وکیل شروین حاجی‌پور: تغییری در حکم شروین رخ نداده و او به یک‌سال و نیم حبس محکوم شده

حیدری همچنین خبر داد: «به خانواده رسایی گفته شده نمی‌توانند فرزند خود را در شهر صحنه دفن کنند و باید پیکرش را در جاده‌ای دور‌ افتاده دفن کنند.»

رسایی که پیرو آیین یارسان بود، به کشتن یکی از نیروهای سپاه پاسداران در روز ۲۷ آبان ۱۴۰۱ متهم شده بود.

حکم اعدام او دی ماه گذشته از سوی دیوان عالی کشور تایید شد.

سازمان عفو بین‌الملل روز ۱۲ اردیبهشت امسال با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای، رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی هشدار داد همه راه‌های حقوقی ممکن برای لغو حکم اعدام این معترض بازداشت‌شده در جریان خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» بی‌جواب مانده و او ممکن است هر لحظه اعدام شود.

بر اساس این نامه، رسایی تحت شکنجه‌هایی از جمله کتک، شوک الکتریکی، خفه‌سازی و خشونت جنسی مجبور به اعتراف اجباری شد.

مقامات زندان دیزل‌آباد کرمانشاه در هفته‌های گذشته دسترسی او به تماس تلفنی و ملاقات حضوری او را با خانواده‌اش قطع کردند.

مرکز مشاوره حقوقی دادبان جمعه هشتم تیر ماه با اعلام این خبر اعلام کرد فشار بر خانواده این معترض زندانی محکوم به اعدام و تهدید به بازداشت آنان نیز افزایش یافته است.

دادبان با بیان اینکه مقامات زندان هیچ توضیحی درباره دلیل اعمال این محرومیت‌ها و فشار به رسایی نداده‌اند، به نقل از یک منبع مطلع در حساب ایکس خود نوشت: «برقراری تماس‌های تلفنی تهدیدآمیز و تهدید به بازداشت اعضای خانواده از جمله فشارهایی است که در یک هفته اخیر بر خانواده رضا رسایی اعمال می‌شود.»

رسایی به اتهام «قتل عمد» نادر بیرامی، رییس اطلاعات سپاه پاسداران شهر صحنه، به اعدام (قصاص نفس) محکوم شد.

بیرامی در تاریخ ۲۷ آبان ۱۴۰۱ در جریان یک تجمع اعتراضی «زن، زندگی، آزادی» در شهرستان صحنه و در نتیجه به خشونت کشیده شدن این تجمع به دلیل حمله نیروهای امنیتی و انتظامی به معترضان، در جریان یک درگیری میان شهروندان و ماموران کشته شد.

حدود یک هفته پس از این حادثه و در روز سوم آذر ۱۴۰۱، رسایی صرفا به دلیل حضور در تجمع اعتراضی و به اتهام مشارکت در ضرب و جرح بیرامی، همراه با ۱۰ شهروند دیگر بازداشت شد.

نهادهای امنیتی در حالی ‌قتل بیرامی را به رضا رسایی نسبت دادند که به نوشته دادبان، هیچ «مدرک، شاهد یا مستندانی» برای اثبات جرم او وجود نداشت و دادنامه صادر شده از سوی دادگاه بدوی، دچار ایرادات شکلی و ماهوی فراوان بود.

در تصاویر منتشر شده از رویداد مورد اشاره، اثری از رسایی نیست و او پس از کشته شدن بیرامی است که در محل حاضر می‌شود.

بر اساس گزارش‌ها، این شهروند در جریان بازداشت و بازجویی تحت شدیدترین شکنجه‌ها بوده و چندین شکستگی و جراحت ثبت شده داشت.

بیشتر بخوانید: رضا رسایی، معترض زندانی، چگونه به اعدام محکوم شد

خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی که از شهریور ماه ۱۴۰۱ در واکنش به کشته شدن مهسا ژینا امینی در بازداشت پلیس گشت ارشاد آغاز شد، سرکوب شدید شهروندان را از سوی حکومت به دنبال داشت.

تا پیش از رسایی، به حکم قوه قضاییه دست‌کم ۹ معترض دیگر به نام‌های محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمد حسینی، محمدمهدی کرمی، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهره‌وند و محمد قبادلو در ارتباط با اعتراضات ۱۴۰۱ اعدام شدند.

حسینی روز سه‌شنبه ۱۶ مرداد در پاسخ به پرسشی درباره مخالفت دختران و زنان با حجاب اجباری، به طرح جنجالی حکومت در این زمینه موسوم به طرح «عفاف و حجاب» اشاره کرد.

او گفت: «مقوله طرح عفاف و حجاب به تمامی یگان‌ها و پلیس‌های تخصصی ابلاغ شده است و پلیس راهور هم در این زمینه مسئولیت دارد.»

از زمان آغاز بحث‌ها درباره این طرح، مقامات حکومت و به ویژه فرماندهی انتظامی بر کنترل پوشش زنان و دختران در داخل خودروها تاکید کرده‌اند.

بهمن ۱۴۰۱، مهدی حاجیان، سخنگوی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی گفت «پیامک کشف حجاب» همچنان برای سرنشینان خودروها ارسال می‌شود چرا که «رعایت حجاب شرعی الزامی بوده» و «تمکین نکردن به حجاب جرم‌انگاری شده» است.

حاجیان اعلام کرد که پلیس بر اساس ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی «وظیفه» دارد برای خودروهایی که سرنشینان آن حجاب اجباری را رعایت نمی‌کنند، پیامک ارسال کند.

بعد از دوره‌ای وقفه که با اعتراضات مردمی پس از جان باختن مهسا ژینا امینی آغاز شده بود، دور تازه‌ای از ارسال پیامک‌های «کشف حجاب» برای مالکان خودرو آغاز شد. با این حال بسیاری از زنان در مقابله با این فشارها همچنان با مقاومت گسترده، از پوشیدن روسری در اماکن عمومی خودداری می‌کنند.

پیش‌ از این روزنامه وال‌استریت ژورنال گزارش داد که در سال ۲۰۲۲ صادرات تجهیزات ویدیویی از چین به ایران به بیش از دو برابر افزایش پیدا کرد. با این حال برخی از پیامک‌هایی که درباره حجاب اجباری برای مالکان خودروها در ایران ارسال شده با خطای فنی همراه بوده و بر اساس روایت‌های منتشر شده، مردان متعددی به دلیل داشتن موی بلند و حضور در خودرو «پیامک کشف حجاب» دریافت کرده‌اند.

روز دوشنبه، گزارشی از اجرای «طرح طوبی» با هدف ترویج و تبلیغ حجاب اجباری در کشور منتشر شد.

روزنامه شرق نوشت این طرح طی سه مرحله برگزار می‌شود و در مرحله سوم آن هزار و ۵۰۰ «مبلغ فرهنگ عفاف و حجاب و زیست عفیفانه» آموزش می‌بینند.

به نظر می‌رسد هدف نهایی این طرح کادرسازی برای «اجرای امر به معروف در حوزه حجاب» است.

اردیبهشت امسال و هم‌زمان با اجرای طرح موسوم به «نور» خبرگزاری ایسنا در گزارشی نوشت «طرح ملی طوبی» به عنوان طرح مرجع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۴۰۲ مصوب و از سوی وزارت ارشاد به تمام ادارات فرهنگ و ارشاد استان‌ها ابلاغ و در ابتدای سال جاری وارد مرحله اجرایی شد.

در اجرای این طرح گزارش‌های متعددی درباره برخوردهای خشونت‌آمیز با زنان و اعمال آزار و اذیت جنسی ماموران علیه برخی شهروندان منتشر شد.

جمهوری اسلامی در چهار دهه اخیر در قالب طرح‌های مختلف همچون «طرح نور»، «حجاب‌بان» و «گشت ارشاد»، تلاش کرده تا حجاب و پوشش مورد نظر خود را بر مردم در ایران تحمیل کند.

از زمان خیزش «زن، زندگی، آزادی»، موضوع پوشش و حجاب اجباری به یکی از مهم‌ترین چالش‌های جمهوری اسلامی تبدیل شد.