آغاز تحقیقات کره جنوبی درباره نقش تلگرام در انتشار تصاویر هرزه‌نگاری دیپ‌فیک
کره جنوبی دوشنبه ۱۲ شهریور اعلام کرد تحقیقات خود را درباره نقش پیام‌رسان تلگرام در انتشار تصاویر و ویدیوهای هرزه‌نگاری که با هوش مصنوعی تولید شده‌اند، آغاز کرده است.
کره جنوبی دوشنبه ۱۲ شهریور اعلام کرد تحقیقات خود را درباره نقش پیام‌رسان تلگرام در انتشار تصاویر و ویدیوهای هرزه‌نگاری که با هوش مصنوعی تولید شده‌اند، آغاز کرده است.
بنا بر اعلام آژانس پلیس ملی کره جنوبی، این نهاد تاکنون ده‌ها شکایت به دلیل تولید و توزیع هرزه‌نگاری «جعل عمیق» (دیپ‌فِیک) با استفاده از چهره‌های افراد واقعی دریافت کرده است.
بنا بر اعلام پلیس، در میان قربانیان این کارزار مجرمانه، چندین فرد نوجوان نیز دیده می‌شوند.
اول مردادماه سال جاری، آژانس اتحادیه اروپا برای همکاری در اجرای قانون (یوروپُل) در گزارشی نسبت به افزایش استفاده از هوش مصنوعی برای تولید تصاویر سوءاستفاده جنسی از کودکان و انتشار آن‌ها در فضای مجازی هشدار داد.
این آژانس همچنین پیش‌بینی کرد به‌کارگیری هوش مصنوعی برای پیشبرد این هدف مجرمانه در آینده گسترش بیشتری خواهد یافت.
وو جونگ-سو، مدیر تحقیقات آژانس پلیس ملی کره جنوبی، ۱۲ شهریور گفت شبکه اجتماعی تلگرام مظنون به همدستی در انتشار تصاویر هرزه‌نگاری دیپ‌فیک است.
به گفته این مقام پلیس، در جریان تحقیقات پیشین درباره جرائم مرتبط با تلگرام، این پیام‌رسان به درخواست‌های آن‌ها برای ارسال اطلاعات حساب‌هایی که در فعالیت‌های مجرمانه مشارکت داشتند، پاسخی نداده است.
در هرزه‌نگاری جعل عمیق، چهره یک فرد واقعی بر روی بدنی که هوش مصنوعی تولید کرده است، قرار می‌گیرد.
یک شبکه تلویزیونی کره جنوبی ماه گذشته گزارش داد دانشجویان دانشگاهی در این کشور در چت‌روم پیام‌رسان تلگرام، تصاویر هرزه‌نگاری جعل عمیق از زنان همکلاسی خود را به اشتراک می‌گذاشتند.
این تنها یکی از چند پرونده جنجالی در این زمینه بود که خشم عمومی را در کره جنوبی برانگیخت.
پیش‌تر نشریه وایِرد خبر داده بود سازندگان ویدیوهای جعل عمیق از تصاویر قربانیان قاچاق جنسی برای ساخت محتوای غیرقانونی استفاده می‌کنند.
پاول دورف، بنیان‌گذار و مالک تلگرام، شامگاه سوم شهریور به موجب حکم صادر شده از سوی مقام‌های فرانسوی در فرودگاه بورژه در حومه پاریس بازداشت شد.
شبکه تلویزیونی تی‌اف-۱ فرانسه خبر داد دورف به دلیل همکاری نکردن با نهادهای قانونی و نیز نقش احتمالی‌اش در جرائمی مانند کلاهبرداری، پولشویی، قاچاق مواد مخدر و فعالیت‌های مربوط با کودک‌کامی (پدوفیلی/سواستفاده جنسی از کودکان) دستگیر شده است.
او هفتم شهریور رسما از سوی دستگاه قضایی فرانسه متهم، و با قرار وثیقه پنج میلیون یورویی و تحت نظارت قضایی آزاد شد، اما اجازه ترک خاک فرانسه را ندارد.
پس از بازداشت مالک تلگرام، بحث درباره مرز میان آزادی بیان و سانسور در فضای مجازی بر اساس قانون مجددا بالا گرفته است.
دستگیری او جهان فن‌آوری را تکان داد زیرا صنعت فن‌آوری سال‌ها بر پایه این فرض فعالیت می‌کرد که پلتفرم‌ها و مدیران آن‌ها نباید شخصا برای فعالیت‌های غیرقانونی انجام‌شده در پلتفرم‌هایشان مسوول شناخته شوند.
خبرگزاری رویترز ۹ شهریور نوشت دستگیری دورف می‌تواند نشان‌دهنده تغییری قابل توجه در نحوه تعامل جامعه جهانی با آن دسته از مدیران شرکت‌های فن‌آوری باشد که از نظارت بر محتواهای غیرقانونی در پلتفرم‌هایشان سرباز می‌زنند.
همه چیز از دوران کودکی آغاز می‌شود. جایی که دو پسر خانواده شاهد بدرفتاری و خشونت ترسناک پدر علیه مادرشان هستند. دوربین از نگاه این دو پسربچه که از ترس در گوشهای پناه گرفتهاند، محیط اطراف آن‌ها را به شکل ناواضحی به نمایش میگذارد. قرار نیست در این صحنه خشونت را به چشم ببینیم. برای دیدن آن باید تا نزدیک اواخر فیلم منتظر بمانیم تا باز به این صحنه بازگردیم اما تاثیر این صحنه بر این دو بچه، بهویژه فرزند کوچکتر که جی صدایش می‌کنند، قرار است جهان خشن فیلم و شخصیت خلافکار و متمایل به خشونت او را شکل دهد.
دوربین از نگاه جی به پشت در اتاق خواب میآید؛ جایی که صدای پرخاش پدر را از پشت آن میشنویم اما همان جا میایستد و وارد نمیشود.
در طول فیلم چند بار دیگر به این صحنه بازمیگردیم. به این فضای ترسناک که روح و روان این پسربچه را میآزارد. در نهایت اما درست پیش از صحنه پایانی، برای بیشتر همراه شدن با عملی که جی در انتها علیه پدرش انجام میدهد، اتفاقات داخل اتاق خواب را برای اولین بار میبینیم: جی (در زمان کودکی) در را باز می‌کند و پدرش با خشونت تمام در حال کتک زدن مادرش است. نگاه پدر به نگاه جی گره میخورد؛ همان نگاهی که در صحنه رویارویی آن‌ها در انتها تکرار می‌شود.
روایت ماچوئیسم در سینمای ایتالیا چیز تازهای نیست چرا که مستقیم برگرفته از فرهنگی است که در آن موارد خشونت مردانه اصلا کم نیست. این داستان هم برگرفته از یک داستان واقعی است که بخشی از این معضل را روایت می‌کند اما اتفاق رخ داده و همینطور فضای فیلم به شدت تحت تاثیر همان فضای مردانه باقی میماند.
به یک معنی، با آن که فیلم از جهت روایت خشونت علیه زنان در رده فیلمهای فمینیستی قرار می‌گیرد اما نوع روایت فیلم، جهانبینی درون آن و نوع شخصیتها به شدت مردانه به نظر میرسد.
شخصیت مادر در فیلم به غایت منفعل است و فیلم در پرداخت او برای تماشاگری از نسل امروز چندان موفق نیست. هر چند قرار است نوع زن منفعلی روایت شود که از جهان مردانه میترسد و عکسالعملش تسلیم است اما روند پیشبرد قصه و تحمل همه توهینها و خشونت بیحد و حصر مرد، گاه غیرقابل باور به نظر میرسد؛ از جمله پذیرش بازگشت مرد به خانه پس از چندین سال، در داستان فیلم به یک علامت سوال تبدیل می‌شود.
ترس او از مرد را میتوان دلیل پناه نبردن این زن به پلیس دانست (و این که پناه بردن به پلیس در مقطعی باعث جدایی او از فرزندانش شده) اما حالا در وضعیت جدید، زمانی که فرزندان کوچک او به جوانان رعنایی بدل شده‌اند که می‌توانند جلوی پدر را بگیرند، احتیاط بیش از حد او که حتی حاضر نیست جای زخم خشونت شوهر را به فرزندانش نشان دهد، در جهان فیلم قابل قبول ترسیم نمیشود.
به همین دلیل فیلم بیش از آن که نگاهی فمینیستی در روایت جهان یک زن داشته باشد، به دنیای مردانه خشن و تلخ جوانی توجه دارد که زاییده خشونت خانگی است. به این معنی که شخصیت اصلی فیلم مادر نیست بلکه قرار است ما از طریق بلایی که بر سر مادر میآید، به دنیای پسر او نزدیک شویم. دنیای این پسر هم به تمامی مردانه و منطبق بر ماچوئیسم ترسیم می‌شود.
در نتیجه فیلم با یک تناقض روبهرو می شود: قرار است شخصیتی را دوست داشته باشیم که دوست داشتنی نیست. رفتار بسیار خشن او، عضویتش در یک گروه تبهکار فاشیستی و کتک زدن و چاقو زدن به دیگران، چیزی برای قهرمان تلقی شدن شخصیت اصلی باقی نمیگذارد و در نتیجه عمل نهایی او، بیش از آن که عملی قهرمانانه باشد، نوعی ادامه خشونتهای قبلی است که این بار تنها به دلیل متفاوتی رخ میدهد.
از همه بدتر رفتار جی با دختری است که او را دوست میدارد. این دختر مظهر پاکی و زیبایی و عشق در فیلم است اما رفتار زننده جی با او، از خشونت گفتاری تا حتی فیزیکی، عشق این دختر به جی را غیرقابل باور و بسیار عجیب جلوه میدهد تا آنجا که تماشاگر به این فکر میافتد که دختری با این همه زیبایی و مهر، چطور میتواندعاشق این شخصیت خشن با رفتار بیمارگونهاش باشد و چرا باید این همه تحقیر را تحمل کند؟
فیلم البته قصد دارد شخصیت این دختر را به شخصیت مادر نزدیک کند، همان گونه که شخصیت جی را با شخصیت پدرش یکی می‌کند.
در هر دو مورد دیالوگی در فیلم وجود دارد: جایی که جی به دختر می‌گوید نمی‌خواهد سرنوشت او به مانند مادرش شود و مورد دوم جایی است که پدر، جی را به خودش شبیه میداند و جی سعی دارد این شباهت را انکار کند.
در واقع اما هم دختر به مادر شبیه است و هم جی به پدرش. هر دو این شخصیتهای جوان تکرار بیحاصلی هستند از نسل گذشته: نه دختر توانایی بریدن از یک مرد خشن با رفتاری توهینآمیز را دارد و نه جی با وجود نفرت از پدرش توانسته از اخلاق و رفتار او فاصله بگیرد.
در اسطورههای یونان باستان، اودیپ پدرش را می‌کشد، بر خلاف شاهنامه که در آن پدر، پسر را می‌کشد. این موضوع شاید دو نوع نگاه به جهان را در دو سوی دنیا تصویر می‌کند: نگاه به آینده و نگاه به گذشته.
فیلم «خانواده» از اسطوره اودیپ بهره می‌گیرد و به آینده نگاه دارد. جایی که در پایان به رغم تلخی، قرار است نوید آیندهای روشنتر داده شود. نوشتههای فیلم درباره سرنوشت جی هم این موضوع را تایید می‌کند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، این نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم است که یک حزب راستگرای افراطی در یک انتخابات پارلمان ایالتی در این کشور، پیروز می‌شود.
سازمان امنیت ایالتی، حزب آلترناتیو برای آلمان را به صورت رسمی به عنوان حزب «راست افراطی» طبقهبندی کرده است و دادگاه قانون اساسی فدرال آلمان که به عنوان نهاد ناظر و نگهبان قانون اساسی این کشور شناخته می‌شود، مدتهاست حزب آلترناتیو برای آلمان را زیر نظر دارد.
بر اساس نتایج اولیه انتخابات که رسانههای آلمانی منتشر کرده‌اند، حزب آلترناتیو برای آلمان که به رهبری بیورن هوکه، پنج سال پیش نزدیک به ۲۳ درصد آرا را در انتخابات پارلمانی ایالت تورینگن به دست آورده بود، در انتخابات روز یک‌شنبه ۱۱ شهریور با کسب ۳۲/۸ درصد آرا، حزب پیشتاز و پیروز این انتخابات شده است.
در ایالت زاکسون، اگرچه حزب دموکرات مسیحی با کسب ۳۱/۵ درصد آرا حائز اکثریت شده اما حزب آلترناتیو برای آلمان تنها با ۱/۱ درصد اختلاف و با کسب ۳۰/۴ درصد آرا، جایگاه دوم را در رقابتهای انتخاباتی به دست آورده است.
علیرغم این موفقیتها، این حزب که در این دو ایالت شرق آلمان به عنوان «راستگرای افراطی» شناخته می‌شود، به احتمال زیاد قادر به تشکیل دولت نخواهد بود چون به دلیل عدم همکاری سایر احزاب نمیتواند به حدنصاب ۵۰ درصدی آرای پارلمان برای تشکیل دولت ایالتی برسد.
به گزارش رویترز، این حزب ملیگرا، ضد مهاجرت و دوستدار روسیه، ممکن است تعداد کرسیهای کافی را در هر دو ایالت برای ناکام گذاشتن شماری از تصمیمهای اساسی، به دست آورده باشد.
بر اساس قوانین ایالتی، شماری از مصوبات و انتصابات دولتی مانند انتصاب قضات یا مقامات ارشد امنیتی، نیازمند تایید اکثریت دو-سومی اعضای پارلمان است؛ امری که می‌تواند به این حزب افراطی امکان مسدود کردن چنین مصوبات و انتصاباتی را بدهد.
صدراعظم آلمان در بیانیه‌ای که به رویترز داده است، هشدار داد به عنوان یک قانونگذار حزب سوسیال دموکرات، نتایج حزب آلترناتیو برای آلمان در ایالتهای زاکسن و تورینگن را نگرانکننده میداند.
به گزارش رویترز، شولتز در ادامه بیانیه خود گفت آلمان نمیتواند و نباید به این وضعیت عادت کند: «آلترناتیو برای آلمان به این کشور آسیب میرساند. این حزب اقتصاد را تضعیف می‌کند، جامعه را چندپاره می‌کند و شهرت کشور ما را خراب می‌کند.»
بر اساس گزارش رویترز، نتایج انتخابات یک‌شنبه، ضربه سنگینی به ائتلاف حاکم در آلمان به رهبری شولتز وارد کرده و این ائتلاف را بیش از پیش متزلزل ساخته است.
بنا بر همین گزارش، نتایج این انتخابات موجب تشدید فشار بر شولتز برای سختتر کردن سیاستهای پناهجویی و همچنین مساله حمایت از اوکراین خواهد شد.
آرای هر سه حزب سهیم در دولت ائتلافی حاکم در انتخابات پارلمانی در این دو ایالت کاهش یافت و در نهایت تنها حزب سوسیال دموکرات شولتز توانست از آستانه کسب دست‌کم پنج درصد آرای اخذ شده برای باقی ماندن در پارلمانهای دو ایالت عبور کند.
بیورن هوکه، رهبر حزب آلترناتیو برای آلمان، دو بار در سال جاری به دلیل استفاده از یک شعار ممنوعه نازیها در ایالت تورینگن محکوم و جریمه شد و پرونده دیگر او در ارتباط با اتهام تحریک افکار عمومی هنوز در جریان است.
این انتخابات چند روز پس از یک حمله با چاقو در شهر زولینگن آلمان برگزار شد که در جریان آن سه نفر کشته شدند.
گروه دولت اسلامی (داعش) مسئولیت این حمله را بر عهده گرفت اما انجام آن از سوی یک مرد سوری موجب شد بحثی داغ درباره مساله مهاجرت در آلمان به راه افتد.
تعدادی از سیاستمداران آلمانی بر لزوم افزایش تدابیر امنیتی، در نظر گرفتن محدودیتهای سختگیرانهتر در خصوص استفاده از سلاح، اعمال مجازاتهای بیشتر علیه جنایات خشونتآمیز و اصلاح سیاستهای مهاجرتی تاکید کرده‌اند.
فردریش مرتس، عضو برجسته حزب راست میانه «اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان»، در واکنش به حمله زولینگن، خواستار توقف ورود پناهندگان از سوریه و افغانستان به این کشور شد.
نقش مهاجران در چند حمله در آلمان واکنشهای بسیاری را در این کشور برانگیخت و بسیاری خواستار وضع قوانین سختگیرانهتر برای جلوگیری از ورود مهاجران به این کشور شده‌اند.
در خرداد ماه نیز فردی با چاقو به تجمع راستگرایان منتقد اسلام در شهر مانهایم آلمان حمله کرد و یک نیروی پلیس را کُشت. چند تن دیگر نیز در این حمله زخمی شدند.
