فرماندار کاشمر: زمینلرزه در کاشمر تاکنون ۴ کشته و ۱۲۰ مصدوم برجای گذاشته است



تاکید بر رابطه با چین و روسیه و نقش علی خامنهای در سیاست خارجی، محورهای مورد نظر مسعود پزشکیان و همراهانش، محمدجواد ظریف و مهدی سنایی، در یک برنامه تبلیغات انتخاباتی بود. ظریف صراحتا افزایش فروش نفت را نتیجه سیاست «شل گرفتن» جو بایدن دانست.
ظریف در این برنامه، نسبت به حضور دونالد ترامپ در کاخ سفید هشدار داد.
مسعود پزشکیان، نامزد ریاستجمهوری مورد حمایت اصلاحطلبان به همراه محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه و مهدی سنایی، سفیر دولت حسن روحانی در روسیه در برنامه تبلیغاتی شبکه سه صداوسیما حاضر شدند.
در ابتدای این برنامه که ظهر سهشنبه ۲۹ خرداد پخش شد، مسعود پزشکیان با اشاره به نقش رهبر جمهوری اسلامی در سیاست خارجی گفت خطوط کلی سیاست خارجی را علی خامنهای تعیین میکند اما طراحی و اجرای سیاست خارجی با رییسجمهوری و دولت است.
پزشکیان با اشاره به ساز و کار دور زدن تحریمها گفت بخش بزرگی از پول نفت کشور امروز به جیب قاچاقچیان میرود و پرداخت ارزش بخش دیگر صادرات نفتی به چین از طریق واردات کالا از این کشور انجام میشود.
پزشکیان حضور مردم در انتخابات را «فرصت» و «برگ برنده» برای استفاده در مذاکرات توصیف کرد.
نامزد مورد حمایت اصلاحطلبان در بخش دیگری از سخنان خود وعده داد در صورت پیروزی، پیمان «عدم تعرض با کشورهای همسایه» را امضا کند.
در دولت حسن روحانی، سطح تنش بین ایران و کشورهای منطقه از جمله عربستان سعودی به اوج خود رسیده بود.
حمله به سفارت عربستان سعودی و قطع روابط دیپلماتیک با این کشور در سال ۱۳۹۴ رخ و دولت روحانی نتوانست هیچ واکنشی نسبت به مهاجمان به سفارت انجام دهد.
توافق آغاز مجدد روابط با عربستان سعودی هم در دولت ابراهیم رئیسی، نه از سوی وزیر امورخارجه او، که با حضور علی شمخانی، نماینده خامنهای در پکن، منعقد شد.
ظریف نیز بارها به اولویت داشتن نقش سپاه پاسداران که آن را سیاست میدان میخواند، به نقش دولت در مسائل منطقهای اشاره کرده است.
پزشکیان در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد روابط راهبردی با چین و روسیه را دنبال خواهد کرد.
قرارداد ۲۵ ساله با چین از سوی نمایندگان خامنهای و به شکل محرمانه منعقد شد و توافق بلندمدت با روسیه هم اخیرا از سوی روسیه پس از مرگ ابراهیم رئیسی به حالت تعلیق درآمد.
نامزد مورد حمایت جریان اصلاحات با اشاره تلویحی به اعتراضات اخیر که او پیشتر آن را اغتشاشات نامیده بود، گفت: «ما نباید اجازه دهیم بحرانهای اقتصادی و اجتماعی ما را از داخل تضعیف کند.»
پزشکیان ادامه داد: «نباید وضعیتی داشته باشیم که دیگران بتوانند بر موج نارضایتی مردم سوار شوند و میان ملت و حاکمیت شکاف بیاندازند.»
قدرتهای شرقی اولویت ما هستند
مهدی سنایی، سفیر پیشین ایران در روسیه و از دیپلماتهای پرسابقه در امور اوراسیای وزارت امور خارجه در این نشست گفت: «قدرتهای شرقی، اولویت سیاست خارجی جمهوری اسلامی هستند و این موضوع در اسناد بالادستی کشور تصریح شده است.»
سنایی با تایید سخنان پزشکیان گفت یک سیاست خارجی موفق، به پشتوانه افکار عمومی نیاز دارد.
ظریف شهریور سال ۱۳۹۸ و دوره وزارتش در جریان یک نشست برای اثبات عدم سرکوب مردم در جمهوری اسلامی گفته بود: «چطور ممکن است ما به مردم ظلم بکنیم، آنها را سرکوب کنیم ولی مجددا ۷۳ درصدشان در انتخابات شرکت و از حکومت حمایت کنند.»
فروش نفت سیاست بایدن بود نه دستاورد رئیسی
محمدجواد ظریف در پایان این برنامه تبلیغاتی به نقش رهبر جمهوری اسلامی و دولتها در سیاست خارجی اشاره کرد.
او با بیان اینکه سیاست خارجی جمهوری اسلامی بر اساس قانون اساسی و از سوی خامنهای تعیین میشود، گفت: «محمد خاتمی زیر دستور رهبری عمل و ایران را سربلند کرد.»
ظریف با اشاره به دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد گفت: «معجزه هزاره سوم هم فکر میکرد زیر دستور رهبری است اما با دبیر شورای امنیت ملی جز تحریم چیزی برای کشور نداشت.»
در دوره مورد اشاره او، سعید جلیلی دبیر شورای امنیت ملی بود.
وزیر امور خارجه دولت حسن روحانی در ادامه به نقش رییسجمهوری در سیاست خارجی اشاره کرد و گفت: «رییسجمهوری است که سیاستها را میسازد و برای تصویب به شورای عالی امنیت ملی و حضور رهبر ارائه میکند.»
ظریف که در این برنامه تلویزیونی، نامزد مورد حمایت اصلاحطلبان را همراهی میکرد به افزایش فروش نفت در دولت ابراهیم رئیسی هم اشاره کرد.
او در این بخش گفت: «گفتند ما فروش نفت را افزایش دادیم. نخیر! سیاست آقای بایدن بود که پیچ را شُل کند. اجازه بدهید آقای ترامپ برگردد، آن وقت ببینیم که دوستان چه میکنند.»

روزنامه هممیهن کاندیداتوری مسعود پزشکیان در انتخابات سال ۱۴۰۳ را «عامل تعلیق» روند کار بر روی انعقاد توافق جامع ایران و روسیه خواند. منابع روسیه «مشغلههای انتخاباتی علی خامنهای» را عامل این تعلیق میدانند.
ضمیر کابلوف، رییس اداره دوم آسیایی وزارت امور خارجه روسیه، مشخصا در این باره گفته است رهبر جمهوری اسلامی اکنون مشغول آمادهسازی انتخابات ریاست جمهوری است و روسیه پیشنهادهای متقابل خود را برای تنظیم توافقنامه برای ایران فرستاده و منتظر است.
در یادداشتی که روز سهشنبه ۲۹ خرداد در روزنامه هممیهن منتشر و حذف شد، آمده است که روسیه همزمان با کاندیداتوری پزشکیان در انتخابات ۱۴۰۳، در اقدامی مغایر با عرف دیپلماتیک، توافق جامع ایران و روسیه را تعلیق کرده است.
آیا توافق ایران و روسیه متوقف شده است؟
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه و کابلوف، روز سهشنبه ۲۲ خرداد در اظهاراتی جداگانه از توقف کار بر روی توافقنامه مشترک ایران و روسیه خبر دادند و دلیل آن را «برخی مشکلات اداری از طرف ایران» عنوان کردند.
همان روز کاظم جلالی، سفیر جمهوری اسلامی در روسیه این خبر را تکذیب کرد.
او گفت در ترجمه اظهارات کابلوف به فارسی اشتباه شده است.
علی باقری کنی، سرپرست وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی هم در ۲۳ خرداد این خبر را تکذیب کرد و گفت توافق در حال «بررسی کارشناسی بین دو طرف» است.
آیا تعلیق کار بر روی توافق، ربطی به سیاستهای پزشکیان دارد؟
خبر تعلیق کار روی انعقاد توافقنامه در ۲۲ خرداد و دو روز بعد از انتشار اسامی تایید صلاحیتشدگان انتخابات ریاست جمهوری منتشر شده است که نشانهای از اینکه حضور یک کاندیدای خاص باعث تغییر نظر مسکو شده باشد، وجود ندارد.
از طرفی در صحبتهای کابلوف مشغلههای انتخاباتی خامنهای دلیل این تعلیق عنوان شده است.
این گفتهها نشان میدهند روسیه بیش از اینکه چشم به تعیین رییسجمهوری آینده ایران داشته باشد، نگاهش به مواضع رهبر جمهوری اسلامی است.
از توافق جامع ایران و روسیه چه میدانیم؟
در دی ماه ۱۴۰۰ و در جریان سفر ابراهیم رئیسی به روسیه، برای اولین بار خبری مبنی بر تنظیم «موافقتنامه جامع همکاریهای ۲۰ ساله ایران و روسیه» منتشر شد.
این توافقنامه شامل قرارداد برنامههای مشترک نظامی بین دو کشور است.
طبق قانون، موافقتنامهها باید از سوی مجلس شورای اسلامی تایید و تصویب شوند.
در همین ارتباط روز یکشنبه ۲۳ اردیبهشت، موضوع همکاری در حوزه امنیت اطلاعات میان دولت جمهوری اسلامی ایران و روسیه در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس مطرح شد و نمایندگان به منظور تامین نظر شورای نگهبان، با اصلاحات صورت گرفته در این لایحه موافقت کردند.

گروهی از کنشگران کوییر ایرانی به مناسبت ماه افتخار جامعه الجیبیتیپلاس، میزگردی را با عنوان «ماه افتخار و لزوم همبستگی با جامعه کوییر» در دانشگاه تورنتو برگزار کردند.
این نشست روز دوشنبه ۲۸ خرداد با همکاری سازمان کوییرهای ایرانی سیمرغ و «دانشجویان دانشگاه تورنتو برای ایران آزاد» برگزار شد.
حاضران در این نشست علاوه بر گفتوگو درباره آخرین تحولات و فعالیتهای جنبش کوییر ایران، به ویژه در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی»، درباره چالشها و مطالبات جامعه رنگینکمانی تبادل نظر کردند.
تاریخچه مبارزات جنبش کوییر در جهان و ایران، بررسی حقوق جامعه الجیبیتیپلاس از منظر عدالت اجتماعی، آسیبهای فردی و اجتماعی ناشی از فضای سرکوب و تبعیض، مطالبات تاریخی شهروندان کوییر از جامعه ایران و مشکلات پناهجویان الجیبیتیپلاس از جمله مواردی بودند که سخنرانان درباره آنها به بحث پرداختند.
در جلسه پرسش و پاسخی که در این نشست برگزار شد، حاضران پرسشها و دیدگاههای خود را در ارتباط با وضعیت شهروندان کوییر در ایران، لزوم آموزش مسائل جنسیتی، چالشهای ناشی از تعصبات اجتماعی و راهکارهای موثر برای حل مسائل جامعه رنگینکمانی مطرح کردند.
پس از قیام استونوال در ژوئن ۱۹۶۹ که در پی درگیری شهروندان کوییر ساکن منهتن با پلیس نیویورک آغاز شد، اعتراضات جنبش کوییر آمریکا علیه تبعیضها وسرکوبهای اجتماعی، نقطه عطفی تاریخی را تجربه کرد.
پس از این قیام، گفتمان حمایت از حقوق جامعه الجیبیتیپلاس در روندی بیبازگشت به گفتمان جریانهای مدنی جهان وارد شد و دستاوردهای به دست آمده از این مبارزات طی سالها و دهههای پس از آن، پذیرفته شدن حقوق جامعه الجیبیتیپلاس را در بیش از ۱۳۰ کشور جهان به ارمغان آورد.
در اولین سالگرد قیام استونوال، اولین رژههای افتخار افراد کوییر در ژوئن ۱۹۷۰ در چند شهر بزرگ آمریکا برگزار شد و از آن زمان، کشورهای مختلف جهان یک ماه از تابستان را به عنوان ماه افتخار جامعه الجیبیتیپلاس گرامی میدارند.
در گذر زمان، رژههای افتخار افراد کوییر به یکی بزرگترین جشنوارههای خیابانی جهان تبدیل شده و هر ساله میلیونها نفر در این مراسم شرکت میکنند.
تا پیش از انقلاب ۵۷، هنرمندان و سایر چهرههای فعال کوییر ایرانی اولین سنگبناهای جنبش الجیبیتیپلاس را در ایران شکل داده بودند.
حضور چند هنرمند همجنسگرا در حلقه هنرمندان سرشناس نوگرا در «کلوب رشت ۲۹» (پلاک ۲۹ خیابان رشت تهران) و برگزاری مراسم ازدواج غیر رسمی بیژن صفاری، طراح پارک دانشجو، و دوستپسرش «سهراب محوی»، یکی از هنرمندان سرشناس کشور، در بهمن ۱۳۵۶ در هتل کمودور تهران که با حضور بسیاری از هنرمندان و چهرههای سرشناس کشور برگزار شد، از جمله موارد مشاهدهپذیری افراد کوییر در همان سالهاست.
در سالهای پس از انقلاب ۵۷ به دلیل اجرای احکام قصاص و اعدام علیه افراد کوییر از یک سو، و ممنوعیت آگاهیرسانی درباره شرایط افراد الجیبیتیپلاس از سوی دیگر، افراد کوییر جز مخفی کردن هویت خود یا خارج شدن از ایران و پناهندگی در کشورهای دیگر گزینهای پیش روی خود نداشتهاند.
جمهوری اسلامی تنها به افراد ترنسی که عمل جراحی تطبیق جنسیت را انجام میدهند، مدارک هویتی ارائه میکند و برای سایر افراد کوییر، از جمله همجنسگرایان، دو جنسگرایان، ترنسهای نانباینری و سایر افراد ترنس و کوییر که نیازی به عمل جراحی تطبیق جنسیت ندارند، نه تنها هیچگونه حقی قانونی قائل نیست، بلکه وجود این افراد را تا حد حکم اعدام جرمانگاری کرده است.
در حالی که لایف (زندگی زیرزمینی) کوییر در داخل ایران با وجود خطرهای گسترده به حیات زیرزمینی خود ادامه میدهد، افزایش جمعیت کوییرهای ایرانی پناهجو و مهاجر به شکلگیری شبکههای گستردهتری از کنشگران الجیبیتیپلاس در خارج از ایران منجر شده است.
این فعالان طی سالهای گذشته توانستهاند با تشکیل پیوندهای عمیقتر با سایر کنشگران مدنی ایرانی، جمعیت گستردهای از متحدان غیرکوییر و حامیان را در داخل ایران و نقاط مختلف جهان شکل دهند.
با آغاز خیزش مهسا ژینا امینی که یکی از اهداف بنیادین آن مبارزه با آپارتاید جنسیتی است، گستردهترین شکل مبارزات جامعه کوییر ایران شکل گرفت و جامعه مدنی ایران به صورتی بیسابقه در کنار جنبش کوییر ایستاد.
مجموعه این تلاشها باعث شد تشکلها و چهرههای شاخص سیاسی ایران در حمایت از حقوق جامعه الجیبیتیپلاس در چشمانداز سیاسی پس از جمهوری اسلامی به صورت علنی اعلام موضع کنند.
یکی از شاخصترین این موارد، منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل صنفی و مدنی مستقل و غیردولتی ایران در روز ۲۵ بهمنماه ۱۴۰۱ بود که در بند چهارم آن به صراحت درباره لزوم به رسمیت شناختن حقوق جامعه کوییر ایران صحبت شده است.
در حالی که تا پیش از خیزش ژینا، برگزاری رژه افتخار کوییرهای ایرانی در شهرهای مختلف جهان مرسوم نبود و تنها چند مورد از حضور گروههای ایرانی در رژههای افتخار به ثبت رسیده بود، کوییرهای ایرانی در رژه افتخار سال ۲۰۲۳ همزمان با خیزش ژینا، این رژه را در شهرهای مختلف جهان، از جمله در تورنتو، ونکوور، مونترال، اوتاوا، لسآنجلس، پاریس، آمستردام، برلین، هامبورگ، استکهلم و بسیاری نقاط دیگر با شعار «زن، زندگی، آزادی» برگزار کردند.

حمزه خلیلی، معاون اول قوه قضاییه، با بیان اینکه «اقدامات موثری در پیشگیری از وقوع جرم انجام دادیم»، گفت: « سرقت از خودرو و منازل ۲۰ در صد کاهش یافته است.» او افزود: «در سال گذشته بر اساس نظرسنجی که انجام دادیم ۶۹.۷ درصد از عملکرد قوه قضاییه رضایت داشتند.»

شهرداری تهران دستور تخلیه ساختمان انجمن جامعهشناسان را صادر کرد. این در حالی است که این ساختمان با مصوبه شورای شهر در اختیار انجمن قرار گرفته است. یکسال قبل و در تیر ۱۴۰۲ نیز نیروهای تحت امر علیرضا زاکانی، شهردار تهران، به ساختمان خانه اندیشمندان علوم انسانی یورش برده بودند.
انجمن جامعهشناسان ایران در ۱۰ سال اخیر با حضور اساتید جامعهشناسی، دورههای علمی مرتبط با موضوعات اجتماعی را در محل ساختمان خود در یوسفآباد برگزار میکند.
سعید معیدفر، رییس انجمن جامعهشناسی ایران، به دستاوردهای این دورهها اشاره کرد و به خبرآنلاین گفت: «بخش عمدهای از این کلاسها در ارتباط با آموزشهای شهروندی و اجتماعیمحور بود که برای توسعه شهر بزرگی مثل تهران ضرورت دارند.»
به گفته معیدفر، در دوره اخیر، شهرداری در عمل «رویکردی در ضدیت با فرهنگ، علم، نهادهای علمی و فعالیتهای آموزشی» گرفته است.
دستور تخلیه انجمن جامعهشناسان در حالی از سوی شهرداری تهران صادر شده که این ساختمان سال ۱۳۹۳ با مصوبه چهارمین شورای اسلامی شهر تهران به این انجمن واگذار شده است.
سمیه توحیدلو، عضو هیات مدیره این انجمن در مطلبی با اشاره به این موضوع نوشته است که شهرداری بدون اطلاع شورای فعلی اقدام به «پس گرفتن قضایی» این مجموعه کرده است.
معیدفر با تاکید بر عدم وجود مصوبه شورای شهر برای بازپسگیری ساختمان یوسفآباد از انجمن گفت: «چون دستور واگذاری ساختمان از سوی شهرداری به انجمن جامعهشناسی با استناد به مصوبه شورای شهر انجام شده بود، به درخواست بخش املاک شهرداری برای تخلیه وقعی نگذاشتیم. شهرداری نمیتواند مرکز را مجبور به تخلیه مکان کنونی بکند.»
او به عدم پاسخگویی مسئولان شهرداری اشاره کرد و گفت که انجمن جامعهشناسی علیرغم انجام مکاتبات از حدود یکسال و اندی پیش با معاونت اجتماعی-فرهنگی شهرداری، پاسخی دریافت نکرده است: «ضمن اینکه تماس با شهرداری منطقه شش و توافقات به عمل آمده با آنان نیز در عمل بلاثمر مانده است و در نهایت سر و کار انجمن را به املاک شهرداری محول کردند.»
تخلیه ساختمان انجمن جامعهشناسان در سالگرد یورش به خانه اندیشمندان
حدود یکسال قبل و در تیر ماه ۱۴۰۲، نیروهای تحت امر علیرضا زاکانی، شهردار تهران با یورش به ساختمان خانه اندیشمندان علوم انسانی واقع در خیابان ویلا، این ساختمان را به طور غیر قانونی تصرف کردند.
این مرکز از سال ۱۳۹۰ در تقاطع خیابان ویلا و ورشو تهران راهاندازی و گردهماییهای سالانه اندیشمندان حوزههای مختلف علوم انسانی را برگزار میکرد.
۱۳ تیر ۱۴۰۲، مهدی صادقی کجانی، مدیرکل دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران به خانه اندیشمندان علوم انسانی رفت و خواهان «تخلیه و پلمب» این مجموعه شد.
دادستانی تهران در آن ماجرا از معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری خواست دست از تصرف و تخلیه ساختمان بردارد اما امین توکلیزاده، معاون اجتماعی شهرداری تهران، دلیل تصرف ساختمان و اخراج کارکنان آن را «بهرهبرداری طیف خاص فکری از این مجموعه» خواند که به گفته او «سردمدار ایجاد تنش و التهاب فکری در کشور» بودهاند.
خانه اندیشمندان علوم انسانی در آن زمان در بیانیهای گفت با وجود دستور قضایی و حضور نیروهای انتظامی در ساختمان، عوامل شهرداری از اجرای حکم توقف تخلیه استنکاف کردهاند.
علیرضا زاکانی که اکنون نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ است کار خود را به عنوان شهردار تهران از شهریور ۱۴۰۰ آغاز کرده است.
اقدامات او از راه اندازی طرح حجاببان در تهران، تا اقدامات پرحاشیه مثل ساخت مسجد در پارکها، پیشتر زمینه اعتراضات در پایتخت کشور را فراهم کرده بود.