اعتراض ۱۳ گروه سیاسی و حقوق بشری کشورهای اسکاندیناوی به آزادی حمید نوری
در ادامه واکنشها به آزادی حمید نوری از زندان سوئد، ۱۳ گروه سیاسی و حقوق بشری فعال در کشورهای اسکاندیناوی به مماشات دولتهای غربی با سیاست گروگانگیری جمهوری اسلامی اعتراض کردند.
در بیانیه این گروههای سیاسی و حقوق بشری خطاب به دولتهای کشورهای اسکاندیناوی، پنج درخواست در این زمینه مطرح شده است.
اتخاذ سیاستهای مسافرتی جدید به ایران، افزایش هزینه گروگانگیری برای جمهوری اسلامی، تسلیم نشدن به خواستههای جمهوری اسلامی برای آزادی گروگانها، مدیریت افکار عمومی و کنترل فشار رسانهها و قراردادن سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی در لیست گروههای تروریستی این پنج درخواست را شامل میشود.
این گروهها همچنین به دولتهای محل استقرار خود پیشنهاد کردند که پیامدهای دیپلماتیک قابل سنجش علیه جمهوری اسلامی اعمال کنند، از جمله لابی برای حذف جمهوری اسلامی از کمیتههای سازمان ملل متحد و جایگاه رهبری این کمیتهها، ممنوعیت سفر مقامهای جمهوری اسلامی به این کشورها، تهیه فهرست جامعی از گروگانگیران حکومت ایران و فشار برای صدور اخطار قرمز اینترپل.
حمید نوری، از عاملان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ که به اتهام «جنایت جنگی» و «قتل عمد» در دادگاه سوئد به حبس ابد محکوم شده بود، روز شنبه ۲۶ خرداد در جریان تبادل زندانی میان ایران و سوئد آزاد شد.
در بیانیه مشترک این گروههای سیاسی و حقوق بشری آمده است: «ما ایرانیان دو تابعیتی ساکن در کشورهای شمال اروپا-نوردیک از جمله نروژ، سوئد، دانمارک، فنلاند و ایسلند ضمن محکوم کردن مبادله حمید نوری توجه دولتهای کشورهای نوردیک را به سیاست گروگانگیری ویرانگر جمهوری اسلامی و بازوی نظامی آن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جلب میکنیم.»
آنان افزودند: «ما دولتهای محل سکونت مان را دعوت به اتخاذ تدابیر مناسب در جهت به حداقل رساندن ایجاد فرصت گروگانگیری جدید برای جمهوری اسلامی در جهت امنیت شهروندان و پایان دادن به این روند فرا میخوانیم.»
اکثریت سیزده گروهی که این بیانیه مشترک را امضا کردهاند، انجمن و سازمانهایی هستند که طی اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در این کشورها شکل گرفتند.
آنها در پایان بیانیه خود هشدار دادند که در صورت مقابله نکردن با سیاست گروگانگیری جمهوری اسلامی، ممکن است «انگیزه و بیپروایی برای گسترش سیاست ربایش اتباع غربی بیشتر شود و دامنه گروگانگیری آنها حتی به کشورهای همسایه ایران مانند ترکیه، عراق و امارات متحده عربی تسری یابد و همانند ربایش مخالفان رژیم ایران در این کشورها که توسط عوامل اطلاعاتی ایران و باندهای تبهکار صورت میگرفت این بار اتباع غربی حتی در کشورهای همسایه ایران نیز امنیت نداشته باشند.»
جمهوری اسلامی متهم است که با بازداشت خودسرانه شهروندان دوتابعیتی و خارجی، در پی اعمال فشار بر کشورهای غربی برای برآورده شدن خواستههای خود است.
مبادله حمید نوری با دو شهروند سوئدی خشم و اعتراض بسیاری از شهروندان ایرانی و فعالان مدافع حقوق بشر را برانگیخت.
سازمان عفو بینالملل نیز در بیانیهای تاکید کرد که این اقدام دولت سوئد به بحران معافیت از مجازات در ایران کمک میکند.
احمدرضا جلالی، دیگر شهروند ایرانی- سوئدی محبوس در زندان اوین، در فایلی صوتی که به ایراناینترنشنال رسیده، از اولف کریسترسون، نخستوزیر سوئد انتقاد کرد و گفت دولت این کشور او را «بیپناه» به حال خود رها کرده است.
جلالی در این فایل صوتیِ حدودا چهار دقیقهای، کریسترسون را خطاب قرار داد و از او خواست «شجاعانه و مسئولانه» با پسر و دیگر اعضای خانواده این زندانی در برابر دوربینهای تلویزیونی دیدار کند.
جلالی از نخستوزیر سوئد خواست به پسرش بگوید چرا او را در زندان اوین به حال خود رها کرده و در صورت اعدام این زندانی، برای پسرش چه کار خواهد کرد.
این پزشک و پژوهشگر افزود: «بیصبرانه در انتظار شنیدن این موضوع هستم که شما به تصمیمات خود اعتماد دارید و میتوانید در کنار پسرم، به صراحت با رسانهها گفتوگو کنید.»
محمد مخبر، کفیل دولت گفت: «امروز در حوزه فروش نفت کشور به نقطهای رسیدیم که دیگر تهدید غربیها در فروش نفت کشور اثر ندارد.»
او افزود: «با وجود دو برابر شدن تحریمها در کشور، توانستیم فروش نفت را به دو میلیون برسانیم. دولت سیزدهم توانست موانع را کنار بزند.»
انسیه خزعلی، معاون ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده، با تاکید بر آموزش «سبک رفتار با همسر» گفت که سبک رفتاری خمینی و خامنهای با همسرانشان «یک الگوی بسیار خوب و موفق از سبک زندگی ایرانی اسلامی است.»
او افزود: «خانه و خانواده را همچون سنگری استراتژیک پاسداری کنیم.»
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با تایید شیوع بیماری تب دنگی، از ۹۰ مورد گزارش گزش پشه آئدس در ایران خبر داد. بهرام عیناللهی گفت از این تعداد به جز پنج نفر، بقیه اخیرا به امارات سفر کرده بودند. او از مرگ سه شهروند در پی ابتلا به این بیماری خبر داد.
به گفته عیناللهی، افرادی که به کشورهای حوزه خلیج فارس سفر میکنند، باید در صورت داشتن علایم بیماری بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه کنند.
در اظهار نظری دیگر، حسین فرشیدی، معاون وزیر بهداشت گفت با توجه به افزایش سفرها در تابستان از کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس به ایران و «رویت پشه آئدس در شهرهای مختلف کشور از جمله شهرهای استانهای هرمزگان و سیستان و بلوچستان»، انتقال بیماران بدون علامت به کشور باید جدی گرفته شود.
به گفته فرشیدی، سازمان پدافند غیرعامل، وزارت کشور و سازمان برنامه و بودجه تصمیم گرفتهاند بودجهای مجزا برای مقابله با بیماری تب دنگی اختصاص دهند.
مقامات وزارت بهداشت میگویند انتقال پشهها با لنج و کشتی نیز ممکن است و همین باعث افزایش احتمال گزش پشه آئدس در مناطق جنوبی ایران شده است.
تب دنگی چیست و چه علائمی دارد؟
تب دنگی یک بیماری ویروسی است که از طریق گزش پشههای آئدس آلوده به انسان منتقل میشود. تب بالا، سردرد شدید، درد پشت چشمها، درد مفاصل و عضلات، خستگی، تهوع و استفراغ و بثورات پوستی از علائم اصلی این بیماری به شمار میروند که معمولا چهار تا ۱۰ روز پس از گزیدگی به وسیله پشه آلوده، ظاهر میشوند.
این بیماری بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمهگرمسیری جهان همچون جنوب شرق آسیا، آفریقا، آمریکای مرکزی و جنوبی و اقیانوسیه شایع است.
از پشههای آئدس چه میدانیم؟
پشههای آئدس (Aedes aegypti و Aedes albopictus) عامل انتقال این ویروساند. آنها در ساعات ابتدایی صبح و غروب فعالاند و ویروس دنگی را از افراد آلوده به دیگران منتقل میکنند.
پشههای آئدس آلبوپیکتوس به نام پشه «ببری» معروفند و ناقل شناخته شده ویروس چیکونگونیا، ویروس دنگی و دیروفیلاریازیس هستند.
پشههای آئدس مصری را هم معمولا به نام پشه تب زرد میشناسند که ناقل شناخته شده چند ویروس از جمله ویروس تب زرد، ویروس دنگی، ویروس چیکونگونیا و ویروس زیکا هستند.
راههای درمان تب دنگی چیست؟
تب دنگی داروی خاصی ندارد و درمان آن معمولا حمایتی و شامل «استراحت کافی، مصرف مایعات به مقدار زیاد و استفاده از مسکنها برای کاهش درد و تب» است.
در موارد شدیدتر، بیمار ممکن است نیاز به بستری شدن و درمانهای حمایتی بیشتر داشته باشد.
مراقبتهای پزشکی به موقع و پیشگیری از گزش پشهها میتوانند خطرات و عوارض تب دنگی را کاهش دهند.
میزان شیوع این بیماری در جهان چقدر است؟
بر اساس آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی، در حال حاضر حدود نیمی از جمعیت جهان در معرض خطر ابتلا به دنگی هستند و تخمین زده میشود سالانه ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیون نفر این عفونت را تجربه کنند.
نقشه پراکندگی تب دنگی در جهان
بیماریهای ویروسی در فصل گرما
یکی دیگر از بیماریهای خطرناک مرتبط با فصل گرما، تب کریمه کنگو است که از حیوان به انسان منتقل میشود و طبق گزارشهای رسمی، «حمل و ذبح غیر مجاز» از مهمترین دلایل شیوع آن در ایران است.
از روز دوم تیر و همزمان با آغاز فصل گرما در ایران و افزایش کمسابقه دما در استانهای جنوبی کشور، دستگاهها و نهادهای بهداشتی و درمانی درباره افزایش جمعیت کنهها و احتمال شیوع بیماری خطرناک تب کریمه کنگو (CCHF) هشدار دادند.
پیش از رسیدن تابستان و تا تاریخ ۲۳ اردیبهشت، مسئولان بهداشتی ایران از سه مورد ابتلای قطعی به تب کریمه کنگو در استان هرمزگان خبر دادند که یک نفر بر اثر بیماری جان خود را از دست داد.
سال گذشته ۶۶ مورد ابتلا به تب کریمه کنگو و سه مورد مرگ ناشی از آن در ایران گزارش شد.
ابتلا به این بیماری تا ۴۰ درصد احتمال مرگ در پی دارد.
بر اساس گزارشهای داخلی، بیماری تب کریمه کنگو نخستین بار در سال ۱۳۷۸ بهطور رسمی و قطعی در ایران تایید و شناسایی شد.
در پی آتشسوزی جنگلهای زاگرس، خبرگزاری تسنیم به نقل از محمد یزدانپور، فعال محیط زیست این آتشسوزیها را «عمدی» گزارش کرد و نوشت دلیل آن نابودی جنگل و تبدیل جنگلها به باغهای انگور و انجیر است.
او افزود ستاد بحران بر خلاف گذشته در این زمینه تشکیل جلسه نداده است.
احمدرضا حائری، زندانی سیاسی، در نامهای از زندان قزلحصار کرج از کسانی که به گفته او «امروز پرچم شعار فریبنده "برای ایران" را دوباره در دست گرفتهاند»، خواست با مشارکت در «انتصاب رییس دولت جدید جمهوری اسلامی»، به غاصبان آزادی و حق تعیین سرنوشت ملت مشروعیت دوباره ندهند.
حائری در این نامه که نسخهای از آن به دست ایراناینترنشنال رسیده است، نوشت مردم دیگر بهتر میدانند قدرت حاکمه در جمهوری اسلامی، رای مردم را «فقط به عنوان زینتالمجالس حاکمیت استبداد دینی» میخواهد و رییسجمهوری در ساختار تحت امرش، تنها نقش «تدارکاتچی برای اجرای اوامر» را دارد.
این زندانی سیاسی با بیان روایتهایی از شکنجه خود و دیگر همبندیهایش در زندانهای جمهوری اسلامی و یادآوری «روز جهانی منع شکنجه» در تقویم سازمان ملل نوشت: «مشی اصلاحطلبی سیاسی نتوانست این دستآورد را برای ما داشته باشد که دستکم شکنجه نشویم.»
او با گرامیداشت یاد قربانیان شکنجه در سالهای اخیر نوشت: «از خانمها و آقایانی که امروز پرچم شعار فریبنده برای ایران را دوباره در دست گرفتهاند، خاضعانه میخواهم با مردمان ستمدیده و آگاه این سرزمین صادق باشند و انتظار نداشته باشند آنها با مشارکت در انتصاب رییس دولت جدید جمهوری اسلامی، به غاصبان آزادی و حق تعیین سرنوشت این ملت مشروعیت مجدد بدهند.»
حائری که از اردیبهشت ۱۴۰۲ دوران محکومیت سه سال و هشت ماه حبس خود را در زندان قزلحصار کرج میگذراند، تیر ماه سال گذشته به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش در ایام حبس، با پروندهسازی دیگری مواجه و به سه ماه و یک روز حبس محکوم شد.
این زندانی سیاسی که مهر ماه ۱۳۹۹ پس از تحمل حبس و اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق از زندان تهران بزرگ آزاد شده بود، از اسفند ماه سال گذشته به دلیل نوشتن نامههایی علیه مجازات اعدام، انتخابات فرمایشی و نقض حق دادرسی منصفانه زندانیان، با پروندهسازی تازه مواجه شد و خرداد ماه امسال مدتی را در سلول انفرادی گذراند.
حائری اکنون در نامهاش با شرح شکنجههایش در سلولهای انفرادی بازداشتگاههای نهادهای امنیتی نوشت: «۱۰ سال پیش در انفرادی دو-الف سپاه پاسداران به بازجو گفتم شما مگر از امام علی دم نمیزنید؟! این شکنجه کجا از عدل علی نشان دارد!؟ بازجو در پاسخی صادقانه و هولناک گفت او علی بود.»
این زندانی سیاسی گفت که بازجو در ادامه گفته است: «ما اگر میخواستیم چون او با مخالفین رفتار کنیم مثل [حکومت] او عمر جمهوری اسلامی به پنج سال نمیرسید.»
این زندانی سیاسی در ادامه با اشاره به اینکه «حماسه بزرگ مردم ایران در اسفند ۱۴۰۲ و اریبهشت ۱۴۰۳ برای بازپسگیری حق تعیین سرنوشت چنان سترگ و مهم بود که آرای منصوبان مجلس و خبرگان در ایران ۸۵ میلیونی کنونی، کمتر از یکسوم آرای کسانی بود که در ایران ۳۶ میلیونی، ۴۴ سال پیش از راهیابی به مجلس اول بازماندند»، نوشت: «شکوه این حماسه بزرگ پس از سالها مبارزه مستمر خشونتپرهیز مردم برای دستیابی به حق تعیین سرنوشت، معادلات صحنه سیاسی کشور را برای همیشه تغییر داد.»
حائری با بیان اینکه از سال ۷۶ تا ۹۶ این مردمان ستمدیده ایران بودند که «از سر ترس و استیصال» برای ایجاد تغییر پای صندوق رای میرفتند، تاکید کرد که حضور آنها هیچ دستاورد پایداری برایشان نداشته و این «برای نخستین بار بود که ترس و استیصال را اینبار نه مردم آگاه بلکه حاکمیت استبدادی» تجربه کرد.
در روزهای گذشته بسیاری از دانشجویان، فرهنگیان، فعالان سیاسی و مدنی و زندانیان سیاسی در ایران با نوشتن نامه و امضای بیانیههای مختلف از مردم خواستهاند از شرکت در انتخابات نظام پرهیز کنند.
حائری در نامهاش با اشاره به اینکه سازمان ملل حدود چهار دهه پیش کنوانسیونی بینالمللی را برای مقابله با انواع شکنجه روحی و جسمی تصویب کرد، نوشت: «آن زمان که ما رای اولی بودیم نمایندگانی را انتخاب کردیم که همچون این آقایان از ایجاد تغییرات و اصلاحات برای ایران دم میزدند و اتفاقا در آن مجلس (مجلس ششم) پیوستن جمهوری اسلامی به کنوانسیون منع شکنجه به تصویب رسید؛ اما میدانید سرنوشت آن چه شد؟! دو بار توسط شورای نگهبان منصوب رهبر جمهوری اسلامی رد شد و به مجمع تشخیص مصلحت منصوب رهبر فرستاده و آنجا برای همیشه بایگانی شد.»
پیش از این و در روز شنبه دوم تیر، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، در نامهای از زندان اوین اعلام کرد «در انتخابات غیرقانونی حکومت سرگوبگر و نامشروع» شرکت نخواهد کرد.
روز ۲۷ خرداد نیز گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، در نامهای از زندان اوین، اصلاحطلبان را برای تشویق مردم به شرکت در انتخابات شماتت کرد و این رویکرد را خیانت نامید.
او در متنی که در حسابهایش در رسانههای اجتماعی منتشر شد، نوشت: «اصلاحطلبان بدانند ما مردم ایران خیانتشان را از روز نخست به خاطر داریم و از یاد نمیبریم.»
پس از آن محبوبه رضائی، زندانی سیاسی، در نامهای از زندان اوین با بیان اینکه اگر در حکومتهای دیکتاتوری و توتالیتر انتخابات تاثیرگذار بود، قطعا حق انتخاب به مردم داده نمیشد، تاکید کرد جمهوری اسلامی هیچ مشروعیتی ندارد و انتخابات شرطبندی روی اسب بازنده حکومت و تکرار اشتباهات پیشین است.
چهاردهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری در ایران روز هشتم تیر برگزار میشود.