عضو هیات رییسه مجلس: آلودگی هوا، جان بیش از نیمی از جمعیت کشور را تهدید می‌کند
محمدنبی موسوی‌فرد، نماینده خامنه‌ای در خوزستان، با بیان اینکه «باید تمام دستاورد‌های نظام را به مردم نشان داد»، گفت که «مردم با گرانی کنار می‌آیند اما با گرانفروشی کنار نمی‌آیند و فقط سفره ضیق و گرانی را نبینیم.»
موسی سلیمی، دبیر ستاد انتخابات خراسان جنوبی گفت که از مجموع پنج نفر ثبت نام کننده انتخابات مجلس خبرگان رهبری در حوزه استان خراسان جنوبی، تنها صلاحیت ابراهیم رئيسی تایید شده است و رئيسی بدون رقیب خواهد بود. به گفته سلیمی، یک نفر از ثبت نام‌کنندگان نیز انصراف داده بود.
لطف الله دژکام، نماینده خامنه‌ای در استان فارس، با بیان اینکه «مراسم اعتکاف امسال مملو از جوانان است»، گفت که «جوانان ایران نه تنها خواهان دین هستند و فریاد می‌زنند که ای رهبر آزاده، آماده‌ایم آماده، همین جوانان برای حضور پرشور در انتخابات نیز برنامه‌های ویژه‌ای دارند.»
یوسف طباطبایی‌نژاد، نماینده خامنه‌ای در اصفهان، با بیان اینکه «دشمنان تمام سعی خود را برای کاهش مشارکت در انتخابات به کار گرفته‌اند»، گفت که «مشارکت نکردن حتی از روی تنبلی اشتباهی بزرگ است، اگر کسی در انتخابات شرکت نکند، التزام عملی به اسلام ندارد.»
معصومه نجفی پازوکی، معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش روز جمعه شش بهمن به آمار ترک تحصیل کودکان اشاره کرد و گفت حدود ۳۰ هزار دانش‌آموز دارای معلولیت به دلیل محدودیت‌ها، نمی‌توانند مدرسه بروند.
سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره ترک تحصیل کودکان دارای معلولیت جسمی و حرکتی به دلیل مناسب‌سازی نشدن مدارس منتشر شده است.
بسیاری از کودکان دارای معلولیت جسمی و حرکتی به خصوص در شهرهای کوچک و مناطق دور از مرکز، از حضور در مدرسه محروم یا مجبور به ترک تحصیل شده‌اند.
چندی پیش رامک حیدری، مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران دیستروفی با اشاره به مناسب‌سازی نشدن مدرسه‌های کشور برای افراد دارای معلولیت گفت ۸۰ درصد کودکان مبتلا به این بیماری ترک تحصیل کرده‌اند.
دیستروفی بیماری ژنتیکی پیش‌رونده‌ای است که به مرور منجر به تخریب یا بروز اختلال در عضلات و ماهیچه‌ها و در نتیجه ناتوانی در حرکت می‌شود.
به گفته حیدری، کودکان مبتلا به این بیماری در سنین هفت یا هشت سالگی که توان راه رفتن داشته‌اند، به مدرسه رفته و بعد با «پیشرفت بیماری و لزوم استفاده از ویلچر»، از تحصیل بازمانده‌اند.
علاوه بر افراد دارای معلولیت، شماری از دیگر دانش‌آموزان نیز در سال‌های گذشته از تحصیل بازمانده‌اند.
معصومه نجفی پازوکی درباره شمار و آمار این دانش‌آموزان به خبرگزاری ایرنا گفت وزارت آموزش و پرورش آمار دقیقی از این کودکان ندارد.
او هم‌زمان تاکید کرد آمار واقعی در این زمینه «چندان تکان‌دهنده نیست».
نجفی پازوکی به یک سرشماری اولیه درباره دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل در سال ۱۴۰۱ اشاره کرد که رقم ۲۰۰ هزار نفر را نشان می‌دهد اما گفت این رقم واقعی نیست: «بعدا مشخص شد برخی دانش‌آموزان فوت یا مهاجرت کرده‌اند یا سامانه ثبت احوال دچار نقص بوده.»
به گفته این مقام آموزش و پرورش، آخرین آمارها نشان می‌دهند حدود ۱۴۰ هزار دانش‌آموز از تحصیل در مقطع ابتدایی بازمانده‌اند.
خبرگزاری ایرنا با استناد به آمارهای ارائه شده از سوی مسوولان آموزش و پرورش نوشت که در مهر سال ۱۴۰۱، حدود ۹۰۰ هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل در کشور وجود داشت که بیش از ۲۰۴ هزار نفر آن‌ها در دوره ابتدایی بودند.
دی ماه سال گذشته مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی گزارشی درباره بازماندن از تحصیل طی سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۰ منتشر و اعلام کرد در هفت سال مورد نظر، تعداد افراد بازمانده از تحصیل ۲۶ درصد رشد کرده است.
بیشترین آمار ترک تحصیل مربوط به استان سیستان و بلوچستان است که بسیاری از شهروندانش یا به مدرسه دسترسی ندارند یا در مدارس کپری درس می‌خوانند.
یکم مهر امسال روزنامه شرق در گزارشی به وضعیت کودکان کار در استان سیستان و بلوچستان و ترک تحصیل پس از مقطع ابتدایی پرداخت و نوشت که فاصله بعضی روستاهای این استان تا مدرسه به ۲۰ تا ۵۰ کیلومتر می‌رسد.
به گفته کارشناسان، در این بازه زمانی بیش از ۶۰۰ هزار کودک از دبستان ترک تحصیل کرده‌اند که با اضافه کردن دبیرستانی‌ها، این آمار به دو میلیون نفر می‌رسد.
اوایل شهریور امسال یوسف نوری، وزیر سابق آموزش و پرورش با استناد به نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵ گفت هشت میلیون و ۷۹۵ هزار فرد برابر با بیش از یک‌دهم جمعیت ایران بی‌سواد مطلق هستند.
گروهی از متخصصان و کارشناسان روز هشتم آذر با انتشار گزارشی تفصیلی، به بررسی بحران‌های آموزش و پرورش در ایران پرداختند و گفتند علاوه بر بازماندگان از تحصیل، جمعیت بزرگی از نوسوادان و بی‌سوادان برابر با حدود ۱۸ میلیون نفر، فرصت یادگیری با کیفیت را از دست داده‌اند.
بر اساس نتایج پژوهش آنان، نظام آموزشی کشور دچار «بحران کیفیت، عدالت و مشروعیت» است و رویکردهای حکمرانی منجر به ناکارآمدی و مزمن شدن مشکلات این حوزه شده است.
