ده‌ها هزار نفر در شهرهای مختلف فرانسه روز شنبه ۱۷ شهریور در اعتراض به تصمیم امانوئل مکرون برای انتخاب سیاستمداری راست‌گرا به‌عنوان نخست‌وزیر جدید این کشور، دست به تظاهرات زدند. معترضان مکرون را متهم می‌کنند که آرای احزاب چپ‌گرا در انتخابات پارلمانی اخیر فرانسه را «دزدیده است».
وزارت امور خارجه آرژانتین روز شنبه ۱۷ شهریور در بیانیه‌ای اعلام کرد اقدامات نیروهای امنیتی ونزوئلا پس از انتخابات ریاستجمهوری اخیر این کشور می‌تواند «جنایت علیه بشریت» محسوب شود.
در این بیانیه آمده است بوئنوس آیرس روز دوشنبه ۱۹ شهریور درخواستی را برای صدور حکم بازداشت مادورو و سایر اعضای دولتش به دیوان کیفری بین‌المللی ارائه خواهد کرد.
شهروندان ونزوئلا روز هفتم مرداد برای شرکت در انتخابات ریاستجمهوری به پای صندوق‌های رای رفتند.
هرچند برخی نظرسنجی‌ها از پیروزی ادموندو گونزالس، نامزد مورد حمایت اپوزیسیون حکایت داشتند، اما در نهایت نهاد انتخاباتی ونزوئلا اعلام کرد مادورو با کسب ۵۱ درصد آرا برای بار سوم به‌عنوان رییس‌جمهوری این کشور انتخاب شده است.
در مقابل، اپوزیسیون ونزوئلا از وجود شواهدی مبنی بر پیروزی قاطع گونزالس خبر داد و تاکید کرد نتایج رسمی انتخابات را نمی‌پذیرد.
در جریان اعتراضات مردمی علیه نتایج انتخابات ونزوئلا دست‌کم ۲۳ نفر کشته و ده‌ها تن مجروح شدند.
نیروهای امنیتی وفادار به دولت سوسیالیست ونزوئلا همچنین تاکنون هزاران نفر از معترضان را دستگیر کرده‌اند.
در رخدادی دیگر، نیروهای امنیتی ونزوئلا شامگاه جمعه ۱۶ شهریور سفارت آرژانتین در کاراکاس را به محاصره خود درآوردند.
این اقدام پس از آن صورت گرفت که دو تن از اعضای برجسته اپوزیسیون ونزوئلا برای در امان ماندن از تهدیدات نیروهای هوادار مادورو، به سفارت آرژانتین پناه بردند.
پیش از این نیز چهار عضو اپوزیسیون ونزوئلا در سفارت آرژانتین در کاراکاس پناه گرفته بودند.
تعدادی از کشورهای منطقه، از جمله آرژانتین، ضمن رد پیروزی مادورو در انتخابات ونزوئلا، ادموندو گونزالس، نامزد اپوزیسیون را به عنوان «رییس‌جمهور منتخب» این کشور به رسمیت شناخته‌اند.
در پی این اقدام، دولت مادورو دیپلمات‌های هفت کشور آمریکای لاتین را از ونزوئلا اخراج کرد. از ماه گذشته، برزیل مسئولیت سفارت آرژانتین در کاراکاس را بر عهده گرفته است.
جنبش وابسته به ماریا کورینا ماچادو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا، در بیانیه‌ای حضور نیروهای امنیتی در اطراف سفارت آرژنتین را یک «محاصره» توصیف کرد.
در این بیانیه آمده است: «ما نیکولاس مادورو را مسئول این محاصره علیه رهبران خود که به سفارت پناه برده‌اند، می‌دانیم.»
دولت آرژانتین درخواست کرده است این شش نفر بتوانند از ونزوئلا خارج شوند، اما این درخواست تاکنون با موافقت مادورو همراه نشده است.
ماچادو روز ۱۵ شهریور از آمریکا خواست برای تحت فشار گذاشتن مادورو اقدامات بیشتری انجام دهد.
او افزود ساز و کارهای بین‌المللی وجود دارد که می‌تواند برای تنبیه کردن ناقضان حقوق بشر به کار گرفته شود.
دولت مادورو اپوزیسیون ونزوئلا را جنبشی «فاشیستی» و وابسته به قدرت‌های «امپریالیست» خارجی خوانده و آن را مسئول مرگ معترضان در این کشور معرفی کرده است.
مادورو از سال ۲۰۱۳ و پس از مرگ هوگو چاوز، قدرت را در ونزوئلا در دست دارد. این کشور در دوران ریاستجمهوری مادورو شاهد فروپاشی اقتصادی و مهاجرت حدود یک سوم از جمعیت ۲۸ میلیونی خود بوده است.
در این مقاله که روز شنبه ۱۷ شهریور در روزنامه فایننشال تایمز منتشر شد، آمده است سی‌آی‌ای و ام‌آی۶ «هیچ متحد قابل اعتماد دیگری» ندارند و باید امروز «در یک نظام بین‌المللی مورد مناقشه که در آن دو کشور ما با مجموعهای از تهدیدات بیسابقه روبهرو هستند»، با یکدیگر همکاری کنند.
برنز و مور نوشتند: «امروز، پس از نزدیکترین همکاریها در طول جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم و جنگ سرد، و به دنبال آن، مبارزه مشترک علیه تروریسم بین‌المللی، این مشارکت در قلب تپنده روابط ویژه بین کشورهای ما قرار دارد. ما دیگر هیچ متحد قابل اعتمادی نداریم.»
این دو در رابطه با جنگ اوکراین گفتند که «بیش از هر زمان دیگری» برای خنثی کردن حملات روسیه تلاش می‌کنند و به پشتیبانی از کییف ادامه خواهند داد.
روسیه عملیات نظامی خود را علیه اوکراین روز پنجم اسفند ۱۴۰۰ کلید زد و از آن زمان تاکنون، درگیریهای مرگبار میان دو کشور ادامه داشته است.
ایالات متحده و بریتانیا از اولین حامیان مالی و نظامی اوکراین در برابر تهاجم روسیه بودند.
روسای سی‌آی‌ای و سرویس اطلاعات مخفی بریتانیا بر عزم خود برای مبارزه با «کارزار خرابکارانه» مسکو در اروپا که با هدف بیثبات کردن اوضاع از طریق انتشار اطلاعات نادرست انجام می‌شود، تاکید کردند.
این دو مقام ارشد اطلاعاتی همچنین اعلام کردند چین «چالش اصلی ژئوپلیتیک و اطلاعاتی قرن بیست و یکم» است.
برنز و مور به مبارزه خود با تروریسم از سوی گروههای افراطی اسلامگرا اشاره کردند و درباره تهدیدهای ناشی از توسعه هوش مصنوعی هشدار دادند.
آنها نوشتند که در رویارویی با همه این تهدیدها، «حفظ مزیت در حوزه فنآوری حیاتی است».
انتشار این مقاله مشترک چند روز قبل از سفر کییر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا به واشینگتن صورت گرفت.
نخست‌وزیر بریتانیا قرار است در کاخ سفید با جو بایدن، رییس‌جمهوری آمریکا ملاقات و از جمله درباره «حمایت قوی از اوکراین» و برقراری آتشبس در غزه گفتوگو کند.
این دیدار در حالی انجام می‌شود که آمریکا و بریتانیا اخیرا مواضع سختگیرانهتری را در قبال اسرائیل اتخاذ کرده‌اند.
بایدن روز ۱۲ شهریور بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل را به عدم تلاش کافی برای رسیدن به توافق آتشبس در غزه متهم کرد.
دیوید لمی، وزیر امور خارجه بریتانیا روز ۱۲ شهریور اعلام کرد این کشور از مجموع ۳۵۰ مجوز صادرات تسلیحات به اسرائیل، ۳۰ مورد را فورا به حالت تعلیق درآورده است.
لمی افزود «خطری واضح» وجود دارد که این تسلیحات ممکن است برای «نقض جدی قوانین بشردوستانه بین‌المللی» یا «تسهیل» آن مورد استفاده قرار گیرند.
تصمیم بریتانیا برای تعلیق مجوز صادرات تسلیحات به اسرائیل با واکنشهای متعددی مواجه شد.
نتانیاهو تصمیم لندن را «شرمآور» خواند و افزود این اقدام به تقویت حماس منجر خواهد شد.
با این حال، بریتانیا تاکید کرد این تعلیق بر توان دفاعی اسرائیل تاثیر نمیگذارد.
مکرون روز ۱۵ شهریور با رد گزینه پیشنهادی احزاب چپ‌گرا، میشل بارنیه، سیاستمدار محافظه‌کار ۷۳ ساله را به‌عنوان نخست‌وزیر فرانسه برگزید.
بارنیه پیش‌تر مسئول مذاکره در خصوص خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (برگزیت) بود.
انتخاب بارنیه خشم رهبران و هواداران احزاب چپ‌گرا را به دنبال داشت و بسیاری از شهرهای فرانسه، از جمله پاریس، مارسی، نانت، نیس و استراسبورگ، روز شنبه شاهد تظاهرات گسترده معترضان به اقدام مکرون بودند.
حدود ۱۳۰ تجمع در سراسر فرانسه به فراخوان اتحادیه‌های کارگری و احزاب چپ‌گرا برگزار شدند. تظاهرکنندگان مکرون را به «انکار دموکراسی» و «کودتا» متهم کردند و گفتند او به آرای مردم فرانسه بی‌اعتنا بوده است.
رییس‌جمهوری فرانسه پس از شکست حزبش در انتخابات پارلمان اروپا، روز ۲۰ خرداد پارلمان فرانسه را منحل و فرمان برگزاری انتخابات زودهنگام را صادر کرد.
دور اول انتخابات پارلمانی در فرانسه روز ۱۰ تیر برگزار شد و حزب راست افراطی «اجتماع ملی» با کسب حدود ۳۴ درصد آرا، رتبه نخست را به خود اختصاص داد.
با این حال، در چرخشی غیرمنتظره در دور دوم و نهایی انتخابات فرانسه، این ائتلاف احزاب چپ‌گرا با نام «جبهه مردمی جدید» بود که توانست با کسب ۱۸۲ کرسی در صدر قرار گیرد.
ائتلاف احزاب حامی مکرون نیز ۱۶۸ کرسی و حزب راست افراطی اجتماع ملی و متحدانش، ۱۴۳ کرسی به دست آوردند.
ژان لوک ملانشون، رهبر حزب چپ افراطی «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» با شرکت در تجمع اعتراضی روز شنبه پاریس، خواستار «قدرتمندترین بسیج ممکن» در تظاهرات علیه مکرون شد.
او در سخنرانی خود گفت: «دموکراسی تنها هنر پذیرفتن پیروزی نیست، بلکه فروتنی برای پذیرش شکست نیز است.»
ملانشون خطاب به معترضان افزود: «من شما را به آنچه یک نبرد طولانی خواهد بود، فرا می‌خوانم.»
بارنیه روز ۱۶ شهریور در اولین سخنرانی خود به عنوان نخست‌وزیر فرانسه، اعلام آمادگی کرد تا دولت جدید را با حضور افرادی از طیفهای مختلف سیاسی، از جمله چپگرایان، تشکیل دهد.
او در عین حال افزود به سیاستهای کلیدی مکرون پایبند خواهد بود و از اتخاذ تدابیر سختگیرانهتر در مساله مهاجرت استقبال میکند.
برخی منتقدان بارنیه میگویند بر اساس اسناد موجود، این سیاستمدار کهنهکار پیش‌تر دو بار علیه حقوق همجنسگرایان رای داده است.
نام او در فهرست ۱۵۵ نماینده مجلس فرانسه دیده می‌شود که در سال ۱۹۸۱ به قانون جرمزدایی از همجنسگرایی رای منفی دادند.
بارنیه در ۷۳ سالگی به‌عنوان مسنترین نخست‌وزیر در تاریخ سیاسی مدرن فرانسه، جانشین گابریل اتل می‌شود که جوانترین نخست‌وزیر این کشور بود.