وزیر خارجه اسرائیل پس از حمله به مجدل شمس: حزبالله لبنان از همه خطوط قرمز عبور کرده است



داریوش امانی، معاون وزیر راه اعلام کرد دولت پیشبینی میکند ۱۰۰ هزار زائر پاکستانی برای برگزاری راهپیمایی اربعین وارد ایران شوند. او افزود روکش آسفالت جادههای منتهی به پایانه های مرزی، رفع نقاط پرحادثه، خط کشی محورها، نصب علائم و افزایش سرویسهای بهداشتی در حال انجام است.

حدود ۶۰ تن از زنان زندانی سیاسی در زندان اوین، بار دیگر از عصر شنبه ششم مرداد در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، زندانی سیاسی در حیاط بند زنان زندان اوین تحصن کردند. این زندانیان سیاسی از مردم خواستند با شعارهای «نه به اعدام» و «آزادی زندانی سیاسی» با آنها همراه شوند.
صفحههای اینستاگرام نرگس محمدی، گلرخ ایرایی و ناهید تقوی، سه تن از زندانیان سیاسی زن محبوس در اوین، در مطلبی مشترک اعلام کردند: «امروز ششم مردادماه در تداوم اعتراض به صدور حکم اعدام پخشان عزیزی از ساعت ۱۹ تا فردا صبح در حیاط زندان اوین تجمع خواهیم کرد و به داخل بند باز نخواهیم گشت.»
زنان زندانی سیاسی در اوین با بیان اینکه «ما زنان بند اوین، همصدا و همپیمان، تا لغو حکم اعدام، ایستادهایم تا پایان» از تمام مردم ایران خواستند با آنها همراه شوند و به حکم اعدام عزیزی اعتراض کنند.
عزیزی، زندانی سیاسی کُرد با حکم قاضی ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شده است.
مازیار طاطایی و امیر رئیسیان، وکلای عزیزی، روز چهارشنبه سوم مرداد به «شبکه شرق» گفتند این حکم به ایشان ابلاغ شده و در حال تدارک لایحه فرجامخواهی و ثبت اعتراض به آن هستند.
زنان زندانی سیاسی اوین از عصر چهارشنبه سوم مرداد تا صبح پنجشنبه چهارم مرداد هم در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی در حیاط بند زنان زندان اوین تحصن کرده بودند.
آنها در جریان این تحصن شعارهایی از جمله «نه به اعدام» سر داده و سرودهای انقلابی را همخوانی کردند.
به دنبال این حرکت اعتراضی، زندانیان سیاسی واحد چهار زندان قزلحصار کرج در اطلاعیهای اعلام کردند: «ما زندانیان زندان قزلحصار هم به حمایت از زندانیان سیاسی بند زنان اوین، با اعتراض آنان همنوا میشویم.»
آنها ضمن محکوم کردن «نقض حق حیات مردم ایران از سوی ماشین اعدام جمهوری اسلامی» و تاکید بر اینکه مقاومت و اعتراض در برابر سرکوب و اعدامی که «عادی و غیرعادی» و «سیاسی و غیرسیاسی» نمیشناسد تعطیلبردار نیست، از تمامی نهادهای بینالمللی حقوق بشری خواستند تا به موج جدید اعدامهای به راه افتاده توجه کنند.
پخشان عزیزی ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در تهران بازداشت و اواخر آذر ماه همان سال با پایان بازجوییها و پس از تحمل ماهها شکنجههای روانی و جسمی و نگه داشته شدن در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین (زیر نظر وزارت اطلاعات) به بند زنان اوین منتقل شد.
او از اوایل تیر ماه امسال به دستور مقامات زندان از ملاقات و تماس با خانوادهاش منع و محروم شده است.
این زندانی سیاسی روز ۳۱ تیر ماه امسال در نامهای از زندان اوین با اشاره به شکنجه خود به دست نهادهای امنیتی نوشت: «بارها توسط بازجویان به دار کشیده شدهام.»
به گفته یک منبع مطلع از وضعیت پرونده عزیزی، او در رشته مددکاری اجتماعی تحصیل کرده، سالها در «روژاوا» به عنوان مددکار مشغول به کار بود و در ایران در کمیتههای ژنولوژی (مطالعات زنان) هم فعالیت داشت.
جمهوری اسلامی از آغاز روی کار آمدن خود همواره فعالان مدنی و سیاسی منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده است.
از زمان آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب فعالان مدنی، سیاسی و معترضان از سوی حکومت شدت گرفته و همچنان ادامه دارد.
روز ۱۴ تیر ماه امسال شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، از سوی دادگاه انقلاب این شهر به دلیل «عضویت در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری» و بابت اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات هشت معترض بازداشت شده خیزش مهسا هم روز ششم مرداد در دادگاه انقلاب تهران برگزار شد.
از بین آنان، نسیم غلامی سیمیاری و حمیدرضا سهلآبادی با اتهام «بغی» مواجه هستند که میتواند به صدور احکام سنگین نظیر اعدام بینجامد.
وریشه مرادی (جوانا سنه)، زندانی سیاسی نیز قرار است روز یکشنبه ۱۴ مرداد با اتهام «بغی» که میتواند به صدور حکم سنگین نظیر اعدام بینجامد، در دادگاه انقلاب محاکمه شود.

شاکری، مدیر دفتر حراست و امور صیانتی حوزه علمیه خراسان، با اشاره به فعالیت حراست در حوزههای علمیه آن را «پشتوانه محکمی برای سلامت مدارس علمیه» خواند و افزود: «هدف ما در مجموعه حراست مچگیری افراد نیست، بلکه قصد حمایت و دستگیری داریم.»

محمد حسینی، معاون پیشین پارلمانی ریاست جمهوری، با اشاره به تنفیذ حکم ریاست جمهوری پزشکیان توسط خامنهای، در یادداشتی نوشت: «تایید خامنهای یک تایید سوری و فرمایشی نیست و یک مساله جدی است.» او افزود: «مشروعیت رییس جمهور از ناحیه ولی فقیه و خامنهای است.»

انتقادات به لباس تیم ایران در المپیک ۲۰۲۴ پاریس از سوی شهروندان ادامه دارد. این نخستین بار نیست که مسئولان جمهوری اسلامی در تهیه لباس ورزشکاران بیسلیقگی به خرج دادند. این بار هم به نظر میرسد پای روابط خاص در انتخاب طراح لباس در کار بوده است.
مجتبی پوربخش، مجری سابق صدا و سیما، در رشته توییتی نوشت طراحی لباس تیم ایران در المپیک ابتدا به برند مجید سپرده شده بوده، اما به یک باره پروژه به برند هکتاتون سپرده شده است.
برند مجید یا «مروژ» متعلق به خانواده عبدالمجید ساعدیفر است. آنها با شرکتی به نام «مجید مروژ ایرانیان» فعالیت میکنند که سال ۱۳۸۹ تاسیس شده است. کیفیت طراحی لباسهای تیم ملی فوتبال، کشتی و والیبال این شرکت در سالهای گذشته انتقادهایی را در پی داشته است.
برند هکتاتون هم متعلق به شرکتی به نام «پیشگامان دنیلی ارس» است. این شرکت در سال ۱۳۹۱ تاسیس شده و با مالکیت علی اژدرکش، مثل شرکت مجید مروژ ایرانیان به صورت خانوادگی اداره میشود.

به نوشته پوربخش، کمیته ملی المپیک که مناف هاشمی از سال ۱۴۰۱ دبیر آن است ابتدا قراردادی چند میلیاردی با برند مجید برای طراحی و تهیه لباسها منعقد کرده بود، اما بعد پروژه به خانواده اژدرکش واگذار شده است.
هاشمی در زمان شهرداری محمدباقر قالیباف، معاون برنامهریزی و توسعه شهری شهرداری تهران بود و در دولت حسن روحانی از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ معاون توسعه و پشتیبانی وزارت ورزش و جوانان بود.
او پیش از این هم حاشیههای زیادی داشته و یکی از دریافتکنندگان املاک نجومی در شهرداری تهران بود. در زمان سیل شدید فروردین سال ۱۳۹۸، هاشمی استاندار گلستان بود و غیبت او در زمان سیل مورد انتقاد شهروندان قرار گرفت. بعد مشخص شد هاشمی در زمان سیل از کشور خارج شده بود.
او پس از آن گفت برای درمان جراحات شیمیایی که در زمان جنگ ایران و عراق متحمل شده بود، از کشور خارج شده است.
مقام مسئول دیگر در انتخاب لباس تیم ایران در المپیک، محمود خسرویوفا است. خسرویوفا از شهریور ۱۴۰۱ رییس کمیته ملی المپیک است. او در سالها ۱۳۵۹ و ۱۳۶۰ برای مدتی کوتاهی محافظ علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی بود.
اژدرکش لباسهای تیم ملی المپیک را از مجموعه «پاشا دوخت» خود واقع در منطقه آزاد ارس تهیه کرده است. فروشگاه مرکزی پاشا دوخت در خیابان فردوسی تهران کت و شلوار میفروشد.
سابقه انتخاب لباس المپیک
موضوع بیسلیقگی در طراحی لباس تیمهای ملی، سابقهای به اندازه عمر جمهوری اسلامی دارد.
در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی ورزشکاران ایرانی با پیراهنهای راهراه قرمز و سفید به همراه کت و شلوار طوسی ظاهر شدند.

در المپیک ۲۰۰۴ آتن، کت شلوار سرمهای و مقنعههای کرمی زنان مورد توجه قرار گرفت.
سال ۲۰۰۸ ورزشکاران ایرانی با کت و مانتوهای سبز چمنی و شلوار و مقنعه سفید ظاهر شدند.
اوج بیسلیقگی اما در المپیک ۲۰۱۶ ریو رخ داد. ابتدا قرار بود ورزشکاران پیراهن آجری رنگ با کت آبی و شلوار سرمهای بپوشند.با فشار افکاری عمومی کمیته المپیک در آن سال لباسها را تغییر داد. لباس نهایی ترکیبی از رنگهای سبز لجنی، سفید و قرمز بود.

در المپیک ۲۰۲۰ توکیو، کت و شلوار سرمهای برای مردان و مانتو و شال فیروزهای همراه با پرچم ایران برای زنان انتخاب شد.
انتقاد به طراحی لباسهای امسال اما به حدی بود که علاوه بر شهروندان، صدا و سیمای جمهوری اسلامی هم به نقد نشست.
المیرا شریفیمقدم، مجری صدا و سیما در برنامهاش گفت: «تیم ایران که با کشتی از مسیر رژه رد شد انگار تیم پزشکی و پرستاری به پاریس رفته. روپوش سفیدی بود که در واحدهای آزمایشگاهی دانشگاه همه میخرند و استفاده میکنند.»
در تمام این سالها لباسهای سادهای برای ورزشکاران ایرانی طراحی شده که کیفیتشان حتی از لباسهای کوچه و بازار هم کمتر بوده است؛ لباسهایی که هیچ المانی از فرهنگ و تاریخ ایران نداشتند.