رهبر گروه «اقدام فلسطین» بابت اتهام‌هایی مرتبط با تروریسم به دادگاه بریتانیا احضار شد
بر اساس نظرسنجی‌ها، حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» در ایالت تورینگن بین ۳۰.۵ تا ۳۳.۵ درصد آرا و در ایالت زاکسن ۳۰ تا ۳۱.۵ درصد آرا را به خود اختصاص خواهد داد.
در صورت نهایی شدن نتایج، این برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم خواهد بود که حزب راست افراطی آلمان در پارلمان یک ایالت این کشور بیشترین کرسی را به دست می‌آورد.
پیش‌تر پیش‌بینی می‌شد حزب راست افراطی بتواند در انتخابات هر دو ایالت زاکسن و تورینگن به پیروزی دست یابد و موقعیت سیاسی اولاف شولتس، صدراعظم آلمان را بیش از پیش تضعیف کند.
مراکز رای‌گیری در ساعت هشت صبح یکشنبه به وقت محلی در این دو ایالت گشوده شد.
حدود ۳.۳ میلیون رای‌دهنده در زاکسن و ۱.۷ میلیون رای‌دهنده در تورینگن به صندوق‌های رای فراخوانده شدند.
این انتخابات چند روز پس از یک حمله با چاقو در شهر زولینگن آلمان برگزار می‌شود که در جریان آن سه نفر کشته شدند.
گروه دولت اسلامی (داعش) مسئولیت حمله با چاقو در شهر زولینگن را بر عهده گرفت، اما انجام این حمله از سوی یک مرد سوری موجب شد که بحث داغی درباره مسئله مهاجرت به راه افتد.
تعدادی از سیاستمداران آلمانی بر لزوم افزایش تدابیر امنیتی، در نظر گرفتن محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌تر در خصوص استفاده از سلاح، اعمال مجازات‌های بیشتر علیه جنایات خشونت‌آمیز و اصلاح سیاست‌های مهاجرتی تاکید کرده‌اند.
فردریش مرتس، عضو برجسته حزب راست میانه «اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان»، در واکنش به حمله زولینگن، خواستار توقف ورود پناهندگان از سوریه و افغانستان به این کشور شد.
او در نامه‌ای سرگشاده که در وبسایتش منتشر شد، نوشت: «دیگر کافی است.»
نقش مهاجران در چند حمله در آلمان واکنش‌های بسیاری را در این کشور برانگیخته است و بسیاری خواستار وضع قوانین سخت‌گیرانه‌تر برای جلوگیری از ورود مهاجران به این کشور شده‌اند.
در خردادماه نیز فردی با چاقو به تجمع راست‌گرایان منتقد اسلام در شهر مانهایم آلمان حمله کرد و یک نیروی پلیس را کُشت. چند تن دیگر نیز در این حمله زخمی شدند.
بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها، حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» در هر دو ایالت در حال پیشرفت است.
در تورینگن، که محل استقرار رادیکال‌ترین جناح این حزب است، انتظار می‌رود که این حزب جلوتر از محافظه‌کاران دموکرات-مسیحی قرار گیرند.
با این حال، بعید است که این حزب بتواند یک دولت را رهبری کند و احتمال می‌رود سایر احزاب از هرگونه ائتلاف با آن خودداری کنند.
پیروزی راست افراطی در انتخابات کنونی باعث تضعیف دولت ائتلافی شولتس، آن هم یک سال مانده به انتخابات پارلمانی آلمان خواهد شد.
بر اساس نظرسنجی‌ها، آرای حزب سوسیال دموکرات که شولتس در آن عضویت دارد، در هر دو ایالت حدود ۶ درصد سقوط کرده است.
در سال‌های اخیر، نزدیک به هشت میلیون نفر، برابر با بیش از یک‌چهارم جمعیت ونزوئلا، به دلیل مشکلات اقتصادی و سرکوب سیاسی، از این کشور فرار کرده‌اند.
پیش‌تر و در روز ۳۰ مرداد، اندیشکده شورای آتلانتیک با اشاره به وخامت بحران سیاسی در ونزوئلا هشدار داده بود که آمریکا و دیگر کشورهای منطقه باید خود را برای موج جدید مهاجرت از ونزوئلا آماده کنند.
شهری که جوان‌هایش را از دست داده است
نیویورک‌تایمز روز یکشنبه ۱۱ شهریور در گزارشی درباره ماراکایبو نوشت: «شهری که زمانی یک کلان‌شهر پررونق در قلب منطقه نفتی ونزوئلا بود، دیگر وجود ندارد.»
این شهر امروز مملو از خانه‌های متروکه است. برخی از آن‌ها چنان به نظر می‌رسند که انگار بمب روی آن‌ها افتاده، زیرا صاحبان خانه‌ها، قبل از سفرشان به کلمبیا، شیلی و آمریکا، پنجره‌ها و سقف‌ها را کنده‌اند تا به عنوان ضایعات بفروشند.
محله‌های طبقه متوسط پر از تابلوهای «برای فروش» و حیاط‌های پوشیده از علف‌های هرز است.
خودروهای کمتری در خیابان‌ها حرکت می‌کنند و مجرمان کمتری هم برای سرقت آن‌ها وجود دارند.
نیویورک‌تایمز تاکید کرد در هیچ کجا، مهاجرت به اندازه ماراکایبو چشمگیر نیست؛ شهری که با از دست دادن حدود نیم میلیون نفر از جمعیت ۲.۲ میلیونی‌اش، تقریبا خالی از سکنه شده است.
این داده‌ها بر اساس نظرسنجی‌ها تهیه شده، زیرا دولت ونزوئلا از یک دهه پیش تاکنون، سرشماری رسمی در این کشور انجام نداده است.
ماراکایبو واقع در غرب ونزوئلا همچنان دومین شهر بزرگ این کشور محسوب می‌شود اما از اقتصاد فروپاشیده، خاموشی‌های مکرر، و کمبود مداوم بنزین و آب رنج می‌برد.
در این شهر برق و آب شش روز در هفته قطع می‌شوند.
یک سازمان غیرانتفاعی با نام Convite هشدار داد در ماراکایبو، صدها هزار نفر از افراد مسن در شرایط بحرانی زندگی می‌کنند و تنها حدود سه دلار در ماه مزایای بازنشستگی دارند.
گذران زندگی بیشتر مردم از طریق کمک‌های مالی بستگانشان در خارج از کشور با میانگین کمتر از ۲۵ دلار در ماه است.
بسیاری از بزرگسالان برای پیدا کردن کار راهی مناطق دیگر شده‌اند و کودکانشان را در خانه نزد پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های مسن رها کرده‌اند.
آنتونیو سیرا، شهروندی ۷۲ ساله که سه فرزند بزرگسالش سال‌ها پیش مهاجرت کرده‌اند، به نیویورک‌تایمز گفت این وضعیت باعث شده که شهر به مکانی پر از افراد مسن تبدیل شود.
به گفته مقام‌های ماراکایبو، سهم افراد مسن از جمعیت این شهر در حال افزایش است چون جوانان کمتری در آن باقی مانده‌اند.
ماراکایبو برای موج جدید مهاجرت آماده می‌شود
ماراکایبو اکنون در حال آماده شدن برای موج دیگری از مهاجرت‌ها در ماه‌های آینده است، به‌ویژه با توجه به اینکه ونزوئلا پس از انتخابات ریاستجمهوری اخیر خود به سمت بی‌ثباتی بیشتری می‌رود.
در این انتخابات، نیکولاس مادورو باوجود شواهدی که حاکی از شکست قاطع او بود، ادعا کرد پیروز شده است.
دولت مادورو دست به سرکوب بی‌رحمانه و خشن معترضان به نتایج انتخابات زده است.
تاکنون حدود دو هزار نفر از معترضان، فعالان، روزنامه‌نگاران و سیاستمداران دستگیر شده‌اند.
با توجه به اینکه آمریکا از جمله کشورهایی است که ادعای پیروزی مادورو را نپذیرفته، انتظار نمی‌رود تحریم‌های ایالات متحده که مشکلات اقتصادی ونزوئلا را عمیق‌تر کرده است، در آینده نزدیک کاهش یابد.
تبعات مهاجرت اندک پزشکان، پرستاران و رانندگان اتوبوس باقی‌مانده در ونزوئلا برای ماراکایبو وخیم‌تر خواهد بود، چرا که بسیاری از صاحبان این مشاغل، قبلا شهر را ترک کرده بودند.
رافائل رامیرز، شهردار ماراکایبو به نیویورک‌تایمز گفت که افزایش شدید مهاجرت از این شهر حدود یک دهه پیش و در پی فروپاشی شرکت دولتی نفت آغاز شد.
این فروپاشی به دلیل فساد، کمبود سرمایه‌گذاری و پاک‌سازی‌های سیاسی کارکنان ماهر روی داد و البته تحریم‌های ایالات متحده به آن دامن زد.
قطعی بزرگ و سراسری برق ونزوئلا در سال ۲۰۱۹ موجب غارت چندروزه در ماراکایبو شد و نقطه عطفی در این روند بود.
ایالت زولیا که ماراکایبو در آن واقع شده، با کلمبیا هم‌مرز است و این ویژگی جغرافیایی، مهاجرت گسترده و با پای پیاده افرادی را که توانایی خرید بلیت هواپیما نداشتند، آسان‌تر کرد.
نتایج یک نظرسنجی که اخیرا به سفارش اتاق بازرگانی در زولیا انجام شد، نشان داد که یک عضو نزدیک تقریبا ۷۰ درصد از خانواده‌های مورد پرسش، در خارج از ونزوئلا زندگی می‌کند.
دست‌کم نیمی از افرادی که در نظرسنجی دیگری شرکت کرده بودند، گفتند که قصد دارند از ونزوئلا بروند.
شهروندان ونزوئلایی روز هفتم مرداد برای شرکت در انتخابات ریاستجمهوری به پای صندوق‌های رای رفتند.
بسیاری از آنان، حتی حامیان قدیمی هوگو چاوز، رییس‌جمهوری پیشین این کشور و مرشد مادورو، رییس‌جمهوری کنونی، روی پیروزی ادموندو گونزالس، نامزد مورد حمایت اپوزیسیون، حساب کرده بودند تا سرنوشت کشورشان را تغییر دهند و عزیزانشان را به خانه بازگردانند.
ماریا کورینا ماچادو، رهبر اصلی اپوزیسیون، این موضوع را به یکی از ارکان کارزار انتخاباتی گونزالس تبدیل کرده بود.
میرلا پرز، استاد و محقق علوم اجتماعی در دانشگاه مرکزی ونزوئلا به نیویورک‌تایمز گفت با توجه به اینکه دولت مادورو هیچ تمایلی به مذاکره برای حل بحران انتخاباتی نشان نمی‌دهد، سطح مهاجرت در اواخر سال جاری میلادی «بسیار چشمگیر» خواهد بود.
به گفته او، در حال حاضر، شمار زیادی از مردم در حال برنامه‌ریزی برای خروج از کشور هستند.
در هفته‌های گذشته بسیاری به فرودگاه ماراکایبو رفتند تا برای همیشه به فرزندان مهاجرشان در اسپانیا و آرژانتین بپیوندند.
گزارش‌های متعددی هم از صف‌های طولانی ونزوئلایی‌ها در حال ترک کشور با پای پیاده به سمت کلمبیا منتشر شده است.
جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا در این رابطه گفت: «ما استفاده از برنامه جذب کارگران موقت خارجی کم‌دستمزد را کاهش خواهیم داد.»
او افزود: «ما همچنین به دنبال تغییراتی در مولفه مشاغل با دستمزد بالا هستیم.»
برنامه مورد اشاره ترودو به افراد غیرکانادایی اجازه می‌دهد تا بهصورت کوتاه‌مدت به این کشور بیایند و برای دوره‌های مختلف از چند ماه تا چند سال کار کنند.
استفاده از چنین برنامه‌ای که با هدف رفع کمبود نیروی کار ایجاد شده بود، رشد چشمگیری داشته، اما به دلیل سوءاستفاده‌هایی که از آن شده، مورد انتقاد قرار گرفته است.
این سوءاستفاده‌ها به‌ویژه شامل تبانی کارگران و کارفرمایان بوده است.
قوانین جدید شامل بازگرداندن ممنوعیت صدور مجوز کار موقت برای کارگران خارجی برای مشاغل کم‌درآمد در شهرها است؛ البته شهرهایی که دارای نرخ بیکاری ۶ درصد یا بیشتر باشند.
رندی بواسونو، وزیر کار کانادا در این زمینه گفت: «در حال حاضر، ما می‌دانیم که کانادایی‌های واجد شرایط بیشتری می‌توانند موقعیت‌های خالی را پر کنند.»
او افزود: «تغییراتی که ما امروز ایجاد می‌کنیم، کارگران کانادایی را در اولویت قرار می‌دهد.»
به گفته مقام‌های کانادایی، بازار کار در این کشور نسبت به سال‌های گذشته راکدتر شده است.
این در حالی است که کانادا در همین مدت بالاترین میزان رشد جمعیت را در بیش از نیم قرن اخیر در پی سیاست‌های مهاجرتی خود تجربه کرده است.
کانادا اکنون بیش از ۴۱ میلیون نفر جمعیت دارد، اما نرخ بیکاری در آن در سال گذشته به ۶.۴ درصد رسید.
افزایش جمعیت همچنین بحران مسکن و خدمات را وخیم‌تر کرده است.
نزدیک به ۱۰ سال پیش، ترودو در فرودگاه تورنتو با دادن ژاکت‌های زمستانی به پناهندگان سوری به آنان گفت: «شما در خانه خود هستید.»
اکنون در شرایطی که ترودو از سیاست‌های باز مهاجرتی خود عقب‌نشینی کرده، شرکت‌های تجاری نسبت به کاهش تعداد کارگران خارجی ابراز نگرانی کرده‌اند و مدیران این شرکت‌ها بیم دارند این اقدامات باعث کاهش عرضه نیروی کار ارزان شود.
سیمرانزیت سینگ، یکی از مدیران اتاق بازرگانی انتاریو گفت برای اطمینان از اینکه «تغییرات به‌طور سهوی به اقتصاد یا خدمات حیاتی ما آسیب نمی‌زند، مشاوره بیشتری لازم است».
تغییر سیاست دولت ترودو در شرایطی صورت می‌گیرد که حزب محافظه‌کار هزینه‌های سرسام‌آور زندگی و اقتصاد کُند کانادا را به محور اصلی کارزار انتخاباتی خود تبدیل کرده است.
ترامپ در مصاحبه با شبکه خبری فاکس‌نیوز که روز یکشنبه ۱۱ شهریور منتشر شد، گفت: «من به دنبال دشمنی با ایران نیستم. دوست دارم با آن‌ها کنار بیایم، ولی آن‌ها نمی‌توانند سلاح هسته‌ای داشته باشند. نمی‌‌توانم به آن‌ها اجازه دهم سلاح هسته‌ای داشته باشند.»
برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی در طول بیش از دو دهه گذشته موجب نگرانی جامعه بین‌المللی شده است. حکومت ایران اخیرا بر دامنه فعالیت‌های هسته‌ای خود افزوده است.
بر اساس آخرین گزارش‌های محرمانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، جمهوری اسلامی همچنان برنامه تولید اورانیوم با غنای بالای خود را که می‌تواند برای ساخت سلاح هسته‌ای به کار گرفته شود، ادامه می‌دهد.
آژانس بین‌المللی در یکی از این گزارش‌ها، میزان ذخیره اورانیوم با غنای ۶۰ درصد در ایران را ۱۶۴.۷ کیلوگرم برآورد کرده است.
اورانیوم غنی‌شده با خلوص ۶۰ درصدی را به سرعت و با طی چند مرحله کوتاه می‌توان به اورانیوم با خلوص ۹۰ درصدی تبدیل کرد که در تولید سلاح هسته‌ای کاربرد دارد.
ترامپ در ادامه مصاحبه خود هشدار داد دست‌یابی حکومت ایران به سلاح هسته‌ای به معنای «نابودی اسرائیل» خواهد بود.
او همچنین به انتقاد از سیاست‌های دولت جو بایدن در قبال جمهوری اسلامی پرداخت و گفت: «چهار سال پیش ایران هیچ پولی نداشت. آن‌ها هیچ پولی برای هیچ یک از این سازمان‌های تروریستی نداشتند. آن‌ها پولی برای حمله به اسرائیل نداشتند. آن‌ها این پول را در سه سال و نیم گذشته به دست آوردند.»
به دنبال حمله مرگبار حماس به اسرائیل در روز ۱۵ مهر (هفتم اکتبر) سال گذشته، تنش‌ها در خاورمیانه به شدت افزایش یافته است و تعدادی از گروه‌های مورد حمایت حکومت ایران، از جمله حزب‌الله لبنان، حوثی‌های یمن و مقاومت اسلامی عراق، مواضع اسرائیل و آمریکا در منطقه را بارها هدف قرار داده‌اند.
جمهوری اسلامی شامگاه ۲۵ فروردین با بیش از ۳۰۰ موشک کروز، موشک بالستیک و پهپاد به اسرائیل حمله کرد. این اولین حمله مستقیم حکومت ایران به خاک اسرائیل بود.
ترامپ همچنین به تحریم نفتی گسترده جمهوری اسلامی در زمان حضور خود در کاخ سفید اشاره کرد و گفت: «در گذشته کسی نمی‌توانست از ایران نفت بخرد. من به آن‌ها اجازه نمی‌دادم.»
نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاستجمهوری آتی آمریکا افزود جمهوری اسلامی اکنون بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار در اختیار دارد که آن را در دوران بایدن به دست آورده است.
ترامپ در دوران حضور خود در قدرت به عنوان رییس‌جمهوری ایالات متحده بین سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۲۱، سیاست فشار حداکثری را در برابر جمهوری اسلامی در پیش گرفت و از توافق بر سر برنامه هسته‌ای حکومت ایران، موسوم به برجام خارج شد.
این سیاست با کاهش قابل توجه صادرات نفتی جمهوری اسلامی همراه بود و اقتصاد ایران را به شدت تحت تاثیر قرار داد.
با این حال از زمان روی کار آمدن بایدن و پایان یافتن سیاست فشار حداکثری، درآمدهای نفتی ایران رشد قابل ملاحظه‌ای داشته است.
فایننشال‌تایمز روز ۳۰ فروردین گزارش داد صادرات نفت ایران به بالاترین میزان خود در شش سال اخیر رسیده و مشتری اصلی این محموله‌ها، چین بوده است.
خبرگزاری رویترز هم روز پنجم مرداد نوشت نفت خام ایران از اواخر سال گذشته میلادی به شهر بندری و پالایشگاهی دالیان در شمال شرق چین ارسال شده است.
ترامپ در مصاحبه با فاکس‌نیوز به انتقاد از جورج دبلیو بوش و سیاست‌های او در خاورمیانه پرداخت و گفت: «از اینکه او ما را وارد خاورمیانه کرد، متنفر بودم. ما ۹ تریلیون دلار خرج کردیم، آنجا را به کلی نابود کردیم و رفتیم.»
او افزود آمریکا صدام حسین، دشمن ایران را سرنگون کرد و اکنون عراق به «زیرمجموعه ایران» تبدیل شده است.
انتخابات ریاستجمهوری آمریکا قرار است روز ۱۵ آبان (پنجم نوامبر) برگزار شود.
بر اساس نتایج نظرسنجی مشترک رویترز و موسسه ایپسوس که روز هشتم شهریور منتشر شد، کامالا هریس، نامزد حزب دموکرات از رقیب جمهوری‌خواه خود پیش است.
