به داخل تاسیسات هسته‌ای بوده است، یک شهروند هلندی ۳۶ ساله مسئولیت انتقال و نصب تجهیزات آلوده را به عهده گرفته بود.

گزارش منتشر شده تاکید می‌کند در حالی که مدیران سرویس اطلاعات و امنیت عمومی هلند از مشارکت خود در این عملیات اطلاع داشتند، از جزئیات مسئولیت خود درباره انتقال ویروس به داخل تاسیسات هسته‌ای بی‌اطلاع بوده‌اند. یکی از منابع این روزنامه به خبرنگاران گفت آمریکایی‌ها از آن‌ها «سوءاستفاده» کرده‌اند.

گزارش‌های پیشین درباره استاکس‌نت نشان می‌دهد بیش از ۱ میلیارد دلار برای تولید آن هزینه شده است.

گزارش روزنامه فولکس‌کرانت می‌گوید علاوه بر کابینه نخست‌وزیر، کمیته مخفی هلند نیز از نقش این کشور در خرابکاری هسته‌ای علیه جمهوری اسلامی اطلاعی نداشت. این کمیته مخفی که متشکل از چهره‌های مختلف احزاب سیاسی است به طور متداول در جریان پروژه‌های اطلاعاتی هلند قرار می‌گیرد.

با این حال تحقیقات نشان می‌دهد اریک ون سابن دو هفته پس از ترک ایران در یک تصادف موتور سیکلت در شهر دبی جان خود را از دست داد. در حالی که هیچ مدرکی دال بر مشکوک بودن این تصادف وجود ندارد اما یکی از کارمندان سرویس اطلاعات و امنیت نظامی هلند به خبرنگاران گفت مرگ او «بهای گزاف» کارش بوده است.

ون سابن که در سال ۲۰۰۵ به استخدام سرویس اطلاعاتی هلند درآمد هوش فنی، شبکه منطقه‌ای و ارتباطات داخلی با ایران داشت. علاوه بر این موارد، داشتن همسر ایرانی او را به گزینه‌ای ایده‌آل برای انجام این ماموریت بدل کرده بود.

روزنامه «نشنال» امارات پس از مرگ ون سابن از او به عنوان مهندسی یاد کرد که کمک شایانی به کشورهای خلیج فارس کرده است. این روزنامه همچنین به سفرهای متعدد او به ایران و کشورهایی نظیر سودان، یمن و شرق آفریقا اشاره کرده بود.

تحقیقات نشان می‌دهد این نیروی اطلاعاتی هلند ویروس استاکس‌نت را در یکی از سفرهایش به ایران و به احتمال زیاد هنگام نصب یک پمپ آب در تاسیسات نطنز به این مجموعه هسته‌ای منتقل کرده است.

مشخص نیست اریک ون سابن تا چه اندازه از جزئیات نقش خود در این عملیات مطلع بوده است.

انتشار این گزارش تحقیقاتی باعث شده تا چندین نماینده پارلمان هلند درباره دلایل فقدان اطلاع‌رسانی به این نهاد و نیز هیات دولت درباره چنین عملیاتی از سرویس‌های اطلاعاتی این کشور توضیح بخواهند.

شهریور ۱۳۹۸ گزارشی تحقیقاتی از سوی سایت یاهو منتشر شد که به ایرانی بودن فرد مسئول انتقال استاکس‌نت به داخل تاسیسات نطنز اشاره می‌کرد.

بر اساس این تحقیقات موساد و سی‌آی‌ای در سال ۲۰۰۴، از هلند خواسته بودند تا برای دسترسی به تاسیسات نطنز به آن‌ها کمک کند. سه سال بعد از آن، یک مامور مخفی که در نقش مهندس مکانیک یک شرکت پیمانکار در نطنز مشغول کار بود استاکس‌نت را به سیستم‌های هدف منتقل کرد.

یکی از منابع آگاه در این رابطه گفته بود: «جاسوس هلندی مهم‌ترین بخش (برنامه) ورود ویروس به نطنز بود.»

این عملیات پیچیده و پرهزینه که به عملیات «بازی‌های المپیک» معروف بود، برای نابودی برنامه هسته‌ای ایران طراحی نشده بود بلکه هدف آن به تعویق انداختن این برنامه تا زمانی بود که تحریم‌ها و دیپلماسی سیاسی تاثیر خود را بگذارند؛ راهبردی که در نهایت موفق از آب درآمد و باعث شد جمهوری اسلامی ایران پای میز مذاکره بنشیند و در سال ۲۰۱۵، به برجام برسد.

به گفته منابع آگاه، آمریکا و اسرائیل علاوه بر هلند همکارانی از دو کشور آلمان و فرانسه نیز داشتند. نام این عملیات نیز به همین خاطر بازی‌های المپیک انتخاب شده بود چرا که استعاره‌ای از پنج حلقه نماد مشهورترین رویداد بین‌المللی ورزشی جهان بود.

با این حال در گزارش‌های منتشر شده به نقش سازمان اطلاعات بریتانیا در این پروژه نیز اشاره می‌شود.