نماینده سبزوار در مجلس: سرمای هوا باعث شد بسیاری از مردم نتوانند رای بدهند



جمعی از فعالان حقوق زنان، دانشجویان، زندانیان سیاسی سابق، فعالان صنفی معلمان و دادخواهان در داخل و خارج ایران با انتشار بیانیهای به مناسبت هشت مارس و روز جهانی زنان، به مبارزه ۴۵ ساله زنان ایرانی علیه قوانین ضد زن جمهوری اسلامی از جمله حجاب اجباری ادای احترام کردند.
نویسندگان بیانیه، با اشاره به قدرت گرفتن کارزار «بیحجابی سراسری» پس از خیزش انقلابی ایرانیان تاکید کردند این مبارزه مدنی، تا کنون ضربات مهلکی به حجاب اجباری زده و این «خاکریز» را از دست جمهوری اسلامی و دستگاههای سرکوبگرش خارج کرده است.
بخشی از این بیانیه به روشهای خشونتبار جمهوری اسلامی در چهار دهه گذشته برای اجباری کردن حجاب از جمله کوبیدن پونز به پیشانی زنان تا اعدام، شکنجه، تجاوز و زندانی کردنشان پرداخته است.
به گفته امضاکنندگان بیانیه، حرکت از سمت «حجاب سوزان» به «بیحجابی سراسری» حاکی از کشیده شدن حکومت به ورطه سقوط با از دست دادن یکی از سنگرها و رکنهای اساسی آن است.
شماری دیگر از چهرهها و گروههای سیاسی و اجتماعی نیز در این روز به گام رو به جلوی مبارزات زنان با جنبش «زن، زندگی، آزادی» و دستاوردهایش پرداختند. از جمله، روسریسوزان زنان ایرانی که تبدیل به نماد نفرت از حجاب اجباری و استبداد دینی شد.
بخشی دیگر از بیانیهها در این روز یادآوری تظاهرات گسترده زنان در هشت مارس سال ۵۷ است که علیه فرمان روحالله خمینی برای حجاب اجباری برگزار شد.
فعالان سیاسی و اجتماعی در بیانیه خود تاکید کردند جنبش اسلام سیاسی با حجاب کشیدن بر سر زنان و کودکان و حمله به مدنیت و مدرنیسم و دستاوردهای انسانی، قدرت خود را تثبیت کرده است.
به گفته آنها، جنبش «زن، زندگی، آزادی» تجلی جنبش نوین رهایی زن است که در هشت مارس ۵۷ برای رهایی زن و رهایی جامعه و علیه حجاب و قوانین اسلامی شکل گرفت و دانه درخت تنومند «انقلاب زنانه» را در ایران کاشت.
این بیانیه در ادامه به تلاشهای حکومت برای سرکوب اعتراضات با اعدام، تجاوز، شکنجه و کشتار دهها تن در خیابان پرداخت و همزمان تاکید کرد جنبش اعتراضی مردم ایران به اشکال مختلف و در لایههای عمیق جامعه کماکان زنده و جاری است.
این بیانیه افزود: «جنبش آزادیخواهی و برابریطلبی آنقدر در جامعه ایران نهادینه بوده و هست که پس از گذشت بیش از چهار دهه از قدرتگیری جمهوری اسلامی، حکومت نتوانست با ایجاد رعب و وحشت، زنان را از مبارزه باز دارد و مطیع و برده خود کند.»
امضاکنندگان بیانیه، بر محافظت از «سنگر فتح شده حجاب و گسترش هرچه بیشتر و تثبیت بیحجابی سراسری» تاکید کردند و گفتند باید قاطعانه از تلاش دانشجویان برای رفع تفکیک جنسیتی در دانشگاهها حمایت کرد.
این بیانیه جمهوری اسلامی را نظام «آپارتاید جنسی و جنسیتی، ضد زن و مذهبی» خواند و تاکید کرد برای پایان دادن به خشونت و جنایات سازمان یافته قانونی و دولتی و قضایی باید آن را به زیر کشید.
در پایان، امضاکنندگان بیانیه از دولتهای جهان خواستند جمهوری اسلامی را بهعنوان یک رژیم آپارتاید جنسیتی بایکوت و از آن مشروعیتزدایی کنند.
دهها چهره سیاسی-اجتماعی مانند عظمت اژدری، راحله احمدی، سوری بابایی چگینی، لادن بازرگان، فریبا برهانزهی، نصرت بهشتی، ملیکا زر، سهیل عربی، بیان عظیمی، مهدی موسوی، پوران ناظمی و چندین تشکل صنفی دانشجویی از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.
هشت مارس امسال، چهل و هفتمین سالگرد به رسمیت شناخته شدن روز جهانی زنان از سوی سازمان ملل متحد است.
روز جهانی زنان امسال با موضوع «الهام بخشیدن برای مشارکت» در بسیاری از کشورهای جهان گرامی داشته میشود.

احمدرضا پورخاقان، رییس سازمان قضایی نیروهای مسلح، با بیان اینکه «دشمنان بیش از یکسال برای تحریم انتخابات تلاش کردند»، گفت: «مردم جهادگونه پای صندوقهای رای آمدند و نشان دادند علیرغم فشار و تبلیغات از سوی دشمنان، در میدان هستند و از انقلاب خودشان دفاع میکنند.»

دونالد ترامپ در واکنش به سخنرانی سالانه بایدن در کنگره، در شبکه اجتماعی تروث سوشال نوشت: «بایدن ایران را ثروتمند کرد و مشکلات خاورمیانه به همین دلیل است. در زمان من ایران ورشکسته بود. خاورمیانه به خاطر بایدن در حال انفجار است.»

جو بایدن در سخنرانی سالانه خود در کنگره گفت ایجاد ثبات در خاورمیانه نیازمند محدود کردن تهدید ایران است و به همین دلیل آمریکا ائتلافی از بیش از ۱۲ کشور را تشکیل داد تا از کشتیها و آزادی کشتیرانی در دریای سرخ دفاع کند.
بایدن افزود: برای تضعیف تواناییهای حوثیها و دفاع از نیروهای آمریکا در منطقه، دستور حمله به این گروه را صادر کردم. به عنوان رییسجمهوری برای دفاع از مردم و نیروهای نظامی آمریکا، در صدور دستور برای اقدامهای بیشتر تردید نخواهم کرد.

کمپین معلولان با انتشار ویدیویی در شبکه اجتماعی ایکس از موارد تعرض، تجاوز، ضرب و جرح و گرفتن شهریههای نامتعارف در مرکز نگهداری بیماران اعصاب و روان مردان «مهرآفرین کرج» خبر داده است. این مرکز تحت نظارت سازمان بهزیستی است.
بهروز مروتی، مدیر کمپین دفاع از حقوق معلولان در ویدیویی که در شبکه اجتماعی ایکس منتشر شده، ضمن افشای این موارد خواستار پاسخگو شدن سازمان بهزیستی در این خصوص شده است.
مدیر کمپین معلولان در این ویدیو با اشاره به اینکه این موارد در مرکز مهرآفرین رخ داده که به بیماران مرد اعصاب و روان رسیدگی میکند، گفته است این رخدادها از سوی خانوادههای بیماران افشا شده است.
به گفته مروتی، سازمان بهزیستی و دادستانی پس از اینکه خانوادهها این موارد را گزارش دادهاند، در این زمینه تشکیل پرونده دادهاند.
او با بیان اینکه هنوز از اقدامات دادستانی و بهزیستی پس از تشکیل پرونده در این باره اطلاعی ندارد، از نهادهای مسوول خواست تا در مورد شمار افراد آسیبدیده در این خصوص و شرایط آنها شفافسازی کنند.
کمپین معلولان در پاسخ به یکی از کاربران شبکه اجتماعی ایکس که نسبت به وضعیت خانوادههای این افراد پس از اطلاع آنها از این موضوع ابراز نگرانی کرده، نوشت که بسیاری از مددجویان این مرکز فاقد سرپرست هستند و هیچ کس را ندارند.
از زمان انتشار این گزارش، مسوولان سازمان بهزیستی و مرکز مهرآفرین کرج که زیر نظر بهزیستی فعالیت میکند، هیچ واکنشی به آن نشان ندادهاند.
موارد آزار و اذیت شهروندان دارای معلولیت در کشور پیش از این نیز سابقه داشته است.
در تیر ماه امسال خبرگزاری ایرنا در گزارشی نوشت کارکنان مرکز توانبخشی «فاطمه الزهرا» در جهرم چند شهروند دارای معلولیت را از طریق سوزاندن آنان با فندک مورد آزاد قرار دادند.
افراد دارای معلولیت در ایران طی سالهای گذشته بارها در اعتراض به اجرا نشدن قانون حمایت از معلولان تجمعات اعتراضی برگزار کردهاند.
علیهمت محمودنژاد، مدیرعامل انجمن دفاع از حقوق معلولان ایران، پیش از این و در آذر ماه امسال، همزمان با روز جهانی افراد دارای معلولیت، با انتقاد از وضعیت اجرای قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت در کشور گفت: «تصویب قوانین برای معلولان در کشور به پُزی سیاسی تبدیل شده است.»
محمودنژاد با بیان اینکه بیش از نیم دهه از تصویب این قانون در کشور میگذرد، گفت که به باور کارشناسان برای این قانون ضمانت اجرایی وجود ندارد.
او با مرور قوانین تصویب شده در راستای بهبود وضعیت افراد دارای معلولیت گفت از نظر محتوای قانونی در حوزه حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت کمبودی در کار نیست و آنچه کم احساس میشود، «عمل» است.