نوری همدانی، مرجع تقلید: نگران معیشت مردمیم اما درباره حجاب به شدت حساسیم
بر اساس اطلاعات تازه‌ای که از پرونده مجیدرضا رهنورد به ایران‌اینترنشنال رسیده، مقامات قضایی برای اجرای حکم اعدام این معترض ۲۳ساله از خانواده شاکیان نظر نخواستند و «حدود ۳۰ دقیقه پیکر بی‌جان مجیدرضا را روی چوبه دار نگه داشتند و زمانی که بدن او را پایین آوردند، هوا روشن شده بود.»
جمعی از زنان کنشگر نزدیک به جریان ملی-مذهبی در ایران، ضمن مخالفت با ادامه «تحمیل حجاب اجباری به زنان»، تاکید کردند پس از چهار دهه فشار و سرکوب در خصوص حجاب، جامعه زنان از «خواسته‌های به حق خود» نمی‌گذرد. زهرا ربانی‌املشی، الهه کولایی و فیروزه صابر از امضاکنندگان این بیانیه هستند.
صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلام‌پژوه، در نامه‌ای به کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل نوشت بیش از ۴۰ روز است به اتهام برداشتن روسری، به طرز «وحشیانه و خشونت‌باری» به دست ماموران تحت امر رهبر جمهوری اسلامی بازداشت شده و به علت فقدان بینایی «حبس با شکنجه و اعمال شاقه» را تحمل کرده است.
وسمقی در این نامه با اشاره به تجربه خود در در ایام بازداشت، از کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل، کمیته حقوق بشر سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر و نهادها و مجامع بین‌المللی حقوق بشر خواست از هیچ تلاشی برای «بازداشتن جمهوری اسلامی از اعمال ستم به‌ویژه به زنان» فروگذار نکنند.
این پژوهشگر دینی تجربه‌های خود و هم‌بندی‌هایش را گویای آن دانسته که نهادهای متعددی چون دستگاه‌های قضایی و امنیتی و سازمان زندان‌ها، از تمامی ابزارها برای اعمال فشار بر زندانیان سیاسی و واداشتن آنان به تسلیم استفاده می‌کنند.
او با اشاره به اینکه فاقد بینایی است و با چنین وضعیتی بدون داشتن حق وکیل به اماکنی برای بازجویی و بازپرسی برده شده، تاکید کرد که بدون طی مراحل قانونی از شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین به زندان منتقل شده است.
وسمقی روز ۲۶ اسفند به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
او روز دوشنبه ۱۰ اردیبهشت با تودیع قرار کفالت از زندان اوین آزاد شد.
این زندانی سیاسی در بخشی از نامه‌اش نوشت با وجودی این که انجام بسیاری از امور شخصی در زندان برایش دشوار و گاه غیرممکن است، مسوولان زندان به تقاضاش برای تعیین مددکار بی‌اعتنا بوده و در تمام مدت تحمل حبس به دلیل امتناع از پوشیدن روسری از ملاقات با خانواده محروم بوده است.
ایران‌اینترنشنال روز ۲۷ اسفندماه در گزارشی خبر داد که وسمقی به دلیل امتناع از حجاب اجباری اجازه ملاقات با خانواده‌اش را پیدا نکرد. او روز دوم اردیبهشت هم از حق ملاقات با همسرش محروم ماند.
این دین‌پژوه درباره وضعیت جسمی خود در زندان خطاب به کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل نوشت به دلیل تنش‌هایی که برایش ایجاد کردند، برای سه هفته با نوسان شدید ضربان قلب و فشار خون روبرو بوده و نهایتا با وضعیتی وخیم، تحت‌الحفظ به بیمارستان اعزام شده و حالش چنان وخیم بوده که در طول درمان برای مدتی از هوش رفته است.
وسمقی تاکید کرده پس از پیگیری‌های فراوان برای تایید موضوع فقدان بینایی به بیمارستان فارابی اعزام شده و گواهی عدم تحمل حبس برایش صادر شده است.
این فعال سیاسی و مدنی در ادامه نامه‌اش با اشاره به ادامه حبس خود با وجود صدور گواهی عدم تحمل حبس نوشته در این شرایط تحمل حبس برایش مصداق بارز حبس با شکنجه و اعمال شاقه است.
وسمقی روز ۲۷ فروردین بدون روسری و همراه با سه مامور زن و مرد، برای معاینه چشم‌هایش از زندان اوین به بیمارستان فارابی تهران اعزام شد.
این زن پژوهشگر زندانی در ماه‌های اخیر از منتقدان سرسخت سیاست حجاب اجباری حکومت ایران بوده و علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی را دیکتاتور و نظام حاکم را سرکوب‌گر خوانده است.
وسمقی در فایلی صوتی که اسفند ماه در صفحه اینستاگرامش منتشر شد، با انتقاد از رویکرد خامنه‌ای درباره حجاب اجباری گفت او حق ندارد خط قرمز خود را به زنان تحمیل و برای مردم جرم تعریف کند.
مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی در خصوص وضعیت فقر در ایران، اعلام کرد «در یک دهه اخیر کالری مصرفی سرانه ایرانیان کاهش یافته و در سال۱۴۰۱ به میزانی پایین‌تر از حداقل کالری مورد نیاز برای یک نفر رسیده و فشار تورمی باعث شده خانوار از مصرف بخشی از خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها صرف‌نظر کند.»
جلال محمودزاده، نماینده مهاباد در مجلس با بیان اینکه «در حال حاضر، خیلی از خانواده‌های ایرانی به زیر خط فقر سقوط کردند»، به «رویداد۲۴» گفت: «تقریبا قشر متوسط از بین رفته است.» او افزود: «آمار خانواده‌هایی که زیر خط فقر هستند، نسبت به گذشته، بیش از دو برابر شدند.»
