سخنگوی فرماندهی انتظامی: سالانه بیش از ۴ هزار نفر در ایران بهدلیل خودکشی میمیرند



محمد پاکپور، فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران گفت: «در چند ماه گذشته شاهد حملات به کلانتری و پاسگاههای جنوب کشور بودیم که این حملات صرفا از طریق یک گروه شکل نگرفته است.» او افزود: «طبق تحقیقات انجام شده اسرائیل پشتیبان تیمهای خرابکاری در مرزها و حمله پاسگاههاست.»

علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه «احیا و به رسمیت شناختن مراسم صبحگاهی باید در دستور کار همه مدارس باشد»، گفت: «احترام به پرچم ایران یکی از مواردی است که در مراسم صبحگاهی باید جدی گرفته شود.» او افزود: «مراسم صبحگاهی باید خلاقانه و بهروز شود.»

سعید منتظرالمهدی، سخنگوی فراجا از جان باختن سالانه بیش از چهار هزار نفر در ایران بر اثر خودکشی خبر داد.
منتظرالمهدی روز یکشنبه ۱۸ مرداد با انتشار یادداشتی به مناسبت دهم سپتامبر، روز جهانی پیشگیری از خودکشی، نوشت اقدام به مرگ خودخواسته سالانه باعث «آسیب دیدن شدید رقمی ۱۰ تا ۲۰ برابر» بیشتر از آن عدد چهار هزار نفری میشود.
او بلافاصله افزود: «پیامدهای ناگوار چنین مرگ و آسیبی نهتنها متوجه قربانیان و خانواده آنان، بلکه معطوف جامعه نیز میشود.»
سخنگوی فراجا بهطور دقیق منظور خود را افرادی که تحت این آسیبهای شدید ناشی از خودکشی هستند مشخص نکرد.
با اینحال به نظر میرسد که منظور او، ۴۰ تا ۸۰ هزار خودکشی نافرجام در سال است که منجر به بروز آسیبهای روانی و فیزیکی میشود.
به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبهرو میشوید که از جملهها و عبارتهایی نشاندهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده میکنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت میکنند یا فردی مورد اعتماد، درباره نگرانیهایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر میکنید در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.
سال گذشته فرماندهی انتظامی از نرخ ۵/۱ موردی مرگ و میر ناشی از خودکشی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت خبر داده و گفته بود بر اساس گزارش شاخصهای عدالت اجتماعی، طی ۱۰ سال بیش از ۴۰ هزار مرگ ناشی از خودکشی ثبت شده است.
بر مبنای این گزارش، در فاصله سالهای ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹، هر سال بهطور متوسط چهار هزار و ۱۸۳ نفر در ایران به دلیل خودکشی جانشان را از دست دادهاند.
روزنامه اعتماد اواخر تیر سال گذشته در گزارشی، با اشاره به این دادهها بر «اختلاف قابل توجهی» تاکید کرده بود که بین آمارهای موجود در نهادهای رسمی وجود دارد.
بر اساس این گزارش، آمار ارائه شده از سوی پزشکی قانونی در زمینه «خودکشی کامل» و منجر به مرگ در سالهای ۱۳۹۷و ۱۳۹۸، حدود ۲۰درصد بالاتر از دادههای نیروی انتظامی بود.
سعید منتظرالمهدی در یادداشت خود، تاکید کرد ۸۰درصد افرادی که مبادرت به خودکشی میکنند «پیشتر اینجا و آنجا از آن سخن گفتهاند».
او با اشاره به راهکاری جلوگیری از خودکشی، گفت ابتدا باید «خطوط تلفن اضطراری» و سپس مراکز سلامت روان را در سراسر کشور گسترش داد و در مرحله سوم، باید هر نوع اندیشه و سخنی را که بیانگر تمایل به خودکشی است، به ویژه در نوجوانان و جوانان، جدی گرفت.
سخنگوی فراجا خواستار این شد که مدارس، دانشگاهها و رسانهها، تقویت «مهارت هوش هیجانی» در فراگیران و مخاطبان را جدی بگیرند.
اواسط شهریور امسال، حمید پیروی، نایب رییس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی ایران گفته بود میانگین جهانی خودکشی رو به کاهش است اما در سالهای اخیر شاهد افزایش این پدیده در ایران بودهایم.
یک سال پیش از آن و در شهریور ۱۴۰۱ نیز انجمن جامعهشناسی ایران نشستی برگزار کرد که در آن اعلام شد طی حدود دو دهه اخیر، خودکشی در کشور رشدی ۴۴ درصدی داشته است.
اکبر علیوردینیا، استاد جامعهشناسی در این نشست گفته بود طبق آمار، در سالهای ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ روزانه بهطور میانگین ۱۵ نفر در نقاط مختلف کشور دست به خودکشی زدهاند.
او همچنین بر نقش مساله معیشت در رشد خودکشی در ایران تاکید کرده بود.
تجارتنیوز اواسط اردیبهشت امسال در گزارشی نوشته بود هر ۱۰ روز یک پزشک در ایران خودکشی میکند، که عمده دلایل آن، «مشکلات و مسایل معیشتی و بیحرمتی به پزشکان از سوی روسای بیمارستانها» اعلام شده بود.
روزنامه اعتماد هم پیشتر در گزارشی با بررسی آمار خودکشی کارگران در سال ۱۴۰۱ خبر داده بود که طی ۲۸۳ روز، ۲۳ کارگر به دلیل فقر، معوقات و طلبهای مزدی یا تعدیل و اخراج از محل کار، خودکشی کردهاند.
بر اساس این بررسی، از ابتدای سال گذشته تا هشتم دی ماه، به طور میانگین هر ۱۲ روز یک کارگر برای پایان دادن به زندگی خود اقدام کرده بود.
به گفته متخصصان، رشد بیعدالتی، فقر، فساد، سرکوب و ناکامی در ایران باعث شده تا سلامت روان جامعه در معرض خطر جدی قرار بگیرد.
طبق آمار رسمی سازمان جهانی بهداشت، سالانه نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر در سراسر جهان بر اثر خودکشی از بین میروند که این آمار، خودکشی را تبدیل به یکی از علل اصلی مرگ و میر در دنیا کرده است.

خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه با اشاره به سوابق علی ضیا، مجری پیشین صداوسیما نوشت: «گفتوگوی عجیبش با اردشیر رستمی بر سر همجنسگرایی و این گفتوگوی اخیر با جواد هاشمی نشان میدهد او در باتلاق ابتذال فرو رفته و خودش محرک اصلی میهمانانش است تا حرفهایی خارج از عرف بزنند.»

در پی اعتراض زنان زندانی سیاسی در اوین به اعدام رضا رسایی و ضربوشتم آنها از سوی ماموران، نرگس محمدی، پخشان عزیزی، محبوبه رضایی، وریشه مرادی و پریوش مسلمی، با پروندهسازی تازه در زندان مواجه و به دادسرای اوین احضار شدند. آنها روز ۱۸ شهریور از حضور در دادسرا خودداری کردند.
صفحه اینستاگرام نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی با اعلام این خبر نوشت که دفتر بند زنان زندان اوین روز ۱۷ شهریور احضاریهای به این پنج زن زندانی سیاسی ابلاغ کرد که بر اساس آن، آنها برای تفهیم اتهام به دادسرای اوین (دادسرای ناحیه ۳۳ مقدس اردبیلی) احضار شدند.
طبق این گزارش آنها اعلام کردند که در دادسرا حاضر نمیشوند و روز ۱۸ شهریور از رفتن به دادسرا سرپیچی کردند.
این پرونده تازه پس از اعتراض رو ۱۶ مرداد زنان زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین به اعدام رضا رسایی و ضرب و شتم آنها به دست نیروهای امنیتی و انتظامی اوین گشوده شده است.
ایراناینترنشنال روز ۱۸ مرداد در گزارشی نوشت در پی اعتراض زندانیان بند زنان زندان اوین به اعدام رسایی و هجوم گارد حفاظت به آنها، دستکم ۱۷ زندانی مجروح شدند یا از حال رفتند.
به نوشته صفحه اینستاگرام محمدی، با وجود آثار ضرب و شتم شدید بر بدن زندانیان، زندان و دادستانی از حضور نماینده پزشکی قانونی برای ثبت کبودی و جراحتها جلوگیری کرده و حتی از اعزام برخی از آسیبدیدگان به بیمارستان با وجود دستور پزشک زندان جلوگیری کردند.

زنان زندانی سیاسی در روزهای سوم و ششم مرداد در اعتراض به صدور حکم اعدام (از جمله علیه پخشان عزیزی و شریفه محمدی) و اجرای گسترده احکام اعدام در حیاط بند زنان زندان اوین تحصن کردند.
پس از آن ۱۵ نفر از آنها به دلیل اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام و با دستور کمیته انضباطی زندان اوین از برقراری تماس و ملاقات با خانواده به مدت یک تا سه ماه محروم شدند.
پخشان عزیزی، الهه فولادی، گلرخ ایرایی، وریشه مرادی، نرگس محمدی، محبوبه رضایی، ریحانه انصارینژاد، سمانه اصغری، آنیشا اسداللهی، پریوش مسلمی، مریم یحیوی، سارینا جهانی، ساناز یکتا، نسرین خضریجوادی و زهرا صفایی این ۱۵ زندانی هستند.
از میان این افراد سروناز احمدی، مترجم زندانی که به صرع مبتلاست، از روز ۱۷ شهریور در اعتراض به محرومیت از اعزام به مرخصی درمانی دست به اعتصاب دارو زده است.
حورا نیکبخت و پریوش مسلمی نیز به ترتیب دو و شش روز است که در اعتراض به محرومیت از تماس و ملاقات با خانواده تحصن کرده و در اعتصاب غذا هستند.
از میان زنانی با پروندهسازی تازه مواجه شدهاند، نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل با حکم ۱۳ سال و سه ماه زندان قابل اجرا، محبوبه رضایی با حکم شش سال و سه ماه زندان قابل اجرا و پریوش مسلمی با حکم دو سال زندان قابل اجرا در زندان هستند.
پخشان عزیزی بابت اتهام «بغی» به اعدام محکوم شده و وریشه مرادی نیز با اتهام مشابه در خطر صدور احکام سنگین همچون اعدام قرار دارد.
نهادهای امنیتی و قضایی و سازمان زندانها در ایران، بارها به دلیل فعالیتهای زندانیان سیاسی در زندان و نوشتن نامهها و امضای بیانیهها از سوی آنها، برایشان پروندهسازی کردهاند.
شماری از این زندانیان با این پروندهسازیها با احکام حبس، شلاق، تبعید و جزای نقدی محکوم شده و برخی نیز پروندههایشان همچنان در دست بررسی است.