محمدهادی ایمانیه، استاندار فارس: همه جهان قبول دارند که ایران مستقل‌ترین کشور دنیاست
سازمان حقوق بشری هه‌نگاو خبر داد که در ماه گذشته میلادی شش کولبر با شلیک ماموران مرزی کشته شده و ۴۰ کولبر دیگر نیز زخمی شده‌اند. شش نفر از کولبران مجروح شده زیر ۱۸ سال سن دارند.
در ادامه فشارها بر فعالان صنفی معلمان، عزیز قاسم‌زاده، خواننده و معلم زندانی روز پنج‌شنبه ۱۲ بهمن با پایان مرخصی درمانی برای ادامه حبس به زندان لاکان رشت بازگشت. در خبری دیگر، محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان در یادداشتی دهمین سال حبس رسول بداقی، معلم زندانی را یادآوری کرد.
عزیز قاسم‌زاده، معلم و فعال صنفی معلمان که از ۱۹ فروردین امسال زندانی شده است، روز چهارشنبه ۲۷ دی ماه به مرخصی درمانی اعزام شده بود.
قاسم‌زاده پیش از آن با حکمی که در تاریخ ۲۵ دی ماه از سوی هیات تجدید نظر تخلفات وزارت آموزش و پرورش صادر و در زندان به او ابلاغ شد، با بیش از ۲۵ سال سابقه رسمی، به دلیل فعالیت‌های صنفی از آموزش و پرورش اخراج شد.
این معلم زندانی پیش‌تر در تاریخ ۲۶ خرداد ۱۴۰۱ در ارتباط با برگزاری تجمع اعتراضی معلمان و فرهنگیان در رشت بازداشت و در تیر ماه همان سال با تودیع قرار وثیقه آزاد شد.
او مدتی بعد با حکم شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال زندان محکوم شد و حکمش در دادگاه تجدید نظر استان گیلان عینا تایید شد.
دهمین سال حبس رسول بداقی، معلم زندانی
محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان، روز یک‌شنبه با انتشار یادداشتی در رسانه اجتماعی ایکس، با یادآوری اینکه «دقیق می‌شود ۱۰ سال که رسول بداقی پشت میله‌های زندان بوده است»، نوشت: «بی‌اغراق نزدیک به ۱۰ سال از عمرش را از ۸۸ تا امروز در زندان بوده. از شهریور ۸۸ تا خرداد ۹۵ و بعد از آن سه ماه در پاییز همان سال و بعد بازداشت‌های مکرر و انفرادی و بازجویی و آخرین بار هم از اردیبهشت پارسال تا امروز.»
رسول بداقی، بازرس کانون صنفی معلمان و عضو شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، آخرین بار در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ در آستانه هفته معلم در ایران بازداشت و یک ماه بعد با پایان بازجویی‌ها از بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی این زندان منتقل شد.
بداقی مدتی بعد همراه با محمد حبیبی و جعفر ابراهیمی، فعالان صنفی معلمان، از سوی دادگاه انقلاب تهران محاکمه و با اتهامات «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام» به حبس محکوم شد.
بر اساس احکام صادر شده، رسول بداقی به پنج سال و شش ماه حبس، جعفر ابراهیمی به پنج سال حبس و محمد حبیبی به چهار سال و هفت ماه حبس محکوم شدند.
حبیبی در یادداشت خود با شرح تلاش‌ها و فعالیت‌های صنفی رسول بداقی نوشت که نقش او در تثبیت تشکل‌های صنفی معلمان انکار ناپذیر است.
این فعال صنفی معلمان در ادامه با بیان اینکه «در میان انبوهی از فعالان صنفی و کارگری، هیچ کس به اندازه رسول بداقی هزینه نداده»، این پرسش را طرح کرد که: «چگونه است که فردی با چنین حجمی از اثرگذاری در کار جمعی و تشکل‌یابی در ایران و تحمل سال‌ها حبس، نامش کمتر در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی طنین دارد؟»
سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران در پایان یادداشت خود سرنوشت رسول بداقی، همکار زندانی‌اش را «آیینه تمام نمای کار جمعی در جامعه ایرانی» توصیف کرد و نوشت: «کار جمعی و تشکل‌یابی به چیزی فراتر از هزینه و فایده نیازمند است. نوعی آرمان و باور متعالی که در گوشه زندان و در حالی که فراموش شده‌ای، لبخند را به گوشه لبانت بیاورد. سخت است اما شدنی است.»
محمد حبیبی در سال‌های گذشته بارها بازداشت و زندانی شده است.
او مهر ماه امسال با تایید حکم هیات تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش از سوی دیوان عدالت اداری، به دلیل «راه‌اندازی تجمعات صنفی» برای بار سوم اخراج شد و برای همیشه امکان کار کردن به عنوان معلم را از دست داد.
جمهوری اسلامی در سال‌های گذشته سرکوب معلمان ایران را شدت بخشیده و تعداد زیادی از فعالان صنفی معلمان را بازداشت و زندانی کرده است.
در مهرماه امسال آموزش بین‌الملل (EI) با انتشار نامهای در خصوص وضعیت معلمان، از اتحادیه‌های آموزشی عضو خود در سراسر جهان خواست از مقام‌های جمهوری اسلامی ایران بخواهند بلافاصله و بدون قید و شرط معلمان زندانی تشکل‌های صنفی و اتحادیه‌های کارگری را آزاد کنند و به حقوق اتحادیه‌ها احترام بگذارند.
اواخر تیر امسال نیز جمعی از فعالان صنفی با راه‌اندازی کارزار «۱۰۰ هزار امضا»، خواهان آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به پرونده‌سازی علیه آنان شدند.
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رییس اسبق کمیسیون امنیت ملی مجلس، با بیان اینکه «از سوریه تا فلسطین موضع روس‌ها در قبال عمق استراتژیک ایران، موضع خیانت بوده»، به «جماران» گفت که «روس‌ها به دنبال شریک جرم در جنگ اوکراین بودند، برای همین گفتند از ایران پهپاد می‌گیریم.»
جواد مهدوی‌نسب، رییس دفتر نمایندگی خامنه‌ای در دانشگاه‌های خراسان رضوی، با بیان اینکه «یکی از نعمت‌های در دست ما ولایت و نظام جمهوری اسلامی است»، گفت که «روز قیامت از ما سوال می‌شود چقدر توانستیم برای دفاع از این نظام تلاش کنیم.»
در ادامه روند اعدام‌ها در ایران از اول تا ۱۱ بهمن دست‌کم ۲۸ تن در زندانهای ارومیه، سبزوار، کرج، بیرجند، شیراز، زاهدان، شیروان و همدان اعدام شدند. شش تن از این افراد به نامهای محسن مظلوم، پژمان فاتحی، وفا آذربار، هژیر فرامرزی، فرهاد سلیمی و محمد قبادلو، زندانی سیاسی بودند.
اتهام ۲۲ تن دیگر که طی این مدت اعدام شدند بر اساس گزارش‌های منتشر شده در سایت‌های هرانا، سازمان حقوق بشر ایران و حال‌وش، جرایم مرتبط با مواد مخدر و قتل بوده است.
وزارت امور خارجه استرالیا روز پنج‌شنبه ۱۲ بهمن در پاسخ به ایران‌اینترنشنال درباره اعدام‌های گسترده در ایران، موج اخیر اجرای احکام اعدام در ایران را «وحشتناک» دانست و آن را محکوم کرد.
سایت هرانا در گزارشی نوشت روز چهارشنبه ۱۱ بهمن یک زن زندانی به نام زهرا نظریان به اتهام قتل شوهر خواهرش در زندان سبزوار اعدام شد.
در خبری دیگر، سازمان حقوق بشر ایران گزارش داد روز چهارشنبه ۱۱ بهمن، حکم اعدام یک مرد به نام مهدی آذریون، با اتهام قتل در زندان مرکزی ارومیه اجرا شد.
به نوشته این سازمان حقوق بشری، روز سه‌شنبه ۱۰ بهمن حکم اعدام دو مرد در زندان مرکزی کرج به اجرا درآمد. هویت این دو پیام (نام خانوادگی نامشخص) و اسماعیل چیه احراز شده که به‌ترتیب به اتهام قتل و جرایم مربوط به مواد مخدر اعدام شدند.
روز دوشنبه ۹ بهمن، حکم اعدام محسن مظلوم، پژمان فاتحی، وفا آذربار و هژیر فرامرزی چهار زندانی سیاسی کُرد در زندان قزلحصار کرج اجرا شد.
خانواده‌های این چهار زندانی سیاسی کُرد روز یک‌شنبه هشتم بهمن پس از ۱۹ ماه بی‌خبری، فرزندانشان را دیدند و حکم اعدامشان در حالی اجرا شد که شمار زیادی از فعالان و نهادهای حقوق‌بشری خواهان توقف اجرای احکام اعدام آنان شده بودند.
هم‌زمان با اعدام این چهار زندانی سیاسی، چهار زندانی دیگر به نامهای محمدحسین اسماعیلی، علی رجبیان، جواد عجمیان و محمد‌حسن جعفری، با اتهامات مرتبط با مواد مخدر در زندان مرکزی کرج اعدام شدند.
روز یک‌شنبه هشتم بهمن، سه زندانی به نامهای روح‌الله شاکری، عارف اسحاق‌زهی و عاصف اسحاق‌زهی، در زندان بیرجند اعدام شدند.
پایگاه خبری حال‌وش که اخبار مرتبط با بلوچ‌ها را منتشر می‌کند، نوشت که عارف و عاصف اسحاق‌زهی، دو برادر زندانی بلوچ، فاقد شناسنامه بودند که پیش‌تر بابت اتهامات مرتبط به مواد مخدر به اعدام محکوم شده و حکم اعدامشان بدون اطلاع خانواده و ملاقات آخر در زندان بیرجند اجرا شد.
محمدرضا قربانی، زندانی دیگری است که در این روز بابت اتهامات مرتبط با مواد مخدر در زندان قزلحصار کرج اعدام شد.
در شیراز، روز چهارشنبه چهارم بهمن، دو زندانی به نامهای فاضل شفیعی و مرتضی ندیمی با اتهامات مرتبط با مواد مخدر در زندان عادل‌آباد و یک زندانی با هویت نامشخص در زندان پیربنو اعدام شدند.
روز سه‌شنبه سوم بهمن، حکم اعدام فرهاد سلیمی، زندانی کُرد اهل سنت و محمد قبادلو، از بازداشت‌شدگان خیزش انقلابی در زندان قزلحصار کرج به اجرا در آمد. هم‌زمان با اعدام این دو زندانی سیاسی و عقیدتی، یک زندانی به نام احمد عسگرات با اتهام قتل در این زندان اعدام شد.
در زندان زاهدان، روز دوشنبه دوم بهمن یک زندانی به نام مسعود ریگی به اتهام قتل اعدام شد.
حسین‌‌علی شکوریان و ناصر مودت زندانیان دیگری بودند که در این روز در زندان سبزوار اعدام شدند. آن‌ها در پرونده‌های جداگانه بابت اتهامات مرتبط با جرایم مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند.
پیش از آن در روز یک‌شنبه اول بهمن، یک زندانی با نام مسلم علیاری در زندان شیروان اعدام شد. او چهار سال پیش بابت اتهام قتل بازداشت و از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده بود.
از سوی دیگر هرانا در گزارشی نوشت روز یک‌شنبه اول بهمن، سلمان سلیمی و احمد حائری بابت اتهامات مرتبط با مواد مخدر در زندان همدان اعدام شدند.
آمار سازمان حقوق بشر ایران نشان می‌دهد از ابتدای سال جاری میلادی تا زمان تنظیم این گزارش، دست‌کم ۷۱ تن در زندانهای سراسر ایران اعدام شده‌اند.
بر اساس آماربرداری سالانه هرانا، در سال ۲۰۲۳ دست کم ۷۹۱ شهروند از جمله ۲۵ زن و دو کودک-مجرم اعدام شدند که در مقایسه با مدت مشابه در سال پیش از آن، بیش از ۳۳ درصد افزایش داشته است.
بر اساس گزارش عفو بین‌الملل، از یک ژانویه ۲۰۱۲ تا ۳۱ ژوییه ۲۰۲۳ بیش از پنج هزار نفر شامل دست‌کم ۵۷ کودک در ایران به دار آویخته شده‌اند.
آنتونیو گوترش، دبیر‌کل سازمان ملل متحد در گزارش ماه آبان خود به مجمع عمومی این سازمان درباره نقض حقوق بشر در ایران، نسبت به سرعت و میزان رشد نگران کننده اجرای احکام اعدام هشدار داد.
