زاکانی، شهردار تهران: خرید خانه رئیسی برای تبدیل شدن موزه در دستور کار است
نماینده آمل در مجلس «قسم حضرت عباس» خورد که دیگر نیازی به واردات برنج نیست اما آمارهای مرکز آمار ایران می‌گویند قیمت برنج خارجی نسبت به ایرانی در شهریور ماه بسیار بیشتر گران شده است. آیا تجربه افزایش ۱۳۱ درصدی قیمت برنج در سال ۱۴۰۰ تکرار خواهد شد؟
رضا حاجی‌پور، نماینده آمل در مجلس شورای اسلامی، در جلسه علنی ۱۸ مهر ۱۴۰۳ مجلس، در تذکری شفاهی گفت: «متاسفانه برخی افراد که وارد کننده برنج هستند اخیرا نامه‌ای خطاب به محمدرضا عارف، معاون اول رییس‌جمهور و همچنین وزیر جهاد کشاورزی تنظیم کرده‌اند مبنی بر این که برنج در کشور نداریم و از آنجایی که قیمت برنج افزایش خواهد یافت، اجازه دهید برنج وارد کنیم.»
حاجی‌پور با بیان این که «واردکنندگان برنج توطئه کرده‌اند» اضافه کرد: «همین الان ۷۵۰ تن برنج وارد شده و به حضرت عباس انبار‌های ما پر برنج است.»
به نظر می‌رسد منظور حاجی‌پور از «۷۵۰ تن» در واقع ۷۵۰ هزار تن باشد که البته این رقم هم با آمارهایی که پیش‌تر اعلام شده، هم‌خوانی ندارد.
حدودا یک هفته قبل، دهم مهر ماه ۱۴۰۳، روزنامه هم‌میهن از قول سهراب سهرابی، مجری طرح برنج وزارت جهاد کشاورزی نوشت از ابتدای سال تاکنون ۵۰۰ هزار تن برنج خارجی از مبدا کشورهای مختلف تامین و وارد شده است. حال این ۲۵۰ هزار تن، در یک هفته چطور به عدد قبلی اضافه شده و به ۷۵۰ رسیده است، مشخص نیست.
اختلاف ۲۵۰ هزار تن عدد کمی برای بازار واردات برنج ایران نیست و تقریبا ۵۰ درصد بالاتر از رقم قبلی است که مقام وزارت کشاورزی اعلام کرده بود.
دعوای برنج ایرانی و خارجی
از زمانی که در دهه ۸۰ شرکت‌های بزرگ مواد غذایی مثل گلستان، محسن و دیگران، وارد بسته‌بندی برنج خارجی شدند، موضوع ممنوعیت واردات برنج هم مورد توجه قرار گرفت.
برای سال‌های طولانی، جمهوری اسلامی به منظور حمایت از تولید داخلی برنج، از مرداد تا آبان ماه هر سال، ممنوعیت واردات برنج را اعمال می‌کند.
در توجیه ممنوعیت یا ضرورت واردات، به میزان و نیاز مصرف و قیمت اشاره می‌شود.
حامیان ممنوعیت واردات، معتقدند برنج مورد نیاز کشور در کشور تولید می‌شود یا دست‌کم برنج ایرانی تکافوی بخش عمده نیاز داخلی را می‌دهد.
سهرابی، مجری طرح خودکفایی برنج وزارت کشاورزی، نیاز سالانه برنج کشور را با احتساب جمعیت ۸۶ میلیون نفری و متوسط سرانه مصرف ۳۵ کیلوگرم، حدود سه میلیون تن برآورد می‌کند و می‌گوید: «بنا به دلایلی همچون همه‌گیری کرونا و تغییر رژیم غذایی روزانه، سرانه مصرف طبق گزارش مرکز آمار ایران و موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی به ۲۷ کیلوگرم رسیده است.»
این مقام جهاد کشاورزی، با پیش‌بینی برداشت ۲/۷ میلیون تن برنج در ایران و واردات ۴۹۱ هزار تن برنج در پنج ماه نخست ۱۴۰۳، معتقد است امسال کشور نیازی به واردات برنج ندارد.
تجربه چه می‌گوید؟
سال ۱۴۰۰ با وجود این که قیمت برنج ایرانی نزدیک به برنج خارجی بود، به دلیل محدودیت ایجاد شده برای واردات، قیمت‌ها در بازار افزایش زیادی پیدا کرد چون طبق گفته‌های مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی در همان زمان، خشکسالی ۵۰ سال گذشته و آسیب جدی آن به کشت‌های مختلف کشاورزی از جمله برنج، باعث کاهش حدود ۱۸ تا ۱۹ درصدی تولید برنج داخلی شده بود.
از طرف دیگر انجمن واردکنندگان برنج از ذخیره کم برنج خارجی خبر داده بود و چند بار خواستار کاهش زمان دوره ممنوعیت فصلی واردات برنج شده بود اما هیچ کدام از این موارد مورد توجه قرار نگرفت و در نهایت قیمت برنج افزایش یافت.
طبق داده‌های رسمی، در آن سال قیمت برنج بیش از ۱۳۱ درصد افزایش پیدا کرد.
آخرین آمار قیمت برنج
آخرین گزارش مرکز آمار زیر عنوان «متوسط قیمت کالاهای خوراکی منتخب در مناطق شهری کشور» نشان می‌دهد در شهریور ۱۴۰۳، قیمت برنج ایران نسبت به شهریور ۱۴۰۲، حدود ۴/۴ درصد افزایش داشته است.
این در حالی است که قیمت برنج خارجی در همین دوره زمانی، ۱۲/۶ درصد افزایش داشته است.
بر اساس همین گزارش، قیمت هر کیلو برنج ایرانی بین ۹۹ هزار و ۵۰۰ تومان تا ۱۵۵ هزار و ۴۰۰ تومان و قیمت برنج خارجی، هر کیلو بین ۵۶ هزار و ۲۰۰ تومان تا ۸۱ هزار و ۹۰۰ تومان است.
برنج خارجی بیشتر در خانواده‌های کم درآمد مصرف می‌شود. ممنوعیت واردات، قاعدتا با کاهش عرضه، سبب افزایش قیمت برنج خارجی خواهد شد و در نهایت ممکن است در کوتاه‌مدت و مثل سال ۱۴۰۰، قیمت برنج ایرانی و خارجی به هم نزدیک و خرید برنج ایرانی به صرفه‌تر شود اما در بلند مدت همان‌طور که تجربه ثابت کرده است، قیمت برنج ایرانی دوباره نسبت به برنج خارجی افزایش خواهد یافت.
در این مسیر، علاوه بر برنج ایرانی، در نهایت برنج خارجی هم گران‌تر خواهد شد و فشار نهایی بر دوش مصرف کننده برنج خارجی خواهد بود که عمدتا از اقشار ضعیف‌تر جامعه است.
شورای شهر رم با اعطای شهروندی افتخاری به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح ۲۰۲۳، همبستگی خود را با او و مبارزاتش علیه سرکوب زنان و به منظور ترویج حقوق بشر اعلام کرد. هم‌زمان محمدی در گفت‌وگو با روزنامه کوریه‌ره‌دلاسرا گفت از جنگ و استبداد بیزار است.
اعطای شهروندی افتخاری رم به محمدی، اقدامی به ابتکار مارکو دی‌استفانو، سیاست‌مدار ایتالیایی عضو گروه «نوی مودراتی» بود که به اتفاق آرا از سوی شورای شهر رم، پایتخت ایتالیا، تصویب شد.
این شورا در بیانیه خود با اشاره به بازداشت‌های خودسرانه و شکنجه‌های اعمال شده علیه محمدی که یکی از چهره‌های برجسته در مبارزه برای حقوق بشر در ایران و از جمله حامیان اصلی کمپین علیه اعدام است، نسبت به ادامه حضور ناعادلانه او در زندان اوین تهران ابراز نگرانی کرد.
دی‌استفانو در این باره گفت که اعطای این شهروندی افتخاری نشان‌دهنده همبستگی رم با همه افرادی است که به‌طور ناعادلانه مورد تبعیض و نقض حقوق بشر قرار می‌گیرند.
محمدی روز ۱۶ مهر در نامه‌ای به کمیته نوبل در سالگرد دریافت نوبل صلح نوشت: «روزی نه چندان دور سرود رهایی ما زنان از آپارتاید جنسیتی و سرود پیروزی مردم ایران از پایان دادن به استبداد را خواهید شنید. آن روز بی‌تردید فرا خواهد رسید و شما در جشن پیروزی ما سهیم هستید.»
از جنگ بیزارم
محمدی در سالگرد دریافت جایزه نوبل و در آستانه اعلام برنده سال ۲۰۲۴ این جایزه، در گفت‌وگو با روزنامه ایتالیایی کوریه‌ره‌دلاسرا، با تاکید بر افزایش سخت‌گیری‌ها و تشدید شرایط امنیتی خود در زندان گفت: «راه صلح، از دالان سیاه و ویرانگر جنگ محال است. من به همان شدت از جنگ بیزارم که از استبداد و به همان میزان صلح‌طلبم که دموکراسی را می‌طلبم.»
این فعال حقوق بشر، تحقق دموکراسی و پایان بخشیدن به هر نوع استبداد و پافشاری بر موازین جهانی حقوق بشر بی هیچ تزلزل و انحراف و پایان دادن به وضعیت آپارتاید جنسیتی را پیش‌شرط یک صلح پایدار اعلام کرد که می‌تواند بنیادگرایی را کم‌رمق و رواداری و گفتمان دموکراسی و صلح را مسلط کند.
محمدی صلح را نه فقط فقدان جنگ، بلکه رهایی از هر نوع استبداد، سلطه‌گری، تبعیض، تهدید، وحشت و ناامنی تعریف کرد و گفت: «زندگی تحت آپارتاید جنسیتی، رنگ و نشانی از صلح برای زنان ندارد و مسببان جنگ، نه فقط برای اهل آن سرزمین و در زمانه جنگ، بلکه در تاریخ بشریت روسیاه و مطرودند.»
مبارزه ادامه دارد
برنده جایزه نوبل صلح ۲۰۲۳ با اشاره به تجربه زیسته خود از تبعیض، خشونت، استبداد و ظلم در جمهوری اسلامی تاکید کرد که این نظام زاویه‌ای بزرگ و جدی با محور حقوق بشر و حقوق زنان دارد و نمی‌تواند جامعه امروز ایران را «در هیچ سطحی و حتی مذهبی»، نمایندگی کند.
محمدی در بخش دیگری از مصاحبه خود به تغییرات بنیادین منحصر به فردی اشاره کرد که پس از جنبش «زن، زندگی، آزادی» در ایران رخ داده است.
او تاکید کرد این جنبش نه فقط مشروعیت رژیم را آشکارا متزلزل کرده، بلکه پایه‌های ایده، فرهنگ، سنت و زیست دموکراتیک در جامعه را قوت بخشیده است.
به گفته محمدی، در ایران مردم تا زمانی که به سطح مشارکت جمعی تاثیرگذار بر دولت، جامعه و زندگی و زیست فردیشان نرسند، مبارزه را ادامه می‌دهند.
او گفت: «ممکن است مسیر پر‌فراز و نشیب باشد اما هدف مردم رهایی از استبداد، تبعیض، تحقیر و سلطه‌گری است.»
افزایش فشارها در زندان
محمدی در این مصاحبه به ممنوعیت ۵۰ روزه از تماس تلفنی با بیرون زندان و عدم اجازه نیروی‌های امنیتی برای حضور او در مراسم خاکسپاری پدرش اشاره کرد و گفت: «از زمان بازداشت آخرم در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۰ تاکنون، بارها تقاضای تماس تلفنی با فرزندانم را داده‌‌ام که با آن موافقت نشده است.»
خانواده محمدی، ۱۲ مهر ماه خبر دادند که در یک ماه پیش از آن، سه بار از اعزام این زندانی سیاسی به بیمارستان برای انجام آنژیوگرافی جلوگیری شده است.
محمدی در این مصاحبه با اشاره به اینکه در طول سال‌ها زندان با بیماری‌های متعددی مواجه شده است، گفت: «در مجموع سیاست حکومت، از دست رفتن سلامت جسمی من است.»
محمدی سوم مهر و هم‌زمان با سفر مسعود پزشکیان به نیویورک، در نامه‌ای به دبیر کل و اعضای مجمع عمومی سازمان ملل، خواستار اقدامات فوری آن‌ها برای توقف اعدام‌ها در ایران، آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و پایان سرکوب زنان و نهادهای مدنی مستقل در ایران شد.
ستار هاشمی، وزیر ارتباطات با بیان اینکه «ما با تمام توان برای گشایش در خصوص رفع فیلترینگ تلاش می‌کنیم»، گفت: «طبق آمار دوسوم از مشترکین همراه از ظرفیت فیلترشکن‌ها استفاده می‌کنند که خیلی از این فیلترشکن‌ها از مجاری غیررسمی در اختیار مردم قرار می‌گیرد.»
دادگستری استان مازندران روز چهارشنبه ۱۸ مهر از دستگیری پنج متهم در پرونده مشروبات الکلی تقلبی در این استان خبر داد و گفت چهار نفر به اتهام قتل عمد روانه زندان شده‌اند.
عباس پوریانی، رییس کل دادگستری مازندران، به خبرگزاری ایرنا گفت برای متهمان در شعب دادسرای حوزه‌های قضایی آمل، چالوس و کلاردشت، به اتهام «قتل عمد از طریق فروش مشروبات الکلی»، پرونده قضایی تشکیل شده: «با توجه به وخامت حال و بستری بودن بسیاری از افراد مراجعه کننده به بیمارستان‌های استان در بخش مراقبت‌های ویژه و نابینا شدن چند تن دیگر، پرونده در حال پیگیری دقیق و سیر مراحل قانونی است.»
علی عباسی، مدیرکل پزشکی قانونی استان مازندران، روز گذشته اعلام کرد در حدود دو هفته گذشته، ۲۱ نفر در این استان بر اثر مصرف مشروبات الکلی جان خود را از دست داده‌اند که ۱۸ تن از آنان مرد و سه نفر زن بوده‌اند.
پوریانی با اشاره به آزادی یکی از متهمان این پرونده با قرار وثیقه گفت با صدور دستور فوری قضایی نسبت به شناسایی و تعقیب قضایی متهمان «در اسرع وقت» اقدام و طی آن پنج متهم در پرونده مشروبات الکلی دستگیر شدند: «چهار نفر از متهمین به اتهام قتل عمد روانه زندان شدند.»
روز دوشنبه، رسول ظفرمند، مدیر درمان دانشگاه علوم پزشکی مازندران از مسمومیت ۲۸۴ نفر و جان‌باختن ۱۸ نفر در این استان به دلیل مصرف الکل خبر داد و گفت چهار نفر دچار نابینایی شده و ۱۶ نفر در بخش مراقبت‌های ویژه بستری هستند.
ظفرمند گفته بود از این تعداد ۲۰۱ نفر مرخص شده‌اند، ۸۳ نفر همچنان تحت مراقبت‌های پزشکی قرار دارند و ۸۱ نفر به علت نارسایی کلیوی، نیاز به دیالیز داشته‌اند.
در همدان ۱۰ نفر در بازداشت به سر می‌برند
عباس نجفی، دادستان عمومی و انقلاب همدان، روز یک‌شنبه از دستگیری ۱۰ متهم در رابطه با موضوع جان‌باختگان مسمومیت‌های ناشی از مصرف مشروبات الکلی دست‌ساز خبر داد.
به گفته نجفی، در موج جدید مسمویت‌های ناشی از مصرف الکل تقلبی در هفته‌های اخیر، تاکنون در این استان شمار فوتی‌ها بر اثر مصرف مشروبات الکلی تقلبی به ۱۱ نفر رسیده است.
یک متهم در گیلان فراری است
به گفته اسماعیل نیارکی، رییس کل دادگستری گیلان، در پرونده مشروبات الکلی تقلبی در این استان تاکنون یک نفر تولید کننده مشروبات الکلی به اتهام قتل عمد و دو نفر که یکی از آنان توزیع کننده و یک نفر دیگر صاحب رستوران بوده، به اتهام توزیع این مشروبات با قرار بازداشت موقت روانه زندان شده‌اند و دستور جلب یک متهم فراری دیگر و تعطیلی و پلمب رستوران نیز از سوی بازپرس پرونده صادر شده است.
بر اساس اعلام دانشگاه علوم پزشکی گیلان، در روزهای گذشته حداقل ۹ نفر در این استان به دلیل مسمومیت الکلی جان خود را از دست داده‌اند.
این اولین بار نیست که فروش مشروبات الکلی تقلبی در ایران قربانی می‌گیرد.
سال گذشته ده‌ها شهروند به دلیل مصرف مشروبات تقلبی یا الکل صنعتی، مسموم شده و جان خود را از دست دادند.
مقامات انتظامی بارها از دستگیری افرادی به اتهام «تهیه و توزیع مشروبات الکلی تقلبی» خبر داده‌اند و گاهی نیز مکان تولید چنین مشروباتی را پلمب کرده‌اند اما فعالان مدنی در این زمینه خود حکومت را متهم می‌کنند که با ممنوع کردن فروش و مصرف مشروبات الکلی، راه را برای فروش مواد تقلبی فراهم می‌سازد.
در ایران نه تنها فروش که مصرف نوشیدنی‌های الکلی نیز غیرقانونی است و دستگاه قضایی مصرف‌کننده را در بار نخست بازداشت، به ۸۰ ضربه شلاق و در صورت تکرار چند باره، به «حد» محکوم می‌کند که می‌تواند به اعدام فرد منجر شود.
با این حال سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۸ ایران را در رتبه نهم مصرف مشروبات الکلی معرفی و اعلام کرد هر فرد مصرف‌کننده الکل در ایران، سالانه ۲۵ لیتر الکل می‌نوشد.
مجتبی رحماندوست، نماینده تهران در مجلس گفت: «بر روی دوش یا بازوی لباس بعضی از غافلان و ناآگاهان می‌بینیم که پرچم آمریکا دوخته شده است، باید با این موضوع برخورد شود.» او افزود: «نکند از فردا پرچم اسرائیل بر روی لباس‌های مردم دوخته و نصب شود.»
