جعفریآذر، نماینده تبریز: در هیچ نقطهای از دنیا، میزان مشارکت انتخاباتی ۱۰۰ درصد نیست



خبرگزاری تسنیم در گزارشی درباره کیفیت پایین و قیمت بالای کاغذ ایرانی به نقل از تولیدکنندگان نوشتافزار نوشت: این کاغذها پرز و خاک زیاد دارد، در چاپ هزینهبردار است، به رنگ زرد میزند و یکدست نیست. یکی از تولیدکنندگان گفت ضایعات کاغذ تولید داخل زیاد است و مناسب مصرف کودکان نیست.

مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری ایران در حالی به پایان رسید که همچنان شک و شبهات بسیاری در فضای سیاسی و اجتماعی ایران درباره آن وجود دارد. وزارت کشور با اعلام آمار مشارکت ۴۹.۸ درصدی در دور دوم این انتخابات مدعی است که بیش از ۳۰ میلیون ایرانی در پای صندوقهای رای حاضر شدهاند.
با این حال، این ادعا با توجه به تحلیل گفتمان سیاسی ایرانیان در فضای مجازی و همچنین جلسات سیاسی حضوری و آنلاین در مورد مشارکت در انتخابات، تقریبا غیرمحتمل به نظر میرسد. بهویژه که بسیاری از افراد، فقدان مشروعیتبخشی به جمهوری اسلامی را به عنوان علت اصلی نبود تمایل به شرکت در انتخابات مطرح کردهاند.
علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی در سخنانش به موضوع مشارکت پایین در مرحله نخست انتخابات اشاره کرده است. او این مشارکت را «کمتر از حد انتظار» خواند و تاکید کرد که شرکت نکردن در انتخابات به معنای مخالفت با نظام نیست. او در سخنانش تلاش کرد تا با حفظ ایدئولوژی نظام، قدرت و مشروعیت مفقودشده رژیم را بازسازی کند و از مردم خواست که با مشارکت در انتخابات، به نظام «اعتبار» ببخشند؛ گفتمانی که تلاش داشت تا هویت ملی و دینی مردم را به نظام پیوند دهد و حتی پا را فراتر نهاده و آنچه او «احساس مسئولیت جمعی» میداند را تقویت کند.
در عین حال به وضوح میتوان دید که رهبر جمهوری اسلامی نتوانست به طور کامل نارضایتی گسترده مردم را نادیده بگیرد. برای مثال، با مقایسه بیانات خامنهای با اظهارات محمد خاتمی، رییس جمهوری پیشین، که سطح پایین مشارکت را «نشانهای از نارضایتی بیسابقه مردم و قهر اکثریت با حاکمیت» میداند، تضاد آشکاری دیده میشود. خامنهای تلاش دارد این نارضایتی را به عنوان یک مسئله جزئی و غیر از مخالفت با رژیم جمهوری اسلامی نمایش دهد. این تفاوت در گفتمانها، نشاندهنده دیدگاه متفاوت نظام از وضعیت سیاسی ایران و حاکی از دیدگاهی است که تلاش میکند تا ثبات و مشروعیت خود را بدون در نظر داشتن بازتاب واقعیتهای اجتماعی و سیاسی واقعی کشور حفظ کند.

سخنان خامنهای از سه منظر ایدئولوژیک، قدرت و هویت بررسی در تحلیل گفتمان انتقادی قابلیت بررسی دارد. از منظر ایدئولوژیک، خامنهای در سخنان خود تلاش کرد تا شرکت نکردن در انتخابات را به عنوان یک رفتار ناآگاهانه یا غیرسیاسی نشان دهد. او با بیان این که «تصور اینکه شرکت نکردن در انتخابات به معنای مخالفت با نظام است، کاملا اشتباه میباشد»، سعی داشت تا این دیدگاه را ترویج دهد که مشارکت پایین نمیتواند تهدیدی جدی برای نظام باشد. این بیانی واضح برای حفظ مشروعیت نظام است که سعی کرد تا احساس نارضایتی گسترده را کماهمیت جلوه دهد.
هرچند همین ادبیات متفاوت علی خامنهای پس از مشارکت بسیار پایین در دور اول انتخابات و تلاشهای او برای توجیه این سطح مشارکت عمومی، گمانهزنیها درباره احتمال آمارسازی تعداد مشارکتکنندگان در دور دوم را تقویت کرد.در تحلیلی تطبیقی، فرافکنی و تفسیرهای او برای توضیح کاهش مشارکت، نشاندهنده تلاشی آشکار برای پنهان کردن نارضایتی گستردهای است که در میان مردم ایران علیه جمهوری اسلامی وجود دارد. خامنهای در عین حال از زبان قدرت استفاده کرد تا مردم را به شرکت در مرحله دوم انتخابات تشویق کند. او انتخابات را «بسیار مهم» خواند و از مردم خواست که با شرکت در انتخابات، «مایه آبروی نظام اسلامی باشند.» این درخواست از مردم برای دادن مشروعیت به نظام، نشاندهنده تلاشی برای بازسازی و تقویت قدرت نظام در مواجهه با کاهش مشارکت است.
از سوی دیگر او با بیان اینکه «مشارکت مردم در انتخابات برای جمهوری اسلامی پشتوانه، آبرو و مایه سربلندی است»، در حقیقت تلاش دارد تا با ایجاد احساس مسئولیت و وطنپرستی، مردم را به صندوقهای رای بازگرداند. علاوه بر این، خامنهای با تاکید بر اهمیت انتخابات و نقش آن در آبرو و سربلندی جمهوری اسلامی، تلاش کرد تا هویت ملی و دینی مردم را به نظام گره بزند و از مردم خواست که با مشارکت خود، نه فقط به عنوان یک عمل سیاسی بلکه به عنوان یک وظیفه اخلاقی و دینی، به نظام آبرو ببخشند.
این گفتمان علی خامنهای قاعدتا بر این فرض عجیب استوار بود که هویت جمعی حاصل از احساس تعلق به نظام اسلامی، امری است موجه که میتواند مردم را به مشارکت ترغیب کند. اینطور به نظر میرسد که در دیدگاه دیکتاتورمآبانه رهبر جمهوری اسلامی، «نه» قاطع مردم به رژیم همچنان باورپذیر نیست و نخواهدبود.

علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی در دیدار با اعضای دولت ابراهیم رئیسی، با اشاره به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری گفت: «در اغلب جاهای دنیا، انتخابات با اختلافات نظری و سیاسی که وجود دارد غالبا با دعوا و یقهگیری همراه است، در ایران اما انتخاباتی بدون حادثه برگزار شد.»

عباسعلی مومن، دبیر ستاد امر به معروف آذربایجانغربی، با بیان اینکه «در تلاشیم امر به معروف و نهی از منکر به یک فرهنگ تبدیل شود و مردم پای کار باشند»، گفت: «میخواهیم چهره منفی که از این فریضه در چشم مردم ایجاد شده، از بین رود و جامعه باید نسبت به امر به معروف مطالبهگر باشد.»

در ادامه فشارها بر پرستاران معترض، پرستاران استان مازندران از احضار همکاران خود به هیات رسیدگی به تخلفات خبر دادند. محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار با بیان اینکه تهدیدها و فشارها محدود به مازندران نیست، گفت پرستاران در نقاط مختلف کشور به خاطر اعتراضات، احضار و تهدید شدهاند.
خبرگزاری ایلنا روز یکشنبه ۱۷ تیرماه در گزارشی با عنوان «از تهدید و تبعید تا اخراج؛ پاسخ مطالبات پرستاران معترض» نوشت که پرستاران شرکتی شاغل در بخش خصوصی آزادی عمل شرکت در تجمعات را ندارند و در صورت شرکت در اعتراضات قراردادشان تمدید نمیشود و اخراج میشوند.
به نوشته ایلنا، پرستاران رسمی زیرمجموعه وزارت بهداشت نیز در مواردی به هیات رسیدگی به تخلفات، احضار و تنبیه میشوند و حتی رسمیها نیز بینصیب از تضییع حقوق و اعمال فشار نیستند.
این گزارش با تاکید بر اینکه برخورد غیرقانونی با اعتراض صنفی قانونی و احقاق حق که در مقاولهنامههای بنیادین سازمان جهانی کار به عنوان حق بدیهی نیروی کار به رسمیت شناخته شده، مختص کارگران قرارداد موقت نیست، اضافه کرد که سایر مزدبگیران نیز گاهی در صورت اعتراض با تهدید، توبیخ و اخراج مواجه میشوند و این همان اتفاق ناگواری است که در ماههای اخیر پرستاران شاغل در بخشهای مختلف تجربه کردهاند.
پرستاران معترض در ایران طی سالهای گذشته بارها در اعتراض به وضعیت شغلی و نبود رسیدگی به مطالبات خود در مقابل دانشگاههای علوم پزشکی استانهای مختلف کشور تجمع کردند.
روزنامه هممیهن، اسفندماه ۱۴۰۲ در گزارشی از برخوردهای قضایی با پرستارانی که در یک سال گذشته به مشکلات صنفی خود اعتراض کرده و در تجمعها حاضر شدند، خبر داد.
بیشتر بخوانید: دبیرکل خانه پرستار: تمام پرستاران مشکلات معیشتی دارند
اکنون ایلنا در گزارش خود با بیان اینکه وزارت بهداشت به جای حل مشکلات پرستاران به دنبال پاک کردن صورت مسئله است، نوشت در هفتههای گذشته، پرستاران استان مازندران از احضار همکاران خود به هیات رسیدگی به تخلفات خبر دادند.
بنابر این گزارش، در احضاریه این پرستاران که بعد از اعتراضات صنفی هفتهها و ماههای اخیر به دستشان رسیده، تخلف اصلی، «شرکت در تجمعات غیرقانونی» عنوان شده و از آنها خواسته شده ظرف ده روز دفاعیات خود را به هیات تخلفات ارائه دهند.
محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار، این تهدیدها و فشارها را محدود به پرستاران استان مازندران نمیداند و به ایلنا میگوید: «این سیاست وزارت بهداشت در سراسر کشور بود، حدود ۶۰ پرستار در کرمان احضار شدهاند، تعدادی نیز در کرمانشاه؛ در نقاط مختلف کشور پرستاران به خاطر اعتراضات، احضار و تهدید شدهاند.»
شریفیمقدم در آذرماه ۱۴۰۲ با اشاره به اینکه کمبود نیرو و حقوق ناکافی باعث تشدید فشار بر پرستاران، خشونت علیه آنها و کاهش کیفیت خدمات شده، گفت که «سالانه بیش از سه هزار پرستار از کشور مهاجرت میکنند و مسئولان به جای حل مشکلات، بارها پرستاران را به دلیل تجمعات صنفیشان احضار کردهاند.»
او به اعتماد گفته بود بار اولی که آمار داده و اعلام کرده که حدود سه هزار نفر از همکارانش در سال ۱۴۰۱ از ایران رفتهاند، احضار شده است.
دبیرکل خانه پرستار، اکنون با اشاره به کمبود پرستار و اضافهکاری اجباری پرستاران با حقالزحمه ساعتی ۲۰ هزار تومان که بعد از ۶ ماه پرداخت میشود، به ایلنا گفت: «پرستاران حق ندارند بگویند اضافهکار اجباری نمیخواهیم یا به این رفتار غیرقانونی معترضیم؟»
احضار، تهدید، تبعید و اخراج پرستاران در ایران درحالی صورت میگیرد که در مردادماه ۱۴۰۲ عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران از کمبود حدود ۱۰۰ هزار پرستار جدید خبر داد.
روز ۲۳ اردیبهشت امسال، همزمان با روز جهانی پرستار، دبیرکل خانه پرستار، با بیان اینکه تعدادی از پرستاران به دلیل آزادیهای اجتماعی و برخی پزشکان به دلیل مسائل سیاسی مهاجرت میکنند گفت که اغلب پرستاران با انگیزه معیشتی از ایران میروند و در شرایط فعلی مهاجرت آنها اجتنابناپذیر است.