سازمان اطلاعات فرماندهی انتظامی کیش: ۴۲ صفحه اینستاگرامی هنجارشکن شناسایی و مسدود شدند



سالی که گذشت سال زمینخواری و فساد مقامهای حکومتی بود و به نظر میرسد امسال هم این روند ادامه پیدا کند.
این روزها کمتر رسانه فارسیزبانی را در داخل و خارج پیدا میکنید که به نوعی درگیر انتشار فسادهای موجود در جمهوری اسلامی نباشند. سوءاستفاده از رانتهای سیاسی و تاسیس شرکتهای خصولتی برای اختصاص ارزهای دولتی و گرفتن تسهیلات کلان بانکی و پس ندادن آنها، پرتکرارترین اتفاقاتی است که رسانهها از آنها خبر میدهند. شرکتهایی که وابسته به باندهای حکومتی هستند و با سوءاستفاده از روابط سیاسی، در فعالیتهای اقتصادی کشور اخلال ایجاد میکنند.
کمترین نتیجه این فسادها در زندگی مردم عادی تورم بالای ۴۰ درصد است. همزمان انتشار خبر آزادی، فراری دادن متهمان اقتصادی یا تبرئه شدن آنها پس از سالها، آسیبهای روانی بسیاری به شهروندان وارد میکند. آسیبهایی که هشدار انجمن روانشناسان درباره افزایش تعداد بیمارانی که دچار اختلال روانیاند، از عواقب آن است.
سازمان شفافیت بینالملل در آخرین ارزیابیهای خود، ایران را در رده فاسدترین کشورهای دنیا قرار داده و اعلام کرده که در میان ۱۸۰ کشور جهان در جدول سالانه فساد، ایران در رتبه ۱۴۹ قرار گرفته است.
سازمان شفافیت بینالملل فساد را به اختصار «سوءاستفاده از قدرت اعطا شده برای انتفاع شخصی» تعریف میکند و فساد نظاممند را زمانی میداند که «اعمال، روابط و معاوضههای فسادآمیز عادی و تبدیل به یک هنجار شوند، به گونهای که کسانی که ملتزم به هنجارهای جدید هستند، تشویق شوند و پاداش بگیرند و آنهایی که پابند به هنجارهای سالم هستند و اعتقاد به نامشروع بودن اعمال فسادآمیز دارند، تقبیح و حتی مجازات شوند. در این صورت معاوضههای فسادآمیز به صورت منظم و مکرر تثبیت میشوند. در این گونه فساد، هزینههای ارتکاب جرم به شدت پایین میآید و رشوه تبدیل به حقوق پنهان کارمندان به خصوص در برخی موقعیتهای خاص، مانند نظام مالیاتی و گمرکی میشود.»
با این حال جامعهشناسی فساد بر روی ظهور یا افول ملتها تمرکز نمیکند، بلکه بر روابط اجتماعی متمرکز است و فساد را بهعنوان یک رفتار منحرف تعریف کرده و با تاکید فراوان، آن را عامل «اختلال در روابط اجتماعی درون یک نظام سیاسی» میداند.
در میان ۵۲ ابرمشکل موجود در ایران، فساد در رتبه ششم قرار گرفته است. در چنین شرایطی، بدون شک سال ۱۴۰۳ با چالشهای جدید و قدیمی در فساد دست به گریبان خواهیم بود.
در سه دوره اعتراضات مردمی از دی ماه ۹۶ که مستقیما مرتبط با فساد صندوقهای سرمایهگذاری و بانکها بود، رخدادهای سال ۹۸ که مرتبط با اعتراضات معیشتی مردم بود و حتی در اعتراضات ۱۴۰۱ که موسوم به جنبش «زن، زندگی، آزادی» است، یکی از کلیدواژههایی که در شعارهای مردم مطرح شده، مبارزه علیه فساد ساختاری نظام جمهوری اسلامی بوده است.
مبارزه با فساد اگر معطوف به خشکاندن ریشه باشد، موفق خواهد شد وگرنه در حد فریب افکار عمومی باقی خواهد ماند و چه بسا آسیبهای فراوان هم به بار بیاورد. درست مانند نمایشی که در روزهای پایانی سال ۱۴۰۲ در قوه قضاییه اجرا شد و معاون اول این قوه، محمد مصدق کهنمویی، به دلیل فساد فرزندانش استعفا داد.
این استعفا در ظاهر شاید نوید روزهای روشن سالهای بعد را بدهد اما در متن استعفانامه هیچ ندامتی از سوی استعفادهنده ابراز نشده است.
مشخص است که سیاستگذار درک درستی از مردم و انتظارات آنها ندارد و بدون آنکه بفهمد مشکل اصلی چیست و چه راهحلی مورد نیاز است، زمینه را برای انواعی از فساد در آینده آماده کرده است. و این دقیقا همان موضوعی است که سال آینده باز هم در ایران شاهد خواهیم بود.

قاسم روانبخش، نماینده قم در مجلس آینده با بیان اینکه «قم امالقرای اسلام است»، گفت که «استان قم نقش اول را در افزایش مشارکت در انتخابات داشت که این برای قم یک افتخار بود.» او افزود: «کشور بدون انتخابات به دیکتاتوری یا هرج و مرج میانجامد.»

محمدرضا میرحیدری، فرمانده انتظامی استان قم با بیان اینکه «۱۴ تیم نظارتی از جبهه اصناف قرارگاه ثارالله به همراه عوامل پلیس اماکن در خصوص مبارزه با ترویج روزهخواری به گشتزنی میپردازند»، گفت که «در همین راستا سه واحد صنفی پلمب شدند و ۳۴ اخطار پلمب نیز داده شد.»

خانوادههای دادخواه قربانیان جمهوری اسلامی، نوروز را با گرامیداشت یاد کشتهشدگان تبریک گفتند. محتوای بسیاری از این پیامها با مضمون مقاومت و ایستادگی برای رسیدن به آزادی و عدالت در ایران همراه است.
دایه مینا، مادر شهریار محمدی، به همراه دیگر مادران دادخواه در مراسم نوروز در منطقه باغ قاضی بوکان آتش نوروز را روشن کرد و به خون پسرش قسم خورد راهش را تا آخرین نفس ادامه دهد.
باغ قاضی مکانی است که هر سال بوکانیها برای مراسم نوروز در آن تجمع میکنند.
مادر رضا معظمی، از کشتهشدگان اعتراضات آبان خونین در اینستاگرام خود نوشت نوروز ۱۴۰۳ را به یاد تهمینهها، سیاوشها و کاوههای ایران و همراه با نامآورانی جشن میگیرد که در ۴۵ سال گذشته برای آزادی و عدالت از جان خود گذشتند.
او آرزو کرد در سال نو، ملت ایران به داد خود برسند و «عدالت جمشیدی» را در خاک ایران زمین برقرار کنند.
رضا معظمی گودروزی روز ۲۶ آبان سال ۹۸ با شلیک گلوله ماموران امنیتی به کمرش در شهرک اندیشه مجروح شد و به دلیل خودداری پرسنل بیمارستان از درمانش، در ۱۹ سالگی جان خود را از دست داد.
امجد امینی و مژگان افتخاری، پدر و مادر مهسا ژینا امینی در استوریهای اینستاگرامی خود با گرامیداشت یاد دخترشان به استقبال سال نو رفتند.
امجد امینی، سرسبزی و شادابی طبیعت در سال نو را محصول «رهایی از استبداد سرما و استیلای زمستان و وزیدن نسیم باد نوروزی» خواند و نوشت خانواده ژینا و ژیناها، هنوز از داغ گلهای پرپر شدهشان گریان و نگرانند اما به استقبال بهار و سال جدید میروند.
مژگان افتخاری نیز آرزو کرد نوروز امسال نوید خوشبختی، پیروزی، شجاعت برای شرافت و رهایی از هر بند بندگی باشد.
مهسا ژینا امینی، دختر ۲۲ سالهای بود که قتل حکومتیاش در بازداشت گشت ارشاد در سال ۱۴۰۱ زمینهساز شکلگیری جنبش «زن، زندگی، آزادی» و اعتراضاتی فراگیر در ایران شد.
در جریان این اعتراضات بیش از ۵۰۰ شهروند از جمله ۶۸ کودک به دست نیروهای حکومتی کشته شدند.
مادر حنانه کیا، یکی از همین کشتهشدگان در پیامی از دلتنگی برای فرزندش و امید برای فرا رسیدن «روزهای روشن» گفت.
حنانه کیای ۲۳ ساله، روز ۳۰ شهریور سال ۱۴۰۱ و در جریان خیزش انقلابی هدف گلوله ماموران حکومتی در نوشهر قرار گرفت و کشته شد.
میثم پیرفلک، پدر کیان ۹ ساله، از کشتهشدگان خیزش انقلابی هم در ویدیویی نوروز را تبریک گفت.
کیان پیرفلک شامگاه ۲۵ آبان ۱۴۰۱ در حالی که با والدین و برادر خردسالش در خودرو در راه بازگشت به خانه خود در ایذه بودند، هدف گلوله ماموران حکومتی قرار گرفت و کشته شد.
پدر مهرشاد شهیدی، از دیگر کشتهشدگان اعتراضات سال ۱۴۰۱ با انتشار ویدیویی گفت که از ساعت چهار بامداد روز چهارشنبه همراه با دیگر اعضای خانواده در کنار مزار فرزندش خواهد بود و نوروز باستانی را جشن خواهد گرفت.
مهرشاد شهیدی از دیگر کشتهشدگان خیزش انقلابی است که روز چهارم آبان سال ۱۴۰۱ در اراک با ضربات متعدد باتوم ماموران امنیتی به سرش جان باخت.
هستی خزایی، خواهر عرفان خزایی در آخرین روز سال با انتشار تصویری از مزار او در اینستاگرام نوشت: «در انتظار روزی هستم که خون به ناحق ریخته تو، گردن قاتلانت را بگیرد.»
عرفان خزایی جوان ۳۰ سالهای بود که روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در شهریار با شلیک گلوله ماموران حکومتی به گردنش کشته شد.
زهرا مولوی، مادر بهار خورشیدی، با انتشار ویدیویی از مزار فرزندش جملاتی از «سوگ سیاوش» نوشته شاهرخ مسکوب را یادآور شد: «خون او به زمین فرو نرفت، روی زمین پخش شد، از زیر هر سنگ جوشید و جوشید و به راه افتاد. هر کس آن را میدید میفهمید که جایی، بیگناهی را کشتهاند.»
بهار خورشیدی دختر ۲۲ سالهای بود که روز یکم مهر سال ۱۴۰۱ در هجوم ماموران امنیتی به خانهاش در رباط کریم کشته شد.
در روزهای گذشته ویدیوهای متعددی از سوی شهروندان در رسانههای اجتماعی منتشر شدند که حاکی از حضورشان بر سر مزار قربانیان جمهوری اسلامی بود.

ابراهیم رئیسی در پیام نوروزی، با بیان اینکه «دشمنان خوابهای آشفتهای برای وحدت و انسجام ملی ما دیده بودند»، گفت: «برخی افراد مدعی بودند که تورم ۳ رقمی خواهد شد اما امروز نه تنها آن پیشبینیهای بدبینانه محقق نشد، برعکس، تورم در مسیر نزولی قرار گرفت.»