یک فرمانده ارشد و سه عضو کتائب حزبالله در حمله اخیر آمریکا به عراق کشته شدند



آمریکا در حال بررسی اعمال محدودیتهای تازهای علیه چین در زمینه دسترسی به تراشههای ویژه هوش مصنوعی و تجهیزات نیمههادی است. این محدودیتها، تجارت شرکتهایی نظیر سامسونگ را با چین هدف قرار میدهند.
محدودیتهای جدید که ممکن است از ماه آینده میلادی اجرایی شوند میتوانند رقابت فنآوری میان دو اقتصاد بزرگ جهان را بیش از پیش تشدید کنند.
بر اساس گزارش خبرگزاری بلومبرگ، قوانین مورد اشاره با هدف جلوگیری از تامین تراشههایی که به عنوان «حافظه با پهنایباند بالا» (High Bandwidth Memory) شناخته میشوند طراحی شدهاند.
علاوه بر سامسونگ، دو شرکت «اسکی هاینیکس» کره جنوبی و «مایکرون تکنولوژی» آمریکا را نیز تحت تاثیر این تغییرات قرار میگیرند.
این سه شرکت، بازار جهانی حافظههای با پهنای باند بالا را در اختیار دارند.
منابع آگاه در گفتوگو با خبرگزاری بلومبرگ تاکید کردهاند دولت آمریکا هنوز درباره اعمال این محدودیتها تصمیم نهایی خود را نگرفته است.
تراشههای مورد اشاره برای عملکرد برخی از تجهیزات هوش مصنوعی مانند نمونههایی که از سوی شرکت انویدیا ساخته میشوند حیاتی به حساب میآیند.
هنوز مشخص نیست که ایالات متحده از چه سازوکاری برای محدود کردن شرکتهای کره جنوبی استفاده خواهد کرد.
یکی از گزینهها، قانونی با عنوانForeign Direct Product Rule است که به واشینگتن اجازه میدهد بر محصولات خارجی که از فناوری آمریکایی استفاده میکنند محدودیت اعمال کند.
هر دو شرکت سامسونگ و اسکی هاینیکس برای طراحی حافظههای مربوط به تراشههای هوش مصنوعی خود به نرمافزارهای ویژه آمریکایی وابسته هستند.
محدودیتهای جدید احتمالا از اواخر ماه اوت ۲۰۲۴ به عنوان بخشی از بستهای گستردهتر اجرایی میشود که شامل تحریم بیش از ۱۲۰ شرکت چینی و محدودیتهای جدید بر انواع مختلف تجهیزات است.
خبرگزاری بلومبرگ در تیرماه ۱۴۰۳ با انتشار گزارشی گفت دولت جو بایدن به هلند و ژاپن هشدار داده در صورتی که برخی شرکتهای فنآوری کماکان امکان دسترسی چین را به تراشهها و زیرساختهای پیشرفته صنعت نیمههادی فراهم کنند، شدیدترین محدودیتهای تجاری را علیه آنها اعمال میکند.
لین جیان، سخنگوی وزارت امور خارجه چین در واکنش به این گزارش گفت ایالات متحده «تجارت و مفهوم امنیت ملی» را سیاسی کرده است.
او از کشورهای مرتب خواست تا با هر گونه اجبار مخالفت کنند و حامی تجارت بینالمللی آزاد و منصفانه باشند.
آمریکا از سال ۱۴۰۲ قانون منع صادرات تجهیزات و پردازندههای هوش مصنوعی را به کشورهای ایران، چین و روسیه اجرایی کرده است.

کاخ کرملین اعلام کرد که نیروهای روسیه جنگندههای اف-۱۶ ساخت ایالات متحده را که به اوکراین فرستاده شدهاند سرنگون خواهند کرد و این جنگندهها «هیچ تاثیر قابل توجهی» بر روند جنگ اوکراین نخواهند داشت.
دمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، روز پنجشنبه ۱۱ مرداد در پاسخ به سوالی درباره جنگندههای اف-۱۶ گفت: «اگر اشتباه نکنم، پاداش (برای سرنگون کردن آنها توسط نیروهای روسی) قبلا داده شده است.»
او به کنایه افزود که این جنگندهها «قرص جادویی» برای نیروهای کییف نخواهد بود.
سخنگوی کرملین گفت: «این هواپیماها ظاهر میشوند و به تدریج تعداد آنها کاهش مییابد، زیرا سرنگون و منهدم میشوند.»
همچنین به گفته این مقام دولت روسیه، تحویل این جنگندهها به اوکراین نمیتواند «به طور قابل توجهی» بر پویایی رویدادها در جبهه جنگ اوکراین تاثیر بگذارند.
مقامات لیتوانیایی و ایالات متحده روز چهارشنبه تایید کردند که اوکراین اولین سفارش جنگندههای اف-۱۶ مورد انتظار را دریافت کرده که مجهز به یک توپ ۲۰ میلیمتری هستند و میتوانند بمب، راکت و موشک را حمل کنند.
ماه گذشته نیز در آستانه ارسال جنگندههای اف-۱۶ به اوکراین از سوی هلند، روسیه اعلام کرد پنج فروند جنگنده چندمنظوره سو-۲۷ اوکراین را با موشکهای اسکندر-ام در فرودگاه میرهرود در منطقه پولتاوا در مرکز اوکراین منهدم کرده و به دو فروند جنگنده دیگر در این فرودگاه آسیب رسانده است.
روسیه فرودگاههای اوکراین را به طور مرتب هدف قرار میدهد و حمله ماه گذشته در شرایطی بود که کییف در حال آماده شدن برای دریافت اولین گروه جنگندههای اف-۱۶ ساخت ایالات متحده بود.
مسکو قول داده تا هواپیماهای جنگندهای را که به اوکراین ارسال میشوند، نابود کند.
پیش از آن، اوکراین یک جنگنده سو-۵۷ پارک شده در فرودگاهی در جنوب روسیه را هدف قرار داد که اولین حمله اوکراین به این هواپیما از آخرین نسل هواپیماهای رادارگریز روسی به شمار میرفت.
سوخو-۵۷ از اواخر سال ۲۰۲۰ از سوی نیروی هوایی روسیه مورد استفاده قرار گرفت و جایگزین هواپیماهای جنگی قدیمی شوروی از نوع سو-۲۷ یا میگ-۲۹ شد.
انتظار میفت اولین جنگندههای اف-۱۶ در ماه گذشته میلادی وارد اوکراین شوند.
کییف امیدوار است این جنگندهها نیروهایی را که برای دفع حمله روسیه در امتداد خط مقدم مبارزه میکنند، تقویت کنند.
مقامهای رسمی محل استقرار اف-۱۶ها را فاش نکردهاند اما مسکو پس از حمله به یک فرودگاه اوکراین، اعلام کرد فرودگاههایی را هدف قرار میدهد که معتقد است این هواپیماها را در خود جای میدهند.

اسرائیل روز پنجشنبه ۱۱ مرداد اعلام کرد بر اساس اطلاعاتی که به دست آورده، کشته شدن محمد ضیف، فرمانده شاخه نظامی حماس را تایید میکند.
ضیف در حمله سه هفته پیش اسرائیل به جنوب غزه کشته شد.
ارتش اسرائیل روز پنجشنبه اعلام کرد: «در ۱۳ ژوییه ۲۰۲۴، جنگندههای ارتش اسرائیل به منطقه خان یونس حمله کردند و پس از ارزیابی اطلاعاتی، میتوان تایید کرد که محمد ضیف در این حمله از بین رفته است».
خبرگزاری رویترز پیش از این در گزارشی به نقش فرمانده پشت پرده حماس در حمله به اسرائیل پرداخت و از او به عنوان مسوول اصلی حمله روز شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲ به اسرائیل یاد کرد.
اسرائیل حمله ویرانگر حماس را «۱۱ سپتامبر» این کشور خواند. حملهای که مغز متفکر و مخفی پشت آن به گفته برخی منابع، یک مبارز فلسطینی و نیروی تحت تعقیب حماس به نام «محمد الضیف» (ضیف) بود.
ضیف روز شنبه در حالی که هزاران راکت از نوار غزه بهسوی اسرائیل پرتاب میشد، در یک نوار صوتی این عملیات را «سیلالاقصی» نامید.
استفاده از چنین عبارتی از سوی ضیف، نشان داد که این حمله «پاسخ به حملات اسرائیل به مسجدالاقصی در اورشلیم» است.
بر اساس گزارش رویترز، یک منبع آگاه نزدیک به حماس گفت که ضیف در ماه می ۲۰۲۱ و پس از یورش اسرائیل به سومین مکان مقدس مسلمانان، شروع به برنامهریزی برای عملیاتی کرد که در نهایت منجر به کشته و زخمی شدن هزاران نفر شده است.
این منبع به رویترز گفت تصاویر یورش اسرائیل به مسجدالاقصی در ماه رمضان، ضرب و جرح نمازگزاران، حمله به آنها و بیرون کشیدن افراد مسن و جوان از مسجد، «خشم مسلمانان را برانگیخت و شعلهور کرد».
هجوم به محوطه مسجدی که برای مدتها محل درگیری بر سر مسایل مربوط به حاکمیت و مذهب در اورشلیم بوده است، به آغاز جنگ ۱۱ روزه بین اسرائیل و حماس در سال ۲۰۲۱ کمک کرد.
حمله ۱۵ اکتبر حماس بزرگترین ضعف دفاعی اسرائیل از زمان درگیری اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۷۳ به شمار میرود. این حمله، اسرائیل را به اعلان جنگ و انجام حملات هوایی تلافیجویانه سوق داد که تاکنون منجر به کشته و زخمی شدن هزاران نفر از فلسطینیان در نوار غزه شده است.
اسرائیل روز ۱۹ مهر ۱۴۰۲ اعلام کرد حداقل هزار مرد مسلح را که از غزه وارد خاک اسرائیل شده بودند، کشته است.
به گزارش رویترز، ضیف (تا پیش از کشته شدنش) دستکم از هفت سوءقصد اسرائیل نجات یافته بود که آخرین مورد آن در سال ۲۰۲۱ بود.
ضیف به ندرت صحبت میکرد و هرگز در انظار عمومی ظاهر نمیشد. بنابراین وقتی شبکه تلویزیونی حماس از سخنرانی او در روز شنبه (هفت اکتبر) خبر داد، فلسطینیها متوجه شدند اتفاق مهمی در حال وقوع است.
ضیف در نوار ضبط شده گفت: «امروز خشمالاقصی، خشم مردم و ملت ما در حال انفجار است. مجاهدین (مبارزان) ما! امروز روز شماست تا به این جنایتکار [اسرائیل] بفهمانید زمانش به پایان رسیده است.»
بر اساس گزارش رویترز، تنها سه تصویر از ضیف وجود داشته؛ یکی در ۲۰ سالگی، دیگری با نقاب و سومی تصویری از سایه او که هنگام پخش نوار صوتی استفاده شد.
از محل اختفای ضیف اطلاعی در دست نبود؛ اگرچه او به احتمال زیاد در غزه، در پیچ و خم تونلهای زیرزمینی مخفی شده بود.
یک منبع امنیتی اسرائیل به رویترز گفته بود ضیف بهطور مستقیم در برنامهریزی و جنبههای عملیاتی حمله هفتم اکتبر دست داشت.
پس از این حمله، منابع فلسطینی گفتند یکی از خانههایی که اسرائیل در غزه هدف حملات هوایی قرار داد، متعلق به پدر ضیف بود که منجر به کشته شدن برادر و دو عضو دیگر خانواده او شد.
دو مغز متفکر حمله، یک استاد
یک منبع نزدیک به حماس گفت که تصمیم برای حمله به اسرائیل، بهطور مشترک از سوی ضیف بهعنوان فرمانده گردانهای القسام حماس و یحیی سنوار، رهبر حماس در غزه گرفته شد اما «معمار این حمله»، شخص ضیف بود.
این منبع در ادامه به رویترز گفت که پنهانکاری برای این عملیات به حدی بود که ایران بهعنوان دشمن قسمخورده اسرائیل و منبع مهم مالی، آموزشی و تسلیحاتی حماس، اطلاعاتی کلی از آن داشت.
به گفته او، جمهوری اسلامی تنها میدانست این گروه در حال برنامهریزی برای یک عملیات بزرگ است ولی از زمان و جزییاتش خبر نداشت.
در هیچ یک از اتاقهای عملیات مشترکی که حماس، رهبری فلسطین، شبهنظامیان تحت حمایت جمهوری اسلامی، حزبالله لبنان و ایران حضور داشتند، بحثی درباره این حمله نشد؛ چرا که به گفته این منبع، «دایره افراد مطلع از جزییات حمله، بسیار کوچک بود».
موضوعی که تلویحا از سوی علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی در روز ۱۸ مهر ۱۴۰۲ تایید شد.
او گفت که تهران در حمله به اسرائیل دخالتی نداشته است اما بر دست و شانه عوامل آن بوسه میزند.
به گزارش رویترز، واشینگتن اعتقاد داشته است که تهران در این حمله نقش داشته؛ با این حال هنوز به اطلاعات یا مدرکی دال بر «مشارکت مستقیم جمهوری اسلامی» دست نیافته است.
رویترز در ادامه، عملیات طراحی شده از سوی ضیف را شامل تلاش طولانیمدت برای فریب اسرائیل خوانده بود.
پیش از این حمله، اسرائیل به این باور رسیده بود که حماس علاقهای به درگیری جدید ندارد و در عوض، بر توسعه اقتصادی در غزه تمرکز کرده است.
یک منبع نزدیک به حماس گفت: «در حالی که اسرائیل شروع به ارائه مشوقهای اقتصادی به کارگران غزه میکرد، جنگجویان ما اغلب مقابل چشمان ارتش اسرائیل آموزش میدیدند و تمرین میکردند.»
علی برکه، مسوول روابط خارجی حماس گفت: «ما از دو سال پیش برای این نبرد آماده میشدیم.»
ضیف در نوار صوتی خود با صدایی آرام گفت که حماس بارها به اسرائیل هشدار داده تا از جنایت علیه فلسطینیها دست بردارد، زندانیانی را که به گفته او مورد آزار و شکنجه قرار گرفتهاند آزاد کند و مانع مالکیت فلسطینیها بر سرزمین خود نشود.
او در این فایل صوتی گفت: «رژیم اشغالی هر روز به روستاها و شهرهای ما در کرانه باختری یورش میبرد، به خانهها حمله میکند، میکشد، مجروح، ویران و بازداشت میکند. در عین حال، هزاران جریب از زمینهای ما را مصادره میکند.»
به گفته ضیف، اسرائیل فلسطینیها را «از خانههایشان بیرون میکند» تا برای خودش شهرکسازی کند؛ در حالی که «محاصره جنایتکارانه در غزه» ادامه دارد.

رهبری همیشه در سایه
ناآرامیهای کرانه باختری از حدود یک سال پیش از حمله هفتم اکتبر آغاز شد.
این منطقه از سال ۱۹۶۷ که به دست اسرائیلیها تصرف شد تاکنون مرکز درگیری اسرائیل و فلسطین بوده است.
ضیف در نوار صوتیاش گفت که حماس از جامعه بینالمللی خواسته به «جنایت اشغال» پایان دهد اما در مقابل اسرائیل اقدامات تحریکآمیزش را افزایش داده است.
او همچنین گفت که حماس در گذشته خواهان توافقی بشردوستانه برای آزادی اسرای فلسطینی شده ولی این درخواست از سوی اسرائیل رد شده است.
ضیف مدعی شد اسرائیل مشغول «عیاشی، اشغالگری، انکار قوانین و قطعنامههای بینالمللی زیر سایه حمایت آمریکا و غرب و سکوت جامعه جهانی» بوده و برای همین آنها تصمیم گرفتند خودشان به همه اینها پایان دهند.
ضیف با نام اصلی «محمد مصری» در سال ۱۹۶۵ در اردوگاه آوارگان خان یونس به دنیا آمد؛ اردوگاهی که پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ ایجاد شد.
او پس از پیوستن به حماس در جریان انتفاضه اول یا قیام فلسطینیها در سال ۱۹۸۷، به محمد ضیف معروف شد.
یک منبع آگاه در حماس گفت که ضیف سال ۱۹۸۹ از سوی اسرائیل دستگیر و برای حدود ۱۶ ماه زندانی شد.
ضیف مدرک «علوم» را از دانشگاه اسلامی غزه گرفت و به تحصیل در رشتههای فیزیک، شیمی و زیستشناسی پرداخت.
او به هنر علاقه داشت؛ برای همین ریاست کمیته سرگرمی دانشگاه را بر عهده گرفت و در یک نمایش کمدی هم ایفای نقش کرد.
ضیف صفوف جنگجویان حماس، شبکه تونلها و دانش ساخت بمب این گروه را توسعه داد و مسوول کشته شدن دهها اسرائیلی در بمبگذاریهای انتحاری بود. برای همین هم طی دهههای گذشته نامش همواره در صدر فهرست افراد تحت تعقیب اسرائیل قرار داشت.
«ماندن در سایه» برای او یک امر حیاتی بود.
منابع حماس گفته بودند که ضیف در یکی از تلاشهای اسرائیل برای ترور او، یک چشم خود را از دست داده است. او از ناحیه یک پا هم آسیب جدی دیده بود.
همسر، دختر سه ساله و پسر هفت ماهه او در سال ۲۰۱۴ در جریان یکی از حملههای هوایی اسرائیل کشته شدند.
بقای ضیف در حین اداره شاخه مسلح حماس باعث شده بود از او بهعنوان یک قهرمان مردمی فلسطین یاد شود.
در فایلهای ویدیویی پخش شده، او نقاب زده یا فقط سایهای از او دیده میشد.
رویترز به نقل از منبعی نزدیک به حماس نوشته بود که او از فنآوریهای دیجیتال و مدرن مانند تلفنهای هوشمند استفاده نمیکرد.
به گفته این منبع، محمد ضیف همیشه در حال فرار بود؛ مردی که سایه شد.

ارتش اسرائیل روز پنجشنبه ۱۱ مرداد اعلام کرد بر اساس اطلاعاتی که به دست آورده، کشته شدن محمد ضیف، فرمانده شاخه نظامی حماس در حمله سه هفته پیش در جنوب غزه را به طور قطعی تایید میکند.
ارتش اسرائیل روز پنجشنبه اعلام کرد: «در ۱۳ ژوییه ۲۰۲۴، جنگندههای ارتش اسرائیل به منطقه خان یونس حمله کردند و پس از ارزیابی اطلاعاتی، میتوان تایید کرد که محمد ضیف در این حمله از بین رفته است».
عزت الرشق، از مقامات ارشد حماس، گفت که خبر کشته شدن ضیف را نمیتوان تایید کرد مگر اینکه گردانهای عزالدین قسام (شاخه نظامی حماس) آن را اعلام کنند.
بیانیه ارتش اسرائیل درباره کشته شدن ضیف در روزی منتشر شد که جمعیتی در تهران برای تشییع جنازه اسماعیل هنیه، رییس دفتر سیاسی حماس تجمع کردند.
خبرگزاری رویترز نوشت اعتقاد بر این است که ضیف یکی از طراحان اصلی حمله حماس در هفتم اکتبر به جنوب اسرائیل بود که موجب شد جنگ کنونی غزه آغاز شود.
اواخر تیر ماه، کانال ۱۴ تلویزیون اسرائیل گزارش داد این کشور تاییدیهای دریافت کرده که بر اساس آن، ضیف در نوار غزه کشته شده است.
قبل از آن، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، گفت که هنوز مرگ ضیف قطعی نشده اما اسرائیل همه رهبران حماس را از بین خواهد برد.
نتانیاهو روز شنبه ۲۳ تیر در کنفرانسی مطبوعاتی در مقر وزارت دفاع در تلآویو تاکید کرد: «ما به هر طریقی، تمام رهبری حماس را از بین خواهیم برد.»
ضیف با نام اصلی «محمد مصری» در سال ۱۹۶۵ در اردوگاه آوارگان خان یونس به دنیا آمد. اردوگاهی که پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ ایجاد شد.
او پس از پیوستن به حماس در جریان انتفاضه اول یا قیام فلسطینیها در سال ۱۹۸۷، به محمد ضیف معروف شد.
یک منبع آگاه در حماس گفته بود ضیف سال ۱۹۸۹ از سوی اسرائیل دستگیر و حدود ۱۶ ماه زندانی شد.
ضیف مدرک «علوم» را از دانشگاه اسلامی غزه گرفت و به تحصیل در رشتههای فیزیک، شیمی و زیستشناسی پرداخت. او به هنر علاقه داشت و برای همین ریاست کمیته سرگرمی دانشگاه را بر عهده گرفت و در یک نمایش کمدی هم ایفای نقش کرد.
ضیف صفوف جنگجویان حماس، شبکه تونلها و دانش ساخت بمب این گروه را توسعه داد و مسئول کشته شدن دهها اسرائیلی در بمبگذاریهای انتحاری بود و به همین دلیل طی دهههای گذشته، نامش همواره در صدر فهرست افراد تحت تعقیب اسرائیل قرار داشت.
در سال ۲۰۱۴، نیروهای امنیتی اسرائیل در حملهای به نوار غزه نتوانستند ضیف را ترور کنند اما همسر و دو فرزندش کشته شدند.
جدیترین سوءقصد به جان ضیف تا پیش از حمله اخیر به او و کشته شدنش در خانیونس در اواخر تیر ماه، در سال ۲۰۰۲ صورت گرفت که در آن توانست جان به در ببرد اما یکی از چشمانش را از دست داد.
اسرائیل اعلام کرده بود که او یک پا و یک دستش را نیز از دست داده و در صحبت کردن مشکل دارد.
توانایی او در فرار از ترور، افسانهای خوانده شده بود و اسرائیلیها از او با عنوان «گربهای با ۹ جان» نام میبردند.

با کشته شدن اسماعیل هنیه، رهبر سیاسی حماس، شمار رهبران ارشد زنده حماس پس از حمله هفت اکتبر به کمتر از انگشتان یک دست رسید. با مرگ هنیه و مروان عیسی و اعلام رسمی کشته شدن محمد ضیف در روز پنجشنبه ۱۱ مرداد، حالا یحیی سنوار، خالد مشعل و محمد زهار، برجستهترین رهبران زنده حماس هستند.
در ماههای گذشته، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، بارها تاکید کرده است به هر طریقی تمام رهبری حماس را از بین خواهد برد.
آمریکا نیز پیشتر بر اجرای عدالت در مورد رهبران حماس تاکید کرده بود.
دیوان کیفری بینالمللی، ۳۱ اردیبهشت ماه سال جاری خواستار صدور قرار بازداشت برای اسماعیل هنیه، رییس دفتر سیاسی حماس، محمد ضیف، فرمانده نظامی گردانهای قسام، یحیی سنوار، از رهبران ارشد حماس در غزه، در کنار نتانیاهو شد.
اطلاعات کمی از بیشتر افراد عالیرتبه حماس موجود است و بسیاری از آنها عمده سالهای عمرشان را در حال فرار از سوءقصدهای اسرائیل بودهاند.

اسماعیل هنیه که برای شرکت در مراسم تحلیف مسعود پزشکیان، رییسجمهوری ایران، به تهران سفر کرده بود، بامداد روز چهارشنبه ۱۰ مرداد با اصابت یک پرتابه به محل سکونتش در محدوده کاخ سعدآباد کشته شد.
مرگ هنیه در تهران تردیدها درباره امنیت و ثبات در منطقه را افزایش داد.
او از سال ۲۰۱۲ در قطر ساکن بود و در سال ۲۰۱۷ به عنوان رییس دفتر سیاسی حماس انتخاب شد.
هنیه که از سال ۲۰۱۸ از سوی وزارت امور خارجه آمریکا به عنوان «فردی تروریست» معرفی شده بود، در ماههای پس از حمله هفتم اکتبر تنها به ترکیه و ایران سفر کرده بود.
گزارشها نشان میدهند برخی اعضای خانواده او شامل خواهر و پسرانش، در حملات ۹ ماه گذشته نیروهای ارتش اسرائیل کشته شدند.
هنیه در پنجم تیر ماه، در واکنش به کشته شدن خواهرش گفت: «اگر فکر میکنند هدف قرار دادن خانواده من، موضع ما یا مقاومت را تغییر میدهد، آنها دچار توهم هستند.»
او یکی از اعضای برجسته جنبش آزادیبخش فلسطین در اواخر دهه ۱۹۸۰ بود که در اولین قیام فلسطین (انتفاضه اول) در سال ۱۹۸۹، دستگیر و به مدت سه سال زندانی شد.
هنیه در سال ۱۹۹۲ همراه تعدادی از رهبران حماس به سرزمین مورد مناقشه بین اسرائیل و لبنان تبعید شد.
او پس از یک سال تبعید به غزه بازگشت و در سال ۱۹۹۷ به عنوان رییس دفتر احمد یاسین، رهبر معنوی حماس منصوب شد و موقعیت خود را تقویت کرد.
پس از این که حماس در سال ۲۰۰۶ بیشترین کرسی را در انتخابات سراسری کسب کرد، هنیه از سوی محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین، به نخستوزیری منصوب شد.
او یک سال بعد و پس از آن که حماس با استفاده از خشونت مرگبار، حزب فتح را از نوار غزه بیرون راند، برکنار شد.
هنیه برکناری خود را «غیرقانونی» دانست و تاکید کرد که دولتش «مسئولیتهای ملی» خود را در قبال مردم فلسطین کنار نخواهد گذاشت.

ارتش اسرائیل روز پنجشنبه ۱۱ مرداد اعلام کرد «بر اساس اطلاعاتی که چند ساعت گذشته به دست آورده»، کشتهشدن محمد ضیف، فرمانده شاخه نظامی حماس، در حمله سه هفته پیش در جنوب غزه، «به طور قطعی تایید میشود».
کانال ۱۴ اسرائیل روز یکشنبه ۳۱ تیر مرگ ضیف را که از سوی اسرائیل به عنوان طراح اصلی حمله هفتم اکتبر معرفی شده بود اعلام کرد اما مرگ او هنوز از سوی مقامهای اسرائیلی یا گروه حماس رسما اعلام نشده است.
محمد ضیف با نام اصلی «محمد مصری» در سال ۱۹۶۵ در اردوگاه آوارگان خان یونس که پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ ایجاد شد، به دنیا آمد.
او پس از پیوستن به حماس در جریان انتفاضه اول یا قیام فلسطینیها در سال ۱۹۸۷، به محمد ضیف معروف شد.
ضیف در سال ۱۹۸۹ از سوی اسرائیل دستگیر و حدود ۱۶ ماه زندانی شد.
او مدرک «علوم» خود را از دانشگاه اسلامی غزه گرفت و در رشتههای فیزیک، شیمی و زیستشناسی تحصیل کرد.
ضیف به هنر علاقه داشته و ریاست کمیته سرگرمی دانشگاه را بر عهده گرفت و حتی در یک نمایش کمدی نیز نقشآفرینی کرد.
او صفوف جنگجویان حماس، شبکه تونلها و دانش ساخت بمب این گروه را توسعه داد و مسئول کشته شدن دهها اسرائیلی در بمبگذاریهای انتحاری است.
به همین دلیل نام او طی دهههای گذشته همواره در صدر فهرست افراد تحت تعقیب اسرائیل بوده است.
ضیف رهبری گردانهای عزالدین قسام، شاخه نظامی حماس را بر عهده داشته و جایگاهش در غزه به دلیل تواناییاش در فرار از ترور، افسانهای بوده است.
او با شخصیتی پنهانیاش در میان فلسطینیها به «مغز متفکر» معروف شده است و اسرائیلیها از او با عنوان «گربهای با ۹ جان» نام میبرند.
مقامات اسرائیلی در سال ۱۹۸۹ ضیف را به زندان انداختند. ضیف پس از آزادی، گردانهای القسام را با هدف به اسارت گرفتن سربازان اسرائیلی تشکیل داد و به مهندسی ساخت تونلهایی کمک کرد که به جنگجویان حماس امکان ورود به خاک اسرائیل را از غزه میدهند.
او یکی از مهمترین افراد تحت تعقیب اسرائیل بوده است و به برنامهریزی و نظارت بر بمبگذاری اتوبوسی که در سال ۱۹۹۶ دهها اسرائیلی را کشت، متهم شد.
همچنین ضیف به دست داشتن در دستگیری و کشتن سه سرباز اسرائیلی در اواسط دهه ۱۹۹۰ متهم شد.
اسرائیل در سال ۲۰۰۰ او را دوباره دستگیر و زندانی کرد اما با آغاز انتفاضه دوم، ضیف موفق به فرار شد.
او از آن زمان به ندرت در انظار عمومی دیده شده و تنها سه عکس از او موجود است: عکسی در جوانی، تصویری با صورت پوشانده شده و عکسی که تنها سایهای را از او نشان میدهد.
جدیترین سوءقصد به جان ضیف تا پیش از حمله اخیر به او در خانیونس در اواخر تیر ماه، در سال ۲۰۰۲ صورت گرفت که در آن توانست جان سالم به در ببرد اما یکی از چشمانش را از دست داد.
اسرائیل اعلام کرده که او یک پا و یک دستش را نیز از دست داده و در صحبت کردن مشکل دارد.
در سال ۲۰۱۴، نیروهای امنیتی اسرائیل در حملهای به نوار غزه نتوانستند ضیف را ترور کنند اما همسر و دو فرزندش کشته شدند.
مروان عیسی

کاخ سفید روز دوشنبه ۲۸ اسفند اعلام کرد مروان عیسی، مرد شماره سه حماس، کشته شده است.
او معاون محمد ضیف، فرمانده گردانهای عزالدین قسام، شاخه نظامی حماس بود که اسرائیل یک هفته پیشتر او را در تونلی در غزه هدف قرار داده بود.
مروان عیسی که به عنوان «مرد سایه» و دست راست محمد ضیف شناخته میشد، معاون فرمانده کل گردانهای عزالدین قسام بود.
نیروهای اسرائیلی او را در جریان انتفاضه اول بازداشت و به مدت پنج سال به دلیل همکاری با حماس زندانی کردند.
تشکیلات خودگردان فلسطین نیز عیسی را در سال ۱۹۹۷ دستگیر کرد و او پس از انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۰ آزاد شد.
عیسی در فهرست افراد تحت تعقیب اسرائیل قرار داشت و در یک ترور نافرجام به وسیله نیروهای اسرائیلی در سال ۲۰۰۶ مجروح شد.
جنگندههای اسرائیل در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ دو بار خانه او را در جریان تهاجم به غزه ویران کردند که این حملات منجر به کشته شدن برادر عیسی شد.
یحیی سنوار

با ادامه جنگ میان حماس و اسرائیل، رهبران ارشد حماس تمام تلاش خود را برای دور ماندن از هر گونه آسیب احتمالی به کار بستند.
روزنامه نیویورکتایمز روز ۲۳ اردیبهشت به نقل از مقامهای آمریکایی نوشت که یحیی سنوار و دیگر رهبران حماس در نوار غزه احتمالا در شبکه تونلهای زیرزمینی این گروه در خانیونس مخفی شدهاند.
به گفته منابع حماس، تنها دو یا سه نفر از محل اختفای او خبر دارند ولی او همچنان با رهبران این گروه در داخل و خارج از غزه در ارتباط است.
بر اساس ارزیابی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیآیای)، سنوار به عنوان رهبر حماس در غزه، در هفتههای اخیر تحت فشار بیشتری از سوی فرماندهان نظامی خود قرار گرفته تا با آتشبس موافقت کند و جنگ با اسرائیل را پایان دهد.
یحیی سنوار در سال ۱۹۶۲ در نوار غزه به دنیا آمد.
او بنیانگذار سرویس امنیتی حماس موسوم به «مجد» است که امور امنیت داخلی را مدیریت میکند و عوامل مظنون، افسران سرویسهای اطلاعاتی و امنیتی اسرائیل را بررسی و تعقیب میکند.
سنوار تاکنون سه بار به دست اسرائیل دستگیر شده است. او پس از سومین دستگیری در سال ۱۹۸۸ به چهار بار حبس ابد محکوم شد اما همراه هزار و ۲۷ اسیر فلسطینی و عرب-اسرائیلی در ازای یک سرباز اسرائیلی که بیش از پنج سال در اسارت حماس بود، آزاد شد.
سنوار به سمت خود بهعنوان رهبر برجسته حماس بازگشت و در سال ۲۰۱۷ رییس دفتر سیاسی این گروه در نوار غزه شد. در سپتامبر ۲۰۱۵، آمریکا نام او را در لیست سیاه «تروریستهای بینالمللی» قرار داد.
خالد مشعل

خالد مشعل در سال ۱۹۵۶ در کرانه باختری به دنیا آمد و یکی از بنیانگذاران گروه حماس است. سازمان اطلاعاتی موساد در سال ۱۹۹۷ با دستور مستقیم بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر وقت اسرائیل، اقدام به ترور او کرد.
در آن زمان، خالد مشعل در اردن زندگی میکرد. ماموران موساد با پاسپورتهای جعلی کانادایی وارد اردن شدند و به مشعل که در حال پیادهروی در خیابان بود، مادهای سمی تزریق کردند.
مقامات اردنی این سوءقصد را کشف و دو عضو موساد را دستگیر کردند. حسین، پادشاه فقید اردن، از نخستوزیر اسرائیل پادزهر ماده تزریق شده به مشعل را درخواست کرد.
نتانیاهو ابتدا درخواست پادشاه اردن را رد کرد اما تحت فشار بیل کلینتون، رییسجمهوری وقت آمریکا، حاضر به ارائه پادزهر شد.
مشعل که اکنون در قطر زندگی میکند، برای اولین بار در سال ۲۰۱۲ از نوار غزه دیدن کرد و از سوی مقامات فلسطینی و انبوه مردم مورد استقبال قرار گرفت.
حماس در سال ۲۰۱۷ اسماعیل هنیه را بهعنوان جانشین مشعل بهعنوان رییس دفتر سیاسی این گروه انتخاب کرد. پس از آن، مشعل به ریاست دفتر سیاسی این گروه در خارج از کشور منصوب شد.
محمود زهار

محمود زهار در سال ۱۹۴۵ در غزه از پدری فلسطینی و مادری مصری به دنیا آمد.
او یکی از برجستهترین رهبران حماس و یکی از اعضای رهبری سیاسی این جنبش است.
زهار در غزه به مدرسه رفت و تحصیلات دانشگاهیاش را در قاهره به پایان رساند. سپس بهعنوان پزشک در غزه و خانیونس کار کرد تا اینکه مقامات اسرائیلی او را به دلیل موقعیت سیاسیاش برکنار کردند.
محمود زهار در سال ۱۹۸۸ و ماهها پس از تاسیس حماس، در زندانهای اسرائیل محبوس بود.
او از جمله کسانی بود که در سال ۱۹۹۲ از سوی تلآویو به سرزمین مورد مناقشه میان اسرائیل و لبنان تبعید شد و یک سال را در آنجا گذراند.
با پیروزی جنبش حماس در انتخابات سراسری فلسطین در سال ۲۰۰۶، زهار به وزارت امور خارجه در دولت تازه تاسیس اسماعیل هنیه پیوست.
اسرائیل در سال ۲۰۰۳ با هدف قرار دادن خانه او در شهر غزه اقدام به ترور زهار کرد.
زهار در این حمله جراحاتی جزیی دید اما پسر بزرگش، خالد، کشته شد.
حسام، پسر دوم زهار و از اعضای گردان القسام، در حمله هوایی اسرائیل به غزه در سال ۲۰۰۸ کشته شد.