زلزله‌ای به بزرگی ۴.۳ شهداد از توابع کرمان را لرزاند
بنا به اطلاع منابع ایران اینترنشنال، ماموران زندان قزلحصار کرج، سلیمی را به بهانه اعزام به بهداری از واحد سه این زندان خارج و به سلول انفرادی منتقل کرده‌اند.
سلیمی به همراه خسرو بشارت، کامران شیخه و انور خضری، سه متهم دیگر این پرونده که به اعدام محکوم شده‌اند، از روز شنبه ٩ دیماه در اعتراض به اعدام سه هم‌پرونده‌ای‌های دیگرشان و خطر اجرای قریب‌الوقوع احکام خود در زندان قزلحصار کرج دست به اعتصاب غذا زدند.
سازمان عفو بین‌الملل ضمن ابراز نگرانی از اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام سلیمی، از مقام‌های جمهوری اسلامی خواست که این حکم فورا متوقف شود.
این سازمان روز ۲۲ دیماه نیز در بیانیه‌ای درباره خطر جدی اجرای حکم اعدام این چهار زندانی کُرد هشدار داد و تاکید کرد که آنها در محاکمه‌ای ناعادلانه و درحالی‌که هدف شکنجه قرار گرفته‌اند، به اعدام محکوم شده‌اند.
قاسم آبسته، ایوب کریمی و داوود عبداللهی، سه هم‌پرونده‌ای آنها، به ترتیب در روزهای ۱۴ آبان، هشت آذر و ۱۲ دیماه امسال در روندی مشابه در زندان قزلحصار کرج اعدام شدند.
خسرو بشارت، کامران شیخه، انور خضری، فرهاد سلیمی، قاسم آبسته، ایوب کریمی و داوود عبداللهی، هفت زندانی عقیدتی کُرد، در آذر ۱۳۸۸ به دست نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
آنها پس از دستگیری به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل و پس از ماهها نگهداری در بازداشتگاه این نهاد امنیتی، به تهران اعزام شدند.
این زندانیان شش ماه نیز در سلول‌های انفرادی بندهای ۲۴۰ و ۲۰۹ زندان اوین تحت بازجویی قرار گرفتند.
آنها نهایتا در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۳۹۱ به زندان رجایی‌شهر کرج انتقال یافتند و مرداد امسال، پس از تعطیلی زندان رجایی‌شهر به زندان قزلحصار کرج منتقل شدند.
این هفت زندانی اهل سنت، اسفند ۱۳۹۴ از سوی محمد مقیسه، رییس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران محاکمه و به اعدام محکوم شدند.
حکم صادر شده بهمن ۱۳۹۸ پس از سال‌ها کشمکش قضایی از سوی شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور تایید و در شهریور ۱۳۹۹ درخواست اعاده دادرسی این زندانیان در دیوان عالی کشور رد شد.
این افراد با اتهاماتی از جمله «محاربه»، «افساد فی الارض»، «هواداری از گروه‌های سلفی» و «قتل» عبدالرحیم تینا که در تاریخ هفت مهر ۱۳۸۷ به دست افراد ناشناس کشته شد، روبه‌رو شده‌اند.
عبدالرحیم تینا امام جماعت مسجد خلفای راشدین شهرستان مهاباد بود.
تمامی متهمان این پرونده بارها در نامه‌هایشان که در سال‌های گذشته از سوی نهادهای حقوق بشری منتشر شدند، بر بی‌اساس بودن اتهام‌های انتسابی به خود تاکید کردند.
