مسعود الفک، کارشناس امور خاورمیانه درباره حمله هوایی اخیر به حشدالشعبی در عراق گفت که اسرائیل بهترین دفاع را در حمله میداند.
او به ایراناینترنشنال گفت که اسرائیل در تلاش برای متوقف کردن نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی است.
پایگاه زرهی حشد شعبی، در کالسو در بابل عراق که محل استقرار شبهنظامیان نیابتی تحت حمایت جمهوریاسلامی بوده است، شامگاه جمعه در جنوب بغداد با پنج موشک هدف حملات هوایی قرار گرفت.
سیانان به نقل از یک مقام اسرائیلی که نامش را نگفت، گزارش داد این کشور در انفجار بابل عراق نقش نداشته است.
یک مقام اسرائیلی نیز به خبرنگار پیبیاس گفت اسرائیل در انفجارهای عراق هیچ نقشی نداشت.
Tweet unavailable

علی خامنهای، حجاب را «حرام سیاسی» خواند؛ چرا که آنها به قویترین نیرو برای شکست ارتجاع تبدیل شدهاند و علیرغم سرکوبهای متعدد و شدید، به قول خودشان «به عقب بازنمیگردند.»
علی خامنهای، نخستین فرد در تاریخ جمهوری اسلامی است که «کشف حجاب» را یک «حرام سیاسی» خوانده است. پیش از این هم او و هم سایر مقامات حکومت از آغاز استقرار نظام جمهوری اسلامی تاکنون، بر مساله حجاب به عنوان یک ضرورت شرعی تاکید کرده بودند و حتی در قانون مجازات اسلامی از عدم رعایت حجاب به عنوان «عمل حرام» نام برده میشود که تظاهر به آن در انظار و اماکن عمومی مجازاتی شامل ۷۴ ضربه شلاق در پی خواهد داشت.
نه در این قانون و نه در مواردی از جمله «مبارزه با بدحجابی» و گشت ارشاد که در پی تصویب قانون مجازات اسلامی اجرا شدند، هیچ نشانهای از «حرام سیاسی» بودن رعایت نکردن حجاب دیده نمیشود و به نظر میرسد همه اینها تا پیش از این بازوهای اجرایی حکومت در راستای گسترش «فرهنگ حجاب و عفاف» در جامعه بودند.
اما با اظهارنظر علی خامنهای درباره حرام سیاسی بودن کشف حجاب، روشن شد سرکوب زنانی که حجاب اجباری را رعایت نمیکنند دیگر نه یک امر «فرهنگی» در راستای محافظت از یک «ضرورت شرعی» بلکه اعلام رسمی یک دشمنی پایانناپذیر با زنان است؛ زنانی که مبارزه مستمر و قدرتمندشان با حجاب اجباری، از نظر حکومت به ابزاری برای برهم زدن نظم عمومی و زیر سوال بردن نظام اسلامی تبدیل شده است.
تظاهرات زنان در روز ۸ مارس (۱۷ اسفند) سال ۱۳۵۷ و پنج روزِ پس از آن، از مهمترین روزهای تاریخ جنبش زنان در ایران و از حوادث سرنوشتساز انقلاب ۱۳۵۷ ایران به شمار میرود. واکنشها و موضعگیری مقامات وقت جمهوری اسلامی و در راس آنها روحالله خمینی گویای این بود که حاضر نیستند نحوه پوشش رایج پیش از انقلاب را تاب بیاورند و زنان را به داشتن حجاب توصیه میکنند.
از آن پس و در تمام مدت مبارزه زنان با حجاب اجباری، گفتمان حاکم بر ضرورت رعایت یک امر شرعی استوار بود حتی اگر محرومیتها و سرکوبهای شدید برای زنان به دنبال داشت. اما وقتی در مرداد ۱۳۹۸ مژگان کشاورز، منیره عربشاهی و یاسمن آریانی، سه زندانی معترض به حجاب اجباری در زندان قرچک در مجموع به ۵۵ سال زندان محکوم شدند و اتهام آنها «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا» عنوان شد، قابل پیشبینی بود که حکومت ایران دارد وارد دور تازهای از سرکوب زنان معترض به حجاب اجباری میشود.
کمی بعد در اردیبهشت ۱۳۹۹ رها احمدی، فعال حقوق زنان که در اعتراض به حجاب اجباری در ایران بازداشت شده بود، به اتهام «اجتماع و تبانی علیه جمهوری اسلامی» به دو سال زندان محکوم شد. اما حکومت به بازداشت زنان معترض بسنده نکرد و به اعترافگیریهای اجباری از این زنان روی آورد.
سپیده رشنو، نویسنده، شاعر و روزنامهنگاری بود که در تیر ۱۴۰۱ به دلیل انتشار فیلم درگیری با یک زن دیگر با موضوع حجاب به جرم «بیحجابی در معابر»، «فراهم آوردن موجبات فساد و فحشا»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به حبس تعلیقی محکوم شد و اعترافهای اجباری او را از تلویزیون پخش کردند. این نخستین اعترافگیری اجباری جمهوری اسلامی از زنان در تاریخ مبارزه با حجاب اجباری بود و از همان زمان، دورخیز خامنهای برای اعلام یک جنگ پایانناپذیر با زنان آغاز شده بود. اما جنبش زن، زندگی، آزادی این اعلام جنگ را به صورت رسمی رقم زد.
تضاد آشکار مطالبات زنان با منافع حکومت
از ابتدای مبارزه زنان با حجاب اجباری، زمانی که ورود زنان بدون حجاب به ادارهها و اماکن عمومی ممنوع شد، وقتی اتومبیلهای حامل زنان بیحجاب را متوقف میکردند، وقتی در اصفهان روی زنهای بدون چادر اسید پاشیدند، و در تمام سالهایی که گشتهای ارشاد به ایجاد رعب و وحشت و اعمال خشونت علیه زنان مشغول بودند؛ زنان از نظر حکومت اسلامی بخشی از جامعه بودند که سکسوالیته و بدن آنها میتوانست عامل «فساد» و «بیعفتی» در جامعه باشد. مساله، رد شدن از خط قرمزهای حکومت در زمینه سکسوالیته زن بود، مساله رعایت «عفت عمومی» بود، مساله زنهایی بودند که در رعایت قوانین اسلامی کشور به نافرمانی مدنی دست میزدند و اگر از سد حجاب اجباری عبور میکردند میتوانستند آجرهای سد بزرگ آپارتاید جنسیتی در ایران را یکی یکی خراب کنند؛ میتوانستند برای حق طلاق، حضانت فرزند، ارث برابر، سقط جنین و سایر حقوق خود نیز با قدرت بیشتری مبارزه کنند و به پیروزی برسند و این میتوانست به معنای زیر سوال بردن ایدئولوژی زنستیزانهای باشد که پایههای جمهوری اسلامی را شکل داده بود.
با مستمر و روزمرهشدن مبارزه زنان برای رهایی بدنشان از اجبار و زور، قابل پیشبینی بود که با سرکوبهای بیشتری از سوی حکومت نیز مواجه شوند. اما در جنبش زن، زندگی، آزادی با گره خوردن مطالبات زنان با مطالبات دیگر گروههای معترض زنگ خطر دیگری برای حکومت به صدا درآمد: این یک برهه بیسابقه در تاریخ مبارزات سیاسی ایران بود و هنوز هم هست. اینکه نیروی مستقل زنان با حمایتهای بخشهای بزرگی از جامعه بتوانند به تغییرات تاثیرگذار در سرنوشت کشور دست بزنند. در چنین شرایطی است که خامنهای زنان معترض را دشمن خود و جمهوری اسلامی میداند، عملکرد آن ها را حرام سیاسی میخواند چرا که آنها دیگر «خودی» نیستند، آنها به قویترین نیرو برای شکست ارتجاع تبدیل شدهاند و علیرغم سرکوبهای متعدد و شدید، به قول خودشان «به عقب بازنمیگردند.»
خامنهای در فروردین ۱۴۰۲ با حمایت از تندروهای جمهوری اسلامی در بحث حجاب اجباری، گفت حجاب محدودیت شرعی و قانونی است و کشف حجاب، حرام شرعی و سیاسی است. درست یک سال بعد از این اظهارنظر در فروردین ۱۴۰۳ واگنهای وحشت گشت ارشاد با «طرح نور» و در هیبتی به مراتب سرکوبگرانهتر به خیابانها بازگشتند. اینکه حتی ماموران زن گشت ارشاد در این عملیات جدید چادر از سر برداشتند، جلیقه پوشیدند و با باتون به زنان بدون حجاب حملهور شدند، و اینکه تنها چند ساعت پس از شروع این عملیات، جمهوری اسلامی با ۳۰۰ پهپاد به اسراییل حمله کرد - حتی اگر این حمله یک پاسخ به عملکرد دولت اسرائیل در حمله به ساختمانی وابسته به کنسولگری جمهوری اسلامی بود - شاید گویای همزمانی خط و نشان کشیدن حکومت ایران برای دو دشمن خود باشد؛ برای اسرائیل که سالهاست مقامات جمهوری اسلامی میگویند باید از روی زمین محو شود و برای زنان بدون حجاب که در سالهای اخیر حکومت آنها را به عنوان دشمنان اصلی خود ارزیابی میکند.
یکی دیگر از توجیهات «حرام سیاسی» خواندن عملکرد زنان بیحجاب این است که به باور حکومت، مبارزه زنان با حجاب اجباری به «ابزار دشمن» تبدیل شده، برچسبی که حکومت سالهاست به معترضان میزند.
حمید رضا ترقی، قائم مقام حزب موتلفه اسلامی، سال پیش و در واکنش به اظهار نظر خامنهای درباره حرام سیاسی بودن کشف حجاب گفته بود «بسیاری از کسانی که کشف حجاب میکنند از پشت پرده تحریک به این کار یعنی دستگاههای جاسوسی دشمن، مطلع نیستند. اگر بدانند پشت کشف حجاب و مبارزه با حجاب چه کسانی و دستگاههایی هستند، این کار را نمیکنند چون خیلی از آنها اهل دین و تضرع و ماه رمضان و دعا هستند.» اینگونه اظهارنظرها نشان میدهد که جمهوری اسلامی، از قدرت گرفتن زنان میترسد اما هنوز قدرت مستقل آنها را باور ندارد و بر این نظر است که پشت پرده مبارزه با حجاب، «دشمنان» خارجی نظام هستند. از این رو، زنان معترض به حجاب اجباری را دیگر نه برای «تادیب» و اجبار به رعایت «عفت عمومی» بلکه به این دلیل سرکوب میکند که منافعشان با منافع جمهوری اسلامی در تضاد است. این تضاد منافع زنان با جمهوری اسلامی البته از نخستین روزهای پس از انقلاب ۱۳۵۷ آشکار شد اما در سالهای اخیر در شدیدترین شکل خود تداوم یافته است. به همین دلیل حکومت دیگر آن را یک نافرمانی مدنی از سوی زنان ارزیابی نمیکند بلکه یک مساله امنیتی میداند.
حکومت ایران به روشنی دریافته است مبارزه روزمره زنانی که میرفتند تا «اولین انقلاب فمینیستی جهان» را رقم بزنند بدون شک در تغییر سرنوشت ایران اثرگذار خواهند بود. جنبش زنان در ایران در حال حاضر از این توانایی برخوردار است که جنبشهای اعتراضی دیگر را با خود همراه کند، اما در این مسیر به حمایت همه اقشار جامعه نیازمند است. این حمایت اگر رقم بخورد، مبارزه زنان را به سایر مبارزات مدنی پیوند خواهد زد و از امکان سرکوب شدید زنان توسط حکومت خواهد کاست. در غیر اینصورت، حکومت با امنیتی و سیاسی خواندن مبارزه مدنی زنان، به جنگ با آنها ادامه خواهد داد.
نوید قدیری انارکی، کارشناس هوانوردی در گفتوگو با ایراناینترنشنال به بررسی دلایل تعلیق پروازهای شرکتهای هواپیمایی خارجی به ایران و ایجاد محدودیت در استفاده از آسمان این کشور پرداخت.
او در پاسخ به این پرسش که آیا چنین تمهیداتی همواره در شرایط جنگی رخ میدهد؟ گفت بعد از سرنگونی عمدی هواپیمای اوکراینی از سوی سپاه پاسداران، اعتماد جهان به پایبندی جمهوری اسلامی نسبت به قوانین هوانوردی بینالمللی کاهش یافته است.
به گفته قدیری انارکی، در جریان حمله جمهوری اسلامی به اسرائیل و حمله متقابل تلآویو در بامداد جمعه، بسیاری از کشورها و شرکتهایی هواپیمایی تصمیم گرفتند پروازهایشان را دستکم تا دو هفته آینده از آسمان ایران انجام ندهند.
این کارشناس هوانوردی تصریح کرد: «هرچند این تصمیم، هزینه سنگینی به این شرکتها تحمیل میکند اما برای آنان ایمنی پرواز و مسافران در اولویت است.»
قدیری انارکی یادآور شد دستکم طی دو هفته آینده و پایدار شدن وضعیت، بسیاری از پروازها با تاخیر انجام یا حتی لغو خواهند شد.

روابط ایران و روسیه پس از حمله روسیه به اوکراین وارد مرحله جدیدی شده است. تحویل سیستم دفاع موشکی اس-۴۰۰ که از پیشرفتهترین تسلیحات پدافند موشکی روسیه است، میتواند از قدرت بازدارندگی آمریکا و اسرائیل در مقابل ایران بکاهد.
مقامات جمهوری اسلامی و روسیه بارها اعلام کردهاند روابطشان استراتژیک است و با توجه به اینکه هر دو کشور تحت تحریم هستند، ایران آماده ارائه راهکارهای مختلف به روسیه برای کاهش تاثیر تحریمها و در اختیار گذاشتن تجربیات ایران در دور زدن تحریمها به روسیه است.
حمله پهپادی جمهوری اسلامی به اسرائیل و واکنش روسیه
پس از حملات پهپادی و موشکی ایران به اسرائیل کشورهای منطقه و بیشتر قدرتهای جهانی بلافاصله به این حملات واکنش نشان دادند و ضمن دعوت طرفین به خویشتنداری حملات جمهوری اسلامی را محکوم کردند. وزارت خارجه روسیه ، پس از چندین ساعت سکوت، اولین واکنش رسمی خود را به این حملات نشان داد و «نگرانی شدید» خود را در مورد «تشدید تنشها در منطقه» اعلام کرد.
ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه چهار روز پس از حملات پهپادی ایران به اسرائیل از همه طرفهای درگیر در خاورمیانه خواست از اقدامی که منجر به یک رویارویی جدید میشود خودداری کنند.
پوتین در بخش دیگری از سخنانش ریشه اصلی تنش و بیثباتی کنونی در خاورمیانه را درگیریهای حلنشده بین فلسطینیها و اسرائيل دانست.
شروع فصل جدید در روابط نظامی ایران و روسیه
ایران در چند دهه اخیر سرمایهگذاری زیادی روی صنعت پهپادی و موشکی خود انجام داده است. در ماه اکتبر گذشته دبیرخانه شورای امنیت سازمان ملل، با ارسال یادداشتی به کشورهای عضو سازمان ملل متحد، پایان رسمی مقررات بندهای سه، چهار و شش ضمیمه ب قطعنامه ۲۲۳۱ علیه ایران را به اطلاع کشورها رسانید.
این محدودیتها شامل آزمایشهای موشکی، محدودیت صادرات و واردات اقلام موشکی به ایران و تحریمهای مربوط به توقیف اموال و ارائه خدمات مالی به افراد و نهادهای ایرانی تحت تحریم شورای امنیت بود. لغو این محدودیتها هشت سال پس از اجرای برجام صورت گرفت.
پس از لغو این تحریمها شرایط مناسبی برای ایران برای افزایش صادرات تسلیحات نظامی فراهم شد؛ هر چند ایران در دو سال گذشته با تامین پهپادهای شاهد و موشکهای بالستیک به روسیه باعث تغییر موقعیت جنگ در برخی مناطق به نفع روسیه شده بود.
در نوامبر گذشته، گروه هکری «شبکه پرانا» با انتشار گزارشی مدعی شد ایران و روسیه یک قرارداد به ارزش ۱.۸ میلیارد دلار برای فروش شش هزار پهپاد «شاهد» ایرانی به روسیه منعقد کردهاند. باید خاطر نشان کرد که ایران پول پهپادهای صادر شده به روسیه را از طریق شمش طلا تحویل گرفته است.
در تابستان گذشته و در جریان سفر یک هیات نظامی از ایران به ریاست سرتیپ کیومرث حیدری، فرمانده نیروی زمینی ارتش، ایران و روسیه برای افزایش همکاریهای دفاعی توافق کرده بودند.
فارغ از هزینه نامتوازن بین پهپادها و سامانههای دفاعی برای روشن شدن اهمیت صادرات پهپاد ایران به روسیه باید به این نکته باید توجه کرد که نابودکردن زیرساختهای اوکراین با استفاده از پهپادها هیچ هزینه اضافی برای روسیه ندارد و تامین این پهپادها هیچ هزینهای برای ایران نمیتراشد.
با توجه به حملات پهپادی و موشکی اخیر ایران به اسرائیل و تداوم صادرات سلاح به روسیه از سوی جمهوری اسلامی رهبران اتحادیه اروپا در جلسهای که در روز چهارشنبه ۲۹ فروردین در بروکسل برگزار شد، تصمیم گرفتند تحریمها علیه ایران را تشدید کنند و برای تضعیف توانایی ایران در حوزه دستیابی، تولید یا انتقال تسلیحات، هماهنگی نزدیک داشته باشند.
تحویل سیستم دفاع موشکی اس-۴۰۰ روسیه به ایران؟
این روزها در حالی خبر تمایل روسیه برای فروش سیستم دفاع موشکی اس-۴۰۰ به ایران در رسانهها منتشر میشود که روسیه در سال ۹۵ و پس از ۹ سال تاخیر، سیستم دفاع موشکی اس-۳۰۰ را به ایران تحویل داده بود.
مجموعههای پدافند موشکی اس-۴۰۰ یا تریومف که در طبقهبندی ناتو به نام اس.ای -۲۱ شناخته میشوند، از پیشرفتهترین تسلیحات پدافند موشکی روسیه بهشمار میآیند. این سامانه قادر است هواپیماها را تا فاصله ۴۰۰ کیلومتری هدف قرار دهد و همچنین موشکهای بالستیکی را تا فاصله ۶۰ کیلومتری هدف قرار دهد.
مقامات دولت بایدن در مورد احتمال تحویل جنگندههای سوخو-۳۵ و سامانههای پدافند موشکی اس-۴۰۰ از سوی روسیه به ایران، بارها هشدار دادهاند که اگر روسیه جنگندههای سوخو-۳۵ و سیستم دفاع موشکی اس-۴۰۰ را در اختیار ایران قرار دهد قدرت بازدارندگی آمریکا و اسرائیل در مقابل جمهوری اسلامی با چالش بسیار جدی روبهرو خواهد شد.
غفلت جامعه جهانی از اوکراین
پس از حملات هفت اکتبر حماس علیه اسرائیل، مساله بحران غزه به تیتر اول رسانهها تبدیل شد. توجه جامعه جهانی نیز از جنگ اوکراین به واکنش اسرائیل به حملات حماس معطوف شد. در این بین علیرغم تصویب کمک مالی ۶۰ میلیارد دلاری آمریکا توسط دولت بایدن به اوکراین اعضای جمهوری خواه کنگره با این مصوبه دولت بایدن مخالفت کردند و این شرایط را برای ارتش و دولت اوکراین در جنگ با روسیه سختتر کرد.
ارتش اوکراین با کمبود مهمات جنگی از جمله گلوله توپ و نیروی نظامی روبهرو است و کمکهای اروپا نیز نتوانسته است همه نیازهای دولت اوکراین را تامین کند. حمله پهپادی و موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل شرایط را برای دولت اوکراین در جنگ با روسیه سختتر کرد.
آینده همکاری نظامی ایران و روسیه
تحولات منطقهای و توازن جدید قوا در منطقه باعث نزدیکی بیشتر روابط تهران با مسکو خواهد شد. حتی برخی کارشناسان از ایجاد ائتلاف جدید در منطقه پس از حمله پهپادی ایران به اسرائیل خیر میدهند. باید در نظر داشت که روسها در دهههای گذشته حضور فعالی در صنعت انرژی ایران داشتهاند اما در زمان تحریمها همیشه از صنعت انرژی ایران خارج شدهاند.
تابستان دو سال قبل نیز تفاهمنامه ۴۰ میلیارد دلاری شرکت ملی نفت ایران با گازپروم روسیه منعقد شد اما پس از گذشت نزدیک به دوسال این تفاهمنامه هنوز عملیاتی نشده است.
برخی کارشناسان ایرانی بر این باور هستند که پس از مذاکرات نظامی با عربستان و امارات، روسیه نیز به دنبال حفظ توازن قوا در منطقه است و قرارداد فروش سامانههای اس-۴۰۰ به ترکیه و احتمالا به عراق نشان از این تلاش دارد. همچنین، حضور هواپیماهای اف-۳۵ آمریکایی در پایگاههای منطقهای میتواند توازن قوا را در منطقه به هم بزند. از طرفی، پیشنهاد فروش سامانه اس-۴۰۰ به ایران پس از انهدام پهپاد آمریکایی به دست سامانههای پدافندی ایرانی، نشان از نیاز مسکو به حفظ نقش خود در توازن قوا در منطقه دارد.
در حالی که خبر از تمدید قرارداد همکاری ۲۰ ساله ایران و روسیه نیست. افزایش همکاری نظامی بین ایران و روسیه بیشتر به نفع مسکو خواهد بود. در بدترین سناریو در مورد تنش در منطقه اگر دامنه درگیری بین ایران و اسرائیل گسترش یابد، این امر نه تنها باعث نزدیکی بیشتر ایران و روسیه بههم خواهد شد بلکه در صورت همکاری آمریکا با اسرائیل در واکنش به حملات پهپادی و موشکی ایران به اسرائیل، میتوان انتظار داشت نه تنها دامنه همکاری ایران با روسیه افزایش پیدا کند، بلکه روسيه تسلیحات پیشرفته و جنگندههای سوخوی مورد نیاز را در اختیار ایران قرار دهد.
هر چقدر قدرت دفاعی جمهوری اسلامی افزایش یابد، یعنی یا با توسعه برنامه هستهای موشکی و پهپادی یا با خرید سیستم دفاع موشکی و جنگندههای سوخو از روسیه شرایط برای تداوم سیاست تنشزای جمهوری اسلامی فراهمتر از قبل خواهد شد.
هوشنگ حسنیاری، کارشناس مسائل نظامی درباره حمله اسرائیل به اهدافی در خاک ایران گفت که این حمله «بسیار وسیع» بوده است.
او افزود: «پیام این حمله این است که اسرائیل قادر است همزمان در چند نقطه وارد عملیات جنگی شود.»
مراد ویسی، عضو تحریریه ایراناینترنشنال گفت: «با توجه به حوادثی که امشب اتفاق افتاد، برنده امشب دولت بایدن بود که اسرائیل را قانع کرد حملهای محدود انجام دهد تا راحتتر بتواند جلوی پاسخ جمهوری اسلامی را بگیرد.»
او افزود: «در وضعیت کنونی مهم برداشتی است که تهران از حمله اسرائیل میکند نه خود واقعه. با اینکه مشخص بود اسرائیل حمله میکند و غافلگیری در مورد اصل عملیات وجود نداشت ولی در مورد تاکتیک آن چند غافلگیری رخ داد؛ اول "غافلگیری زمانی" بود زیرا مقامات اسرائیل گفته بودند بعد از عید یهودیان حمله میکنند و دیگری "غافلگیری مکانی" بود؛ تصور بر این بود که اسرائیل مواضع سپاه را میزند اما به پایگاه ارتش حمله کرد.»