رییس دانشگاه شاهد: نامزدها با آبروی فرزندان یکدیگر بازی نکنند
زینب (بهار) خنیاب‌پور، شهروند ساکن بهبهان، در استوری اینستاگرام خود خبر داد پس از آزادی از زندان سپیدار اهواز به بیماری خودایمنی مبتلا شده است.
اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال حاکی از آن است که خنیاب‌پور پس از آزادی متوجه بروز لکه‌هایی کوچک روی پوست خود می‌شود و بعد از چند ماه، با افزایش لکه‌ها و مراجعه به پزشک، ابتلای او به بیماری خودایمنی پسوریازیس مشخص و تایید می‌شود.
یک منبع آگاه به ایران‌اینترنشنال گفت یک روز پس از انتقال خنیاب‌پور به زندان سپیدار اهواز، درمانگاه زندان او را فراخوانده و برایش قرص‌هایی تجویز می‌کند.
در پاسخ به سوال این زندانی سیاسی درباره قرص‌ها، بهداری به او می‌گوید که «برای جلوگیری از حساسیت و آلرژی» است.
حدود یک هفته قبل، ساسان چمن‌آرا، از بازداشت‌شدگان اعتراضات ۱۴۰۱ و مطهره گونه‌ای، فعال سابق دانشجویی نیز از ابتلای خود به نوعی بیماری خودایمنی و ام‌اس خفیف خبر دادند.
انتشار خبر بیماری این دو نفر، موضوع بیماری‌ها و مرگ‌های مشکوک برخی زندانیان سیاسی را مجددا به بحث روز تبدیل کرد.
سینا یوسفی، وکیل دادگستری، همان زمان از این سلسله رویدادها با عنوان «ترور بیولوژیک معترضین» یاد کرد و مرگ مشکوک مریم آروین که داوطلبانه و رایگان وکالت معترضان را بر عهده داشت، به همین دلیل دانست.
پیش از آن در سوم اردیبهشت امسال، خبر بیماری ناشناخته ترانه علیدوستی، بازیگر مخالف حجاب اجباری، تنها چند ماه پس از آزادی از زندان منتشر شد.
همان زمان خبرهایی درباره ابتلای مصطفی آل‌احمد، کارگردان سینما به نوعی بیماری خودایمنی پس از آزادی از زندان منتشر شد.
جدیدترین نمونه از این سلسله رویدادها مربوط به خنیاب‌پور است که در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» دستگیر و یک هفته در زندان سپیدار اهواز زندانی شد.
فروشگاه پوشاک او هنگام اعتراضات و در چهاردهم آذر ۱۴۰۱ به دلیل پیوستن به اعتصاب سراسری پلمب و خودش هنگامی که برای انجام مراحل اداری فک پلمب به دادسرا مراجعه کرده بود بازداشت شد.
او یک سال بعد و در آبان ۱۴۰۲ به اتهام تبلیغ علیه نظام به سه ماه و یک روز زندان محکوم شد.
دی سال گذشته نیز خنیاب‌پور در پرونده‌ای دیگر، به دلیل انتشار تصاویر بدون حجاب در فضای مجازی از سوی دادگاه کیفری بهبهان به دو سال حبس محکوم شد.
جمال عاملی، جعفر ابراهیمی، لیلا حسین‌زاده، مسعود محمودی و مهدی رجبیان، شماری از زندانی سیاسی فعلی و سابق هستند که به بیماری خودایمنی مبتلا شده‌اند.
از زمان آغاز خیزش انقلابی ۱۴۰۱ موارد مشکوکی از بیماری و مرگ شهروندان بازداشت‌شده پس از آزادی از زندان مشاهده شد.
برخی زندانیان سیاسی سابق پیش از این در واکنش به مرگ‌های مشکوک بازداشتی‌ها و زندانیان، با یادآوری خاطرات خود گفتند در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های جمهوری اسلامی، آنان را وادار به خوردن داروهای مشکوک، مخرب و روان‌گردان کرده‌اند.
به گفته این افراد، آمپول‌هایی به زندانیان تزریق می‌شده که وضعیت جسمی و روانی آنان را مخدوش می‌کرده است.
