جمعی از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین در اعتراض به صدور حکم اعدام برای وریشه مرادی (جوانا سنه)، زندانی سیاسی هم‌بندشان، در حیاط بند زنان زندان اوین تجمع کردند. آنان در این تجمع خواهان لغو حکم اعدام پخشان عزیزی، دیگر هم‌بندی خود نیز شدند و شعارهایی سر دادند.
فایل صوتی ضبط شده از تماس این زندانیان سیاسی نشان می‌دهد که آنان شعارهایی از جمله «پخشان/ وریشه»، «بند زنان اوین/ هم‌صدا، هم پیمان، «تا لغو حکم اعدام/ ایستاده‌ایم تا پایان»، «زن، زندگی، آزادی»، «زندانی سیاسی، آزاد باید گردد» و «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
آن‌ها در ادامه علاوه بر تکرار شعارهایی چون «سر برود، جان برود، آزادی هرگز نرود»، «صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان، از زنان، کردستان، تا هر کجا در ایران» و «نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد/ جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد»، سرودهای انقلابی را هم‌خوانی کردند.
وریشه مرادی (جوانا سنه)، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، با حکم قاضی ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران با اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، حکم اعدام صادر شده علیه این زندانی سیاسی کُرد، روز یک‌شنبه ۲۰ آبان به وکیلان او ابلاغ شده است.
صفحه اینستاگرام گلرخ ایرایی، یکی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین با انتشار صدای زنان معترض به اعدام مرادی نوشت: «این صدای رسای اعتراض زنان زندانی اوین است که می‌شنوید.»
زنان زندانی سیاسی طی ماه‌های گذشته بارها در اعتراض به صدور حکم اعدام و اجرای گسترده احکام اعدام در زندان‌های سراسر ایران، در حیاط بند زنان زندان اوین تحصن کرده‌اند.
مرادی دهم مرداد ۱۴۰۲ همراه با ضرب و جرح شدید در حوالی سنندج بازداشت شد.
جلسه نخست دادگاه رسیدگی به اتهامات او، روز ۲۷ خرداد امسال و با اتهامات «بغی و عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون مخالف نظام» در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی برگزار شد.
جلسه دوم محاکمه او بارها به بهانه‌های مختلف از سوی صلواتی لغو شد و نهایتا ۱۴ مهر امسال برگزار شد.
خبرگزاری هرانا همان روز در گزارشی نوشت صلواتی در اقدامی که نقض حقوق متهمان ارزیابی می‌شود، به هیچ یک از وکلای مرادی، اجازه دفاع از موکل خود را نداد.
طبق این گزارش، مرادی نیز با دستور صلواتی به صورت شفاهی اجازه دفاع پیدا نکرد و دفاعیات خود را به صورت کتبی به دادگاه ارائه کرد.
مرادی در مرداد امسال متن دفاعیه خود را همراه با نامه‌ای خطاب به افکار عمومی نوشت و از مردم خواست او و فعالیت‌هایش را مطابق عدالت اجتماعی قضاوت کنند.
او در بخشی از این نامه با بیان این که «داعش سرمان را می‌برید و جمهوری اسلامی، سرمان را به دار می‌کشد»، نوشت: «هیچ دانش سیاسی-حقوقی توان حل این پارادوکس را ندارد. پس بیدار باشیم.»
بیشتر بخوانید: وریشه مرادی: در دادگاهی که حکم عادلانه‌ای صادر نمی‌کند حاضر نشدم
مرادی مهر ماه امسال هم در پرونده‌ای دیگر همراه با چهار تن از زنان هم‌بندی‌اش در اوین به دلیل اعتراض به اعدام‌ها با پرونده‌سازی تازه مواجه و به شش ماه حبس محکوم شد.
این زندانی سیاسی از ۱۹ مهر در اعتراض به اعدام‌ها در ایران و در حمایت از کمپین «نه به اعدام» دست به اعتصاب غذا زد.
او روز هشت آبان در پیامی در پاسخ به درخواست‌های فعالان مدنی برای شکستن اعتصاب، اعلام کرد که پس از ۲۰ روز به اعتصاب غذای خود پایان می‌دهد.
اعتماد در شماره روز ۲۱ آبان خود در گزارشی به جزییات خودکشی آیناز، دانش‌آموز پایه دوازدهم پرداخت و به نقل از برادر او نوشت که تاکنون هرچه درباره خواهرش منتشر شده، درست است.
برادر آیناز در مورد این رخداد به اعتماد گفت: «آیناز در مدرسه قبازرد روستای دریس درس می‌خواند. هرچه تاکنون منتشر شده، درست است. مدیر مدرسه آیناز را اخراج کرده است. ما از او شکایت کردیم.»
یکی از اقوام این دختر نیز به اعتماد گفت: «آن روز مدیر مدرسه آیناز را از کلاس بیرون برده و شروع به فحاشی و تحقیر او جلوی دانش‌آموزان دیگر کرده است.»
به گفته او، آیناز وقتی به خانه برگشته، در حالی که یونیفرم مدرسه به تن داشته، به زندگی خود پایان داده است.
اعتماد در گزارش خود به واکنش امیرحسین جمشیدی، مدیر آموزش و پرورش شهرستان کازرون نیز اشاره کرد و نوشت که او تا اسم آیناز کریمی را شنیده، گفته است اجازه ندارد تلفنی در مورد این خبر صحبت کند و تماس را قطع کرده است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، روز ۱۷ آبان در گزارشی نوشت که چند روز پیش از آن، در روستای دریس، از توابع شهرستان کازرون، آیناز کریمی، دانش‌آموز کلاس دوازدهم و «نوجوانی پرامید به آینده»، با خشونت و تهدید مدیر مدرسه به دلیل «رعایت نکردن شئونات» و داشتن لاک ناخن و موهای رنگ‌شده روبه‌رو شد.
طبق این گزارش، خانم رحیمی، مدیر مدرسه، برای سرکوب این دختر، حتی با برادرش تماس گرفت و او را از مدرسه بیرون کرد و در نتیجه این فشار و بازخواست‌های خانواده و بر اساس سنت‌های سخت‌گیرانه محلی، در نهایت او به زندگی‌اش پایان داد.
به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبه‌رو می‌شوید که از جمله‌ها و عبارت‌هایی نشان‌دهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده می‌کنند، از آنان بخواهید با پزشک متخصص معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت می‌کنند یا فردی مورد اعتماد درباره نگرانی‌هایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر می‌کنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.
اعتماد در گزارش روز دوشنبه خود به نقل از یکی از منابع محلی نوشت که مدیر مدرسه آیناز را به خاطر «عدم رعایت موارد انضباطی» تهدید به اخراج از مدرسه کرده بود: «یکی می‌گوید لاک زده، دیگری می‌گوید موهایش را رنگ کرده. این که مدیر مدرسه دقیقا بر سر چه موردی می‌خواسته او را اخراج کند، هنوز مشخص نیست. این را هم شنیدیم که آیناز آن روز به مسوولان مدرسه گفته خودش را می‌کشد.»
یکی از اقوام نزدیک آیناز نیز در مورد روز خودکشی او به اعتماد گفت: «مدرسه آیناز در روستای دریس بود اما خانواده ساکن روستای طالقانی بودند. آن روز مدیر مدرسه به خاطر موارد انضباطی به آیناز فحاشی کرده و حرف‌های نامربوط زده است. این را همکلاسی‌های آیناز به ما گفته‌اند.»
این منبع آگاه افزود: «دوستانش گفته‌اند آیناز از فحاشی و تهدید مدیر مدرسه خیلی ناراحت شده بود.»
به گفته این منبع، وقتی او به خانه برگشته، ناهار نخورده و در حالی که یونیفرم مدرسه به تن داشته، در انبار خانه به زندگی خود خاتمه داده: «خانواده او وقتی به آنجا رفته‌اند، متوجه شده‌اند آیناز خودکشی کرده است.»
به گفته این فرد نزدیک به خانواده کریمی، آیناز فرزند هفتم و آخر خانواده بوده و چه از نظر مالی و چه خانوادگی، هیچ مشکل نداشته است.
مسئول مدرسه، مسئول چنین رخدادهایی است
سارا گلستانی، روان‌شناس، در مورد خودکشی آیناز کریمی و آرزو خاوری، دو دانش‌آموز نوجوان در روزهای گذشته، به اعتماد گفت: «این خودکشی‌ها در این سن با این موضوع در بافت اجتماعی که امروز وجود دارد به معنای ابراز خشم است. این نوع خودکشی‌ها دقیقا پیام دارند. خودکشی آن هم بلافاصله در واکنش به موضوعی، قطعا مفهومش این است که آن فرد می‌خواهد بگوید کاری می‌کنم یادت نرود با من چه کار کردی!»
این روان‌شناس با بیان این که هر کسی در اعتراض به موضوعی خودکشی را انتخاب کند، درست نیست، گفت: «آن دسته از افراد که زمینه روانی برای انتخاب خودکشی داشته باشند برای ابراز خشم و اعتراض چنین اقدامی را انجام می‌دهند.»
گلستانی خاطرنشان کرد: «این بدین معنا نیست که این افراد در زندگی خود هیچ مشکلی نداشته‌اند اما ماجرا این است که این‌ها نوجوان هستند و نوجوان یعنی پر از هیاهو و هیجان. بنابراین وقتی مسوولان مدرسه با نوجوان طرف هستند باید در برخورد خیلی با‌احتیاط رفتار کنند.»
او در پایان با تاکید بر این که این دو دانش‌آموز از منظر حقوقی کودک بودند و نیاز به مراقبت داشتند، گفت: «مسئول و معلم مدرسه‌ای که این موضوع را متوجه نیست در حالی که کارش این است که با این دانش‌آموزان ارتباط داشته باشد و هدایتشان کند، مسئول چنین اتفاقاتی است.»
طی ماه‌های گذشته گزارش‌های بسیاری درباره افزایش فشارها به دانش‌آموزان برای تحمیل حجاب اجباری و رفتار خشن مدیران مدارس با آن‌ها منتشر شده است.
علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش، مهر امسال در یک سخنرانی برای دانش‌آموزان به مناسب بازگشایی مدارس گفت که اولویت این وزارت‌خانه بر‌پایی نماز و برنامه‌های دینی است.
محمدحسین پورثانی، معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش، روز ششم اردیبهشت امسال با بیان این که ۱۶ طرح «عفاف و حجاب» در مدارس در حال اجراست، گفت: «جمهوری اسلامی می‌خواهد دختر ایرانی کنشگر باشد.»
همان‌زمان ویدیوهایی به ایران‌اینترنشنال رسید که نشان می‌دادند دانش‌آموزان مدرسه دخترانه «کمالی دهقان» در شهرک رازی کرج، در اعتراض به رفتار خشن مدیر این مدرسه و فشارهای او در مورد حجاب اجباری، از رفتن به سر کلاس خودداری کرده و با درآوردن مقنعه، در حیاط مدرسه تجمع کردند.
پیش از آن، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، بر ضرورت رعایت حجاب اجباری تاکید کرد و از دستگاه‌های حکومتی خواست در این زمینه فعالانه‌تر عمل کنند.
