موسسه ملی آمار و مطالعات اقتصادی فرانسه انتظار دارد بازیهای المپیک پاریس ۲۰۲۴ تاثیر قابل توجهی بر اقتصاد این کشور داشته باشد. به نظر میرسد المپیک تولید ناخالص داخلی فرانسه را در سه ماهه سوم سال جاری ۰/۳ درصد افزایش دهد و نرخ رشد اقتصادی را در این دوره به ۰/۵ درصد برساند.
وبسایت براناما در گزارش خود نوشت عوامل مختلفی در این رشد اقتصادی نقش دارند. فروش بلیتهای مسابقات و درآمد حاصل از پخش تلویزیونی و رسانهای رویدادها، تاثیر مستقیم و مثبتی بر فعالیتهای اقتصادی فرانسه در سه ماهه سوم سال جاری خواهند داشت و حدود ۰/۲۵ درصد از این رشد را به خود اختصاص میدهند.
حضور گردشگران نیز که به عنوان عامل غیرقطعی در «اثر المپیک» شناخته میشود، به افزایش تولید ناخالص داخلی فرانسه کمک خواهد کرد.
سازمانهای تحقیقاتی فرانسوی بر این باورند که اگرچه بازیهای المپیک پاریس در کوتاهمدت موجب تقویت اقتصاد فرانسه خواهد شد، اما تاثیرات بلندمدت آن همچنان نامشخص است و نیاز به بررسیهای بیشتر دارد.
گردشگری، موتور محرک اقتصاد
بر اساس گزارش موسسه ملی آمار و مطالعات اقتصادی فرانسه، افزایش تعداد گردشگران منجر به رونق بخشهای مختلف اقتصادی از جمله حمل و نقل، هتلداری و پذیرایی خواهد شد.
دوریان روچر، اقتصاددان از موسسه ملی آمار و مطالعات اقتصادی فرانسه، معتقد است که این وضعیت با رونق اقتصادی بریتانیا در جریان بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن قابل مقایسه است.
مرکز حقوق و اقتصاد ورزش (CDES) دانشگاه لیموژ برآورد کرده است که تاثیر اقتصادی المپیک بر منطقه ایل دو فرانس، پرجمعیتترین ناحیه از مناطق هجدهگانه فرانسه در شمال این کشور، از سال ۲۰۱۸، زمان آغاز مقدمات المپیک پاریس، تا سال ۲۰۳۴ یک دهه پس از برگزاری بازیها، بین ۶/۷ تا ۱۱/۱ میلیارد یورو (معادل ۶/۱ تا ۱۰/۲ میلیارد دلار) خواهد بود.
میانگین این ارقام حدود ۹ میلیارد یورو (معادل ۸/۲۶ میلیارد دلار) است. از این مبلغ، ۷۰ درصد مربوط به ساخت و ساز و سازماندهی رویدادها و ۳۰ درصد حاصل گردشگری خواهد بود.
مرکز حقوق و اقتصاد ورزش همچنین پیشبینی کرده است که ۸۴ درصد از «اثر المپیک» در مرحله آمادهسازی و اجرای بازیها محقق میشود، در حالی که ۱۶ درصد باقیمانده طی ۱۰ سال پس از بازیها و عمدتا در بخش گردشگری احساس خواهد شد.
دیدیه آرینو، مدیرعامل شرکت تحقیقاتی و مشاوره سفر پروتوریسم، بر این باور است که تاثیر مثبت بازیهای المپیک بر صنعت گردشگری فرانسه تا سالهای آینده ادامه خواهد داشت.
او معتقد است که این رویداد «تصویری استثنایی از فرانسه» به جهانیان ارائه میدهد که میتواند در جذب گردشگران در سالهای آتی بسیار موثر باشد.
آمار گردشگری در زمان المپیک
به طور معمول پاریس در ماههای ژوئیه و اوت میزبان حدود ۱۲ میلیون گردشگر است. با این حال، دفتر گردشگری پاریس پیشبینی کرده است که در طول بازیهای المپیک، این شهر پذیرای ۱۵/۳ میلیون گردشگر خواهد بود که این عدد از رشدی قابل توجه حکایت دارد.
بنا بر گزارش دفتر گردشگری پاریس، این شهر در فاصله ۲۴ تا ۲۷ ژوئیه میزبان ۶۵۰ هزار گردشگر بوده که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۶ درصد افزایش داشته است.
در این میان، تعداد بازدیدکنندگان فرانسوی ۱۷/۳ درصد و بازدیدکنندگان خارجی ۱۴/۸ درصد رشد داشته است.
همچنین در آستانه مراسم افتتاحیه المپیک، تعداد گردشگران پاریس نسبت به سال گذشته ۳۴/۶ درصد افزایش یافت.
به گفته کورین منیگو، مدیر دفتر گردشگری پاریس، اگرچه ماه اوت به طور سنتی زمانی بسیار آرام در پاریس است، اما امسال به دلیل برگزاری المپیک وضعیت «بسیار خوب» خواهد بود.
این دفتر پیشبینی میکند که در پایان هفته نخست ماه اوت، میزان اشغال هتلهای پاریس به حدود ۹۰ درصد خواهد رسید.
انتظار میرود در طول برگزاری بازیهای المپیک، نرخ اشغال هتلهای پایتخت فرانسه از ۸۰ درصد فراتر رود که در مقایسه با سال گذشته، افزایشی ۲۰ درصدی را نشان میدهد.
«اثر المپیک» تنها محدود به پاریس نیست. در مناطق نزدیک به پایتخت مانند سانتر-وال دو لو آر، شامپانی و نورماندی نیز این تاثیر مشهود است.
اتو فرانس، آژانس رسمی گردشگری فرانسه اعلام کرده که این پدیده تا حد زیادی با افزایش تعداد گردشگران خارجی که از پایتخت بازدید میکنند، مرتبط است.
میراث ورزشی المپیک
برگزاری بازیهای المپیک تنها به رونق اقتصادی محدود نمیشود، بلکه میراث ورزشی قابل توجهی نیز بر جای میگذارد.
با گسترش رویدادهای المپیک در چندین شهر فرانسه، بیش از هزار مرکز آمادهسازی در سراسر کشور ایجاد شده که به عنوان پایگاه آموزشی و توانبخشی برای ۲۰۶ هیات نمایندگی المپیک عمل میکنند.
در واقع، تمام شهرهایی که میزبان رویدادهای المپیک هستند و سایتهای آموزشی را فراهم میکنند، از «اثر المپیک» بهرهمند خواهند شد.
به عنوان مثال، انتظار میرود شهر مارسی که میزبان رقابتهای قایقرانی المپیک است، در طول بازیها پذیرای ۸۲۵ هزار تماشاگر باشد. تخمین زده شده که این رویداد تاثیر اقتصادی معادل ۱۷۹ میلیون یورو (حدود ۱۶۴ میلیون دلار) برای این شهر به همراه خواهد داشت.
همچنین شهر کلیشی در منطقه اُودوسِن، که توسط هیات بریتانیایی در سال ۲۰۲۲ به عنوان پایگاه انتخاب شده، میزبان بیش از هزار نفر خواهد بود.
این تعداد شامل ۳۲۷ ورزشکار، خانوادهها و کارکنان تیم بریتانیا میشود که در طول بازیها در این شهر کوچک اقامت خواهند داشت.
جالب توجه است که یک دبیرستان محلی در این شهر، به لطف سرمایهگذاری هیات بریتانیایی بازسازی شده و به یک مرکز عملکرد عالی برای ورزشکاران این کشور تبدیل شده است.
این امر نشاندهنده بهبود کیفی در زیرساختهای ورزشی محلی است که میتواند پس از المپیک نیز مورد استفاده قرار گیرد.
تاثیر میزبانی المپیک بر اشتغال
یکی دیگر از جنبههای مهم «اثر المپیک»، تاثیر آن بر بازار کار است.
کمیته بینالمللی المپیک پیشبینی کرده است که المپیک پاریس در مجموع ۱۸۱ هزار شغل ایجاد خواهد کرد.
انتظار میرود که ۳۰ هزار نفر در زمینه مهارتهای حرفهای مرتبط با برگزاری این رویداد آموزش ببینند. این امر میتواند به ارتقای سطح مهارت نیروی کار فرانسه کمک کند و تاثیر مثبتی بر اقتصاد کشور در بلندمدت داشته باشد.
متخصصان صنعت گردشگری و اقتصاددانان بر این باورند که میزبانی بازیهای المپیک بدون شک «قدرت نرم» پاریس و فرانسه را در سطح جهانی تقویت خواهد کرد.
به گفته منیگو، اثر مثبت المپیک را باید در بلندمدت سنجید؛ این بدان معناست که علاوه بر مزایای اقتصادی کوتاهمدت، برگزاری المپیک میتواند منافع پایداری برای فرانسه به همراه داشته باشد.
کییر استارمر، نخستوزیر بریتانیا از اعزام نیروهای پلیس بیشتر برای مقابله با ناآرامیها خبر داد و گفت حملات به مساجد یا جوامع مسلمان تحمل نخواهد شد. به گفته او، این اقدامات با هر انگیزهای، نه اعتراض که خشونت محض به شمار میرود و پلیس با شش هزار نیرو آماده مقابله با آن است.
استارمر، که یک دادستان ارشد سابق است، تلاش میکند بدترین موج خشونت در بریتانیا در ۱۳ سال اخیر را کنترل کند.
او در مواجهه با اولین بحران دولت خود پس از پیروزی در انتخابات چهارم ژوئیه هشدار داد که آشوبگران با زندانهای طولانیمدت مواجه خواهند شد.
آمادگی پلیس
پلیس بریتانیا روز چهارشنبه ۱۷ مرداد اعلام کرد که برای آشوبهای بیشتر علیه مسلمانان و مهاجران آماده شده است.
این اعتراضات از سوی گروههای راست افراطی برنامهریزی شدهاند تا مراکز پناهندگی و دفاتر وکلای مهاجرت را در سراسر کشور هدف قرار دهند.
بریتانیا با موج فزاینده خشونت که اوایل هفته گذشته آغاز شد، روبهرو است.
درگیریها در بریتانیا پس از آن آغاز شد که یک نوجوان ۱۷ ساله با نام اکسل روداکوبانا روز هشتم مرداد با چاقو به کلاس یوگا و رقص کودکان در ساوتپورت حمله کرد و سه دختر بچه را کشت.
در این حمله ۱۰ تن دیگر، از جمله هشت کودک و دو بزرگسال زخمی شدند.
این حادثه موجی از پیامهای آنلاین حاوی اطلاعات نادرست را به همراه داشت که به اشتباه یک مهاجر اسلامگرا را به عنوان عامل حمله معرفی میکردند.
شرکتهای حقوقی در امور مهاجرت و مراکز حمایت از مهاجران برای یک روز تعطیل شدند و برخی از مراکز درمانی اعلام کردند که برای حفاظت از کارکنان زودتر به کار خود خاتمه خواهند داد.
یک مرکز پناهندگی در لیورپول که به پناهجویان و پناهندگان کمک میکند، با اشاره به اینکه «کارکنانش در حال حاضر بر روی ایمن سازی ساختمان متمرکز هستند»، اعلام کرد که ساختمان خود را تعطیل کرده است و هیچ مراجعهای را نمیپذیرد.
تعطیلی برخی مغازهها و فروشگاهها در منچستر به دلیل نگرانی از وقوع ناآرامیهای خشونتبار، ۱۷ مرداد
برخورد قضایی جدی
به گفته استارمر بیش از ۴۰۰ نفر تاکنون در ناآرامیها دستگیر شدهاند. بر اساس اعلام دادستانی، بیش از ۱۲۰ نفر روز سهشنبه و ۲۰ تن دیگر نیز روز چهارشنبه تفهیم اتهام شدهاند.
در یکی از اولین احکام مربوط به شورشهای هفته گذشته، یک مرد بریتانیایی روز چهارشنبه به دلیل ایجاد اختلال توام با خشونت در نظم عمومی به سه سال زندان محکوم شد.
شبانه محمود، وزیر دادگستری بریتانیا، گفته تحریک مردم به حمله به دفاتر وکلای مهاجرت یا تهدید آنها به هر شکلی غیر قابل قبول است و قانون با قدرت با کسانی که چنین کاری انجام دهند، برخورد خواهد کرد.
خشونتها
در شهرهای کوچک و بزرگ، گروههای چند صد نفره شورشی با پلیس درگیر شده و شیشههای اقامتگاههای پناهجویان از آفریقا و خاورمیانه را شکستهاند.
آشوبگران شعارهایی مانند «آنها را بیرون کنید» و «قایقها را متوقف کنید» سر دادهاند.
شعار «قایقها را متوقف کنید» به مهاجران غیرقانونی که با قایقهای کوچک به بریتانیا میآیند، اشاره میکند.
آنها همچنین با سنگ به مساجد حمله کردهاند. سازمانهای اسلامی نسبت به امنیت جامعه خود احساس نگرانی کرده و به مساجد و سایر موسسات اسلامی مشاورههای امنیتی دادهاند.
صادق خان، شهردار لندن هم گفت: «این صحنههای شوکآور بسیاری از مسلمانان و جوامع اقلیت قومی را ترسانده و نگران کرده است.»
تظاهرات متقابل
پیامهای آنلاین نشان میداد که مراکز مهاجرت و دفاتر وکلای مهاجرت که به مهاجران کمک میکنند، هدف حمله روز چهارشنبه خواهند بود.
در پاسخ، گروههای ضد نژادپرستی و ضد فاشیسم، تظاهراتهایی علیه این اقدامات در شهرهای مختلف بریتانیا سازماندهی کردند.
یکی از مراکز مهاجرت در والتامستو، در شمال شرقی لندن که به عنوان هدف برای عصر چهارشنبه مشخص شده، تظاهراتی علیه خشونتطلبان برای همان زمان برنامهریزی کرده است.
دولت هم یک «ارتش دائمی» متشکل از شش هزار افسر پلیس تخصصی برای پاسخگویی به هرگونه خشونت ایجاد کرده و گفته آنها برای مقابله با ناآرامیها حضور کافی خواهند داشت.
مارک رولی، رییس پلیس لندن، با اشاره به اینکه افسران در مکانهای راهبردی کلیدی آماده خواهند بود، گفت برنامههای پلیس بر اساس فهرست «اهداف احتمالی» است اما آنها برای شرایط دیگر نیز آمادهاند.
او ضمن تاکید بر اینکه چنین حوادثی غیرقابل قبول است، افزود: «اجازه نخواهیم داد که سیستم پناهندگی و مهاجرتی تهدید شود.»
استفان پارکینسون، مدیر دادستانی عمومی با اشاره به اینکه کودکانی با سن ۱۱ سال در اختلال خشونتآمیز دخیل بودهاند، هشدار داد ممکن است آنها با عواقب مادامالعمر برای اقدامات خود مواجه شوند.
مقامهای ایرانی کماکان به سبب قتل اسماعیل هنیه، رییس دفتر سیاسی حماس در سفر به تهران، اسرائیل را به حمله موشکی تهدید میکنند اما دو روزنامه اصولگرای چاپ تهران میگویند ایجاد ناامنی در داخل اسرائیل میتواند پاسخ موثرتری برای این مساله باشد.
روزنامه خراسان که به اصولگرایان سنتی متمایز از تندروها منتسب است، در مقالهای در روز سهشنبه ۱۶ مرداد استدلال کرد پاسخ موشکی تهران به حمله اسرائیل به مجتمع سفارت ایران در دمشق در اردیبهشت ماه مناسب بود اما ماهیت حمله اخیر اسرائیل با آن حمله متفاوت است و به همین دلیل پیشنهاد میکند این بار نیروهای نیابتی ایران با تمرکز بر حمله به نقاطی در تلآویو در اسرائیل، ناامنی ایجاد کنند.
بر این اساس، جبهه مقاومت باید از اتکای خود به بازدارندگی موشکی بکاهد.
جالبتر آن است که روزنامه خراسان بر این نکته تاکید میکند که پاسخ به اسرائیل از هر گونه که باشد، نباید از درون مرزهای ایران انجام شود.
روزنامه اصولگرای سنتی جمهوری اسلامی هم در مقالهای که روز چهارشنبه ۱۷ مرداد منتشر کرد میگوید ایران قطعا باید انتقام قتل هنیه را بگیرد اما نباید در دامی که اسرائیل برایش گسترده است، بیفتد.
به گفته جمهوری اسلامی، درباره این که «نتیجه عملی و ملموس» چیست، مباحث گستردهای وجود دارد اما اولین و روشنترین نکته این است: «ضربهای معادل آنچه دشمن انجام داده را بتوانیم به او بزنیم و او را از ادامه دادن به جنایت بازداریم.»
این روزنامه میافزاید حمله موشکی اردیبهشت ماه جمهوری اسلامی به اسرائیل نتوانست به هدف بازدارندگی دست یابد و از همین رو اسرائیل بدون هراس به قتل هنیه در تهران مبادرت کرد.
جمهوری اسلامی مینویسد: «انتقام واقعی، آن است که مقابله به مثل کنیم. اگر از خودمان بپرسیم در همین ۱۰ ماه گذشته که رژیم صهیونیستی دهها نفر از فرماندهان جبهه مقاومت که چندین نفر از آنان ایرانی هستند را به شهادت رسانده، ما چند نفر از فرماندهان و رهبران این رژیم را به هلاکت رساندهایم، چه جوابی داریم؟ به رخ کشیدن قدرت نظامی خوب است اما تاکنون بازدارندگی نداشته است.»
تنها معدودی از رسانههای دولتی و تحلیلگرانی که در ایران مجاز به کار هستند اذعان کردهاند حمله موشکی ماه اردیبهشت تهران آسیب قابل توجهی به اسرائیل وارد نکرد اما افکار عمومی ایران از این واقعیت به خوبی آگاه است و در فضای مجازی موشکهای سپاه و ادعاهای اغراقآمیز درباره آنها به فراوانی تمسخر میشود.
برخی حتی این موشکها را «آبگرمکنهای پرنده» نامیدهاند و به کنایه میگویند باید همیشه آنها را پیش از استفاده جوشکاری کرد.
روزنامه خراسان با این استدلال که استراتژی موشکی ایران دیگر نمیتواند پاسخ مناسبی باشد نوشت: «اکنون منطقه و محور مقاومت موظف به ارائه پاسخی درخور به رژیم اسرائیل هستند.»
این روزنامه بلافاصله افزود که در شرایط کنونی باید دادن پاسخ در اولویت قرار گیرد «اما با چند ملاحظه» که مهمترین آنها این است: نباید عملیات موشکی یا پهپادی باشد و نیز نباید از خاک ایران انجام شود.
تشخیص اینکه بردیا عطاران، نویسنده مقاله که به عنوان پژوهشگر مسائل غرب آسیا معرفی شده، نظرات خود را بیان کرده یا مقاله را تحت هدایت مقامهای دولتی یا یک جناح سیاسی خاص به نگارش درآورده، دشوار است. با این حال، فراخوانی برای پرهیز ایران از دخالت مستقیم، به ویژه در حالی که رهبر جمهوری اسلامی خواستار پاسخ است، حائز اهمیت است.
همانگونه که در پستهای فضای مجازی دیده میشود، ایرانیان میپرسند چرا ایران باید به دنبال یک رویارویی پرهزینه با اسرائیل و شاید حتی ایالات متحده باشد؟
بسیاری در عین حال یک جنگ احتمالی با اسرائیل را تهدیدی برای بقای رژیم به شمار میآورند و این احتمال از نظر رهبران جمهوری اسلامی نیز پنهان نمانده است.
مقاله روزنامه خراسان همچنین استدلال میکند که حمله موشکی و پهپادی ایران در اردیبهشت، در نمایش توانایی سلاحهای ایرانی در رسیدن به اسرائیل موفق بود. با این حال این مقاله میگوید تکرار همان عملیات متضمن فایده بیشتری نیست و به جای آن، رهبران گروههای نیابتی جمهوری اسلامی را به اتخاذ تاکتیکها و استراتژیهای تازهتری برای آسیب رساندن به اسرائیل ترغیب میکند.
پیشنهاد ایجاد ناامنی در تلآویو بدون اتکا به موشکهای ایرانی ممکن است اشارهای باشد به عملیاتهایی از گونه تروریستی، مانند آنچه گروههای فلسطینی در گذشته - هر چند بدون موفقیت استراتژیک - انجام دادهاند.
با این حال برای کسانی در ایران، از جمله خودیهای رژیم که به هزینههای غیرقابل تحمل یک جنگ جدی واقف هستند، تمرکز بر موضوعات دیگری اهمیت دارد.
بسیاری از ایرانیان معتقدند تا زمانی که تنش بالا با اسرائیل ادامه داشته باشد، امید تهران برای از سرگیری مذاکرات با ایالات متحده کمرنگ بوده و کشور ناگزیر از تحمل هزینههای سنگین تحریمها خواهد ماند.
ارتش اسرائیل خبر داد که حسن فارس جشی، یکی از فرماندهان حزبالله لبنان را که مسئول شلیک موشکهای هدایتشونده ضد تانک به شمال اسرائیل بود، کشته است. این فرمانده حزبالله در حمله پهپادی اسرائیل به جویا در جنوب لبنان کشته شد.
محمد یونس، برنده جایزه صلح نوبل و مشهور به «بانکدار فقیرترین افراد»، برای رهبری دولت موقت بنگلادش انتخاب شد. این تصمیم پس از استعفا و فرار شیخ حسینه، نخستوزیر سابق، در مواجهه با قیام گسترده علیه حکومت او، گرفته شده است.
وکر (بکر)الزمان، فرمانده ارتش بنگلادش گفت که مطمئن است محمد یونس میتواند بنگلادش را «به سوی یک فرآیند دموکراتیک» پیش ببرد.
همزمان میرزا فخرالاسلام علمگیر، دبیر کل حزب اپوزیسیون ملیگرای بنگلادش، گفت که انتخابات در این کشور باید ظرف سه ماه برگزار شود.
پس از سرکوب خشونتآمیز قیام دانشجویی و ترک کشور از سوی شیخ حسینه، محمد شهابالدین، رییسجمهوری بنگلادش، مجلس این کشور را منحل کرد تا زمینه تشکیل دولت موقت و برگزاری انتخابات جدید فراهم شود.
این اقدامات در پی اعتراضات گسترده به سهمیههای شغلی و متهم کردن حسینه به استبداد صورت گرفت.
همزمان یونس که از مدتها قبل منتقد حسینه بود، به عنوان نخستوزیر موقت تا زمان برگزاری انتخابات جدید عمل خواهد کرد.
این تصمیم پس از جلسهای در اواخر روز سهشنبه با حضور رهبران دانشجویان معترض، فرماندهان نظامی، اعضای جامعه مدنی و رهبران اقتصادی گرفته شد.
رهبران دانشجویی که اعتراضات را سازماندهی کردهاند، خواهان آن بودند که یونس که در حال حاضر به عنوان مشاور برگزارکنندگان المپیک در پاریس حضور دارد، دولت موقت را رهبری کند.
حکومت حسینه با وجود رشد اقتصادی، به دلیل افزایش اقتدارگرایی مورد انتقاد قرار گرفته بود.
فرار حسینه، بحران سیاسی در بنگلادش را تشدید کرده است. ارتش موقتا کنترل اوضاع را به دست گرفته اما نقش آن در دولت موقت پس از انحلال پارلمان مشخص نیست.
یونس پیش از این استعفای حسینه را «دومین روز آزادی کشور» نامید. حسینه یک بار یونس را «خونآشام» خطاب کرده بود.
محمد یونس کیست؟
یونس که اقتصاددان و بانکدار است، در سال ۲۰۰۶ به دلیل پیشگامی در استفاده از وامهای خرد برای کمک به افراد فقیر، بهویژه زنان، برنده جایزه صلح نوبل شد.
کمیته جایزه صلح نوبل از یونس و بانک گرامین «به خاطر تلاشهایشان برای ایجاد توسعه اقتصادی و اجتماعی از پایین» قدردانی کرد.
بانک گرامین در سال ۱۹۸۳ به وسیله یونس تاسیس شد تا به کارآفرینانی که به طور معمول واجد شرایط دریافت وام نبودند، وامهای کوچک ارائه دهد.
موفقیت این بانک در بیرون کشیدن مردم از فقر، منجر به تلاشهای مشابهی در کشورهای دیگر شد.
یونس در سال ۲۰۰۷ و زمانی که کشور را یک دولت نظامی اداره میکرد اعلام کرده بود قصد دارد یک حزب سیاسی تشکیل دهد اما این کار را انجام نداد.
در سالهای بعد دولت حسینه، مجموعهای از تحقیقات را علیه یونس آغاز کرد. در جریان تحقیقات، او یونس را به استفاده از زور و دیگر روشها برای بازپسگیری وامها از زنان فقیر روستایی به عنوان رییس بانک گرامین متهم کرد.
یونس این اتهامات را رد کرد.
دولت حسینه در سال ۲۰۱۱ شروع به بررسی فعالیتهای بانک گرامین کرد و یونس به دلیل نقض مقررات بازنشستگی دولتی از مدیریت بانک برکنار شد.
او در سال ۲۰۱۳ به اتهام دریافت پول بدون اجازه دولت، از جمله جایزه نوبل و حقالتالیف کتاب، محاکمه شد.
یونس بعدها با اتهامات دیگری در رابطه با شرکتهایی که تاسیس کرده بود مواجه شد.
گرامین تلکام که بخشی از بزرگترین شرکت تلفن همراه کشور، گرامینفون است و شرکت تابعه غول مخابراتی نروژی تلنور بود، یکی از این شرکتهاست.
در سال ۲۰۲۳، برخی کارگران سابق گرامین تلکام علیه یونس پروندهای تشکیل دادند و او را به ندادن مزایای شغلی آنها متهم کردند. یونس این اتهامات را نیز رد کرد.
اوایل امسال، دادگاه ویژهای در بنگلادش یونس و ۱۳ نفر دیگر را به اختلاس دو میلیون دلاری متهم کرد.
یونس بیگناهی خود را اعلام کرد و فعلا با قید وثیقه آزاد است.
حامیان یونس میگویند او به دلیل روابط سرد با حسینه هدف قرار گرفته است.
یونس در سال ۱۹۴۰ در چیتاگونگ، یک شهر بندری در بنگلادش متولد شد.
او دکترای خود را از دانشگاه وندربیلت در ایالات متحده دریافت کرد و پیش از بازگشت به بنگلادش، مدت کوتاهی به تدریس پرداخت.
در مصاحبهای در سال ۲۰۰۴ با آسوشیتدپرس، یونس گفت ایده تاسیس بانک گرامین زمانی به ذهنش رسید که با زنی فقیری ملاقات کرد که چهارپایههای بامبو میبافت و برای پرداخت بدهیهایش تلاش میکرد.
به گزارش رسانههای دولتی چین، این کشور روز سهشنبه ۱۶ مرداد ماه، ۱۸ ماهواره را با موفقیت در مدار قرار داد. پکن به دنبال ایجاد نسخه خود از شبکه استارلینک شرکت آمریکایی اسپیس ایکس است.
پرتاب ماهوارههای مدار پایین زمین یا لئو (LEO) از سوی شرکت فنآوری ماهواره فضایی شانگهای (SSST) در یک مرکز پرتاب ماهواره در شمال این کشور انجام شد.
این ماهوارهها که به وسیله موشک لانگ مارچ-۶ به فضا ارسال شدند، اولین گروه از پروژه منظومه ماهوارهای «هزار بادبان» شرکت فنآوری ماهواره فضایی شانگهای را نشان میدهند.
این طرح یکی از پاسخهای چین به استارلینک است.
لانگ مارچ-۶، راکتی با ظرفیت سبک و «پاسخ سریع»
لانگ مارچ-۶یک پرتابگر سوخت مایع چینی از خانواده لانگ مارچ است که در شرکت علوم و فنآوری هوافضای چین (CASC) توسعه یافته است.
لانگ مارچ-۶ به گونهای طراحی شده که یک راکت با ظرفیت سبک و «پاسخ سریع» باشد.
تاثیر جنگ اوکراین بر ارتباطات
استارلینک که یکی از زیرمجموعههای شرکت فضایی اسپیس ایکس، متعلق به ایلان ماسک، کارآفرین آمریکایی است، تاکنون بیش از پنج هزار و ۵۰۰ ماهواره لئو (LEO) را برای تامین اینترنت ماهوارهای در فضا قرار داده است.
ماهوارههای لئو معمولا در ارتفاعات ۳۰۰ تا دو هزار کیلومتری از سطح زمین کار میکنند و از مزیت ارزانتر بودن و ارسال کارآمدتر نسبت به ماهوارههای موجود در مدارهای بالاتر برخوردارند.
کنترل ماهوارههایی که این ارتفاعات را اشغال می کنند، پیامدهای نظامی قابل توجهی دارد.
از سال ۱۴۰۱، زمانی که جنگ اوکراین اهمیت استارلینک را برای ارتباطات میدان نبرد نشان داد، رسانههای وابسته به ارتش آزادیبخش خلق چین، مقالههایی متعدد درباره تهدیدی منتشر کردهاند که استارلینک برای منافع چین ایجاد میکند.
این سرمقالهها استارلینک و اسپیس ایکس را بخشی از «هژمونی فضایی» توصیف کردهاند که ایالات متحده در تلاش است در فضا ایجاد کند و به آن «مزیت نظامی فضایی یکجانبه» میدهد.
رقابت فضایی
چین در سالهای اخیر منابع بسیاری را به پروژههای فعال در عرصه فضا اختصاص داده است.
در مورد برخی از این پروژهها، احتمال آزمایش «فنآوری دوگانه» مطرح است.
این فنآوریها میتوانند علاوه بر کارایی در زمان صلح، در مسائل نظامی هم کاربردهای گستردهای داشته باشند.
در ماههای اخیر برخی گزارشها از دیده شدن یک فضاپیمای قابل بازیابی و بدون سرنشین چین خبر دادند.
این فضاپیما خرداد ماه سال جاری و در سومین ماموریت خود در حالی مشاهده شد که یک شی را از خود آزاد کرد، چند کیلومتر دور شد و سپس مانور داد و به چند صد متری محل پرتاب بازگشت.
دادههای ردیابی نشان میدهند این فضاپیما از شهر جوکوآن در شمال مرکزی چین پرتاب شده است و در یک پایگاه هوایی در لوپ نور، واقع در منطقه سینکیانگ چین، فرود میآید.
این پایگاه هوایی به سایتی متصل است که قبلا برای آزمایشهای هستهای استفاده شده و تحت کنترل شدید نظامی است.
نسل جدید استارلینک
در حالی که چین قصد بازسازی مدل خود را از پروژه استارلینک دارد، نسل جدید ماهوارههای استارلینک با یک فنآوری نوین، به تلفنهای همراه امکان میدهند از ماهوارهها برای ارسال پیامهای متنی استفاده کنند.
در حال حاضر هزاران ماهواره استارلینک در حال چرخش به دور زمیناند و خدمات اتصال به اینترنت را به هر گوشه از این سیاره ارائه میدهند.
خدمات صوتی و دادهای احتمالا از سال آینده میلادی به خدمات این سرویسها افزوده خواهد شد.