یک کشتی متعلق به یونان که هدف حمله حوثیها قرار گرفته بود، احتمالا در دریای سرخ غرق شده



ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه شامگاه سهشنبه ۲۹ خرداد وارد پیونگیانگ، پایتخت کره شمالی شد. این اولین سفر پوتین به این کشور در ۲۴ سال گذشته است.
روزنامه گاردین نوشت پوتین در پیونگیانگ با «استقبالی گرم» روبهرو شد.
ساعاتی پیش از این سفر، پوتین در مقالهای در روزنامه «رودونگ سینمون» کره شمالی اعلام کرد پیونگیانگ از حمله نظامی روسیه به اوکراین «قاطعانه» حمایت کرده است و مسکو از این رویکرد تشکر میکند.
در این مقاله که خبرگزاری دولتی کره شمالی نیز آن را منتشر کرده، پوتین بر پشتیبانی مسکو از پیونگیانگ تاکید کرد.
او نوشت: «روسیه از کره شمالی و مردم قهرمان آن در مبارزه برای دفاع از حق خود و انتخاب راه استقلال، اصالت و توسعه در رویارویی با دشمن حیلهگر، خطرناک و متجاوز حمایت کرده و این حمایت در آینده تزلزلناپذیر خواهد بود.»
قرار است پوتین در روزهای سهشنبه و چهارشنبه، ۲۹ و ۳۰ خرداد، در کره شمالی با مقامات این کشور دیدار کند و توافقنامه مشارکت راهبردی میان این دو کشور امضا شود.
تصاویر پخش شده از سوی رسانههای دولتی روسیه نشان میدهد که بنرهای بزرگی حاوی تصاویر پوتین در کنار پرچمهای روسیه در خیابانهای پیونگیانگ نصب شده است.
مسکو و پیونگیانگ از زمان پایان جنگ کره (۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳) متحد یکدیگر بودهاند و این اتحاد از زمان حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ تقویت شده است.

آمریکایی و اروپا ماههاست که نگران روند نزدیکتر شدن روابط مسکو و پیونگیانگ هستند و کرهشمالی را متهم میکنند که در ازای دریافت کمکهای فنی، دیپلماتیک و غذایی، مهماتی را در اختیار روسیه برای حمله به اوکراین قرار میدهد.
کرملین روز سهشنبه سندی را منتشر کرد که تایید میکند روسیه در حال بررسی امضای معاهده «مشارکت راهبردی» با کره شمالی است.
ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو روز ۲۸ خرداد در واشینگتن گفت این دیدار «نشان میدهد که پوتین و مسکو در حال حاضر تا چه حدی به کشورهای استبدادی در سراسر جهان وابسته هستند».
او افزود نزدیکترین دوستان و بزرگترین حامیان روسیه در حمله به اوکراین، کشورهای چین، ایران و کره شمالی هستند.
دبیرکل ناتو تاکید کرد روسیه، به عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، اکنون تحریمهای اعمال شده علیه کره شمالی را نقض میکند.
جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید نیز با اشاره به استفاده روسیه از موشکهای بالستیک کره شمالی برای حمله به اهداف اوکراینی گفت: «آنچه ما را از تعمیق روابط این دو کشور نگران میکند، تنها تاثیر آن بر مردم اوکراین نیست، بلکه به این دلیل است که برخی اقدامات متقابل میان روسیه و کره شمالی، امنیت شبهجزیره کره را تحت تاثیر قرار دهد.»
روسیه و کره شمالی بدون توجه به این هشدارهای غرب به تحکیم روابط خود میپردازند.
یوری اوشاکوف، مشاور دیپلماتیک پوتین با اشاره به «انعقاد احتمالی توافقنامه مشارکت راهبردی جامع» با کره شمالی به رسانههای روسی گفت که «اسناد مهم و بسیار مهمی» به امضا خواهند رسید.
دیمیترو کولبا، وزیر امور خارجه اوکراین، از جامعه جهانی خواست تا با افزایش ارسال تسلیحات به کییف، با «دوستی شرورانه» پوتین و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی مقابله کنند.
سفر پوتین به کره شمالی ۹ ماه پس از سفر کیم به روسیه صورت میگیرد، اما در آن زمان دو کشور دستکم به طور رسمی به توافق نرسیدند.
به گفته غرب، پیونگیانگ از ذخایر عظیم مهمات خود برای تامین تسلیحاتی گسترده روسیه استفاده کرده است.
پنتاگون هفته گذشته مسکو را به استفاده از موشکهای بالستیک کره شمالی در جنگ اوکراین متهم کرد.
واشینگتن و سئول میگویند که در ازای این کمک تسلیحاتی، روسیه به برنامه ماهوارهای کره شمالی و همچنین کارزار این کشور برای مقابله با کمبود مواد غذایی کمک کرده است.
در تحولی دیگر، ساعاتی پیش از ورود پوتین به پیونگیانگ، حوادثی در مرز دو کره رخ داد.
به گفته ستاد کل ارتش کره جنوبی، چند ده سرباز کره شمالی از خط مرزبندی نظامی عبور کردند و پس از شلیک هشدار از سوی کره جنوبی مجبور به عقبنشینی شدند.
این دومین اتفاق مشابه در کمتر از دو هفته است.
علاوه بر این، به گفته ستاد کل ارتش کره جنوبی، چند سرباز کره شمالی بر اثر انفجار مینهایی که در حال کاشت آنها در امتداد مرز بودند، زخمی شدند.
پوتین پس از سفر به کره شمالی، به ویتنام خواهد رفت.

احمدرضا جلالی، شهروند ایرانی-سوئدی محبوس در زندان اوین، در فایلی صوتی که به ایراناینترنشنال رسیده، از اولف کریسترسون، نخستوزیر سوئد انتقاد کرد و گفت دولت این کشور او را «بیپناه» به حال خود رها کرده است.
جلالی در این فایل صوتیِ حدودا چهار دقیقهای، کریسترسون را خطاب قرار داد و از او خواست «شجاعانه و مسئولانه» با پسر و دیگر اعضای خانواده این زندانی در برابر دوربینهای تلویزیونی دیدار کند.
جلالی از نخستوزیر سوئد خواست به پسرش بگوید چرا او را در زندان اوین به حال خود رها کرده و در صورت اعدام این زندانی، برای پسرش چه کار خواهد کرد.
این پزشک و پژوهشگر افزود: «بیصبرانه در انتظار شنیدن این موضوع هستم که شما به تصمیمات خود اعتماد دارید و میتوانید در کنار پسرم، به صراحت با رسانهها گفتوگو کنید.»
در جریان مبادله زندانیان میان تهران و استکهلم، دو شهروند سوئدی زندانی در ایران با نامهای یوهان فلودروس و سعید عزیزی در ازای آزادی حمید نوری، مقام قضایی سابق جمهوری اسلامی اجازه یافتند روز ۲۶ خرداد خاک ایران را ترک کنند و به سوئد بازگردند.
حمید نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت به اتهام دست داشتن در اعدام زندانیان سیاسی دهه ۶۰، در آبان ۱۳۹۸ در سوئد بازداشت و پس از محاکمه، به حبس ابد محکوم شد. دیوان عالی سوئد روز ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ فرجامخواهی نوری را رد کرده بود.

جلالی در ادامه پیام خود به نخستوزیر سوئد، از آزادی فلودروس و عزیزی ابراز خوشحالی کرد و در عین حال گفت اقدام استکهلم در قرار ندادن نام او در فهرست مبادله زندانیان «تبعیضآمیز» بوده است.
او به شرایط بغرنج خود در زندان اوین اشاره کرد و گفت حدود سه هزار روز را در «غاری وحشتناک» گذرانده است.
جلالی در اردیبهشت سال ۱۳۹۵ به دعوت دانشگاههای تهران و شیراز به ایران سفر کرد اما پس از شرکت در همایشهای علمی بازداشت و به «جاسوسی» متهم شد.
ابوالقاسم صلواتی، قاضی دادگاه انقلاب، برای او حکم اعدام صادر کرد و این حکم در دیوان عالی کشور تایید شد.
او از هشت سال پیش تاکنون در معرض اجرای حکم اعدام قرار دارد.
جلالی در فایل صوتی ارسالی از زندان اوین، کریسترسون را به بیعملی در قبال وضعیت خود متهم کرد و افزود نخستوزیر سوئد برای لغو حکم اعدام او اقدامی انجام نداده است.
این پژوهشگر تاکید کرد: «شما تصمیم گرفتید من را در حالی که در معرض خطر بزرگ اعدام قرار دارم، رها کنید.»
ویدا مهراننیا، همسر جلالی روز ۲۷ خرداد در مصاحبه با ایراناینترنشنال گفت از شنیدن خبر آزادی حمید نوری «شوکه» شده و مبادله زندانیان میان تهران و استکهلم را قبول ندارد.
مهراننیا اضافه کرد دولت سوئد هیچ پاسخی در زمینه تلاشها برای آزادی جلالی به او نداده و اساسا «هیچ جوابی ندارد.»
جلالی در ادامه پیام صوتی به گزارشهای شورای حقوق بشر سازمان ملل، سازمان عفو بینالملل و کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در خصوص بیگناهی خود استناد کرد و گفت نخستوزیر سوئد تمامی این موارد و همچنین زجر خانواده او را فراموش کرده است.
او تاکید کرد: «اگر میتوانستید احساس خانوادهام را درک کنید و اگر کمترین همدردی را با فرزندانم داشتید، هرگز من را به حال خود رها نمیکردید.»
پیشتر و در روز هفتم اردیبهشت، ۱۵ تن از گروگانهای سابق جمهوری اسلامی با ارسال نامهای به کریسترسون خواستار تلاش او برای آزادی این زندانی دو تابعیتی از زندان اوین شده بودند.

یوهان فلودرس، دیپلمات سوئدی پس از آزادی از زندان در ایران و دقایقی پس از آنکه به سوئد رسید، از دوست پسرش در فرودگاه خواستگاری کرد و جواب «بله» را گرفت. او در بیانیهای نوشت: «رویایی که گاهی جرات نداشتم به آن فکر کنم به حقیقت پیوسته؛ بازگشت به خانه با عزیزانم و زندگی در آزادی.»

گروهی از کنشگران کوییر ایرانی به مناسبت ماه افتخار جامعه الجیبیتیپلاس، میزگردی را با عنوان «ماه افتخار و لزوم همبستگی با جامعه کوییر» در دانشگاه تورنتو برگزار کردند.
این نشست روز دوشنبه ۲۸ خرداد با همکاری سازمان کوییرهای ایرانی سیمرغ و «دانشجویان دانشگاه تورنتو برای ایران آزاد» برگزار شد.
حاضران در این نشست علاوه بر گفتوگو درباره آخرین تحولات و فعالیتهای جنبش کوییر ایران، به ویژه در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی»، درباره چالشها و مطالبات جامعه رنگینکمانی تبادل نظر کردند.
تاریخچه مبارزات جنبش کوییر در جهان و ایران، بررسی حقوق جامعه الجیبیتیپلاس از منظر عدالت اجتماعی، آسیبهای فردی و اجتماعی ناشی از فضای سرکوب و تبعیض، مطالبات تاریخی شهروندان کوییر از جامعه ایران و مشکلات پناهجویان الجیبیتیپلاس از جمله مواردی بودند که سخنرانان درباره آنها به بحث پرداختند.
در جلسه پرسش و پاسخی که در این نشست برگزار شد، حاضران پرسشها و دیدگاههای خود را در ارتباط با وضعیت شهروندان کوییر در ایران، لزوم آموزش مسائل جنسیتی، چالشهای ناشی از تعصبات اجتماعی و راهکارهای موثر برای حل مسائل جامعه رنگینکمانی مطرح کردند.
پس از قیام استونوال در ژوئن ۱۹۶۹ که در پی درگیری شهروندان کوییر ساکن منهتن با پلیس نیویورک آغاز شد، اعتراضات جنبش کوییر آمریکا علیه تبعیضها وسرکوبهای اجتماعی، نقطه عطفی تاریخی را تجربه کرد.
پس از این قیام، گفتمان حمایت از حقوق جامعه الجیبیتیپلاس در روندی بیبازگشت به گفتمان جریانهای مدنی جهان وارد شد و دستاوردهای به دست آمده از این مبارزات طی سالها و دهههای پس از آن، پذیرفته شدن حقوق جامعه الجیبیتیپلاس را در بیش از ۱۳۰ کشور جهان به ارمغان آورد.
در اولین سالگرد قیام استونوال، اولین رژههای افتخار افراد کوییر در ژوئن ۱۹۷۰ در چند شهر بزرگ آمریکا برگزار شد و از آن زمان، کشورهای مختلف جهان یک ماه از تابستان را به عنوان ماه افتخار جامعه الجیبیتیپلاس گرامی میدارند.
در گذر زمان، رژههای افتخار افراد کوییر به یکی بزرگترین جشنوارههای خیابانی جهان تبدیل شده و هر ساله میلیونها نفر در این مراسم شرکت میکنند.
تا پیش از انقلاب ۵۷، هنرمندان و سایر چهرههای فعال کوییر ایرانی اولین سنگبناهای جنبش الجیبیتیپلاس را در ایران شکل داده بودند.
حضور چند هنرمند همجنسگرا در حلقه هنرمندان سرشناس نوگرا در «کلوب رشت ۲۹» (پلاک ۲۹ خیابان رشت تهران) و برگزاری مراسم ازدواج غیر رسمی بیژن صفاری، طراح پارک دانشجو، و دوستپسرش «سهراب محوی»، یکی از هنرمندان سرشناس کشور، در بهمن ۱۳۵۶ در هتل کمودور تهران که با حضور بسیاری از هنرمندان و چهرههای سرشناس کشور برگزار شد، از جمله موارد مشاهدهپذیری افراد کوییر در همان سالهاست.
در سالهای پس از انقلاب ۵۷ به دلیل اجرای احکام قصاص و اعدام علیه افراد کوییر از یک سو، و ممنوعیت آگاهیرسانی درباره شرایط افراد الجیبیتیپلاس از سوی دیگر، افراد کوییر جز مخفی کردن هویت خود یا خارج شدن از ایران و پناهندگی در کشورهای دیگر گزینهای پیش روی خود نداشتهاند.
جمهوری اسلامی تنها به افراد ترنسی که عمل جراحی تطبیق جنسیت را انجام میدهند، مدارک هویتی ارائه میکند و برای سایر افراد کوییر، از جمله همجنسگرایان، دو جنسگرایان، ترنسهای نانباینری و سایر افراد ترنس و کوییر که نیازی به عمل جراحی تطبیق جنسیت ندارند، نه تنها هیچگونه حقی قانونی قائل نیست، بلکه وجود این افراد را تا حد حکم اعدام جرمانگاری کرده است.
در حالی که لایف (زندگی زیرزمینی) کوییر در داخل ایران با وجود خطرهای گسترده به حیات زیرزمینی خود ادامه میدهد، افزایش جمعیت کوییرهای ایرانی پناهجو و مهاجر به شکلگیری شبکههای گستردهتری از کنشگران الجیبیتیپلاس در خارج از ایران منجر شده است.
این فعالان طی سالهای گذشته توانستهاند با تشکیل پیوندهای عمیقتر با سایر کنشگران مدنی ایرانی، جمعیت گستردهای از متحدان غیرکوییر و حامیان را در داخل ایران و نقاط مختلف جهان شکل دهند.
با آغاز خیزش مهسا ژینا امینی که یکی از اهداف بنیادین آن مبارزه با آپارتاید جنسیتی است، گستردهترین شکل مبارزات جامعه کوییر ایران شکل گرفت و جامعه مدنی ایران به صورتی بیسابقه در کنار جنبش کوییر ایستاد.
مجموعه این تلاشها باعث شد تشکلها و چهرههای شاخص سیاسی ایران در حمایت از حقوق جامعه الجیبیتیپلاس در چشمانداز سیاسی پس از جمهوری اسلامی به صورت علنی اعلام موضع کنند.
یکی از شاخصترین این موارد، منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل صنفی و مدنی مستقل و غیردولتی ایران در روز ۲۵ بهمنماه ۱۴۰۱ بود که در بند چهارم آن به صراحت درباره لزوم به رسمیت شناختن حقوق جامعه کوییر ایران صحبت شده است.
در حالی که تا پیش از خیزش ژینا، برگزاری رژه افتخار کوییرهای ایرانی در شهرهای مختلف جهان مرسوم نبود و تنها چند مورد از حضور گروههای ایرانی در رژههای افتخار به ثبت رسیده بود، کوییرهای ایرانی در رژه افتخار سال ۲۰۲۳ همزمان با خیزش ژینا، این رژه را در شهرهای مختلف جهان، از جمله در تورنتو، ونکوور، مونترال، اوتاوا، لسآنجلس، پاریس، آمستردام، برلین، هامبورگ، استکهلم و بسیاری نقاط دیگر با شعار «زن، زندگی، آزادی» برگزار کردند.

آموس هوخشتاین، فرستاده ویژه دولت آمریکا بر ضرورت کاهش فوری تنش میان اسرائیل و حزبالله تاکید کرد و گفت واشینگتن قصد دارد از یک «جنگ گستردهتر» جلوگیری کند. این دو از زمان آغاز جنگ کنونی غزه، تقریبا به طور روزانه در امتداد مرز اسرائیل و لبنان به تبادل آتش میپردازند.
هوخشتاین روز سهشنبه ۲۹ خرداد در سفر به بیروت و در دیدار با نبیه بری رییس پارلمان لبنان گفت: «درگیری بین اسرائیل و حزبالله به اندازه کافی طولانی شده است. حل و فصل سریع و دیپلماتیک آن به نفع همه است، این هم دست یافتنی و هم فوری است.»
آقای بری از جنبش امل از متحدان حزبالله به شمار میرود.
فرستاده جو بایدن رییسجمهوری آمریکا در دیدار با او همچنین وضعیت در امتداد مرز لبنان و اسرائیل را «جدی» توصیف کرد و گفت که آمریکا میخواهد از یک «جنگ گستردهتر» پرهیز کند.

در روزهای اخیر گزارشهایی از احتمال درگیر شدن آمریکا در تنشها میان اسرائیل و حزبالله در صورت افزایش این تنشها منتشر شده بود.
هوخشتاین افزود که به همین دلیل بایدن او را به لبنان اعزام کرده است.
این مقام آمریکایی پس از یک سفر کوتاه به اسرائیل، برای یک سفر یک روزه به لبنان رفت.
طی یک هفته گذشته، تنشها میان اسرائیل و حزبالله لبنان که تحت حمایت جمهوری اسلامی افزایش یافته است.
یکشنبه ۲۷ خرداد، دانیل هاگاری، سخنگوی ارتش اسرائیل، با تاکید بر ادامه مبارزه کشورش با «محور شرارت» جمهوری اسلامی، هشدار داد حزبالله با افزایش حملههای مرزی، اسرائیل را به آستانه تشدید تنش گستردهتری میبرد که این روند میتواند برای لبنان و کل منطقه پیامدهای ویرانگری به همراه داشته باشد.
هاگاری گفت: «تروریستهای نیابتی جمهوری اسلامی منطقه را به سمت ویرانی میکشند و اسرائیل به مبارزه با محور شرارت جمهوری اسلامی در همه جبههها از جمله در غزه و لبنان ادامه خواهد داد.»
او افزود از آغاز جنگ حماس و اسرائیل، حزبالله بیش از پنجهزار راکت، موشک ضدتانک و پهپاد را از خاک لبنان به سمت اسرائیل پرتاب کرده است.
سخنگوی ارتش اسرائیل گفت حزبالله آینده لبنان را مورد تهدید قرار داده و از این کشور به عنوان «سپری» برای حماس استفاده میکند.
حزبالله روز پنجشنبه ۲۴ خرداد گستردهترین حملههای خود در هشت ماه گذشته را علیه اسرائیل انجام داد و به ۹ موضع ارتش اسرائیل حمله کرد.
این حملهها با واکنش متقابل اسرائیل مواجه شد و ارتش این کشور تعداد زیادی از زیرساختهای نظامی حزبالله را در جنوب لبنان هدف قرار داد.
شبکه خبری سیبیاس شنبه ۲۶ خرداد در گزارشی اعلام کرد که افزایش تنشها و حملات متقابل موشکی اسرائیل و حزبالله لبنان ممکن است آمریکا را وارد جنگ کند.
سیبیاس با اشاره به افزایش تنشها و حملات متقابل موشکی اسرائیل و حزبالله لبنان، به نقل از منابع آگاه گزارش داد که نگرانی ایالات متحده از این است که پای آمریکا به جنگ اسرائیل و حزبالله کشیده شود یا نیروهای آمریکایی مستقر در سوریه، عراق و اردن در معرض خطر قرار بگیرند.

روز دوشنبه، سایت واینت نوشت پس از کشته شدن طالب سامی عبدالله، از فرماندهان ارشد حزبالله، یک مقام جمهوری اسلامی در سفر به لبنان با فرماندهان این گروه درباره نگرانی از هدف قرار گرفتن حسن نصرالله گفت و گو کرد و به نظر می رسد موساد از محل نصرالله حتی اگر آن را تغییر دهد اطلاع دارد.
حزب الله ادعا کرده از هشتم اکتبر تاکنون بیش از دو هزار و ۱۰۰ عملیات نظامی علیه اسرائیل انجام داده است.
بر اساس آمار خبرگزاری فرانسه، تنشها میان اسرائیل و لبنان در بیش از هشت ماه گذشته حداقل ۴۷۳ کشته در لبنان بر جای گذاشته است که اکثر آنان اعضای حزبالله بودهاند.
به گفته اسرائیل، حداقل ۱۵ سرباز و ۱۱ غیرنظامی این کشور نیز کشته شدهاند.