شاهزاده رضا پهلوی: باید جمهوری اسلامی را متوجه کرد که تهدیدهایش دیگر تحمل نمیشود



در پی رانش گسترده زمین در شمال پاپوآ گینهٔ نو در روز جمعه، بیش از ۳۰۰ نفر و هزار و ۱۰۰ خانه زیر زمین دفن شدند. به گزارش رسانههای محلی، شش روستا تحت تاثیر این رانش قرار گرفتند. طبق این گزارشها، چهار جسد از زیر خاک خارج شده و این نگرانی وجود دارد که صدها نفر کشته شده باشند.

گروهی از تشکلها و فعالان حقوق الجیبیتی پلاس در بیانیهای تسلیتهای برخی دولتها برای مرگ ابراهیم رئیسی را «ننگی بر پیکره جامعه جهانی و حقوق بشر» و «یک دهنکجی آشکار» به همه زنان، جامعه کوییر و معترضان ایران دانستند.
در این بیانیه تاکید شده است که کشورهای جهان به جای تسلیت مرگ رئیسی، باید به مماشات با جمهوری اسلامی پایان دهند، سپاه را در فهرست تروریسم بگنجانند و در کنار مردم ایران بایستند.
در این بیانیه که به امضای سازمان آزاد کوییر، شبکه کوییرهای ایرانی هلند و حامیان، تشکل رنگینکمانان ایرانی، سازمان کوییرهای ایرانی سیمرغ، شبکه ششرنگ و کالکتیو کوییرها و فمینیستها برای آزادی ایران رسیده، به سوابق ابراهیم رئیسی در نقض گسترده حقوق بشر و اعدام و شکنجه زندانیان اشاره شده و رئیسی را یکی از «پایههای ثابت ماشین اعدام و سرکوب» جمهوری اسلامی خوانده است.
در این بیانیه گفته شده است که رئیسی «دشمنی خود با کوییرها و زنان ایران را بارها صراحتا اعلام کرده بود و از تریبونهای مختلف داخلی و بینالمللی، به نفرتپراکنی و ترویج هموفوبیا و کوییرستیزی میپرداخت و صحبتهای او عمق ضدیت حکومت اسلامی با رنگینکمانیها و زنان را به روشنی به جهانیان نشان میداد.»
امضاکنندگان این بیانیه با ابراز تاسف از تسلیتها برای مرگ رئیسی، خطاب به کشورهای ارسالکننده این پیامها گفتند: «این اقدام شما ننگی است بر پیکره جامعه جهانی و حقوق بشر و همچنین یک دهنکجی آشکار به همه زنان، رنگینکمانیها و مردمی است که برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی با پرچم زن، زندگی، آزادی به پاخاستهاند؛ مردمی که امثال ابراهیم رئیسی را جزو قاتلین، شکنجهگران و متجاوزین به عزیزان خود میدانند.»
این بیانیه خطاب به همه دولتها، سازمانها و نهادهای بینالمللی گفت: «اگر قلبتان با مردم ایران و مبارزاتشان برای ریشهکن کردن تبعیض و بیعدالتی میتپد، اگر قصد دارید به مردم دنیا نشان دهید که هنوز حقوق بشر برایتان محلی از معنا دارد، اگر میخواهید در تاریخ نامتان در لیست حامیان دیکتاتورها و جلادان نباشد، به صدای انقلاب و مطالبات مردم ایران گوش دهید.»

بنا بر اعلام دولت آذربایجان، اداره خدمات مرزی این کشور بر اساس توافق تعیین مرزها بین باکو و ایروان، کنترل چهار روستا به مساحت ۶/۵ کیلومتر مربع را در منطقه مرزی غازاخ، همجوار با ارمنستان به دست گرفته است.
دولت ارمنستان، ماه گذشته اعلام کرده بود این روستاها را که غیرمسکونی هستند به آذربایجان بازخواهد گرداند، اقدامی که هر دو طرف به عنوان نقطه عطفی در مسیر دستیابی به توافق صلح بین ایروان و باکو که بیش از سه دهه با هم درگیر بودهاند، توصیف میکنند.
تصمیم نیکول پاشینیان، نخستوزیر ارمنستان، برای واگذاری این چهار روستا باعث اعتراضات داخلی در این کشور شد و معترضان خواستار استعفای او به دلیل آنچه که خیانت میخواندند، شدند.
پاشینیان در سخنرانی جمعه شب که از رسانههای این کشور پخش شد با اشاره به تاریخ تلاش ارمنیها برای داشتن وطن در یک منطقه جغرافیایی مشخص، توضیح داد چگونه تعیین مرزهای ملی بخشی از این فرایند است.
او گفت هدف همه ارمنیها این است که «یک ارمنستان مستقل و دموکراتیک با مرزهای مشخص به یک ایدئولوژی و مفهوم ملی تبدیل شود.»
توافق برای بازگراندن این چهار روستای مرزی به آذربایجان اول اردیبهشت در نشست معاونان نخستوزیرهای ارمنستان و آذربایجان، حاصل شد و همان زمان وزیر خارجه آمریکا با استقبال از این توافق دو کشور، این اقدام را گامی مهم برای نهایی کردن یک توافق صلح پایدار بین ارمنستان و آذربایجان خوانده بود.
بازپسگیری کامل منطقه ناگورنو-قرهباغ از سوی آذربایجان در پائیز سال گذشته، باعث خروج گسترده ارمنیتبارها از آنجا شد و اگرچه ضربه دردناکی به ایروان وارد کرد اما با توجه به حذف منبع دیرینه اختلافات از روی میز مذاکرات، راه را برای یک توافق دیرینه بین طرفین را باز کرد.
پس از آن، آذرماه سال گذشته آذربایجان و ارمنستان در بیانیهی به طور مشترک اعلام کردند دو کشور در خصوص فرصت ایجاد شده برای دستیابی به صلح همنظر بوده و قصد امضای توافقنامه صلح دارند و بر اساس توافق دو کشور، جمهوری آذربایجان ۳۲ نظامی ارمنی و ارمنستان نیز دو نظامی آذربایجانی را به نشانه حسن نیت آزاد کردند.
با این حال، آذربایجان و ارمنستان همچنان بر سر مناطقی که هر دو طرف میخواهند دیگری کنترل آنها را واگذار کند یا دسترسی به آنها را فراهم کند، اختلافات سرزمینی حلنشدهای دارند.

کاخ سفید با انتشار بیانیهای اعلام کرد ایالات متحده و مصر توافق کردند تا زمان بازگشایی مجدد گذرگاه مرزی رفح از سوی دو طرف مصری-فلسطینی، به صورت موقت از گذرگاه کرم شالوم در اسرائیل برای ارسال کمکهای بشردوستانه به نمایندگی سازمان ملل در غزه استفاده شود
این توافق در پی تماس تلفنی جو بایدن، رئیسجمهور ایالات متحده با عبدالفتاح السیسی، رئیسجمهور مصر در روز جمعه ۴ خرداد به دست آمده است.
بنا بر بیانیه کاخ سفید، جو بایدن در این تماس به همتای مصری خود گفته واشینگتن از تلاشها برای بازگشایی گذرگاه جنوبی رفح تحت شرایطی که مورد قبول هر دو کشور مصر و اسرائیل باشد، حمایت میکند و ایالات متحده هفته آینده یک تیم ارشد به قاهره خواهد فرستاد تا در این باره گفتگو کنند.
در بیاینه کاخ سفید با اشاره به استقبال بایدن از تعهد السیسی برای اجازه دادن به ورود کمکهای بشردوستانه سازمان ملل به غزه از طریق گذرگاه کرم شالوم گفته شده «این کار به نجات جان انسانها کمک خواهد کرد.»

به گزارش رویترز، دفتر ریاست جمهوری مصر هم در بیانیهای حصول به این توافق را ناشی از «وضعیت انسانی دشوار فلسطینیان در نوار غزه، کمبود وسایل زندگی در این باریکه و کمبود سوخت مورد نیاز برای بیمارستانها و نانواییها» خوانده است.
در بیانیه طرف مصری تاکید شده السیسی موافقت کرده کمکهای بشردوستانه از طریق این گذرگاه به صورت موقت ارسال شود تا زمانی که مکانیسمهای قانونی برای بازگشایی گذرگاه مرزی رفح از سمت فلسطینیها برقرار شود.
از سوی دیگر آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، جمعه در تماس با بنی گانتز، وزیر کابینه جنگ اسرائیل، با اشاره به تلاشها برای ارسال کمکهای انساندوستانه به غزه، بر ضرورت بازگشایی گذرگاه رفح تاکید کرد.

پیشتر شبکه تلویزیونی خبری القاهره وابسته به دولت مصر به نقل از یک مقام ارشد این کشور گزارش داده بود مصر به دلیل درگیریها در رفح از هماهنگی با اسرائیل در مورد ارسال کمکهای بشردوستانه به غزه از طریق گذرگاه رفح خودداری کرده است.
همزمان سازمان ملل و دیگر نهادهای کمکرسان بینالمللی هشدار داده بودند که بسته شدن دو گذرگاه به سمت جنوب نوار غزه، رفح و کرم شالوم تحت کنترل اسرائیل، عملا ارسال کمکهای بشردوستانه به این منطقه را متوقف کرده است.

گروهی از زندانیان که در دو بند موسوم به «امن» و «خاص» در زندان مرکزی ارومیه محبوس هستند، با انتشار نامهای خطاب به رئیس سازمان زندانهای ایران و نهادهای بینالمللی حقوق بشری گفتند شرایط سخت در این دو بند باعث شده تعدادی از زندانیان اقدام به خودکشی کنند.
طبق این نامه، در این بندها که دو اتاق ۳۰ متری هستند، تا چند برابر ظرفیت زندانی نگهداری میشود به طوری که فضای کافی برای خوابیدن وجود ندارد.
این نامه افزود زندانیان این دو بند ممنوعالملاقات هستند، به خدمات پزشکی دسترسی ندارند و در صورت اعتراض تحت شکنجه قرار میگیرند.