گزارش‌های رسیده به ایران‌اینترنشنال و اخبار منتشر شده در رسانه‌های داخلی در ایران حاکی از آن است که مقام‌های جمهوری اسلامی بار دیگر جاده‌های منتهی به تخت جمشید و پاسارگاد را در روز هفت آبان، مصادف با روز کوروش بسته‌اند و این تعطیلی احتمالا تا دو روز دیگر هم برقرار خواهد بود.
یکی از شهروندان با ارسال ویدیویی به ایران‌اینترنشنال در روز ششم آبان گفت با نزدیک شدن به روز کوروش، جاده تخت جمشید را در استان فارس بسته‌اند.
سایت خبری صدای میراث، عصر روز یک‌شنبه شش آبان از مسدود شدن این جاده‌ها با فنس و نیوجرسی خبر داد و نوشت از چهارم آبان نیروهای انتظامی و امنیتی در پاسارگاد مستقر شده‌اند.
این رسانه به نقل از منابع خود نوشت که محدودیت‌های ورود به این دو اثر تاریخی تا ۹ آبان، تنها مختص شهروندان ایرانی است و تورها و گردشگران خارجی مشکلی برای بازدید از پاسارگاد و تخت جمشید ندارند.
بر اساس این گزارش، حتی کارکنان تخت جمشید نیز باید در این روزها با مجوز به این مجموعه تردد کنند.
بر اساس کتیبه‌های باستانی و تطبیق تاریخ‌های آن دوره با تقویم‌های امروز، هفتم آبان ماه را روز ورود کوروش به شهر باستانی بابل می‌دانند.
بر اساس این روایت‌های کهن، سپاه هخامنشی ۲۰ مهر ماه بابل را بدون جنگ فتح کرده و هفتم آبان کوروش وارد آن شده است.
سال‌هاست که در این روز شمار زیادی از ایرانیان و دوستداران تاریخ ایران به آرامگاه کوروش و تخت جمشید می‌روند اما دست‌کم از یک دهه پیش، در این روزها مسیرهای دسترسی به آرامگاه کوروش بسته و نیروهای امنیتی در آن مستقر می‌شوند.
جمهوری اسلامی سال‌هاست در مناسبت‌هایی خاص مانند روز کوروش و عید نوروز، محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی برای بازدید از تخت جمشید و شماری دیگر از آثار تاریخی مهم ایران برقرار می‌کند.
روزنامه پیام ما در گزارشی، تعطیلی محوطه جهانی پاسارگاد در روز کوروش را رویه‌ای هفت ساله نامید و نوشت به دلیل «نبود کنترل روی جمعیت حاضر در مجموعه»، عده‌ای از سال ۱۳۹۶ به‌طور کلی درهای مجموعه را بستند.
بنا بر گزارش رسانه‌ها، طی سال‌های گذشته برخی مقام‌های دولتی و نمایندگان مجلس خواستار تشکیل کمیته برگزاری مراسم روز کوروش در پاسارگاد شدند اما مقام‌های استان فارس با آن مخالفت کردند.
سال ۱۴۰۰ نیز کارزار ثبت روز کوروش در تقویم ملی ایران در فضای مجازی به راه افتاد اما بی‌نتیجه ماند.
اواخر خرداد امسال گزارشی مبنی بر این منتشر شد که سازمان برنامه و بودجه از دو سال پیش ردیف اعتباری تخت جمشید و نقش رستم را قطع کرده است.
حذف این بودجه در شرایطی است که این دو اثر تاریخی شاخص ایران، با بحران‌هایی مانند فرونشست زمین و رشد گل‌سنگ‌ها مواجه‌اند و کارشناسان میراث فرهنگی درباره خطر تخریب آن‌ها هشدار داده‌اند.
پیام ما روز دوشنبه در یادداشتی خبر داد مدیریت جدید مجموعه پارسه پاسارگاد شش ماه است شورای فنی این مجموعه را تعطیل کرده و اعلام کرد مسئولان ارشد استان فارس ترک‌های روی زمین آرامگاه کوروش را نادیده می‌گیرند و «بودجه‌اش را به این‌طرف و آن‌طرف می‌فرستند».
عزت‌الله ضرغامی، وزیر وقت میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، اواخر دی ۱۴۰۲ «حریم آثار تاریخی» را مشکلی بزرگ و نیازمند بر‌طرف شدن خوانده و گفته بود اهالی شهر پاسارگاد به دلیل وجود مقبره کوروش و قوانین حفاظتی، نمی‌توانند خانه دو طبقه بسازند، چاه بزنند و کشاورزی کنند.
او مهر ماه سال ۱۴۰۰ نیز خواستار تغییر قوانین برای آسان‌تر شدن ساخت‌وساز در حریم آثار تاریخی، از جمله حفر چاه کشاورزی در حریم آرامگاه کوروش شده بود.
در سال‌های اخیر تعدادی از آثار جهانی ایران به دلیل ساخت‌وساز در حریم آن‌ها در خطر خروج از فهرست جهانی یونسکو قرار گرفته‌اند.
شوراهای صنفی دانشجویان، روز ششم آبان در گزارشی نوشت دانشجویان دانشگاه تهران در راستای حق اعتراض خود اقدام به تجمع در مقابل زمین چمن دانشکده علوم اجتماعی کردند.
دانشجویان معترض در جریان این تجمع شعارهایی از جمله «زن، زندگی، آزادی»، «هر کی چشماشو بسته / با این سرکوب همدسته»، «سیاست سلبریتی محور / تضعیف سیاست تشکل محور»، «کارگران باید متولی حقوق خود باشند» و «خیریه یعنی برون‌سپاری وظیفه دولت»، سردادند.
شماری از دانشجویان نیز پلاکاردهای در دفاع از حقوق کارگران از جمله «کارگران معدن طبس به سلبریتی‌ها احتیاجی ندارند، به تشکل‌های مستقل کارگری نیاز دارند»، در دست گرفتند.
«نه به حذف زنان از فضاهای عمومی»، «کارگران باید متولی پیگیری حقوق خودشان باشند»، «نه به دوربین مداربسته و کنترل زیست روزمره دانشجو در فضاهای عمومی» و «دانشگاه امنیتی و کنترلی سرکوب صدای انتقاد است» از دیگر شعارهای نقش بسته بر پلاکاردهای دانشجویان معترض بود.
شوراهای صنفی دانشجویان درباره این تجمع نوشت: «پس از تاخیر در اجرای برنامه [مورد اعتراض دانشجویان]، مشخص شد که تعدادی از سلبریتی‌ها در لحظات آخر از حضور در برنامه منصرف شده و برنامه بدون حضور ایشان آغاز شد.»
طبق این گزارش، در همین حین نیروهای حراست دانشگاه که از ابتدای تحصن در جمعیت حضور داشتند، با قرار گرفتن در مقابل در ورودی زمین چمن دانشکده مانع از خطاب قرار داده شدن میهمانان از سوی «میزبانان معترض منع شده از حقوق بدیهی» و قرائت بیانیه شدند.
به نوشته این تشکل صنفی، دانشجویان در ادامه با سر دادن شعارهای «زن، زندگی، آزادی» و «نه پادگان، نه بنگاه / درود بر دانشگاه»، اعتراض خود را بیان کردند و با خواندن بیانیه، به تجمع خود پایان دادند.
بیانیه دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
جمعی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در بیانیه‌ای با اشاره به برگزاری مسابقه فوتبال با حضور تعدادی از سلبريتی‌ها در زمين چمن دانشكده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، این برنامه را «معرکه‌ای ریاکارانه و سلبریتی‌‌گرا» نامیدند.
امضاکنندگان این بیانیه باور دارند که مسئولان دانشگاه این برنامه را با هدف جایگزینی تصویر دانشکده علوم اجتماعی از محل خودکشی، اعتراض و کتک‌خوردن دانشجویان با «فضای پویای موهوم، عقیم و سیاست‌زدوده‌ای که آن‌ها آرزویش را در سر دارند»، برگزار کرده‌اند.
آن‌ها با بیان این که اقدام به خودکشی مساله‌ای اجتماعی است که عواملی چون «فقدان همبستگی اجتماعی، فشارهای حاصل از سرکوب فضای دانشجویی، نادیده‌انگاری آسیب‌های روانی دانشجویان از سوی دانشگاه و وضعیت فاجعه‌بار زیست خوابگاهی» در آن دخیل هستند، این دست نمایش‌های «زرد بازاری» را در ادامه سیاست نامرئی‌سازی اجتماعی بودن مساله خودکشی در فضای دانشجویی دانستند.
امضاکنندگان این بیانیه با طرح این پرسش که «عاملان کتک‌خوردن دانشجویان معترض چه کسانی هستند»، خاطرنشان کردند: «بازسازی چهره دانشکده به این شیوه تنها به سود همان عاملان سرکوب است تا چهره‌هایشان را پنهان کنند. اين بار نيز مجرم در بازگشت خود به صحنه جرم در پی پاک کردن آثار جرم است.»
جمهوری اسلامی از آغاز روی کار آمدن خود همواره دانشجویان و استادان منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه یا از دانشگاه اخراج کرده است.
برخوردهای امنیتی و محرومیت‌های انضباطی دانشجویان در دانشگاه‌های سراسر کشور از زمان خیزش انقلابی ایرانیان در دو سال پیش و گسترده شدن دامنه اعتراضات دانشجویی تشدید شده است.
از آن زمان تاکنون گزارش‌های بسیاری درباره برخوردهای قهری با دانشجویان و صدور احکام اخراج، تعلیق یا ممنوعیت از تحصیل برای آنان منتشر شده است.
بر اساس گزارش‌ها، بیش از ۱۲ هزار دانشجو در جریان خیزش «زن، زندگی، آزادی» بازداشت، تعلیق، اخراج، تبعید تحصیلی و لغو اسکان شده‌اند.
