وزارت خارجه جمهوری اسلامی: حق پاسخ به اسرائیل به دلیل کشتن اعضای سپاه در سوریه محفوظ است

در این بیانیه آمده است پس از تجمعات سال‌های گذشته هزاران نفر از معلمان در استان فارس و گشوده شدن فصلی نو از مطالبه‌گری صنفی، مسوولان کانون صنفی استان فارس هزینه‌های بسیاری بابت این انسجام و اتحاد متحمل شدند و پاداش شجاعت، جسارت و پایداری آن‌ها پس از سال‌ها فعالیت در چارچوب قانون اساسی، احکام ناعادلانه، سنگین و حبس‌های طولانی‌مدت بوده است.

ایرج رهنما و غلامرضا غلامی کندازی در آذر ماه امسال با حکم شعبه ۳۷ دادگاه تجدید نظر استان فارس به ترتیب به پنج و ۱۱ سال حبس محکوم شدند.

این فعالان صنفی معلمان در «مجازات‌هایی تکمیلی»، هر کدام به دو سال ممنوعیت خروج از کشور با ابطال گذرنامه و دو سال ممنوعیت فعالیت در فضای مجازی محکوم شدند.

غلامرضا غلامی علاوه بر این به دو سال تبعید به شهرستان بیرجند محکوم شده است.

رهنما از تاریخ ٢٣ دی‌ ماه «برای اعتراض به حکم ظالمانه کسانی که قانون اساسی را به سخره گرفته‌اند» اعتصاب غذا کرد و گفت: «از همه همکاران مطالبه‌گر و بیدارم تقاضای یاری دارم در صورتی که سلامتی‌ام دچار مشکل شود، حاکمیت مسوول مستقیم است.»

غلامی نیز با بیان اینکه به اتهامات کاملا واهی محکوم به ١١ سال زندان و دو سال تبعید شده‌ است و بیش از سه ماه است در زندان به سر می‌برد، در پیامی از زندان عادل‌آباد شیراز گفت: «از ٢٣ دی برای اعتراض به این احکام سفارشی و همچنین اعتراض به سکوت مسوولین اعتصاب غذا می‌کنم و تا پای جان ادامه می‌دهم زیرا مطالبات جامعه فرهنگیان از چنان قداستی برخوردار است که همگان برای اجرای این مطالبات باید هم‌صدا و هم‌گام شویم.»

این معلم زندانی در پیام خود از همکارانش در سراسر کشور خواست به هر شکل که صلاح می‌دانند اعتراض خود را نسبت به این روند ظالمانه اعلام کنند.

معلمان و شهروندان امضا کننده بیانیه اعتراض به وضعیت غلامی و رهنما تاکید کرده‌اند: «شرایط جسمی و سنی این عزیزان و مخاطرات زیاد و جبران‌ناپذیر اعتصاب غذا، خانواده، فعالان صنفی و همه ما را به سختی نگران کرده است.»

آنان از مسوولان قضایی خواسته‌اند با پذیرش خواسته این دو معلم زندانی، موجب پایان یافتن اعتصاب غذایشان شوند.

امضاکنندگان این بیانیه گفته‌اند: «درصورت بی‌توجهی مسوولان قضایی به این موضوع، هر گونه خطر و گزندی متوجه جان این معلمان مطالبه‌گر و حق‌طلب شود، ما قوه قضاییه را مقصر اصلی می‌دانیم.»

در دهه‌های اخیر زندانیان سیاسی زیادی به دلیل اعتصاب غذای اعتراضی‌شان در زندان دچار بیماری‌های مختلف و آسیب‌های جدی شده‌اند و برخی نیز جان خود را از دست دادند.

فشار و تلاش حکومت برای سرکوب معلمان و فعالان صنفی در دو دهه گذشته سابقه داشته اما در سال‌های اخیر شمار زیادی از معلمان بازداشت و با احکام سنگین حبس مواجه شده‌اند.

بر اساس ویدیوها و اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، نیروهای قرارداد مدت موقت وزارت نفت، روز شنبه روبه‌روی دفتر مدیرعامل مناطق نفت‌خیز جنوب در اهواز تجمع اعتراضی برگزار کردند.

این تجمع در اعتراض به «اجرا نشدن مصوبه شورای اداری و استخدامی صنعت نفت در دی ۱۴۰۰ (فوق‌العاده تخصصی و مخصوص) و دروغ‌گویی مسوولان وزارت نفت درباره اجرای آن» برگزار شد.

«اصلاح فرمول محاسبه پاداش بهره‌وری مشابه کارکنان مدت معین» و «اصلاح فرمول اضافه‌کاری بر اساس تبصره یک ماده ۳۶ قانون کار» از دیگر مطالبات کارکنان مناطق نفت‌خیز جنوب است.

پیش از این و در آبان‌ ماه امسال، جمعی از بازنشستگان و کارکنان رسمی وزارت نفت شاغل در شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب واقع در اهواز دست به تجمع اعتراضی زدند.

تجمع اعتراضی کارگران پالایشگاه‌های پارس جنوبی

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت از تجمع کارگران پالایشگاه‌های اول، سوم، پنجم ،ششم، هفتم، هشتم، نهم، دهم و دوازدهم پارس جنوبی در روز شنبه ۳۰ دی‌ ماه خبر داد.

بر اساس این گزارش، کارگران این پالایشگاه‌ها از ساعت هفت صبح با شرکت در تجمعات اعتراضی از انجام کار خودداری کردند.

به نوشته این تشکل صنفی، این کارگران در پیام‌هایی اعلام کردند تا رسیدن به خواسته‌های خود و پاسخ‌گو شدن مسوولان و مدیران، بر ساعات و روزهای تجمعات خود خواهند افزود.

کانال شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی (ارکان ثالث) در این باره نوشت: «تلاش‌های مدیران داخلی و حراست پالایشگاه‌ها برای متفرق کردن کارگران با شکست مواجه شده و کارگران در برابر آن ایستادگی کرده‌اند.»

کارگران معترض پالایشگاه‌های پارس جنوبی خواسته‌های خود را «حذف شرکت‌های پیمانکاری، اجرای کامل طرح طبقه‌بندی مشاغل، بهره‌مندی از نفت-گاز کارت، بن‌کارت و اعمال مرخصی دو به دو برای کارگران پشتیبانی» عنوان کرده‌اند.

پالایشگاه‌های گاز پارس جنوبی، مجموعه‌ای از ۱۴ پالایشگاه گازی است که در اطراف شهرهای عسلویه، کنگان و تنبک در استان بوشهر واقع شده‌اند.

عدم رسیدگی به مطالبات صنفی و معیشتی کارگران و برگزاری تجمع‌های اعتراضی در شرایطی است که برخی رسانه‌ها و تحلیل‌گران از حرکت صنایع مادر مانند فولاد و پتروشیمی به سمت رکود خبر می‌دهند.

کاهش نرخ سرمایه‌گذاری، توقف پروژه‌های سرمایه‌گذاری در حوزه‌های فولاد و پتروشیمی و ریزش کم‌سابقه و پیاپی شاخص بورس و «دوپینگ‌های مکرر» از منابع ملی صندوق توسعه ملی از جمله نشانه‌های رکود مورد اشاره ناظران است.