سخنران دفتر خامنهای: چادر زینب را به زنان فرانسه که تشنهتر هستند، معرفی کنیم



رییس سازمان آتشنشانی در آستانه سال جدید تحصیلی در ایران اعلام کرد که بیش از ۵۰ درصد مدارس تهران ناایمن هستند. به گفته قدرتالله محمدی، با وجود این وضعیت، آموزش و پرورش کاری در این زمینه انجام نداده است.
محمدی روز جمعه ۲۳ شهریور در این زمینه گفت: «از سال گذشته تاکنون حتی یک پرونده مبنی بر این که مدرسهای اقدامات ایمنسازی را انجام داده باشد به دست ما نرسیده است.»
این اظهارات در حالی است که تا چند روز دیگر مدارس در ایران بازگشایی میشوند.
رییس سازمان آتشنشانی تاکید کرد: «از نظر ایمنی حریق هم مدارس را مورد بررسی قرار دادهایم که وضعیت خوبی ندارند.»
علی نصیری، رییس سازمان مدیریت بحران شهر تهران نیز درباره فرسودگی مدارس اعلام کرد: «تمام موارد ناایمنی را ریزبهریز اعلام کردهایم و منتظریم که مسئولان مربوطه اقدامات لازم را انجام دهند.»
به گزارش دیدهبان ایران، این فرسودگی در شرایطی است که از سال گذشته موضوع ایمنسازی مدارس تهران در دستور کار آتشنشانی و سازمان مدیریت بحران شهر تهران قرار گرفت و تفاهمنامهای هم در این زمینه با آموزشوپرورش تهران امضا شد.
از دو هزار و ۸۰۰ مدرسه تهران، نیمی به وسیله سازمان مدیریت بحران از نظر سازهای بررسی شده و تا پایان سال، تمام مدارس بررسی خواهند شد.
نصرت حسینی، کارشناس امور اجتماعی، به دیدهبان ایران گفت مدارس بودجه لازم را برای ایمنسازی ندارند و حتی در پرداخت قبوض آب و برق خود دچار مشکل هستند.
حمید حدیدپور، کارشناس ایمنی نیز گفت که بسیاری از مدارس غیردولتی که شهریههایی بالایی هم دریافت میکنند، برای ایمنسازی هزینهای نمیکنند.
او افزود: «همانطور که تمدید پروانه بیمارستانها منوط به تاییدیه آتشنشانی شده، ادامه فعالیت مدارس هم باید منوط به اخذ تاییدیه ایمنی شود.»
به گفته کارشناسان، سیستم اطفا و اعلان حریق باید در تمامی مدارس تهران نصب شود.
علاوه بر ناایمنی مدارس، بیمارستانهای پایتخت نیز از نظر ایمنی وضعیت مناسبی ندارند و بخش عمدهای از آنها هنوز تاییدیه ایمنی از آتشنشانی دریافت نکردهاند.
دهم شهریور، مدیرعامل سازمان آتشنشانی تهران گفت ۸۰ درصد از ساختمانهای دولتی در پایتخت تاییدیه ایمنی نگرفتهاند و مالکان این ساختمانها نیز همکاریهای لازم را انجام نمیدهند.
محمدی افزود: «تقریبا هر هفته، حریق یک ساختمان دولتی در پایتخت به آتشنشانی گزارش داده میشود.»
دی ماه سال گذشته، مهدی پیرهادی، عضو شورای شهر تهران، با بیان اینکه «۳۵ هزار ساختمان ناایمن در شهر تهران شناسایی شده»، گفت: «گزارشی در این باره داریم که اگر کسی آن را بخواند، شب نمیتواند راحت بخوابد.»
پس از حادثه ریزش برج پلاسکو در تهران، مقامات دولت و شهرداری بارها از وجود صدها یا هزاران ساختمان خطرناک در تهران خبر دادهاند اما اعلام کردهاند امکان تخلیه آنها وجود ندارد.
رضا کرمی محمدی، رییس سازمان مدیریت بحران شهرداری تهران، در جلسه ۱۵ تیر سال ۱۳۹۹ شورای شهر گفته بود: «تعداد این قبیل ساختمانها در تهران به حدی زیاد است که اگر بخواهیم به صورت مساوی و عادلانه با این قبیل ساختمانها برخورد شود باید شهر را تعطیل کنیم.»
به گفته او، همه ساختمانهای اطراف حسنآباد، بازار تهران و خیلی از مراکز دیگر ناایمن هستند و باید تعطیل شوند.

مجله فرانسوی «سوسایتی» با همکاری سازمان گزارشگران بدون مرز، شماره ویژهای با عنوان «مقالات زندان» منتشر کرد. نرگس محمدی، زندانی سیاسی و برنده جایزه نوبل صلح در این ویژهنامه با طرح پرسشهایی از هفت زن تاثیرگذار جهان خواست برای پایان دادن به آپارتاید جنسیتی راهکارهایی ارائه کنند.
شماره ویژه «مقالات زندان» مجله «سوسایتی» روز ۲۲ شهریور با تمرکز بر هشت روزنامهنگار زندانی یا دارای سابقه محکومیت در کشورهای مختلف جهان منتشر شد.
این ویژهنامه پرسشهای نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی را در رابطه با موضوع «آپارتاید جنسیتی» با شیرین عبادی، برنده نوبل صلح، اگنس کالامار، دبیرکل سازمان عفو بینالملل، جین گودال، انسانشناس بریتانیایی، پینار سلیک، جامعهشناس ترکیهای، تاتیانا موکانیری بندالییر، فعال کنگویی، آن لوئییه، فیزیکدان فرانسوی-سوئدی و اولکساندرا ماتویچوک، وکیل اوکراینی، در میان گذاشت و پاسخهای آنها را منتشر کرد.
محمدی در سالهای گذشته بارها با عناوین اتهامی مختلف به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش بازداشت، محاکمه و حدود شش سال زندانی شد.
او آخرین بار در آبان ۱۴۰۰ بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در پروندههای مختلف مجموعا به ۱۳ سال و سه ماه زندان و مجازاتهای دیگر محکوم شده است.
این فعال حقوق بشر که در سالهای گذشته بارها در نامههایی از زندان خواستار جرمانگاری آپارتاید جنسیتی شده، از هفت زن تاثیرگذار جهان خواست راهکارهای خود را برای جرمانگاری آپارتاید مبتنی بر جنسیت از سوی سازمان ملل ارائه کرده و تبعیض و ستم سیستماتیک علیه زنان در ایران را محکوم کنند.
شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل صلح سال ۲۰۰۳ در پاسخ به محمدی از زنان سراسر جهان خواست تا از کسانی که به دلایل سیاسی، فقر یا عوامل دیگر از آموزش محروم هستند، حمایت کنند.
او تاکید کرد هر چه این زنان توانمندتر باشند، در مبارزه با تبعیض قویتر خواهند بود.
تاتیانا موکانیری بندالییر، هماهنگکننده جنبش ملی بازماندگان خشونت جنسی در جمهوری دموکراتیک کنگو و نویسنده کتاب «فراتر از اشکهای ما»، روایتگری را آزادیبخش خواند و نوشت: «حرف زدن از رنج به قربانی کمک میکند تا بر شرم خود غلبه کند، با کسانی که به او برچسب میزنند روبهرو شود، آنچه رخ داده است را افشا کند و از همه مهمتر، به متجاوز نشان دهد سکوت بالاخره خواهد شکست.»
اولکساندرا ماتویچوک، وکیل اوکراینی و برنده جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۲ هم نوشت: «تجربه به من آموخت که وقتی فرآیندهای قانونی شکست میخورند، همیشه میتوانیم به مردم تکیه کنیم. مردم عادی از آنچه تصور میکنند، قدرت بیشتری دارند.»
محمدی در بهمن ۱۴۰۲ با نوشتن نامهای از زندان اوین، از آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد خواست آپارتاید جنسی و جنسیتی را همانند آپارتاید نژادی به عنوان «یکی از مصادیق جنایت علیه بشریت» در اسناد بینالمللی جرمانگاری کند.
این فعال حقوق بشر زندانی یک ماه پس از آن به همراه نسیم سلطانبیگی، آنیشا اسداللهی، مهوش ثابت، سپیده قلیان، ویدا ربانی، گلرخ ایرایی، وریشه مرادی، پخشان عزیزی، فریبا کمالآبادی و محبوبه رضایی، ۱۰ تن از زنان زندانی سیاسی همبند خود، در نامهای از زندان اوین با گرامی داشتن هشتم مارس، روز جهانی زنان، تاکید کردند مرئی کردن آپارتاید جنسیتی میتواند در مسیر مبارزه علیه تبعیض و ستم راهگشا باشد.
شماری از فعالان افغان و ایرانی نیز همان زمان با مطرح کردن درخواستی در پارلمان کانادا، خواستار جرمانگاری آپارتاید جنسیتی به عنوان جنایت علیه بشریت شدند.
پیش از آن و در مهر ۱۴۰۲، دهها چهره سرشناس و فعال حقوق بشر در نامه سرگشادهای از کشورهای عضو سازمان ملل خواستند آپارتاید جنسیتی را در پیشنویس کنوانسیون جنایت علیه بشریت بیفزایند.
جمهوری اسلامی از ابتدای تاسیس خود در بیش از ۴۰ سال گذشته همواره سیاستهای تبعیضآمیز از جمله حجاب اجباری را برای زنان اعمال کرده و هر ساله تلاش کرده است قوانین محدود کنندهای علیه آنها تصویب کند.

دادستانی مونیخ از بازداشت یک جوان سوریهای ۲۷ساله، به اتهام برنامهریزی برای حمله به سربازان ارتش آلمان با قمه خبر داد. بر اساس این گزارش، این اسلامگرای افراطی دو قمه به طول ۴۰ سانتیمتر خریداری کرده و قصد داشته هنگام صرف ناهار به سربازان در مرکز شهر هوف در ایالت بایرن حمله کند.

وبسایت آکسیوس با انتشار گزارشی نوشت اسرائیل پیش از آغاز عملیات علیه «تاسیسات زیرزمینی تولید موشکهای دقیق ایران» در سوریه، ایالات متحده را در جریان حمله قرار داده است. سفارت جمهوری اسلامی در دمشق حضور نیروهای ایرانی در محل را رد کرد.
به گزارش آکسیوس، «واحد شلداگ» از نیروهای ویژه اسرائیل، مسئول انجام عملیات علیه «تاسیسات زیرزمینی تولید موشکهای دقیق» در مصایف سوریه بوده و «حملات هوایی» که علیه مناطقی در نزدیکی مصیاف صورت گرفت، «پوششی» و برای «جلوگیری از اعزام نیروهای کمکی ارتش سوریه به منطقه» بود.
اکسیوس از این حمله به عنوان اولین «حمله زمینی» نیروهای اسرائیل علیه مواضع جمهوری اسلامی در سوریه در سالهای اخیر یاد کرد و نوشت: « انهدام این تاسیسات ضربهای کاری به برنامه جمهوری اسلامی و حزبالله برای تولید موشکهای دقیق میانبرد بوده است.»
به گزارش آکسیوس و برخی منابع غیررسمی، نیروهای واحد شلداگ پس از ورود به این تاسیسات، تجهیزات و اسناد را خارج و سپس با کارگذاری مواد منفجره، محل را تخریب کردند.
تکذیبهای جمهوری اسلامی
همزمان سفارت جمهوری اسلامی در دمشق گزارشهای منتشر شده درباره آسیبدیدگی مستشاران ایرانی در حمله مصیاف را «کذب» خواند.
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران نیز در واکنش به این گزارشها نوشت: «برخی رسانههای اسرائیلی مدعی شدند که رژیم صهیونیستی در جریان حمله دو روز گذشته به منطقه مصیاف سوریه، با استفاده از چتربازان اقدام به اسارت مجموعهای از سربازان از جمله دو شخصیت ایرانی کرده است.»
تسنیم سپس به نقل از یک مقام آگاه که نام و سمت او را اعلام نکرد، خبر دستگیری دو ایرانی در این منطقه را از اساس تکذیب کرد.
تسنیم به نقل از این مقام آگاه افزود: «اساسا هیچ نیروی ایرانیای در سوریه در محل مورد ادعا (مصیاف) حضور نداشته بلکه این منطقه محل حضور ارتش سوریه بوده و به همین دلیل ادعای متعاقب آن یعنی صدمه به نیروهای ایرانی یا اسارت آنها نیز بهطور کامل دروغ است.»
حمله به مصیاف
رسانههای محلی سوریه اعلام کردند در حملات هوایی روز یکشنبه ۱۸ شهریور، یک مرکز تحقیقات علمی در مصیاف هدف حمله قرار گرفته است.
به گزارش دیدهبان حقوق بشر در پی این حملات دستکم ۲۵ نفر جان خود را از دست دادند.
خبرگزاری رویترز، روز سهشنبه به نقل از دو مقام امنیتی فاش کرد هدف اصلی حمله، یک مرکز تحقیقات برای تولید سلاح شیمیایی نظامی در منطقه مصیاف در نزدیکی حما بوده است.
شبکه تلویزیونی سوریه تیوی گزارش داد که بالگردهای اسرائیلی در خاک سوریه فرود نیامدند و نیروهای ویژه از طریق طناب به منطقه نفوذ کردند.
درگیریهای رخ داده در این حمله منجر به کشته شدن چند نیروی سوری و دستگیری دو تا چهار ایرانی شده است.
گزارشها حاکی از آن است که یک مرکز ارتباطی روسیه نیز در این حملات هدف قرار گرفته است.
شبکه ۱۲ اسرائیل به نقل از پژوهشگری به نام اِوا جی. کولوریوتیس اعلام کرد این عملیات از سوی نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) علیه تاسیسات سپاه پاسداران برای جلوگیری از توسعه موشکهای بالستیک و پهپادها صورت گرفته است.
به گفته او، این تاسیسات از حزبالله نیز حمایت لجستیکی کرده است.
کولوریوتیس در پستی در ایکس ادعا کرد پیش از رسیدن بالگردهای اسرائیلی حامل نیروهای ویژه، مسیرهای منتهی به این تاسیسات با حملات هوایی هدف قرار گرفته تا از رسیدن نیروهای سوری به منطقه جلوگیری شود.
نیروهای اسرائیلی پس از ورود به تاسیسات، تجهیزات و اسناد را خارج کرده و سپس با کارگذاری مواد منفجره، آن را تخریب کردند.
شبکه تلویزیونی دولتی آمریکا، «الحره»، نیز گزارش داد که این عملیات چندین سایت در منطقه مصیاف را هدف قرار داده و شدت آن و تعداد کشتهها «غیرمعمول» بوده است.
منطقه مصیاف، واقع در غرب حماه، پایگاه نیروها و شبهنظامیان طرفدار جمهوری اسلامی است و در سالهای اخیر بهطور مکرر هدف حملات اسرائیل قرار گرفته است.
این منطقه شامل مرکز مطالعات و تحقیقات علمی (CERS یا SSRC) است؛ مرکزی که به ادعای مقامات اسرائیلی، از سوی نیروهای ایرانی برای تولید موشکهای دقیق زمینبهزمین مورد استفاده قرار میگیرد.
مقامات غربی نیز این مرکز را با تولید تسلیحات شیمیایی مرتبط دانستهاند.
مقامات اسرائیلی درباره این حملات اظهار نظری نکردهاند. این کشور بهندرت مسئولیت عملیاتهای نظامی خود را در سوریه بر عهده میگیرد.
به گزارش دیدهبان حقوق بشر سوریه در تاریخ دوم شهریور در حمله اسرائیل به سوریه، سه شبهنظامی وابسته به جمهوری اسلامی کشته و ۱۰ نفر دیگر از این شبهنظامیان مجروح شدند.
طبق این گزارش، اسرائیل در حمله هوایی به حما در غرب سوریه یک انبار اسلحه، یک ساختمان نظامی و یک سیستم پدافند هوایی را در مقر شبهنظامیان وابسته به سپاه پاسداران هدف قرار داد.

مصطفی جمالی، مدیرعامل سازمان انتقال خون ایران گفت: «متوسط دریافتی هر پزشک اهدای خون حدود ۲۰ میلیون تومان است که از دریافتی پرستاران هم کمتر است.» او افزود: «نه تنها پزشکان بلکه تمامی پرسنل سازمان انتقال خون با دریافتی کم، کارها را انجام میدهند.»