مقام‌های قضایی با تشکیل پرونده جدید علیه توماج صالحی، از آزادی او جلوگیری کرده‌اند
اصلاح‌طلبان این روزها روی «محمدمهدی میرباقری» حساس شده‌اند که از او با عنوان پدر معنوی جدید جریان پایداری و جانشین محمدتقی مصباح یزدی یاد می‌شود. از عباس عبدی گرفته تا روزنامه هم‌میهن، همه درباره حضور او در قدرت هشدار می‌دهند.
عبدالرضا داوری، از نزدیکان سابق محمود احمدی‌نژاد، صحبت‌های او را مغایر نظرات علی خامنه‌ای می‌داند و محمدحسین خوشوقت، برادر زن مصطفی، فرزند ارشد خامنه‌ای، نسبت به نظرات ارتجاعی او هشدار می‌دهد.
میرباقری کیست؟
محمدمهدی میرباقری، روحانی ۶۳ ساله، اصالتا اهل قم است که هشت سال پیش پایش به مجلس خبرگان باز شد. او که از سال ۱۳۷۹ رییس فرهنگستان علوم اسلامی قم شده است، سابقه مدیریت خاص یا فعالیت سیاسی چندانی ندارد.
تلاش برای برجسته کردن نام او در رسانه‌های رسمی جمهوری اسلامی از جمله صدا و سیما، مورد توجه اصلاح‌طلبان قرار گرفته است.
آن‌ها اعتقاد دارند میرباقری قرار است جای مصباح یزدی را بگیرد و پدرخوانده جدید جبهه پایداری شود.
گمانه‌زنی‌های جسته و گریخته‌ای هم از احتمال جانشینی او بعد از مرگ خامنه‌ای مطرح می‌شود که با توجه به اینکه او هیچ سمت اجرایی یا رتبه حوزوی خاصی نداشته، به نظر زیاد جدی نمی‌رسد.
در این فضا، به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان جمهوری اسلامی او را برای پروژه دوقطبی‌سازی جدید، چهره ایده‌آلی یافته‌اند.
ریشه در «حزب برادران»
در دوران رضا شاه پهلوی، جمعیتی در شیراز دست به تاسیس حزبی به نام «حزب برادران» زد. حزبی که از به هم پیوستن هیات‌های مذهبی شیراز تشکیل شد.
در راس تشکیلات این حزب در آن زمان، نورالدین شیرازی، از مراجع شیعه شیراز قرار داشت.
یکی از شروط عضویت در حزب برادران مثبت بودن استخاره به قرآن بود.
این تشکیلات پس از تاسیس در شیراز در پی توسعه فعالیت‌های خود بود.
در سال ۱۳۲۱، در جریان سرمای شدید شیراز، حزب برادران یک شرکت سوخت در این شهر تاسیس کرد و با تامین هیزم برای مردم، طرفدارانی به دست آورد.
نورالدین شیرازی یک کاروان زیارتی هم به سمت مشهد به راه انداخت و از این طریق با سخنرانی در شهرهای واقع در مسیر، هوادار جذب کرد. او از طرفداران محمد مصدق در جریان ملی کردن صنعت نفت بود و سخنرانی مصدق را از بلندگوهای مجلس پخش می‌کرد.
این شخص فرزندی به نام منیرالدین هاشمی داشت که از روحانیون انقلابی سال ۱۳۵۷ بود.
منیرالدین در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی نقش داشت و موسس فرهنگستان علوم اسلامی قم بود. جایی که ریاستش پس از مرگ او، به میرباقری رسیده است.
هر چند میرباقری فهرستی بلند بالا از استادانش را در رزومه‌های خود آورده اما بیش از هر کس از بنیانگذار فرهنگستانی که از سال ۱۳۷۹ رییس آن شده تاثیر گرفته است.
او در تبلیغات شهری نوروز ۱۴۰۳، تهران را شهر نور و منیر نامید. روزنامه هم‌میهن این نکته را به عنوان نشانی از ارادت او به منیرالدین هاشمی توصیف کرد.
روایت بد و بدتر، این بار در جانشینی رهبری
عبدالرضا داوری، مشاور پیشین احمدی‌نژاد و هوادار این روزهای اصلاح‌طلبان، ابتدا شنبه ۲۳ تیر در حساب شبکه ایکس (توییتر سابق) خود، در مطلبی به تمجید از مجتبی خامنه‌ای، فرزند رهبر جمهوری اسلامی پرداخت.
او در نوشته کوتاه خود، مجتبی را عامل حفظ کشور از ایده‌های ارتجاعی و پروژه کره شمالی کردن ایران معرفی کرد.
داوری به فاصله کمی از پست قبلی، به‌طور سلسله‌وار مطالبی درباره میرباقری و ایده‌های ارتجاعی‌اش منتشر کرد.
اما داوری در این مسیر تنها نیست.
عباس عبدی، از چهره‌های اصلاح‌طلب و محمدحسین خوشوقت، فرزند عزیزالله خوشوقت، از صادرکنندگان فتوای قتل‌های سیاسی موسوم به زنجیره‌ای و مدیر‌کل مطبوعات و رسانه‌های خارجی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی هم از همراهان داوری در این مسیر هستند.
خوشوقت که برادر زن مصطفی، فرزند ارشد رهبر جمهوری اسلامی هم به شمار می‌رود، میرباقری را ادامه‌دهنده راه استادش، منیرالدین هاشمی می‌داند که مخالف علوم جدید بوده است.
میرباقری گفته است: «پایه‌ریزی فرهنگی جدید بر مبنای اسلام سختی و گرسنگی را به دنبال دارد و مردم ما راه خود را انتخاب کرده‌اند. برخی می‌خواهند ایران را مانند ژاپن و آلمان کنند.»
همین گفته‌های او را عبدی به طعنه نشانه رفته و نوشته که اگر ذره‌ای گرسنگی در این چهره دیدید، مردم را خبر کنید: «همین سخنان هم از روی سیری و آسایش است، چون انسان گرسنه و در حال سختی به این حرف‌ها فکر هم نمی‌کند.»
خامنه‌ای خوب، میرباقری بد
اصلاح‌طلبان برای رد ایده‌های میرباقری دست به دامن نظرات علی خامنه‌ای شده‌اند. آن‌ها با اشاره به سخنرانی میرباقری که در آن به مولانا تاخته، سخنرانی رهبر جمهوری اسلامی را در مدح مولانا پیش کشیده‌اند.
آن‌ها به قدردانی از مصباح یزدی، پدرخوانده سابق جریان پایداری هم پرداخته‌اند و یادآوری می‌کنند چون خامنه‌ای هوادار نظرات علی شریعتی بوده، مصباح یزدی در سخنان عمومی خود علیه شریعتی حرفی نمی‌زد.
در مقابل میرباقری با اینکه خامنه‌ای، مولانا را «اصل اصل اصول دین» دانسته است، به خود جرات می‌دهد آشکارا با مولانا مخالفت کند.
توسل ناگهانی اصلاح‌طلبان به خامنه‌ای برای حمله به میرباقری و نامزد مورد حمایت او، سعید جلیلی، رویه‌ای آشناست.
اصلاح‌طلبان سال‌ها از اصول‌گرایان بابت پرونده‌سازی‌های این‌چنینی شکایت داشتند.
مردم کوچه و بازار برای توصیف این شکل از حملات حکایت مشهوری دارند با این مضمون که «عکس امام را پاره کرده»؛ کنایه‌ای که نشان‌گر پرونده‌سازی‌های اوایل انقلاب، با توسل به هاله تقدس تنیده شده به گرد رهبر جمهوری اسلامی است.
حالا ظاهرا با استناد به تضاد نظرات میرباقری درباره شریعتی و مولانا با نظرات خامنه‌ای، این اعتقاد وجود دارد که او «عکس خامنه‌ای را پاره کرده است».
قربانعلی دری نجف‌آبادی، نماینده خامنه‌ای در استان مرکزی، با بیان اینکه «در این روزها نباید مردم فلسطین را فراموش کنیم»، گفت: «مساله اول جهان، جمهوری اسلامی و دولت پزشکیان، فلسطین است.» او افزود: «دولت منتخب در تمامی زمینه‌ها، نظر خامنه‌ای و خبرگان را اصل قرار دهد.»
محسن رضایی در اکانت ایکس خود از حمله پهپادی حوثی‌ها به تل‌آویو استقبال کرد و نوشت این حمله «آغاز ماجرا است... درود خدا بر برادران مجاهد یمنی.» در پی حمله پهپادی حوثی‌های مورد حمایت جمهوری اسلامی به آپارتمانی در شهر تل‌آویو اسرائیل، یک نفر کشته و چندین نفر دیگر مجروح شدند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر در بیانیه‌ای خواستار لغو حکم اعدام و آزادی شریفه محمدی، فعال کارگری شد. این سازمان با بیان اینکه مقام‌های جمهوری اسلامی بی‌وقفه زنان کنش‌گر را هدف گرفته‌اند، تاکید کرد که آن‌ها، زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی را تحت سرکوب دائمی و حملات شدید قرار داده‌اند.
دیده‌بان حقوق بشر در تازه‌ترین بیانیه خود با اشاره به گفته‌های ناهید نقش‌بندی، سرپرست پژوهشگری ایران در این سازمان نوشت که اگر مسعود پزشکیان، رییس‌جمهوری جدید جمهوری اسلامی در تلاش است تا نماینده تغییرات واقعی در ایران باشد، باید سرکوب‌های جاری از جمله صدور و اجرای احکام اعدام را متوقف کند.
این بیانیه، سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی را در چند سال گذشته «بی‌رحمانه» توصیف و تاکید کرد که «کاربرد نیروی قهریه کشنده و بیش از حد علیه معترضان در مناطق با جمعیت قابل توجه بلوچ و کُرد و کاربرد تجاوز و شکنجه در بازداشتگاه‌ها در مناطق کرد، بلوچ، و آذری» را مستند کرده است.
نقش‌بندی با بیان اینکه بازسازی اعتماد مردم ایران نیازمند چیزی بیش از وعده‌هایی است که برای سال‌ها عملی نشده‌اند، اضافه کرد: «این امر نیازمند اقدام فوری و محسوس برای بهبود وضعیت حقوق بشر مردم در سراسر کشور است.»
به گفته او، یک گام ابتدایی و معنادار برای پزشکیان، دادن دستور آزادی تمام فعالان بازداشت‌شده، معترضان مسالمت‌آمیز و مدافعان حقوق بشر است که از اساس نباید زندانی می‌شدند.
دیده‌بان حقوق بشر در بخش دیگری از بیانیه خود صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال حقوق کارگری در ایران را محکوم کرد و نوشت دادگاه انقلاب محمدی را «با ادعای عضویت در یک گروه اپوزیسیون (کومله)» و به اتهام «بغی» به مرگ محکوم کرده است.
این فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، مرکز استان گیلان، چهاردهم تیر امسال با حکم شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
قاضی برای انتساب این اتهام به محمدی، به مخالفت‌های او با اعدام در جمهوری اسلامی و گزارش وزارت اطلاعات مبنی بر عضویتش در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» استناد کرده است.
دیده‌بان حقوق بشر در بیانیه خود با اشاره به نامه جمعی از زندانیان زن زندان اوین در محکوم کردن حکم اعدام برای محمدی، به هشدار آن‌ها مبنی بر اینکه این حکم می‌تواند پیش‌درآمدی برای صدور «احکام سنگین بعدی» برای سایر مخالفان جمهوری اسلامی باشد، اشاره کرد.
این بیانیه با یادآوری دیگر مخالفت‌ها از سوی سازمان‌ها و سندیکاهای کارگری و با اشاره به فعالیت‌های محمدی و رد اتهامات وارد شده به این فعال کارگری، خواستار آزادی فوری و بدون فوت وقت او شد.
صدور حکم اعدام برای محمدی با واکنش گسترده فعالان کارگری، مدنی و سیاسی و شماری از تشکل‌های مستقل صنفی مواجه شد.
ناهید خداجو، نسرین جوادی، داود رضوی، حسن سعیدی و رضا شهابی، وریشه مرادی و ریحانه انصاری‌نژاد و ۱۶ زن زندانی سیاسی محبوس در اوین، با نوشتن نامه‌هایی جداگانه صدور این حکم را ناعادلانه خوانده و تاکید کردند جرم محمدی «کارگر بودن و سالم زیستن» است.
پنجشنبه ۲۱ تیر ماه نیز ۸۵ زندانی سیاسی در زندان اوین در اعتراض به صدور «حکم ناعادلانه» اعدام محمدی و در همراهی با کمپین حمایت از او، اعتصاب غذا کردند.
روز ۲۲ تیر ماه، «کمپین دفاع از شریفه محمدی» با راه‌اندازی کارزاری اینترنتی از مردم خواست با امضای آن برای نجات جان او که «تنها گناهش ایستادن در کنار کارگران و زنان و کودکان این سرزمین است» تلاش کنند.
این کارزار که به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر شده، تا روز ۲۹ تیر از سوی حدود چهار هزار و ۶۰۰ تن امضا شده است.
محمدی ۱۴ آذر ۱۴۰۲ با اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» بازداشت و سپس با اتهام بغی مواجه شد.
۲۳ دی ۱۴۰۲، بیش از یک ماه پس از بازداشت او، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان خبر داد بازجوهای وزارت اطلاعات محمدی را برای گرفتن اعتراف اجباری ضرب و جرح کرده‌اند.
جمهوری اسلامی از زمان روی کار آمدن، همواره فعالان مدنی، کارگری و سیاسی مستقل و منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده است.
از آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب فعالان مدنی، صنفی، سیاسی و دیگر معترضان از سوی حکومت شدت گرفته است و کماکان ادامه دارد.
محمدباقر شریفی، فرماندار شهرستان سیروان، در استان ایلام، از غرق شدن صفدر فولادی، رییس پیشین زندان مرکزی ایلام در رودخانه سیمره و پیدا شدن جسد او خبر داد. او گفت: «جسد او عصر روز پنجشنبه و به دست نیروهای مردمی از آب بیرون کشیده شد و علت مرگ در دست بررسی است.»
