عباس عراقچی: در صورت حمله اسرائیل، متناسب و حسابشده پاسخ خواهیم داد



ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه، گفت نبردهایی که در غزه آغاز شد اکنون به لبنان کشیده شده و میزان تنش میان اسرائیل و جمهوری اسلامی نیز به شدت افزایش یافته است. او افزود: «این وضعیت به واکنش زنجیرهای شباهت دارد و کل خاورمیانه را در آستانه یک جنگ تمامعیار قرار داده است.»

۲۲ تن از زنان زندانی همبند نرگس محمدی در نامهای از زندان اوین ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سلامتی این برنده جایزه نوبل صلح، به تعلل و خودداری مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستان اعتراض کردند. آنها خواستار رسیدگی پزشکی اضطراری و اعزام فوری این زندانی سیاسی به بیمارستان شدند.
امضاکنندگان این نامه با اشاره به درد شدید سینه محمدی، وجود یک توده در سینه او و نیز ابتلای این زندانی به درد شدید کمر، خاطرنشان کردند با وجودی که مدتهاست محمدی طبق توصیه پزشکان متخصص، پزشک معتمد زندان و رییس بهداری اوین باید به صورت اورژانسی به بیمارستان منتقل شود، زندان از اعزام او به بیمارستان جلوگیری کرده و دلیل آن را «دستور نهادهای بالادستی» عنوان میکند.
این نامه با هشدار درباره این که بسیاری دیگر از زنان زندانی اوین نیز دچار بیماریهای سخت و لاعلاج یا کهولت سنی هستند و ادامه حبس، جانشان را به خطر انداخته، تاکید کرد که اگر این زنان «برچسب زندانی امنیتی» نداشتند، قطعا عدم تحمل حبس برای آنها صادر میشد.
خانواده محمدی روز ۱۲ مهر با صدور اطلاعیهای اعلام کرد نهادهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی در روزهای ۲۰ و ۲۷ شهریور و ۱۰ مهر امسال، از خروج محمدی از زندان و اعزام او به بیمارستان برای انجام آنژیوگرافی ممانعت کردند.
پیش از آن و در روز ۳۱ مرداد نیز کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در نامهای نسبت به ادامه عدم دسترسی محمدی و سایر زندانیان در ایران به مراقبتهای پزشکی بهموقع و مناسب، با وجود درخواستهای مکرر، ابراز نگرانی کردند.
اکنون زنان همبند محمدی در اوین با بیان این که زندان با وجود اورژانسی بودن شرایط و اعتراضهای متعدد همبندیان و زنان زندانی همچنان از اعزام او به بیمارستان سر باز زده است، اعلام کردند: «ما تنها خواهان رسیدگی پزشکی و اعزام همبندی خود برای درمان هستیم.»
آنها با بیان این که زندانی بودن خود به معنای زندگی در اضطراب و دشواری بسیار است و بند زنان در حال حاضر پرجمعیتترین دوران خود را در سالهای اخیر سپری میکند، خاطرنشان کردند: «زندان در چنین شرایطی به جای رسیدگی بیشتر، از ابتداییترین وظایف قانونی خود چون اعزام زندانی به بیمارستان سر باز زده و بر اضطراب و دشواری حبس زندانیان در این دوران میافزاید.»
آنیشا اسدالهی، سمانه اصغری، ریحانه انصارینژاد، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، ناهید خداجو، نسرین خضری جوادی، راحله راحمیپور، ویدا ربانی، محبوبه رضایی، زهره سرو، نسیم سیمیاری، سعیده شفیعی، مهوش شهریاری، پخشان عزیزی، سعیده قربانعلی، سپیده قلیان، مطهره گونهای، شکیلا منفرد، معصومه نساجی، حورا نیکبخت و مریم یحیوی، امضاکنندگان این نامه هستند.
کمیته راهبردی ائتلاف بینالمللی «آزادی نرگس» مرداد ماه امسال با انتشار بیانیهای ضمن ابراز نگرانی شدید و هشدار درباره وخامت وضعیت سلامت محمدی، خواستار آزادی فوری و دسترسی کامل و مستقل او به خدمات درمانی شد.
نرگس محمدی در سالهای گذشته بارها با عناوین اتهامی مختلف به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش بازداشت، محاکمه و حدود شش سال زندانی شد.
این فعال حقوق بشر آخرین بار در آبان ۱۴۰۰ بازداشت و از آن زمان تاکنون در پروندههای مختلف مجموعا به ۱۳ سال و ۹ ماه زندان محکوم شد و چند پرونده باز دیگر نیز دارد.
۱۵۴ ضربه شلاق، چهار ماه رفتگری و نظافت خیابانها، دو سال ممنوعالخروجی، دو سال منع استفاده از تلفن هوشمند، دو فقره جزای نقدی و محرومیتهای اجتماعی و سیاسی و تبعید، دیگر مجازاتهای تعیین شده برای او هستند.
در سالهای گذشته گزارشهای متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی و زیر پا گذاشتن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسئولان زندانها در ایران منتشر شده است.
در این سالها افرادی از جمله ساسان نیکنفس، بهنام محجوبی، بکتاش آبتین و جواد روحی، جان خود را در زندان از دست دادند.
جمهوری اسلامی هیچ مسئولیتی در قبال مرگ این افراد که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی بوده، نپذیرفته است.

حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران، با اشاره به استقرار سامانه پدافند هوایی آمریکایی «تاد» در اسرائیل گفت: «به لولههای تاد اعتماد نکنید. اینها محدود هستند و شما به قدرت محدود تکیه کردهاید.» او افزود: «شما نمیتوانید در این داستان پیروز شوید و ما شما را شکست خواهیم داد.»

ایران عزیز ما در آستانهی جنگی قرار گرفته که جنگِ ما ایرانیان نیست. با تصمیمات اشتباه و توهمات خطرناک، رهبر جمهوری اسلامی و سرداران سپاه، که گماشتگان او هستند، ایران را به جنگ میکشانند. دیگر نهادها مانند دولت و مجلس هم هیچ نقش موثری در این روند ندارند.
جنگی که ایران را تهدید میکند، جنگ برای ایران و مردم آن نیست. این حکومت به جای آنکه به فکر ایران و منافع مردمش باشد، اولویتهای خود را به حماس و حزبالله گره زده است.
سرنوشت ما را بدون پرسش از مردم، با سرنوشت لبنان و غزه پیوند دادهاند. برای آنها نه ایران مهم است و نه ایرانی؛ بلکه امت اسلامی اولویت دارد؛در حالی که ۵۷ کشور اسلامی و ۲۲ کشور عرب خود و مردم خود را از این جنگها دور نگه داشتهاند.
سیاستهای جمهوری اسلامی ایرانسوز است؛ با این سیاستها چیزی از ایران باقی نخواهد ماند. در حالی که شعار «برای ایران» سر میدهند، کشور را به مسیری میبرند که تنها لبنان و غزه در آن مطرح است، نه ایران.
آنهایی که امروز در خیال نابودی اسرائیل هستند، همانهاییاند که با توهم سرنگونی صدام، هشت سال جنگ را بعد از آزادی خرمشهر ادامه دادند و زیرساخت های کشور را به نابودی کشاندند. نتیجهی آن توهمات، شکستهای فاجعهبار پایان جنگ بود.
آیا واقعا بعد از آزادسازی خرمشهر، جنگ نباید تمام میشد؟ چرا آن را شش سال دیگر ادامه دادند؟ با توهم فتح بغداد و رسیدن از راه کربلا به قدس. نتیجه چه شد؟ ایرانی ویران و دستکم ۲۰۰ هزار نفر که هرگز به خانه بازنگشتند. فاجعه کربلای ۴ و غواصهای دستبسته در لب اروند رود هم ثمرهی همین توهمات بود؛ زمانی که حتی با وجود اطلاع از لو رفتن عملیات، دستور دادند تا اجرا شود.
حالا همان تفکرات باز تکرار شده است. متوهمانه از نابودی اسرائیل سخن میگویند و کشور را به جنگی میبرند که پایانش جز ویرانی ایران نخواهد بود. همانطور که غرامت ۱۰۰ میلیارد دلاری ایران را از عراق نگرفتند و آن را به حشد شعبی و نوری مالکی بخشیدند، امروز هم برای کشور و مردم تصمیم میگیرند در حالی که تنها لبنان و غزه برایشان مهم است.

این سیاستها فقط ایران را به سمت جنگ نمیبرند، بلکه باعث انزوای کامل ایران در دنیا هم شدهاند. در جنگ با عراق به دلیل سیاست های اشتباه جمهوری اسلامی، ۳۰ کشور و دو ابرقدرت علیه ایران متحد شدند، به جای عبرت گرفتن، امروز هم به رویارویی با دنیا افتخار میکنند. در حالی که ملت ایران خواهان جنگ و دشمنی نیست؛ بلکه خواستار زندگی عادی و بدون ترس است.
چرا ۴۶ سال است که خبرهای ایران با جنگ، ترور، سرکوب و اعدام در صدر رسانههای دنیا است؟ چرا نام ایران به جای تمدن و فرهنگ، امروز با تروریسم و جنگطلبی گره خورده است؟
حاکمان امروز حتی در برابر روسیه و چین، که علیه تمامیت ارضی ایران موضعگیری کردهاند، سکوت میکنند. در حالی که اتحادیه اروپا جزایر سهگانه ایران را اشغالی میخواند، سیاستهای منزوی کننده ایران در تهران ادامه دارد.
با تفکرات آخرالزمانی، ایران را به جنگی میبرند که در پایان آن ویرانی نصیب کشور میشود. اینها همانهایی هستند که به جای پاسارگاد و تخت جمشید، به چاه جمکران دل بستهاند و از آنجا برای سرنوشت ملت تصمیم میگیرند.
این حاکمان که میگویند نصف جهان را برای باورهای خود فدا میکنند، از نابودی میلیونها ایرانی هم ابایی ندارند. در حالی که ذهن و فکرشان فقط درگیر شهادت و بهشت است، کشور و مردم را به سمت جهنم جنگ میبرند.

این ملت دنبال شهادت نیست؛ این ملت زندگی میخواهد. ۴۶ سال است که زندگی عادی را از این مردم گرفتهاند و حالا با بردن کشور به جنگ، ممکن است ۵۰ سال دیگر هم این سرزمین را عقبتر ببرند.
ایران فقیر نبود، شما فقیرش کردید. این ملت در دنیا احترام داشت؛ شما آن را گرفتید. ایران را در جهان با تمدن ۲۵۰۰ سالهاش میشناختند؛ اما حالا با تروریسم و جنگطلبی شناخته میشود.
شما با حمایت از بشار اسد و کشتن صدها هزار نفر برای حفظ او، محبوبیت ایران را در منطقه از بین بردید. با تحریک و تجهیز حماس برای کشتار هفتم اکتبر، نهتنها خون بیگناهان اسرائیلی، بلکه خون فلسطینیهای بی پناه نیز بر زمین ریخت.
این ملت زندگی عادی میخواهد، نه کشوری که هر روز با خبرهای جنگ و خونریزی در صدر رسانههای جهان باشد. چرا به صدای این مردم گوش نمیکنید؟ چرا ایران را به جنگ میبرید؛جنگی که جنگ ما ایرانیان نیست؟

پزشکیان چهارشنبه دوم آبان در دیدار با شی جینپینگ، رییسجمهوری چین، در حاشیه نشست بریکس در کازان روسیه تاکید کرد شخصا بر گسترش روابط با چین نظارت دارد.
شی جینپینگ نیز در این دیدار با تاکید بر عزم پکن برای گسترش روابط خود با تهران گفت چین برای تقویت نفوذ کشورهای «جهان جنوب» در عرصه بینالمللی، آماده همکاری با جمهوری اسلامی است.