یک باستان‌شناس برجسته مصری خواستار بازگرداندن مجسمه نیم‌تنه نفرتیتی، همسر فرعون مصر، به‌همراه سنگ روزتا و زودیاک دندرا از آلمان شده است. این مجسمه در سال ۱۹۱۲ از سوی یک تیم آلمانی کشف و به برلین فرستاده شد.
زاهی حواس، وزیر پیشین آثار باستانی مصر کارزاری را راه‌اندازی کرده تا از آلمان بخواهد مجسمه نفرتیتی را که در حال حاضر در موزه نوئس (موزه نو) برلین نگهداری می‌شود، به مصر بازگرداند.
اعضای یک تیم باستان‌شناسی آلمانی این مجسمه آهکی نقاشی‌شده را که بر اساس برآوردها در سال ۱۳۴۵ قبل از میلاد ساخته شده، در سال ۱۹۱۲ کشف کردند و یک سال بعد آن را به اروپا فرستادند.
این مجسمه در بقایای شهر عمارنه، پایتخت کوتاه‌مدت تحت فرمان فرعون آخناتون، شوهر نفرتیتی، کشف شد. عمارنه در کرانه شرقی رود نیل و در استان مینا مصر علیا واقع شده است.
این شهر پس از مرگ فرعون در سال ۱۳۳۵ قبل از میلاد متروکه شد.
حواس در درخواست خود برای بازگرداندن مجسمه نیم‌تنه نفرتیتی گفته که این شی ارزشمند پس از کشف به طور غیرقانونی از مصر خارج شده است.
او گفت: «ما امروز اعلام می‌کنیم که مصر خواهان بازگرداندن مجسمه نفرتیتی است.»
حواس از مخاطبانش درخواست کرده که به وب‌سایت او مراجعه و طوماری را برای بازگرداندن مجسمه امضا کنند.
حواس افزود که او خواستار بازگرداندن آن دسته از آثار باستانی نیست که به‌صورت قانونی از مصر خارج شده‌اند.
این کارزار او همچنین شامل درخواست برای بازگرداندن دو «شی زیبای اصلی» دیگر، یعنی سنگ روزتا و زودیاک دندرا است.
سنگ روزتا که به دوران مصر باستان تعلق دارد، دارای کتیبه‌هایی به زبان‌ها و خط‌های مختلف است.
این سنگ که زمینه را برای درک نوشته‌های هیروگلیف فراهم آورد، در حال حاضر در موزه بریتانیا در لندن به نمایش گذاشته شده است.
زودیاک دندرا هم یک نمودار سنگی غول‌پیکر از معبدی در مصر است که قدمت آن به اواسط قرن اول قبل از میلاد برمی‌گردد.
زودیاک دندرا در حال حاضر در موزه لوور پاریس نگهداری می‌شود.
برلین که با قاهره بر سر مالکیت نیم‌تنه نفرتیتی اختلاف دارد، می‌گوید که مصر به آلمان اجازه داده بود تا حفاری برای یافتن مجسمه نفرتیتی را در ازای نگهداری این اثر تاریخی در موزه‌هایش در برلین انجام دهد.
به گفته کارشناسان هنری آلمان، این معامله شامل حدود ۱۰ هزار شی می‌شد که در ازای تامین مالی عملیات اکتشاف از سوی جیمز سایمون، تاجر آلمانی پنبه و نساجی و حامی هنر، صورت گرفت.
در آن زمان، نماینده‌ای از دولت مصر نیمی از اشیا را انتخاب کرد و نیمی دیگر به آلمان برده شد، از جمله مجسمه نیم‌تنه نفرتیتی که چند سال بعد در موزه نو برلین به نمایش درآمد و به یکی از جاذبه‌های توریستی اصلی این موزه تبدیل شد.
اختلاف بین آلمان و مصر، که در آن زمان تحت‌الحمایه بریتانیا بود، کمی بعد در مورد اینکه چه کشوری باید مجسمه را نگه دارد، بالا گرفت.
در طول جنگ جهانی دوم، مجسمه نفرتیتی پنهان و در اواخر درگیری‌ها، به موزه مصر در برلین غربی منتقل شد و در آنجا ماند تا در سال ۲۰۰۹ در اختیار موزه نو برلین قرار گرفت.
در دهه‌های اخیر، قاهره بارها خواستار بازگرداندن این مجسمه شده و لودویگ برشارت، مصرشناس آلمانی را که مسئول حفاری بود، به قاچاق این مجسمه به خارج از مصر متهم کرده است.
هنوز موزه نو برلین به راه‌اندازی این کارزار واکنشی نشان نداده است.
نوهرودیفکا پیش از آغاز درگیری‌ها حدود ۱۴ هزار نفر را در خود جای داده بود.
تصرف این شهر نشان می‌دهد سربازان روسیه همچنان به پیشروی خود به سوی پوکروفسک در شرق اوکراین ادامه میدهند.
پوکروفسک به دلیل داشتن خطوط راهآهن و دیگر داراییهای لجستیکی از اهمیت فراوانی برخوردار است.
روسیه عملیات نظامی خود را علیه اوکراین روز پنجم اسفند ۱۴۰۰ کلید زد و از آن زمان تاکنون، درگیری‌های مرگبار میان دو کشور ادامه داشته است.
ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه روز ۱۲ شهریور اعلام کرد ارتش این کشور «با سرعتی بیسابقه در حال پیشروی» در شرق اوکراین است و هر روز چندین کیلومتر مربع از این مناطق را تصرف میکند.
از زمان آغاز مناقشه کنونی، روسیه حدود یک پنجم از خاک اوکراین را به تصرف خود درآورده است.
ستاد کل ارتش اوکراین روز ۱۸ شهریور در بیانیهای، شرایط میدان نبرد در حوالی پوکروفسک را «تنشآلود» توصیف کرد و از «درگیری‌های شدید» در چند شهر این منطقه خبر داد.
بر اساس این بیانیه، ارتش روسیه تاکنون ۳۲ حمله علیه مواضع اوکراین در اطراف پوکروفسک به انجام رسانده است و نبرد در شش نقطه از این منطقه همچنان ادامه دارد.
روز ۱۷ شهریور نیز پنج نفر در حملات روسیه به منطقه دونتسک در شرق اوکراین جان خود را از دست دادند.
تاکید آلمان بر از سرگیری مذاکرات صلح اوکراین با حضور روسیه
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان روز ۱۸ شهریور از جامعه جهانی خواست تلاشهای خود را برای پایان دادن به جنگ روسیه و اوکراین مجددا آغاز کند.
او گفت در دیدار اخیر خود با ولودیمیر زلنسکی، رییسجمهوری اوکراین، کییف و برلین بر روی حضور مسکو در دور بعدی مذاکرات صلح اوکراین توافق کردند.
شولتس افزود: «معتقدم اکنون زمان آن فرا رسیده است که در مورد عبور از وضعیت جنگی و رسیدن به صلح، با سرعت بیشتری به گفت‌وگو بنشینیم.»
سه حزب عضو دولت ائتلافی شولتس روز ۱۱ شهریور انتخابات پارلمانی را در دو ایالت شرقی این کشور به حزب راستگرای افراطی «آلترناتیو برای آلمان» واگذار کردند.
این حزب ملیگرا از مخالفان سرسخت حضور گسترده مهاجران در آلمان به شمار میرود و از بهبود روابط با روسیه حمایت میکند.
شولتس و زلنسکی روز ۱۶ شهریور در حاشیه نشست «گروه تماس دفاع از اوکراین» در پایگاه هوایی رامشتاین در آلمان با یکدیگر دیدار کرده بودند.
زلنسکی در این نشست از کشورهای غربی خواست سیاست خود را مبنی بر منع کییف از بهکارگیری سلاحهای دوربرد برای هدف قرار دادن مواضع روسیه در عمق خاک این کشور مورد بازبینی قرار دهند.
لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا در واکنش به درخواستهای مکرر کییف گفت چنین اقدامی نمیتواند «تفاوت بزرگی» در معادلات میدان نبرد ایجاد کند.
رسانههای اسپانیایی پیشتر در روز یک‌شنبه گزارش داده بودند که هواپیمای حامل گونزالس که اعلام پیروزی نیکلاس مادورو، رییسجمهور ونزوئلا در انتخابات اخیر این کشور را به چالش کشید، در جزایر آزور پرتغال توقف کرد و انتظار میرود طی ساعات آینده وارد اسپانیا شود.
خروج این مرد هفتاد و پنج ساله که از سوی ایالات متحده، اتحادیه اروپا و دیگر قدرتهای منطقه به عنوان برنده انتخابات اخیر ریاستجمهوری در ونزوئلا تلقی می‌شود، یک هفته پس از آن رخ داد که مقام‌های ونزوئلا حکم بازداشتش را صادر و او را به توطئه متهم کردند.
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز یک‌شنبه در بیانیهای گفت: «امروز روز غمانگیزی برای دموکراسی در ونزوئلا است. در یک دموکراسی، هیچ رهبر سیاسی نباید مجبور شود در کشور دیگری پناهنده شود.»
دلسی رودریگز، معاون رییسجمهور ونزوئلا در اینستاگرام گفت که مقامها به گونزالس اجازه عبور امن دادهاند تا «صلح سیاسی» را بازگردانند.
او نوشت که گونزالس «چند روز پیش داوطلبانه به سفارت اسپانیا در کاراکاس پناهنده شد».
خوزه مانوئل آلبارس، وزیر خارجه اسپانیا در ایکس نوشت که مادرید به درخواست پناهندگی گونزالس پاسخ می‌دهد.
مخالفان دولت ونزوئلا میگویند در انتخابات اخیر به پیروزی قاطع رسیدند و آمار آرای ماخوذه را به صورت آنلاین منتشر کردند.
مادورو تمام این اظهارات را رد کرده و آن را «توطئه جناح راست» برای خرابکاری در دولت خود خواند.
در همین حال، به گزارش رویترز، نیروهای امنیتی ونزوئلا سفارت آرژانتین در کاراکاس پایتخت ونزوئلا را محاصره کردند، زیرا شش تن از مخالفان سیاسی نیز در آنجا اقامت دارند.
اعضای اپوزیسیون ونزوئلا تصاویر و ویدیوهایی از خودروهای امنیتی در اطراف ساختمان این سفارت منتشر کردند.
پیشتر ماریا کورینا ماچادو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا، از آمریکا خواسته بود برای تحت فشار گذاشتن مادورو اقدامهای بیشتری انجام دهد.
ماچادو پنجشنبه ۱۵ شهریور در مصاحبهای آنلاین با رسانههای خارجی گفت: «من به‌طور قطع معتقدم که ایالات متحده باید کارهای بسیار بیشتری انجام دهد و من این موضوع را بهوضوح به آن‌ها و به کشورهای دیگر گفتهام.»
او افزود ساز و کارهای بین‌المللی وجود دارد که می‌تواند برای تنبیه کردن ناقضان حقوق بشر به کار گرفته شود.
درخواست رهبر اپوزیسیون ونزوئلا از واشینگتن برای اعمال فشار بیشتر به مادورو در حالی صورت میگیرد که وزارت خزانهداری ایالات متحده ۲۲ مرداد بار دیگر در ابلاغیهای شرکت نفتی سیتگو، وابسته به ونزوئلا، را از پاسخگو بودن در قبال بدهیهای دولت این کشور مصون دانست.
شرکت نفتی شِورون آمریکا نیز تحت مجوز ویژهای همچنان به فعالیت خود در ونزوئلا ادامه می‌دهد.
خبرگزاری رویترز ۱۵ شهریور با استناد به دادههای حمل و نقل، از افزایش صادرات نفتی ونزوئلا به ایالات متحده، چین و اروپا خبر داد.
این خبرگزاری نوشت صادرات نفتی ونزوئلا در ماه اوت در چهار سال گذشته بیسابقه بوده است.
تاکنون دستکم ۲۴ نفر در اعتراضات گسترده مردمی علیه نتایج انتخابات ونزوئلا جان خود را از دست دادهاند.
مادورو از سال ۲۰۱۳ و پس از مرگ هوگو چاوز، قدرت را در ونزوئلا در دست دارد. این کشور در دوران ریاستجمهوری مادورو شاهد فروپاشی اقتصادی و مهاجرت حدود یک سوم از جمعیت ۲۸ میلیونی خود بوده است.
اندیشکده شورای آتلانتیک ۳۰ مرداد با اشاره به وخامت بحران سیاسی در ونزوئلا هشدار داد آمریکا و دیگر کشورهای منطقه باید خود را برای موج جدید مهاجرت از ونزوئلا آماده کنند.
راننده یک کامیون که مردی مسلح بود هنگام بازرسی در این گذرگاه مرزی، از خودروی در حال حرکتش پیاده شد و به سمت کارگران اسرائیلی شلیک کرد.
این مرد ۳۹ ساله که به گفته منابع امنیتی اسرائیل تبعه اردن و ساکن شهر اذرح در شرق پترا بود، ماهر ذیاب حسین الجزی نام دارد که با شلیک گلوله نیروهای اسرائیلی از پا درآمد.
ویدیوهای منتشرشده در رسانههای اجتماعی، مهاجم را نشان می‌دهد که پیش از کشته شدن، به سمت ترمینال میرود و سه بار با اسلحهاش شلیک میکند.
به گفته منابع پزشکی و بر اساس گزارش رسانههای اسرائیلی، سه نفری که کشته شدند، مردانی بالای ۵۰ سال بودند.
ارتش اسرائیل وجود مواد منفجره در کامیون را رد کرد و در عینحال، از این تیراندازی با عنوان یک «حمله تروریستی» نام برد.
پس از حمله حماس در هفت اکتبر (پانزدهم مهر سال گذشته) به جنوب اسرائیل، این اولین حمله اینچنینی در مرز با اردن محسوب می‌شود.
وزارت کشور اردن اعلام کرد که تحقیق درباره تیراندازی در گذرگاه مرزی پل آلنبی (ملک حسین) آغاز شده است.
مقام‌های اردنی و اسرائیلی خبر دادند که این گذرگاه پس از تیراندازی، تا اطلاع ثانوی در هر دو طرف بسته شده است.
این تیراندازی در بخش تحت کنترل اسرائیل رخ داد که در آن کامیونهای اردنی محمولههای خود را تخلیه می‌کنند.
بسته شدن مرز اسرائیل و اردن تا اطلاع ثانوی
اداره فرودگاههای اسرائیل (IAA) اعلام کرد که علاوه بر بسته شدن پل آلنبی، سایر گذرگاههای زمینی با اردن از جمله گذرگاه رابین در نزدیکی ایلات و گذرگاه رود اردن در نزدیکی بیتشئان نیز به درخواست مقامات امنیتی بسته شدند.
آلنبی که این تیراندازی در آن رخ داد، در نیمهراه بین عمان و اورشلیم قرار دارد و تنها نقطه رسمی عبور بین کرانه باختری و اردن برای فلسطینیهاست.
پترا، خبرگزاری رسمی اردن، اعلام کرد که نیروهای اسرائیلی حضور نظامی خود را در این گذرگاه افزایش دادهاند.
با اینحال، اسرائیلیها معمولا از گذرگاههای «رابین» و «رود اردن» عبور و مرور می‌کنند.
نتانیاهو: در محاصره یک ایدئولوژی کشنده قرار گرفتهایم
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل روز یک‌شنبه و در آغاز جلسه کابینه گفت که این یک «روز سخت» است و مرگ سه شهروند اسرائیل را به خانوادههای قربانیان تسلیت گفت.
او افزود: «یک تروریست پلید سه تن از شهروندان ما را با خونسردی در پل آلنبی به قتل رساند.»
نتانیاهو همچنین گفت: «ما در محاصره یک ایدئولوژی کشنده قرار گرفتهایم که از سوی جمهوری اسلامی هدایت می‌شود.»
حماس و جهاد اسلامی فلسطین این حمله را ستودند و از ضارب با عنوان «مرد شجاع اردنی» و «قهرمان» نام بردند.
سامی ابوزهری، از اعضای ارشد گروه حماس این حمله را پاسخی به حملات اسرائیل در غزه دانست و گفت: «ما انتظار داریم که اقدامهای مشابه بسیاری رخ دهد.»
جهاد اسلامی فلسطین نیز با انتشار بیانیهای، این حمله را «بیانگر احساسات مردم اردن و ملتهای عرب و مسلمان نسبت به کشتارهای وحشیانهای که توسط دشمن انجام می‌شود» دانست.
این بیانیه آمریکا را به «همدستی» با اسرائیل متهم کرد و افزود: «این حمله قهرمانانه و حملات مشابه، تنها پاسخی است که دولت آمریکا آن را درک میکند.»
پس از سانحه تیراندازی، یک مقام مرزی اردن گفت که دستکم ۲۲ راننده کامیون اردنی در گذرگاه پل آلنبی از سوی ارتش اسرائیل برای انجام بازجویی، بازداشت شده‌اند.
اسرائیل و اردن در سال ۱۹۹۴ معاهده صلحی امضا کردند و از آن زمان تاکنون، روابط امنیتی نزدیکی دارند.
روزانه دهها کامیون از اردن عبور و کالاهایی از اردن و خلیج فارس را حمل می‌کنند که هم به بازارهای کرانه باختری و هم به بازارهای اسرائیل عرضه می‌شوند.
