کشف مواد مخدر از کیفی که رویش نوشته شده بود: این کیف قطعا پر از مواد مخدر نیست

افسران پلیس در شهر پورتلند در ایالت اورگن آمریکا در کیفی در یک خودروی سرقتی که بر روی آن نوشته شده بود «قطعا این کیف پر از مواد مخدر نیست»، مواد مخدر کشف کردند.

افسران پلیس در شهر پورتلند در ایالت اورگن آمریکا در کیفی در یک خودروی سرقتی که بر روی آن نوشته شده بود «قطعا این کیف پر از مواد مخدر نیست»، مواد مخدر کشف کردند.
به گزارش روزنامه گاردین، این کشف زمانی صورت گرفت که ماموران یک خودروی فورد تاروس را در شهر پورتلند متوقف کردند.
نکته جالب توجه در این رویداد کیفی بود که روی آن جمله «این کیف قطعا پر از مواد مخدر نیست» به چشم میخورد.
بر خلاف ادعای نوشته شده روی کیف، محتویات آن شامل ۷۹ قرص فنتانیل آبی، سه قرص اکسی کدون تقلبی و ۲۳۰ گرم مت آمفتامین بود.
این کیف برزنتی قهوهای رنگ توجه رسانهها را به خود جلب کرده است. کوین آلن، افسر اطلاعات عمومی پلیس پورتلند، جزییات بیشتری در خصوص این رویداد ارائه کرد.
او گفت علاوه بر مواد مخدر، ترازوهای متعدد، پول نقد و یک اسلحه گرم نیز در خودرو کشف شده است.
دو مظنون این پرونده، رجینالد رینولدز ۳۵ ساله و میا باگنستوس ۳۷ ساله، هر دو دستگیر شدهاند.
رینولدز با اتهامات متعددی از جمله نگهداری غیرقانونی مت آمفتامین، استفاده غیرمجاز از وسیله نقلیه، در اختیار داشتن وسیله نقلیه سرقتی و نگهداری مواد کنترل شده در درجه اول روبهرو است.
باگنستوس نیز با اتهامات مشابهی مواجه است، با این تفاوت که به جای نگهداری مواد کنترل شده درجه اول، به نگهداری مواد کنترل شده درجه دوم متهم شده است.
این حادثه در شرایطی رخ میدهد که اورگان در سال ۲۰۲۰ قانونی را تصویب کرد که هدف آن جرمزدایی از در اختیار داشتن مقادیر کم مواد مخدر بود.
این قانون میکوشید بودجه شهری به جای جرمانگاری، در درمان اختلالات مصرف مواد مخدر هزینه شود.
این اقدام در ابتدا با استقبال عمومی روبرو شد، اما با افزایش قابل توجه میزان مصرف مواد مخدر و بیخانمانی در این ایالت در طول همهگیری کووید-۱۹، حمایت از این قانون کاهش یافت.
در پی این تغییرات و افزایش نگرانیهای عمومی، ایالت اورگان در ماه سپتامبر تحت نظارت قانونگذاران دموکرات، قوانین مربوط به مالکیت مواد مخدر را دوباره مورد بازنگری قرار داد و برخی محدودیتها را بازگرداند.
این حادثه بار دیگر توجهها را به چالشهای پیچیده مبارزه با مواد مخدر، اثربخشی سیاستهای مرتبط با آن و نیاز به یک رویکرد متعادل در برخورد با این معضل اجتماعی جلب کرده است.

در سالهای اخیر افزایش چشمگیر موارد تشخیص اوتیسم در کودکان توجه محققان را به خود جلب کرده است. طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده، شیوع اوتیسم از یک مورد در هر ۱۵۰ کودک هشت ساله در سال ۲۰۰۰ میلادی، به یک مورد در هر ۳۶ کودک در سال ۲۰۲۲ افزایش یافتهاست.
بر اساس گزارش دیلی میل، به تازگی مطالعهای که در آزمایشگاه کُلداسپرینگ (CSHL) در نیویورک انجام شده، یافتههای قابل توجهی را در مورد ارتباط احتمالی بین عفونتهای ویروسی در دوران بارداری و اوتیسم ارائه کردهاست.
این پژوهش که بر روی موشها انجام شده، نشان میدهد ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزای شدید در دوران بارداری ممکن است نقش مهمی در بروز اوتیسم داشته باشد.
محققان در این مطالعه، واکنش سیستم ایمنی مادر به ویروسهای سرماخوردگی یا آنفولانزا را شبیهسازی کردند. این واکنش که به عنوان فعالسازی ایمنی مادر (MIA) شناخته میشود، منجر به افزایش سریع سطح سایتوکینها و کیموکاینها میشود. این مولکولهای ایمنی قادرند از جفت و سد خونی-مغزی جنین عبور کنند و بر رشد مغز تاثیر بگذارند.
تاثیر بر جنینهای نر و ماده
یکی از نکات کلیدی این پژوهش تفاوت تاثیر این واکنش ایمنی بر جنینهای نر و ماده است. مشاهدات نشان میدهد که جنینهای ماده ظاهرا در برابر این اثرات محافظت میشوند، در حالی که حدود یک سوم جنینهای نر تحت تاثیر قرار میگیرند.
این یافته با آمار موجود در مورد شیوع بیشتر اوتیسم در پسران همخوانی دارد.
طبق آمار در آمریکا از هر ۱۰۰ پسر، چهار کودک و از هر ۱۰۰ دختر، یک کودک به اوتیسم مبتلا هستند.
ایرنه سانچز مارتین، دانشجوی فوق دکتری در این پروژه، رویکرد متفاوتی را در مقایسه با مطالعات قبلی اتخاذ کرد. او به جای بررسی رفتار افراد در بزرگسالی، تاثیرات احتمالی بر روی رشد مغز جنین را ۲۴ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض التهاب مادر مورد مطالعه قرار داد. این رویکرد امکان مشاهده تغییرات اولیه در رشد مغز جنین را فراهم کرد.
واکسیناسیون و اوتیسم
در بحث راجع به عوامل احتمالی مرتبط با اوتیسم، موضوع واکسیناسیون همواره یکی از بحثبرانگیزترین موارد بودهاست.
مطالعات گسترده و معتبر جهانی، هیچ ارتباطی بین واکسیناسیون و افزایش خطر ابتلا به اوتیسم پیدانکردهاند.
سانتوش گیریراجان، استاد دانشیار دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا که در حوزه مبانی ژنتیکی اختلالات عصبی تحقیق میکند، در اینباره گفت: «سالهاست که با اطمینان کامل میدانیم واکسنها هیچ نقشی در بروز اوتیسم ندارند.»
برخلاف نگرانیهای موجود، تحقیقات نشان دادهاند که بسیاری از واکسنها در واقع با انتقال آنتیبادیها از طریق مادر به جنین قبل از تولد، محافظت در برابر بیماریهای نوزاد را فراهم میکنند. این امر به ویژه در مورد واکسن آنفولانزا صادق است.

واکسن آنفولانزا به روشی متفاوت از بیماری واقعی عمل میکند. این واکسن بدن را تحریک میکند تا آنتیبادیهایی تولید کند که سیستم ایمنی را برای مقابله با ویروس آماده میکنند، بدون اینکه باعث التهاب شدید یا سایر علائم مرتبط با عفونت واقعی شوند.
با وجود این یافتههای امیدوارکننده، محققان تاکید میکنند که این مطالعه هنوز در مراحل اولیه است و برای اثبات ارتباط قطعی بین ویروسهای سرماخوردگی و آنفولانزا با اوتیسم، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
نکته قابل توجه دیگر در این زمینه، نقش عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز اوتیسم است. تخمین زده میشود که ۴۰ تا ۸۰ درصد موارد اوتیسم به عوامل ژنتیکی مرتبط باشند. این بدان معناست که ۲۰ تا ۶۰ درصد موارد میتواند ناشی از عوامل محیطی باشد، که اهمیت مطالعاتی مانند پژوهش آزمایشگاه کُلداسپرینگ را دوچندان میکند.
در این تحقیق، سایر عواملی که ممکن است باعث فعال شدن بیش از حد سیستم ایمنی مادران شوند، از جمله واکسیناسیون، چاقی یا بیماریهای زمینهای، مورد بررسی قرار نگرفتهاند.
در حال حاضر، بیش از پنج میلیون و ۴۰۰ هزار نفر در ایالات متحده با اوتیسم زندگی میکنند.
با توجه به اینکه هنوز درمان قطعی برای اوتیسم وجود ندارد، تشخیص زودهنگام از اهمیت بسزایی برخوردار است.
محققان امیدوارند که یافتههای این مطالعه و تحقیقات آتی بتواند به پزشکان در تشخیص علائم هشداردهنده اولیه اوتیسم، حتی قبل از تولد، کمک کند.
لازم به ذکر است که افزایش آمار تشخیص اوتیسم در طول زمان را نمیتوان تنها به افزایش واقعی موارد ابتلا نسبت داد.
بهبود توانایی پزشکان در تشخیص این اختلال و افزایش آگاهی عمومی نسبت به آن نیز میتواند در این افزایش آماری نقش داشته باشد.

دنبالهدار سوچینشان-اطلس (C/2023 A3) در روزهای آینده آنقدر روشن میشود که با چشم غیرمسلح در نیمکره شمالی دیده شود. این دنبالهدار که آخرین بار ۸۰ هزار سال پیش، زمان نئاندرتالها از زمین مشاهده شده، ممکن است به درخشانترین دنبالهدار دهه یا قرن تبدیل شود.
سوچینشان-اطلس در سال ۲۰۲۳ از سوی رصدخانه کوه بنفش چین و سیستم هشدار برخورد سیارکها، «اطلس» کشف شد.
در حال حاضر، این دنبالهدار در نزدیکی خورشید در صورت فلکی دوشیزه یا ویرگو است و در روزهای آینده ساکنان نیمکره شمالی میتوانند آن را دقایقی پس از غروب آفتاب در نزدیکی محل غروب مشاهده کنند.
انتظار میرود درخشندگی دنبالههای این دنبالهدار پس از عبور از نزدیکی خورشید با تغییراتی مواجه شود و منظرهای خیرهکننده از خود ارائه دهد. تاکنون عکاسان نجومی در ایران و دیگر نقاط جهان تصاویر زیبایی از این دنبالهدار ثبت کردهاند.
دنبالهدار یا ستاره دنبالهدار؟
گرچه بسیاری به غلط به این اجرام ستاره دنبالهدار میگویند اما دنبالهدارها اجرام آسمانی کوچک و یخیاند که از سنگ، گرد و غبار و یخ تشکیل شدهاند و عموما در مدارهای باز یا بسته به دور خورشید حرکت میکنند.
زمانی که دنبالهدارها به خورشید نزدیک میشوند، حرارت خورشید باعث گرم شدن سطح آنها میشود و گازها و ذرات یخ را به فضا منتشر میکنند. این فرآیند به دلیل تابش خورشید و بادهای خورشیدی منجر به تشکیل یک جو موقت و درخشنده به نام «کما» و یک دنباله طولانی از غبار و گاز به میشود.
دنبالهدارها بیشتر از مناطق بیرونی منظومه شمسی، مانند کمربند کویپر و ابر اورت، سرچشمه میگیرند و گاهی به سمت خورشید حرکت میکنند.
ابر اورت کجاست؟
ابر اورت یک منطقه وسیع و کروی در لبه بیرونی منظومه شمسی است که تصور میشود محل تجمع تریلیونها جرم یخی و سنگی باشد. این اجرام یخی شامل دنبالهدارهایی هستند که ممکن است گاهی اوقات به دلیل تداخلات گرانشی، به سمت داخل منظومه شمسی حرکت کنند.
درخشش دنبالهدار سوچینشان-اطلس
دنبالهدار سوچینشان-اطلس طی چند سال گذشته با نزدیکتر شدن به خورشید، حدود یک میلیون برابر درخشانتر شده است. با این حال، پیشبینی دقیق اینکه دنبالهدارها دقیقا چه شکلی خواهند بود، بسیار دشوار است.
این دنبالهدار، احتمالا یکی از درخشانترین دنبالهدارهای دهه یا شاید قرن باشد. برخی پیشبینیها حاکی از آن است که روشنایی آن حتی ممکن است از سیاره زهره نیز پیشی بگیرد؛ زهره پس از ماه و خورشید درخشان ترین جرم آسمانی است.
همزمان برخی از ستارهشناسان مانند زدنک سکانینا معتقدند که این دنبالهدار ممکن است در نزدیکترین نقطه به خورشید (حضیض خورشیدی) تجزیه شود و روشنایی آن کاهش یابد.
اما بر اساس تصاویر ثبت شده از سوی رصدخانه خورشیدی سوهو در حال حاضر هیچ نشانهای از تکه تکه شدن دنبالهدار سوچینشان-اطلس وجود ندارد.
سوهو یک رصدخانه فضایی است که برای مطالعه خورشید و بخشهایی از فضای بین سیارهای طراحی شده و هدف آن بررسی ساختار داخلی خورشید، اتمسفر آن (کرونا)، و بادهای خورشیدی است.
رصدخانه فضایی سوهو با استفاده از ابزاری به نام کورونوگراف قادر به ایجاد خورشید گرفتگی مصنوعی در میدان دید خود است.
در تصویر زیر که روز پنجشنبه ۱۹ مهر و با استفاده از کروناگراف سوهو ثبت شده، لکه طولانی سفید رنگ گستردهای دیده میشود که همان دنبالهدار سوچینشان-اطلس است.

حرکت سوچینشان-اطلس در آسمان
دنبالهدار سوچینشان-اطلس هماکنون در فاصله کمی از خورشید در صورت فلکی دوشیزه یل ویرگو قرار داد و در روزهای آتی از خورشید دورتر و دورتر میشود. این دنبالهدار به تدریج ارتفاع بیشتری در آسمان پیدا میکند و تشخیص آن آسانتر میشود.
بهترین زمان و مکان برای مشاهده دنبالهدار
در صورتی که اتفاق خاصی نیافتد طبق پیشبینیها از ۲۰ مهر تا چهارم آبان مشاهده این دنبالهدار امکان پذیر است. دنباله دار سوچینشان-اطلس در ۲۲ مهر به کمترین فاصله خود از زمین میرسد و از ساعت ۱۸:۱۷ تا ۱۸:۴۵ به وقت تهران با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است.
هرچند استفاده از دوربین دوچشمی یا تلسکوپ با میدان دید وسیع میتواند مشاهده آن را جذابتر کند اما انتظار میرود این دنبالهدار به اندازه کافی درخشان شود تا با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشد.


تحقیقات جدید نشان میدهند سرعت افزایش امید به زندگی انسان در حال کاهش است. دانشمندان معتقدند با وجود پیشرفتهای چشمگیر در حوزه پزشکی و بهداشت عمومی، روند افزایش طول عمر انسانها در دهههای اخیر کندتر شده است.
این یافتهها همزمان با انتشار مطالعهای دیگر که نشان میدهد نسل بیبی بومر (متولدین پس از جنگ جهانی دوم تا اواسط دهه ۶۰ میلادی) با وجود عمر طولانیتر، نسبت به نسلهای پیشین از سلامت ضعیفتری برخوردار بوده است، توجه محققان را به چالشهایی جدید در حوزه سلامت سالمندی جلب کرده است.
بر اساس گزارش اسکای نیوز، پژوهشی که به تازگی در مجله نیچر ایجینگ منتشر شده، نشان میدهد روند افزایش امید به زندگی انسان که در قرنهای ۱۹ و ۲۰ شاهد جهشی چشمگیر بود، در سه دهه گذشته به طور قابل توجهی کُند شده است.
این مطالعه که به وسیله محققانی از دانشگاه ایلینوی شیکاگو انجام شده، نشان میدهد از سال ۱۹۹۰، امید به زندگی در جوامع با بالاترین نرخهای طول عمر، تنها حدود شش سال و نیم افزایش یافته است.
دکتر اس.جی اولشانسکی، محقق اصلی این پژوهش، معتقد است بخش عمدهای از افزایش طول عمر در دوران معاصر، مدیون پیشرفتهای پزشکی است.
اولشانسکی تاکید میکند اکنون زمان آن رسیده تا تمرکز تحقیقات به سمت کند کردن روند پیری و افزایش کیفیت زندگی در سالهای پایانی عمر معطوف شود.
یافتههای این تحقیق نشان میدهد انتظار زندگی ۱۰۰ ساله برای ۱۵ درصد از زنان و پنج درصد از مردان در اکثر کشورها در قرن حاضر، خوشبینانه است.
محققان بر این باورند که بدون کند کردن فرآیندهای بیولوژیکی پیری، افزایش چشمگیر طول عمر انسان در این قرن بعید به نظر میرسد.
وضعیت سلامت نسل بیبی بومر
همزمان، مطالعهای دیگر که در ژورنال آو جرنتولوژی منتشر شده، وضعیت سلامت نسل بیبی بومر را بررسی کرده است.
این پژوهش که از سوی محققان دانشگاه کالج لندن و دانشگاه آکسفورد انجام شده، نشان میدهد این نسل اگرچه عمر طولانیتری دارند اما نسبت به نسلهای قبلی از سلامت ضعیفتری برخوردارند.
طبق این مطالعه، این افراد در دهههای ۵۰ و ۶۰ زندگی خود، بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای جدی مانند سرطان، بیماریهای ریوی، مشکلات قلبی، دیابت و کلسترول بالا قرار دارند.
این یافتهها نشان میدهند صرف افزایش طول عمر، لزوما به معنای بهبود کیفیت زندگی نیست.
دو مطالعه در کنار هم، تصویری پیچیده از وضعیت سلامت و طول عمر انسان در قرن ۲۱ ارائه میدهند. از یک سو، روند افزایش امید به زندگی کند شده و از سوی دیگر، کیفیت زندگی در سالهای پایانی عمر با چالشهای جدی روبهرو است.
متخصصان حوزه سلامت و سالمندشناسی بر این باورند که تمرکز تحقیقات آینده باید بر بهبود کیفیت زندگی در سنین بالا و کاهش بار بیماریهای مزمن باشد.
این رویکرد میتواند به افزایش «طول عمر سالم» منجر شود که به معنای افزایش تعداد سالهایی است که افراد در سلامت و کیفیت زندگی مطلوب سپری میکنند.
این یافتهها ضرورت بازنگری در سیاستهای بهداشتی و اجتماعی مرتبط با سالمندان را برجسته میکنند.
در حال حاضر جوامع باید خود را برای مواجهه با چالشهای ناشی از افزایش جمعیت سالمند که ممکن است با مشکلات سلامتی بیشتری روبهرو باشند، آماده کنند.
این امر مستلزم سرمایهگذاری در تحقیقات پیشگیرانه، بهبود خدمات بهداشتی و ایجاد محیطهای حمایتی برای سالمندان است.

کمیته نوبل روز سهشنبه ۱۷ مهر جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۲۴ را به جان هاپفیلد و جفری هینتون اهدا کرد. این دو برای اکتشافات و اختراعاتی اساسی که یادگیری ماشین را با شبکههای عصبی مصنوعی امکان پذیر میکند، برنده نوبل فیزیک شدند.
جان جوزف هوپفیلد (متولد ۱۵ ژوییه ۱۹۳۳)، فیزیکدان آمریکایی است که بیشتر به دلیل مطالعاتش در زمینه شبکههای عصبی تداعیگر در سال ۱۹۸۲ شناخته میشود.
این مدل که اکنون به نام شبکه هوپفیلد معروف است، نقش مهمی در توسعه شبکههای عصبی مصنوعی و یادگیری ماشینی داشته است.
هوپفیلد در سال ۱۹۵۸ مدرک دکترای فیزیک خود را از دانشگاه کرنل دریافت کرد و به عنوان استاد در دانشگاههای معتبر از جمله پرینستون و کلتک فعالیت کرده است.
جفری اورست هینتون (متولد شش دسامبر ۱۹۴۷)، دانشمند بریتانیایی-کانادایی است که در حوزه علوم کامپیوتر و روانشناسی شناختی فعالیت میکند.
هینتون به عنوان یکی از پیشگامان شبکههای عصبی مصنوعی شناخته میشود و اغلب از او به نام «پدرخوانده هوش مصنوعی» اسم میبرند.
او از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ در گوگل (Google Brain) و دانشگاه تورنتو فعالیت داشت و در سال ۲۰۲۳ به دلیل نگرانیهایش درباره خطرات هوش مصنوعی، از کار در گوگل کنارهگیری کرد.
هینتون همچنین برنده چندین جایزه دیگر از جمله مدال دیراک و جایزه آلبرت اینشتین است و به عنوان یکی از تاثیرگذارترین دانشمندان در زمینه فیزیک و زیستشناسی محاسباتی شناخته میشود.
نوبل فیزیک سال گذشته به چه کسانی رسید؟
در سال ۲۰۲۳، پیر آگوستینی، فرنک کراوس و آن لوهیلیر، موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شدند.
آنها به خاطر توسعه پالسهای لیزری فوقالعاده کوتاه که امکان مطالعه حرکات الکترونها را فراهم میکند، این جایزه را دریافت کردند.
مراسم اهدای جایزه نوبل فیزیک در دهم دسامبر در استکهلم برگزار میشود و برندگان این جایزه، مدال، دیپلم و مبلغ جایزه را دریافت میکنند.
برندگان جایزه نوبل پزشکی ۲۰۲۴ چه کسانی بودند؟
روز دوشنبه، کمیته نوبل در موسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد، ویکتور آمبروس و گری روکون را به عنوان برندگان جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی سال ۲۰۲۴ معرفی کرد.
این دو دانشمند آمریکایی به دلیل کشف میکرو آر.ان.ایها (microRNA)، مولکولهای کوچک آر.ان.ای که نقشی کلیدی در تنظیم ژنها ایفا میکنند، این جایزه را دریافت کردند.
کشف میکرو آر.ان.ایها، اصل جدیدی را در تنظیم ژنتیکی معرفی کرده و نشان داده است این مولکولها برای موجودات چندسلولی، از جمله انسان، ضروری هستند.
جایزه نوبل
جایزه نوبل در سال ۱۸۹۵ به وسیله آلفرد نوبل، شیمیدان و مخترع سوئدی، بنیانگذاری شد.
نوبل، مخترع دینامیت، پس از مواجهه با انتقادات درباره آثار مخرب اختراعش، در وصیتنامهاش تصمیم گرفت ثروت خود را بهمنظور اعطای جوایز به افرادی که بزرگترین دستاوردها را در زمینههای فیزیک، شیمی، فیزیولوژی یا پزشکی، ادبیات و صلح به دست میآورند، وقف کند.
هدف او از این اقدام، تشویق نوآوریهایی بود که به نفع بشریت باشد.
اولین جوایز نوبل در سال ۱۹۰۱ اهدا شدند.
در طول سالها، جایزه نوبل به یکی از معتبرترین و شناختهشدهترین جوایز در سطح جهان تبدیل شده است.
علاوه بر جوایز اصلی، در سال ۱۹۶۸ بانک مرکزی سوئد نیز جایزهای در زمینه علوم اقتصادی به یاد آلفرد نوبل تاسیس کرد که به آن جایزه نوبل اقتصاد گفته میشود.
فرایند انتخاب برندگان با دقت و از طریق کمیتههای علمی و کارشناسی مرتبط انجام میشود و اسامی نامزدها و سایر اطلاعات در مورد نامزدی و روند انتخاب، تا ۵۰ سال بعد فاش نمیشود.
جایزه نوبل شیمی ۲۰۲۴
روز چهارشنبه ۱۸ مهر، کمیته نوبل برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۲۴ را معرفی خواهد کرد.
در سال ۲۰۲۳، مونگی باوندی، لوئیس بروس و الکسی اکیموف، به خاطر دستاوردهایشان در زمینه ایجاد نقاط کوانتومی، موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شدند.
نقاط کوانتومی، ذراتی فوقالعاده کوچک هستند که اندازه آنها تقریبا یک میلیون برابر کوچکتر از سر یک سوزن است. این نقاط به دلیل اندازههای مختلف خود، قادر به تولید رنگهای متنوعی از نور هستند و کاربردهای گستردهای در فنآوریهای نوری و الکترونیکی دارند.
جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۴
روز پنجشنبه ۱۹ مهر، برنده جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۴ اعلام خواهد شد.
در سال ۲۰۲۳، یون فوسه، نویسنده نروژی، به دلیل آثار برجستهاش در ژانر نمایشنامه و داستانهای تخیلی، به ویژه موضوعات الهیاتی، موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات شد.
آکادمی سوئد در بیانیه خود به طور خاص از رمان چند جلدی فوسه با عنوان «سپتولوژی» قدردانی کرد.
این اثر درباره یک نقاش است که در آن به موضوعاتی چون مرگ، حافظه، اعتیاد به الکل و هنر پرداخته و تامل میکند.
جایزه نوبل صلح ۲۰۲۴
روز جمعه ۲۰ مهر، کمیته صلح نوبل، برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۴ را معرفی خواهد کرد
در سال ۲۰۲۳، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران، برنده این جایزه شد و کمیته نوبل نروژ از او به خاطر «مبارزه علیه ستم بر زنان در ایران و مبارزه برای ارتقای حقوق بشر و آزادی برای همه» قدردانی کرد.
این جایزه توجه بینالمللی را به مبارزه برای حقوق زنان در ایران معطوف کرد؛ جایی که زنان پس از کشته شدن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد در پاییز ۲۰۲۲، در اعتراض به خیابانها آمدند.
محمدی، بعد از شیرین عبادی دومین ایرانی است که این جایزه را به خود اختصاص داده است.
او پنجمین فردی بود که در حبس این جایزه را دریافت کرد.
نوبل علوم اقتصادی
به گفته کمیته نوبل، روز دوشنبه ۲۳ مهر، برنده جایزه نوبل علوم اقتصادی ۲۰۲۴ معرفی خواهد شد.
در سال ۲۰۲۳، پروفسور کلودیا گلدین، اقتصاددان برجسته دانشگاه هاروارد، این جایزه را برای تحقیقات خود در زمینه بررسی نقش زنان در بازار کار دریافت کرد.
گلدین با تحلیل بیش از ۲۰۰ سال دادههای نیروی کار ایالات متحده، نشان داد نرخ اشتغال و شکاف دستمزد جنسیتی نه تنها به عوامل اقتصادی، بلکه به تغییرات در هنجارهای اجتماعی مرتبط با آموزش و نقش زنان در خانه و خانواده بستگی دارد.
گلدین سومین زنی بود که برنده جایزه نوبل اقتصاد شد؛ جایزهای که تاکنون به ۹۰ مرد اهدا شده است.

بر اساس اعلام سازمان هوانوردی فدرال آمریکا (اِفاِیاِی)، قرار است روز دوشنبه ۱۶ مهر، موشک فالکون-۹ شرکت اسپیس ایکس برای پرتاب فضاپیمای «هرا» که متعلق به آژانس فضایی اروپاست، از فلوریدا به فضا بازگردد.
این ماموریت در ساعت ۱۰:۵۲ صبح به وقت محلی (۱۴:۵۲ به وقت گرینویچ) از پایگاه فضایی کیپ کاناورال انجام خواهد شد.
سازمان افایای (FAA) روز یکشنبه اعلام کرد فالکون-۹ اسپیس ایکس تنها مجاز به بازگشت به مدار برای ماموریت برنامهریزی شده «هرا» است که در تاریخ ۱۶ مهر انجام میشود.
فالکون-۹
موشک فالکون-۹ شرکت اسپیس ایکس یک موشک دو مرحلهای است که برای حمل محمولهها (مانند ماهوارهها و فضاپیماها) به فضا طراحی شده است.
هر یک از این دو مرحله نقش خاصی در فرآیند پرتاب و رساندن محموله به مدار دارند.
مرحله اول: مرحله اول مسئول تولید نیروی رانش اولیه است که موشک را از زمین بلند میکند و از جو زمین عبور میدهد.
مرحله اول فالکون-۹ به گونهای طراحی شده که پس از جداسازی، به زمین بازگردد.
این بازگشت معمولا یا به صورت عمودی روی یک سکوی شناور در اقیانوس یا روی خشکی انجام میشود.
اسپیس ایکس این مرحله را برای کاهش هزینهها و افزایش کارایی موشک، بارها مورد استفاده مجدد قرار داده است.
مرحله دوم: پس از جداسازی مرحله اول، مرحله دوم فعال میشود و محموله را به مدار مورد نظر میرساند.
بر خلاف مرحله اول، مرحله دوم به طور معمول بازیابی نمیشود. پس از تکمیل ماموریت، این مرحله یا در فضا باقی میماند یا به صورت کنترلشده به جو زمین بازمیگردد و در یک منطقه امن (معمولا اقیانوس) سقوط میکند.
به گفته افایای، با توجه به اینکه مرحله دوم موشک فالکون-۹ در این ماموریت به زمین بازنمیگردد، خطرات احتمالی برای عموم به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
پس از نقص فنی مرحله دوم موشک فالکون-۹ در ماموریت «خدمه-۹» ناسا و سقوط تقویتکننده در منطقهای خارج از محدوده ایمن تایید شده، این سازمان دستور داد که اسپیس ایکس باید علت این مشکل را بررسی کند.
این حادثه باعث توقف سومین پرتاب فالکون-۹ طی سه ماه گذشته شده است.
شامگاه پنجشنبه ۲۳ تیر، فالکون-۹ با محمولهای از ۲۰ ماهواره استارلینک، از پایگاه نیروی فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا پرتاب شد اما حدود یک ساعت بعد، احتراق مرحله دوم راکت انجام نشد.
ماهوارههای استارلینک آزاد شدند اما بهجای مدار پایدار و بلندمدت، در مداری بسیار نزدیک به زمین قرار گرفتند که این در نهایت باعث میشود به زودی وارد جو زمین شوند و بسوزند.
ماموریت هرا
فضاپیمای هرا ماموریت دارد تا تاثیرات برخورد فضاپیمای «دارت» ناسا با سیارک دیمورفوس را بررسی کند.
این آزمایش در سال ۲۰۲۲ برای بررسی سیستم دفاع سیارهای و تغییر مسیر اجرام فضایی انجام شد و اولین باری بود که یک فضاپیما توانست حرکت یک جسم آسمانی را تغییر دهد.
سیارک دیمورفوس، قمر سیارک دیدیموس، از سیارکهای نزدیک زمین است.
ماموریت هرا قرار است اطلاعاتی برای ماموریتهای آینده به منظور انحراف سیارکها و جلوگیری از تهدیدهای احتمالی برخورد اجرام فضایی با زمین فراهم کند.
فالکون-۹ در سال ۲۰۲۱ فضاپیمای دارت را به فضا پرتاب کرده بود.
نقص فنی اسپیس ایکس
سازمان هوانوردی فدرال آمریکا در تاریخ ۳۰ سپتامبر اعلام کرد که اسپیس ایکس باید علت نقص مرحله دوم موشک خود را در ماموریت ناسا بررسی کند.
این سازمان ۱۷ سپتامبر نیز اعلام کرد که قصد دارد اسپیس ایکس را به دلیل نقض مقررات پیش از دو پرتاب فالکون-۹ در سال ۲۰۲۳، مبلغ ۶۳۳ هزار دلار جریمه کند.
مایک ویتاکر، مدیر سازمان هوانوردی فدرال آمریکا، در تاریخ ۲۴ سپتامبر گفت: «آنها (اسپیس ایکس) بیش از ۲۰ سال است فعالیت میکنند و باید در بالاترین سطح ایمنی عمل کنند.»
اسپیس ایکس در واکنش به این اظهارات گفت که این شرکت «ایمنترین و قابل اعتمادترین ارائهدهنده پرتاب در جهان» است و «کاملا متعهد به ایمنی در تمامی عملیاتها»ست.
در ماه فوریه ۲۰۲۳، سازمان هوانوردی فدرال آمریکا جریمهای به مبلغ ۱۷۵ هزار دلار علیه اسپیس ایکس به دلیل عدم ارسال برخی اطلاعات ایمنی قبل از پرتاب ماهوارههای استارلینک در اوت ۲۰۲۲ پیشنهاد کرد که این شرکت جریمه را پرداخت کرد.
با این حال پنجشنبه ۲۲ شهریور، جرد آیزاکمن، میلیاردر ۴۱ ساله و سارا گیلیس، مهندس ۳۰ ساله اسپیس ایکس، با خروج از کپسول اسپیس ایکس، اولین راهپیمایی فضایی خصوصی جهان را انجام دادند و در این ماموریت جسورانه، به پیشرفت فنآوریهای فضایی خصوصی کمک کردند.