مدارهای بیضوی قابلیت سکونت سیارات فراخورشیدی را افزایش میدهند

تیمی از ستارهشناسان به سرپرستی دانشگاه لیدز در مطالعهای جدید اعلام کردند مدارهای بیضوی میتوانند نقش مهمی در افزایش قابلیت سکونت سیارات فراخورشیدی مشابه زمین ایفا کنند.

تیمی از ستارهشناسان به سرپرستی دانشگاه لیدز در مطالعهای جدید اعلام کردند مدارهای بیضوی میتوانند نقش مهمی در افزایش قابلیت سکونت سیارات فراخورشیدی مشابه زمین ایفا کنند.
این پژوهش نشان میدهد خروج از مرکز مداری میتواند تاثیرات عمدهای بر اقلیم یک سیاره داشته باشد.
این مطالعه به سرپرستی بینگهان لیو، دانشجوی دکترا در دانشگاه لیدز، و با همکاری دانیل آر. مارش، استاد کرسی پریستلی در مقایسه اقلیمهای سیارهای و سایر همکاران از دانشگاه کمبریج انجام شد.
آنان با استفاده از مدل جامع اقلیمی جو (WACCM6)، شرایط سیارات فراخورشیدی مشابه زمین را با دو نوع مدار مختلف، شامل مدارهای دایرهای و مدارهای بسیار کشیده بیضوی شبیهسازی کردند.
نیکولاس کپرنیک، دانشمند قرن ۱۶ میلادی اولین بار نظریه چرخش زمین به دور خورشید را مطرح کرد. پس از او، گالیلئو گالیله، مهندس و ستارهشناس ایتالیایی، مدل خورشید مرکزی کپرنیک را با استفاده از مشاهدات تلسکوپی که خودش ساخته بود، تصحیح کرد.
با این حال، تا زمانی که یوهانس کپلر، ستارهشناس آلمانی ثابت کرد سیارات به دور خورشید در مدارهای بیضوی حرکت میکنند و نه در مدارهای دایرهای، مدلهای نجومی به طور کامل با مشاهدات آسمان تطابق نداشتند.
یافتههای شبیهسازیها در پژوهش جدید نشان داد سیارات با مدارهای بیضوی در مقایسه با سیارات با مدارهای دایرهای در ۸۰ درصد مدار خود، از ۲۵ درصد مساحت قابل سکونت بیشتر برخوردارند.
این افزایش قابل توجه نشان میدهد سیارات فراخورشیدی با مدارهای بیضوی ممکن است شرایط بهتری برای پشتیبانی از حیات فراهم کنند.
این یافتهها میتوانند برای پژوهشگران سیارات فراخورشیدی که به دنبال سیارات مشابه زمین برای یافتن ردی از حیات هستند، بسیار مهم باشند.
محدودیتهای تکنیکهای رصدی فعلی باعث شده اغلب تحقیقات بر کشف سیارات نزدیک به خورشید در مدارهای دایرهای تمرکز داشته باشند.
این احتمال وجود دارد که ماموریتهای تلسکوپهای زمینی و فضایی در آینده بتوانند سیارات فراخورشیدی سنگی با مدارهای بیضوی کشیده را شناسایی کنند.
بر اساس این پژوهش، نتیجهگیری درباره قابلیت سکونت سیارات فراخورشیدی با مدارهای بیضوی همچنان چالشبرانگیز خواهد بود، اما یافتههای اولیه امیدوارکننده به نظر میرسند و میتوانند راههای جدیدی برای جستجوی جهانهای قابل سکونت فراتر از منظومه شمسی بگشایند.

شیخ حسینه، نخستوزیر ۷۶ ساله سابق بنگلادش که دوشنبه ۱۵ مرداد از سمتش استعفا داد و از این کشور فرار کرد، با ۱۵ سال حکمرانی پیوسته و یک دوره پنج ساله مجزا، رکورددار بیشترین دوران نخستوزیری در تاریخ بنگلادش و جهان است. او تجربه زندان، مهاجرت اجباری و ترور نزدیکانش را هم داشته است.
حسینه که از هر دو طرف خانواده پدری و مادری، اصالتی عراقی عرب دارد، در بسیاری از مصاحبهها و سخنرانیهای خود به شرایط سخت زندگی در حالی که پدرش زندانی سیاسی بود، اشاره کرده است.
پدر او شیخ مجیب الرحمن، بنیانگذار و رهبر استقلال بنگلادش از پاکستان در سال ۱۹۷۱ و اولین رییسجمهوری بنگلادش و مادرش، بیگم فضیلتالنساء مجیب است.
در بنگلادش از شیخ مجیب به عنوان «پدر ملت» یاد میشود.
مجیب و برخی اعضای خانواده او در یک کودتای نظامی در سال ۱۹۷۵ ترور شدند.
پس از قتل پدر، حسینه و خواهرش سالها در هند در تبعید زندگی کردند. او بعدها به بنگلادش بازگشت و رهبری حزب عوامی لیگ را بر عهده گرفت.
حسینه پس از پایان رژیم خودکامه حسین محمد ارشاد، در انتخابات سال ۱۹۹۱ به عنوان رهبر حزب عوامی لیگ (AL) شرکت کرد و نتیجه را به خالد ضیاء که با او علیه رژیم ارشاد همکاری کرده بود، باخت.
او به عنوان رهبر مخالفان، حزب ملیگرای بنگلادش (BNP) به رهبری ضیاء را به تقلب انتخاباتی متهم و پارلمان را تحریم کرد.
این اقدام حسینه با تظاهرات خشونتآمیز و ناآرامیهای سیاسی همراه شد و در نهایت ضیاء از دولت موقت استعفا داد و حسینه پس از انتخابات ژوئن ۱۹۹۶ نخستوزیر شد.
هر چند بنگلادش در طول دوره اول نخستوزیری او که در ژوییه ۲۰۰۱ به پایان رسید، با ناآرامیهای سیاسی بسیاری مواجه بود اما این اولین دوره کامل پنج ساله برای یک نخستوزیر بنگلادش از زمان استقلال کشور در سال ۱۹۷۱ بود.
او در سال ۲۰۰۷ و پس از بالا رفتن تنشها، بنگلادش را به مقصد آمریکا و بریتانیا ترک کرد.
دولت وقت، او را به مواردی همچون قتل و فساد متهم کرد و با کارشکنیهای فراوان تلاش کرد او را از بازگشت منصرف کند.
حسینه مدتی پس از بازگشت دستگیر شد اما نهایتا اتهامات علیه او به جایی نرسید
در سال ۲۰۱۴، او برای سومین دوره متوالی در انتخاباتی که از سوی مخالفان تحریم شده بود و انتقاد ناظران بینالمللی را به همراه داشت، دوباره به قدرت رسید.
روهینگیاییها و شیخ حسینه
حسینه در سال ۲۰۱۷، پس از ورود نزدیک به یک میلیون روهینگیایی که از نسلکشی در میانمار فرار کرده بودند، به خاطر پناه دادن و کمک به آنها تحسین شد.
روهینگیاییها مردمی مسلمان هستند که در ایالت راخین در غرب میانمار زندگی میکنند و چهار درصد کل جمعیت میانمار را تشکیل میدهند.
سازمان ملل متحد و اغلب رسانههای بینالمللی و سازمانهای حقوق بشری مردم روهینگیا را جزو ستمدیدهترین اقلیتها در جهان توصیف میکنند.
پیروزی حسینه در انتخابات سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۴ باز هم با خشونت، تقلب و اعتراض همراه بود و به نظر میرسد در دوران نخستوزیری او، بنگلادش تجربه عقبگرد دموکراتیک داشته است.
سازمان دیدهبان حقوق بشر اسناد گستردهای از ناپدید شدنهای اجباری و قتلهای خارج از چارچوب قضایی تحت دولت او را ثبت کرده است.
بسیاری از سیاستمداران و روزنامهنگاران به طور سیستماتیک و قضایی به دلیل به چالش کشیدن دیدگاههای او مجازات شدند.
در سال ۲۰۲۱، سازمان گزارشگران بدون مرز یک ارزیابی منفی از سیاست رسانهای حسینه برای محدود کردن آزادی مطبوعات در بنگلادش ارائه کرد.
در بنگلادش، حسینه به دلیل نزدیکی بیش از حد به هند، همواره مورد انتقاد بود. از او به عنوان تجسمی از دخالت هند در سیاستهای بنگلادش یاد شده و منتقدان، پشتیبانی هند از او را دلیل اصلی قدرت حسینه در سالهای گذشته توصیف کردند.
حسینه در سال ۲۰۱۸ در فهرست ۱۰۰ نفر از تاثیرگذارترین افراد جهان تایم قرار گرفت و در سالهای ۲۰۱۵، ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ نام او در فهرست ۱۰۰ زن قدرتمند جهان مجله فوربس منتشر شد.
فرار از بنگلادش
خبرگزاری رویترز روز سهشنبه ۱۶ مرداد به نقل از منابع دولتی هند گزارش داد نخستوزیر مستعفی بنگلادش که از کشورش فرار کرده، در هند باقی خواهد ماند.
رسانههای هند روز دوشنبه خبر دادند حسینه پس از استعفا از سمت نخستوزیری، در پایگاه نیروی هوایی هیندن در دهلی فرود آمده و احتمال دارد به لندن پرواز کند.
بر اساس گزارشهای رسانههای بینالمللی، او پس از فرار از داکا، پایتخت بنگلادش، به شهر آگارتالا در شمال شرقی هند رفت.
فرار او از کشور، بازتاب گستردهای در رسانههای جهان داشت.
خروج شیخ حسینه از بنگلادش در شرایطی صورت گرفت که عده زیادی از شهروندان در اعتراضات اخیر این کشور کشته شدند.
به گفته مخالفان دولت و مدافعان حقوق بشر، شیخ حسینه متهم است رقیب اصلی خود را ناعادلانه زندانی و آزادی مطبوعات را محدود کرده است.
او به دنبال حذف همه مخالفان به ویژه از طریق کشتن فعالان مخالف بوده است.
ریشه اعتراضات
آتش این دور از اعتراضات با اختصاص سهمیه ۵۶ درصدی برای کسب مشاغل دولتی به خانوادههایی که در جنگ استقلال بنگلادش شرکت کرده بودند، روشن شد.
هر چند دیوان عالی بنگلادش روز یکشنبه ۳۱ تیر بخش عمده سهمیههای مشاغل دولتی را لغو کرد اما اعتراضات که با صدها کشته و مجروح و زندانی همراه بود با محوریت دانشجویان و جوانان ادامه یافت.
عذرخواهی عمومی شیخ حسینه و بازگشایی دانشگاهها که با شروع خشونتها بسته شدند از جمله خواستههای معترضان بود.
اعتراضات اخیر در این کشور ۱۷۰ میلیون نفری با اکثریت مسلمان، در پس بیکاری گسترده در میان فارغالتحصیلان دانشگاهها روی داد.

یک قاضی فدرال روز دوشنبه ۱۵مرداد، حکم داد که گوگل با رفتار انحصاری در حوزه جستجوی آنلاین و تبلیغات مرتبط، قانون را زیر پا گذاشته است.
این حکم اولین پیروزی برای وزارت دادگستری آمریکا و گروههای ضد انحصار در ایالات متحده است که شکایتهای متعددی را برای به چالش کشیدن تسلط شرکتهای بزرگ فنآوری ثبت کردهاند.
این حکم در پی شکایت از گوگل بهعنوان غول موتور جستجوی آنلاین صادر شد. گوگل کنترل حدود ۹۰ درصد از بازار جستجوی آنلاین و ۹۵ درصد در تلفنهای هوشمند را در دست داد.
آمیت مهتا، قاضی فدرال در توضیح حکم نوشت دادگاه به این نتیجه رسید که گوگل یک انحصارگر است و برای حفظ انحصار خود عمل کرده است.
این حکم راه را برای یک محاکمه دیگر باز میکند که در آن به تعیین راه حلهای احتمالی مانند فروپاشی شرکت یا الزام شرکت به توقف پرداخت سالانه میلیاردها دلار به سازندگان گوشیهای هوشمند برای انتخاب گوگل بهعنوان موتور جستجوی پیش فرض در این گوشیها پرداخته خواهد شد.
گوگل میتواند علیه احکام دادگاه درخواست تجدیدنظر کند.
سهام شرکت آلفابت، شرکت مادر گوگل، در روز دوشنبه ۴.۳ درصد سقوط کرد.
به گفته قاضی آمیت مهتا، گوگل تنها در سال ۲۰۲۱ بیش از ۲۶ میلیارد دلار پرداخت کرده تا مطمئن شود که موتور جستجوی این شرکت پیش فرض گوشیهای هوشمند و مرورگرها است تا بتواند سهم غالب خود در بازار را حفظ کند.
به گفته قاضی اگر گوگل به عنوان موتور جستجوی پیش فرض در گوشیهای هوشمند و مرورگرها تعیین نشود، این شرکت میلیاردها دلار را از دست خواهد داد.
این حکم اولین تصمیم مهم در یک سری از پروندههایی است که انحصارات ادعایی ابرشرکتها در عرصه فنآوری را هدف گرفته است. در چهار سال گذشته، تنظیمکنندههای ضدانحصار فدرال از شرکتهایی مثل گوگل، آمازون، متا و اپل به همین دلیل شکایت کردهاند.
مایکروسافت در سال ۲۰۰۴ با وزارت دادگستری بر سر این شکایت که مرورگر وب اینترنت اکسپلورر خود را برای کاربران ویندوز اجباری کرده است، به توافق رسید.

کانورسیشن در مطلبی، به تحلیل بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس پرداخت که بیش از رویدادی صرفا ورزشی، به صحنهای از نمایش مناسبات پیچیده ژئوپلیتیک جهانی تبدیل شده است. این دوره بازتابدهنده تنشها و چالشهای عمیق موجود در عرصه بینالملل است.
کانورسیشن در این گزارش یادآور شد که امانوئل مکرون، رییسجمهوری فرانسه از المپیک پاریس بهعنوان فرصتی برای ارائه تصویری از فرانسه مدرن، متنوع و جهانوطن بهره برده است.
او با انتشار پیامی در شبکههای اجتماعی با عنوان «اینجا فرانسه است!»، کوشید تا دیدگاه شخصی خود را از کشورش به جهانیان عرضه کند.
کانورسیشن نوشت مراسم افتتاحیه المپیک پاریس، تجسم جاهطلبیهای ماکرون بود؛ ترکیبی هنرمندانه و در عین حال بحثبرانگیز از نمادهای سنتی فرانسه مانند برج ایفل و شخصیتهای تاریخی چون ماری آنتوانت در کنار جلوههایی از فرهنگ مدرن فرانسوی شامل موجسواران، رپرها و نمایندگان جامعه اِلجیبیتیکیو پلاس.
این نمایش با واکنشهای متفاوت و گاه متضادی در داخل و خارج از فرانسه روبهرو شد.
در داخل فرانسه، جریانهای چپ افراطی با آنچه گرایشهای جهانیگرایانه مکرون میخوانند، به شدت مخالفت کردند.
آنها معتقدند این رویکرد، هویت ملی فرانسه را تضعیف میکند.
راست افراطی نیز از دیدگاه پاریسمحور و تاکید بیش از حد بر تنوع و مدرنیته ناراضی است.
این نارضایتی به ویژه در واکنش به بخشی از مراسم افتتاحیه که تابلوی مشهور «شام آخر» لئوناردو داوینچی را با حضور درگکوئینها، یک مدل ترنسجندر و یک خواننده برهنه بازآفرینی کرد، به اوج خود رسید.
کلیسای کاتولیک فرانسه این صحنه را «به مسخره گرفتن مسیحیت» خواند و آن را محکوم کرد.
در سطح بینالمللی نیز، این نمایش با انتقادات گستردهای روبهرو شد.
برخی جوامع مسلمان، بخشهایی از مراسم را «مزخرف» و «منزجرکننده» توصیف کردند و آن را تلاشی آشکار برای تحمیل ارزشهای غربی به سایر فرهنگها دانستند.
در چین، پخشکننده دولتی در بخشهایی که اعضای جامعه اِلجیبیتیکیو پلاس حضور داشتند، سکوت اختیار کرد.
چین در زمینه تلاش برای سرکوب جوامع اِلجیبیتیکیو سابقه دارد.
برای بسیاری از مسلمانان فرانسوی، نمایش صحنهای مذهبی در مراسمی که از سوی یک نهاد دولتی فرانسه برگزار میشد، مایه دلسردی بود.
این موضوع زمانی حساستر میشود که به یاد بیاوریم اواخر سال گذشته میلادی، مقامات فرانسوی اعلام کردند زنان مسلمان اجازه پوشیدن حجاب در رقابتهای المپیک را نخواهند داشت.
استدلال پشت این تصمیم، پایبندی به اصول سکولاریسم فرانسه بود که بر جدایی کامل دین از دولت تاکید دارد.
این تصمیم در برههای حساس، درست پس از حملات هفتم اکتبر به رهبری حماس و در پی اقدام امانوئل مکرون در دعوت از خاخام اعظم فرانسه برای روشن کردن شمع هانوکا در کاخ الیزه اتخاذ شد.
جنگ غزه نیز به شکلی چشمگیر بر فضای المپیک سایه افکنده است.
شایعاتی مبنی بر آمادگی برخی ورزشکاران برای کنارهگیری از رقابتها در صورت رویارویی با ورزشکاران اسرائیلی وجود دارد.
این مساله زمانی برجستهتر شد که در یک مسابقه فوتبال بین مالی و اسرائیل، تماشاگران بنرهایی در محکومیت اسرائیل و حمایت از فلسطین به نمایش گذاشتند.
اکثریت قریب به اتفاق (۹۵ درصد) مردم مالی مسلمان هستند و ۱۲۰ هزار نفر از آنان در فرانسه زندگی میکنند.
حضور محدود روسیه و بلاروس در این دوره از بازیها، نتیجه مستقیم تحریمهای اعمال شده پس از حمله روسیه به اوکراین است.
تنها تعداد اندکی از ورزشکاران این دو کشور به صورت بیطرف و بدون نمایندگی رسمی کشورشان در این مسابقات شرکت میکنند.
استفاده از پرچم، سرود و سایر نمادهای ملی آنها ممنوع شده و از هیچ مقام دولتی این کشورها دعوت صورت نگرفته است.
این محدودیتها منجر به گمانهزنیهایی درباره دست داشتن احتمالی روسیه در اختلالات ایجاد شده در سیستم حمل و نقل پاریس در روز افتتاحیه شده است.
اگرچه این حوادث تلفات جانی در پی نداشت، اما پیامدهای منفی آن غیرقابل انکار است.
به نظر میرسد این اقدامات، تلاشی آشکار برای لطمه زدن به وجهه و اعتبار فرانسه در عرصه بینالمللی باشد.
فرانسه که سابقهای طولانی و درخشان در برگزاری موفق رویدادهای بزرگ بینالمللی دارد، اینبار با چالشهای جدی و غیرمنتظرهای روبهروست.
خاطره تلخ حوادث فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۲۲ در پاریس که با اختلال، هرج و مرج و درگیریهای خشونتآمیز همراه بود، هنوز در اذهان عمومی و مسئولان امنیتی زنده است.
این تجربه، نگرانیهایی را درباره توانایی فرانسه در تامین امنیت کامل بازیهای المپیک از روز ابتدایی آن تاکنون ایجاد کرده است.
در همین حال، روسیه در واکنش به محدودیتهای اعمال شده، در حال برنامهریزی برای میزبانی رویدادی موازی با عنوان «بازیهای جهانی دوستی» است که کمی پس از پایان المپیک پاریس برگزار خواهد شد.
این رویداد که ممکن است به سال ۲۰۲۵ موکول شود، با ادعای مشارکت بیش از ۱۰۰ کشور، میتواند چالشی جدی برای جنبش المپیک مدرن و نفوذ جهانی آن باشد.
برخی تحلیلگران این اقدام را تلاشی از سوی روسیه برای ایجاد یک نظم ورزشی جایگزین میدانند که میتواند موازنه قدرت در ورزش جهانی را تغییر دهد.
کمیته بینالمللی المپیک (IOC) که معمولا کنترل دقیق و همه جانبهای بر فضای بازیها اعمال میکند، اینبار با چالشهای متعدد و پیچیدهای روبهروست.
از مدیریت نمایشهای سیاسی و اعتراضات احتمالی ورزشکاران گرفته تا جلوگیری از اقدامات احتمالی تروریستی و حتی محدود کردن نفوذ تجاری برندهای غیرمجاز، همگی مسائلی هستند که کمیته بینالمللی المپیک باید با دقت و حساسیت بالا آنها را مدیریت کند.
با توجه به پیچیدگیهای ژئوپلیتیک کنونی و تنشهای فزاینده در عرصه بینالملل، انتظار میرود که تا پایان المپیک پاریس، شاهد رویدادها و جنجالهای بیشتری باشیم.
این دوره از بازیها، بیش از هر زمان دیگری، آینهای از وضعیت پیچیده روابط بینالملل و چالشهای جهانی معاصر است.

مطالعات انجام گرفته حاکی از آن است که نسبت مستقیمی میان یائسگی با خطر ابتلا به بیماریهای مقاربتی وجود دارد. آمارها همچنین نشان میدهند که تشخیص عفونتهای مقاربتی (STI) در میان افراد مسن رو به افزایش است.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا، از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳ تعداد افراد مسن بالای ۶۵ سال مبتلا به کلامیدیا، سوزاک و سفلیس در ایالات متحده به ترتیب حدود سه، پنج و هفت برابر افزایش یافته است.
دادهها نشان میدهند که زنان بالای ۵۰ سال در مقایسه با زنان جوانتر، بیشتر در معرض خطر ابتلا به اِچآیوی قرار دارند.
وبسایت کانورسیشن در گزارشی نوشت که شیوع بالای این عفونتها در میان سالمندان به چند عامل مرتبط است که شامل آگاهی محدود این گروه سنی از بیماریهای آمیزشی، تمایل کمتر به استفاده از روشهای پیشگیرانه مانند کاندوم و افزایش دسترسی به داروهای تسهیلکننده فعالیت جنسی میشوند.
این داروها شامل محرکهای جنسی مانند ویاگرا و سیالیس برای مردان و فرآوردههای حاوی استروژن (مانند کرمها و قرصها) برای کاهش خشکی واژن در زنان میشوند.
مجموع این عوامل، خطر ابتلا به عفونتهای مقاربتی را در سالمندان افزایش میدهند.
بسیاری از افراد مسن تمایلی به صحبت درباره زندگی جنسی خود با شریک زندگی یا پزشکشان ندارند. این امر منجر به تصورات نادرست درباره تکهمسری یا نبود فعالیت جنسی آنها میشود.
دکتر توماس ال چرپس، متخصص بیماریهای عفونی در دانشگاه اوهایوی آمریکا به بررسی علل زیستشناختی ناشناختهای میپردازد که باعث افزایش حساسیت زنان یائسه به بیماریهای آمیزشی میشود.
پژوهشهای اخیر او نشان میدهند که یائسگی با تضعیف سد محافظتی دستگاه تناسلی ارتباط دارد.
این سد، خط دفاعی مهمی در برابر عوامل بیماریزای میکروبی محسوب میشود.
یائسگی مرحلهای طبیعی در روند سالمندی
یائسگی دورهای مهم در زندگی زنان است که با قطع کامل چرخه قاعدگی به مدت ۱۲ ماه پیاپی تعریف میشود.
در ایالات متحده این دوره معمولا بین سنین ۴۵ تا ۵۵ سالگی آغاز میشود.
پیشبینیها حاکی از آن است که تا سال ۲۰۳۰، نزدیک به ۱/۲ میلیارد زن در سراسر جهان، یا در دوران یائسگی به سر خواهند برد یا این دوره را پشت سر گذاشتهاند.
یائسگی در پی کاهش تولید هورمون استروژن در تخمدانها رخ میدهد. این کاهش میتواند به افت لغزندگی و انعطافپذیری بافت واژن بیانجامد.
نتیجه این تغییرات، احتمال بروز سندرم تناسلی-ادراری یائسگی(GSM) است.
این سندرم با نشانههایی همچون خشکی و سوزش واژن، درد هنگام آمیزش جنسی و عفونتهای مکرر مجاری ادراری همراه است.
به طور تقریبی از هر دو زن یائسه، یک نفر سندرم تناسلی-ادراری یائسگی را تجربه میکند.
دکتر چرپس میگوید: «پژوهشهای آزمایشگاهی ما نشان میدهد که یائسگی، علاوه بر اثرات نامطلوب بر سلامت واژن، انسجام ساختاری بافت پوششی آن را نیز به مخاطره میاندازد.»
سطح واژن از چندین لایه سلول پوششی (اپُیتلیال) تشکیل شده است.
این سلولها به وسیله مولکولهای چسبندهای به هم از جمله پروتئینهای دزموگلئین-۱(DSG1) و دزموکولین-۱ (DSC1) متصل میشوند.
این پروتئینها با تقویت پوشش واژن، نفوذ عوامل بیماریزا به بافتهای عمیقتر را محدود کرده و در نتیجه خطر عفونت را کاهش میدهند.
دکتر چریس در پژوهش خود میزان این پروتئینها را در بافت واژن زنان یائسه و زنان پیش از یائسگی مقایسه کرد.
نتایج به وضوح نشان داد که سطح این پروتئینها در زنان یائسه به طور قابل توجهی پایینتر است.
در آزمایشی روی موشها، تخمدانهای آنها با جراحی برداشته شد تا کاهش تولید استروژن تخمدانی در زنان یائسه را شبیهسازی کند.
در این موشها نیز کاهش قابل توجهی در پروتئینهایدزموگلئین-۱ودزموکولین-۱ مشاهده شد.
موشهای بدون تخمدان حساسیت بیشتری به عفونت ویروس هرپس سیمپلکس نوع دو(HSV-2) نشان دادند و در پاکسازی عفونت کلامیدیا از دستگاه تناسلی تحتانی خود ضعیفتر عمل کردند.
در عین حال، استفاده از کرم استروژن در موشهای بدون تخمدان، یکپارچگی پوشش واژن را بازیابی کرد و آنها را کاملا در برابر عفونت هرپس سیمپلکس نوع دو محافظت کرد.
اهمیت توجه به این موضوع
درک کامل عوامل خطر رفتاری و بیولوژیکی که به حساسیت در برابر عفونتهای مقاربتی کمک میکنند، میتواند به پزشکان و مسئولان بهداشت عمومی در مقابله با افزایش چشمگیر بیماریهای مقاربتی در میان افراد میانسال کمک کند.
به طور کلی، مطالعات دکتر چرپس و همکارانش نشان میدهد که پس از یائسگی، انسجام پوشش واژن کاهش مییابد.
یافتههای این پژوهشگران حاکی از آن است که فرآوردههای حاوی استروژن که برای تسکین سوزش واژن و دیگر نشانههای سندرم تناسلی-ادراری یائسگی به کار میروند، میتوانند حساسیت زنان میانسال به بیماریهای آمیزشی را کاهش دهند.
ارائهدهندگان خدمات بهداشتی با در نظر داشتن این یافتهها میتوانند با ارائه مشاوره مداوم درباره روشهای ایمن رابطه جنسی و انجام غربالگری منظم عفونتهای مقاربتی، به کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مقاربتی در میان سالمندان کمک کنند.

هیو ادواردز، مجری سرشناس و باسابقه بیبیسی در دادگاه وستمینستر لندن به سه فقره اتهام ساخت تصاویر شرمآور و نامناسب از کودکان اعتراف کرد. این اتهامات مربوط به دوره زمانی بین دسامبر ۲۰۲۰ تا آگوست ۲۰۲۲ است.
دیلی میل در گزارشی نوشت ادواردز ۶۲ ساله که چهرهای آشنا برای میلیونها بیننده بریتانیایی بود، اکنون با مجازات احتمالی تا ۱۰ سال زندان روبهرو است.
هیو ادواردز به نگهداری ۴۱ تصویر نامناسب از کودکان هفت تا ۱۴ ساله اعتراف کرده است.
دادستانها اعلام کردند که ادواردز این تصاویر را از طریق واتساپ از یک فرد بزرگسال دریافت کرده است.
در ۱۸ می ۲۰۲۳، خانواده یک جوان ۱۷ ساله از رفتار یک مجری بیبیسی شکایت کرد. در ۱۹ می ۲۰۲۳ نیز یک شاکی طی تماسی ۲۹ دقیقهای با بیبیسی صحبت کرد.
طبق گفته دادستان، ادواردز بین دسامبر ۲۰۲۰ تا آگوست ۲۰۲۱ با این فرد در ارتباط بوده و در مجموع ۳۷۷ تصویر جنسی دریافت کرده است که ۴۴ مورد از آنها تصاویر نامناسب کودکان بودهاند.
فیلیپ ایوانز، وکیل مدافع ادواردز تاکید کرد که موکلش هیچ تصویری را خودش تولید نکرده و صرفا دریافتکننده این تصاویر بوده است.
او همچنین اظهار داشت که ادواردز هیچ تصویری را حفظ نکرده، برای دیگران ارسال نکرده و تصاویر مشابهی را در جای دیگری جستجو نکرده است.
ادواردز برای آخرین بار در روز پنجم ژوییه ۲۰۲۳ برای پوشش سفر شاه چارلز به اسکاتلند در شبکه بی بی سی ظاهر شد.
در ششم ژوییه ۲۰۲۳، روزنامه سان به دفتر مطبوعاتی بیبیسی در مورد اتهامات او اطلاع داد. روزنامه سان یک روز بعد در خبری اختصاصی بدون ذکر نام اتهاماتی را علیه یکی از مجریان بیبیسی منتشر کرد.
این رسوایی، شوک بزرگی برای بیبیسی و همکاران سابق ادواردز بود.
سر کریگ الیور، از همکاران سابق ادواردز در گفتوگویی با رادیو بیبیسی چهار گفت: «او شخصیتی بسیار پیچیده و گاه دشوار داشت. خودش از ابتلا به دورههای افسردگی سخن میگفت و گاهی با کارکنان دچار تنش میشد. با این حال، گمان نمیکنم کسی تصور میکرد که در زندگی شخصیاش به هر نحوی با تصاویر کودکآزاری سر و کار داشته باشد.»
در نهم ژوییه ۲۰۲۳، بیبیسی تعلیق یک مجری مرد را تایید کرد. دو روز بعد تیم دیوی، مدیرکل بیبیسی از تاخیر در صحبت با ادواردز دفاع کرد.
در ۱۲ ژوییه ۲۰۲۳، هویت ادواردز به عنوان مجری مورد بحث، از سوی همسرش فاش شد.
دیلی میل به نقل از یکی از دوستان پیشین ادواردز نوشت که این اتهامات «هولناک و منزجرکنندهاند» و «این ماجرا برای تمام افراد درگیر، مایه تاسف و پریشانی عمیق است».
این دوست همچنین خاطرنشان ساخت که ادواردز بازداشت خود را «کاملا مخفی» نگه داشته بود، به طوری که همکارانش تا زمان طرح اتهامات رسمی علیه او، از این موضوع بیخبر بودند.
در ۱۳ ژوییه ۲۰۲۳، پلیس اعلام کرد که شواهدی از وقوع جرم نیافته است.
با این حال، ادواردز روز هشتم نوامبر ۲۰۲۳ به ظن ساخت تصاویر نامناسب از کودکان دستگیر شد.
این رسوایی ضربه دیگری به اعتبار بیبیسی وارد کرد که پیش از آن نیز با موارد مشابهی از سوءاستفاده جنسی از کودکان از سوی کارکنانش روبهرو شده بود.
بیبیسی اعلام کرد که تنها چند ساعت قبل از علنی شدن اتهامات، از آنها مطلع شده است.
در ۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ادواردز از بیبیسی استعفا کرد. او در روز ۲۶ ژوئن ۲۰۲۴ به طور رسمی متهم شدو پلیس متروپولیتن در روز ۲۹ ژوییه ۲۰۲۴ اتهامات علیه ادواردز را فاش کرد.
سرویس دادستانی سلطنتی (CPS) از اعتراف ادواردز استقبال کرده است.
کلر برینتون، یکی از اعضای این سرویس گفت: «این پیگرد قانونی پیام روشنی را ارسال میکند که CPS در کنار پلیس، تلاش خواهد کرد تا کسانی را که به دنبال استثمار کودکان هستند، در هر کجا که این سوءاستفاده صورت گیرد، به دست عدالت بسپارد.»
سخنگوی انجمن ملی پیشگیری از ظلم به کودکان (NSPCG) نیز بر وخامت این جرایم تاکید کرد و گفت: «جرایم مرتبط با سوءاستفاده جنسی آنلاین از کودکان میتواند آثار ویرانگری بر قربانیان برجای گذارد. ما نباید در خصوص شدت و جدیت جنایات ادواردز هیچ تردیدی به خود راه دهیم.»
در روز ۳۱ ژوییه ۲۰۲۴، ادواردز در دادگاه به سه فقره ساختن تصاویر نامناسب از کودکان اعتراف کرد.
قرار است دادگاه حکم ادواردز را در روز ۱۶ سپتامبر امسال اعلام کند.
این پرونده توجه زیادی را به مساله سوءاستفاده از کودکان و اهمیت حفاظت از آنها در فضای آنلاین جلب کرده است.
از سوی دیگر، پرسشهایی در مورد فرهنگ سازمانی بیبیسی و توانایی آن در شناسایی و مقابله با رفتارهای نامناسب کارکنانش مطرح شده است.
ادواردز که بیش از ۴۰ سال در بیبیسی فعالیت داشت، یکی از مشهورترین چهرههای رسانهای بریتانیا بود.
او رویدادهای مهمی مانند جشن الماس و پلاتینیوم ملکه الیزابت دوم، عروسی شاهزاده ویلیام و کیت میدلتون و مراسم تشییع جنازه شاهزاده فیلیپ را پوشش داده بود.