رییس مرکز ملی پیشبینی هوا: پاییز امسال دیرتر از حد معمول آغاز میشود



ابوالقاسم رضوی، رییس شورای علمای شیعیان استرالیا و امامجمعه ملبورن، به همراه شیعیان مقیم این کشور در پارلمان ویکتوریا مراسمی مذهبی با عنوان «روز حسین» برگزار کرد. خبرگزاری حوزه علمیه جمهوری اسلامی برگزاری این مراسم را «یک کار مهم تاریخی» توصیف کرد.

جمعی ۷۷ نفره از دادخواهان با انتشار بیانیهای، اعتراض خود را به فشار و تهدید جمهوری اسلامی علیه خانوادههای دادخواه بیان کردند و خواستار آزادی فوری و بیقید و شرط ماشالله کرمی، پدر محمدمهدی کرمی، از معترضان اعدامشده در خیزش انقلابی و سایر بازداشتیهای خانوادههای دادخواه شدند.
آنها در بیانیه خود با تاکید بر مصونیت سیاسی و حقوقی افراد دادخواه، گفتند سیستم قضایی وظیفه دارد پیگیر خواست آنها و احقاق حق و برابری عدالت باشد اما در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، دادخواهان نه تنها تحت پوشش قانون نیستند، بلکه مورد تهدید، پیگرد، شکنجه و حتی زندانی شدن قرار میگیرند.
خانوادههای دادخواه کشتهشدگانی چون رامین حسینپناهی، سیاوش محمودی، میلاد معروفی، رامین فاتحی، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی، فریدون فرجی، کاروان قادر شکری، مومن زندکریمی و فواد قدیمی و چندین فعال سیاسی دادخواه مانند فرنگیس مظلوم، پوران ناظمی و سهیلا دالوند از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.
در این بیانیه تاکید شده طی سالهای اخیر، دادخواهی به یکی از قویترین جنبشهای سیاسی و اجتماعی در ایران تبدیل شده و به همین میزان، جمهوری اسلامی به شیوههای گوناگون فعالان این جنبش را تحت فشار قرار داده است.
امضاکنندگان بیانیه در اشاره به نمونههایی از این فشارها از جمله به حبس تعدادی از دادخواهان مانند ماشالله کرمی، پدر جانباخته اعدامشده محمد کرمی و کمال لطفی، پدر رضا لطفی، از جانباختگان اعتراضات سال ۱۴۰۱ اشاره کردند.
دادگاه کیفری شهرستان نظرآباد در حکمی که روز ۲۵ مرداد صادر شد، ماشالله کرمی را به مجموعا هشت سال و ۱۰ ماه زندان، ۱۹ میلیارد و ۲۰۰ میلیون ریال جریمه نقدی و مصادره اموال شامل خودرو و منزل مسکونی محکوم کرد.
کرمی ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ با یورش نیروهای وزارت اطلاعات به خانهاش در کرج دستگیر و به بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر منتقل شده بود.
صدور حکم سنگین برای ماشالله کرمی، همچون زمان بازداشتش، با واکنشهایی مواجه شد.
دادخواهان در بیانیه خود، ضمن اعلام حمایت از او، بر حق انسانی، سیاسی و حقوقی خود برای دادخواهی پافشاری کردند و گفتند هرگونه اعمال فشار، تهدید، ارعاب، شکنجه و زندانی کردن را برنمیتابند.
آنها خواستار آزادی فوری و بیقید و شرط دستگیرشدگان، رفع هر گونه فشار و تهدید و پیگیری و به جریان انداختن پروندههای عزیزان جانباخته خود شدند.
امضاکنندگان بیانیه همچنین از افکار عمومی، مجامع بینالمللی و حقوق بشری خواستند تا برخوردهای جمهوری اسلامی را با خانوادههای دادخواه به شکل فوری و تا رسیدن به نتیجه، پیگیری کنند.
خانوادههای دادخواه در سالهای گذشته همواره تحت فشار و آزار جمهوری اسلامی قرار داشتهاند.
سازمان عفو بینالملل ۳۰ مرداد سال گذشته با انتشار بیانیهای اعلام کرد مقامهای حکومت در آستانه سالگرد کشته شدن مهسا ژینا امینی، کمپین آزار و اذیت خانواده جانباختگان اعتراضات را با هدف ساکت کردن آنان و همچنین مصونیت خود از مجازات، تشدید کردهاند.
دایانا الطحاوی، مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بینالملل نیز تاکید کرده بود خانواده کشتهشدگان اعتراضات باید در مقابل بازداشت خودسرانه، تهدید و سایر اقدامات تلافیجویانه حکومت محافظت شوند.

احمد مروی، مسئول آستان قدس در مشهد، در دیدار با مسعود پزشکیان گفت تعبیر «صادق» که خامنهای درباره پزشکیان به کار برد، نشان از اعتماد او به رییس جمهور دارد. او افزود: «حفظ روحیه مردمی، عدالتخواهی و ولایتمداری پزشکیان میتواند حلال بسیاری از مشکلات ملت باشد.»

لیدا شجاعیفر، رییس اداره حفاظت و احیای تالابهای محیط زیست آذربایجانغربی گفت: «دمای بالا و تبخیر زیاد، فعالیت باکتریهای شور پسند در دریاچه زیاد و باعث تغییر رنگ آب دریاچه ارومیه شده است.» او افزود: «تغییر رنگ دریاچه ارومیه یک اتفاق عادی و طبیعی است.»

در ایران انسولین قلمی همچنان نایاب است و مقامات رسمی میگویند «بدعهدی» شرکت خارجی نوومیکس علت کمبود اخیر است. شهریور چهار سال قبل، مسوولان وزارت بهداشت با افتتاح خط تولید انسولین قلمی، وعده دادند علاوه بر تامین نیاز داخل، مازاد تولید این محصول صادر هم خواهد شد.
بر اساس اعلام انجمن اطلاع رسانی دیابت، در ایران حدود هفت میلیون و ۵۰۰ هزار نفر به دیابت مبتلا هستند و حدود ۷۶۰ هزار بیمار دیابتی هم تحت پوشش بیمه سلامت هستند.
با توجه به فراوانی دیابت نوع یک، تخمین زده میشود در ایران حدود ۳۵۰ تا ۷۰۰ هزار نفر به دیابت نوع یک مبتلا باشند که انسولین دارویی ضروری و حیاتی برای کنترل آن است.
این اولین بار نیست که کمبود انسولین در ایران خبرساز شده است. ۳۰ تیرماه ۱۴۰۳، شکور امیدی، رئیس انجمن حمایت از بیماران دیابتی ایران، درباره کمبود انسولین گفت: «یک شرکت داخلی، واردات انسولین را برعهده گرفته بود اما چندی پیش این شرکت کنار رفت. انسولین قلمی جز کمبودهای جدی ماست اما انسولین تزریقی وجود دارد. تقاضا برای انسولین قلمی زیاد است و به همین خاطر با کمبود مواجه شدهایم.»
همان زمان، غلامحسین صادقیان، مدیرکل دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و دارو با اشاره به اینکه ماهانه ۸۰۰ هزار قلم انسولین قلمی «نوومیکس» در ایران مصرف میشود، گفت: «عمده انسولین قلمی مصرفی کشور توسط یک شرکت در داخل تحت لیسانس یکی از برندهای معتبر جهانی تولید میشود.»
بازار انسولین
مصرف ماهانه ۸۰۰ هزار قلم انسولین خارجی، با ۷۶۰ هزار بیمار دیابتی تحت پوشش بیمه سلامت مرتبط است.
خردادماه ۱۴۰۳، محمدمهدی ناصحی مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ضمن انتقاد از «تجویز بیرویه انسولین» در سال ۱۴۰۲، گفت: «پرهزینهترین داروی کشور در سال گذشته انسولین بود که موارد تجویز آن، بیش از ۳۰ تا ۴۰ درصد از نیاز بیماران دیابتی بیشتر است.»
بازار داروی بیماران دیابتی، بازار پرسودی است، با اینحال نام شرکتهای وارد کننده انسولین به طور مشخص در مصاحبهها اعلام نشده است.
در سالهای اخیر تلاشهایی برای داخلیسازی انواع داروهای مصرفی این بیماران انجام شده است و اشارههایی هم به نام تولید کنندگان این حوزه شده است.
شهریور سال ۱۴۰۲، خبرگزاری برنا در گزارشی با عنوان «بازهم تحریم کنندگان را به زانو درآوردیم» نوشت «شرکت ویتان فارمد با سرمایه گذاری خارجی ۱۰۰ میلیون دلاری موفق شد برای اولین بار در ایران و خاورمیانه انسولین از مرحله سلول و ماده موثره را در داخل کشور تولید کند. محصول نهایی این شرکت بعد از انجام تست های تکمیلی و دریافت تاییدیه های سازمان غذا و دارو در نیمه اول سال ۱۴۰۳ به بازار وارد خواهد شد.»
هلدینگ مادر این شرکت، گروه دارویی گلرنگ، وابسته به گروه صنعتی گلرنگ، متعلق به خانواده «فضلی» است.
شرکت «نوو نور دیسک پارس» نیز از تیر ۱۳۸۹ در ایران تاسیس شده است. در مراسم افتتاح خط تولید این مجموعه که شهریور ۱۳۹۹ برگزار شد، سعید نمکی، وزیر وقت بهداشت هم حضور داشت.
در آن زمان کیانوش جهانپور، سخنگوی سازمان غذا و دارو، گفت این مجموعه در گامهای نخست خود میتواند بیش از ۳۰ درصد انسولین قلمی مورد نیاز در ایران را برطرف کند و با توسعه خطوط تولید آن تامین انواع انسولین قلمی مورد نیاز کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را در دستور کار خود قرار دهد.
با این وجود، امروز در شهریور ۱۴۰۳، چهار سال پس از وعده تامین نیاز داخلی و حتی صادرات به خاورمیانه و شمال آفریقا، انسولین قلمی در ایران نایاب شده و مسوولان دولتی، گناه آن را به گردن «بدعهدی» طرف خارجی میاندازند.