عراقچی به مدیرکل آژانس: اگر شورای حکام قطعنامه صادر کند پاسخ خواهیم داد
مجتبی زارعی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، گفت که پیامک انبوه به نمایندگان ارسال و در آن اعلام شده: نیروهای مسلح هرچه زودتر اسرائیل را با خاک یکسان کند، ظریف جاسوس است، مجلس و رییس آن در حال خیانتند و باید هرچه زودتر رییس‌جمهور را به قوه قضاییه معرفی کنند.
محمدباقر حیدری کاشانی، استاد حوزه علمیه، گفت که فایل صوتی منتشر شده از او درباره گریه اعضای مجلس خبرگان در دیدار با خامنه‌ای (درباره تعیین رهبر بعدی) «یک روایت نادرست و اشتباه بوده و اعضا گفتند گریه‌ای رخ نداده است»
جواد بیدی، معاون خدمات مشترکین شرکت برق گیلان، گفت: «در بازدید از انبار تعاونی یکی از ادارات دولتی در لشت نشاء از توابع رشت، ۱۱ دستگاه ماینر کشف و شناسایی شد.» او افزود: «افرادی که مراکز غیرمجاز رمز ارز را معرفی کنند، حداکثر ۲۰ میلیون تومان جایزه می‌گیرند.»
علی ربیعی، دستیار مسعود پزشکیان در امور اجتماعی، با بیان اینکه «تمایل به مهاجرت به زیر ۱۸ سال رسیده»، گفت: «نسل‌های قدیم با انگیزه جذب سرمایه مهاجرت می‌کردند و ایرانی مهاجر با سرمایه بازمی‌گشت اما امروز مهاجرت راه فرار قلمداد می‌شود.»
فیلم «من، مریم، بچه‌ها و ۲۶ نفر دیگر» به نویسندگی و کارگردانی فرشاد هاشمی، سه جایزه را در جشنواره فیلم افسانه طلایی پالرموی ایتالیا از آن خود کرد. هاشمی این جوایز را به هنرمندان مستقلی تقدیم کرد که «برای تغییر و آزادی»، مقاومت مستمر می‌کنند.
فیلم «من، مریم، بچه‌ها و ۲۶ نفر دیگر»، موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم، بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و همچنین جایزه ویژه «مانچینی» از چهل‌وششمین دوره جشنواره فیلم افسانه طلایی پالرمو ایتالیا شد.
فرشاد هاشمی، نویسنده و کارگردان این فیلم، پس از دریافت این جوایز گفت قصد داشته تصویری واقعی از مردم ایران نمایش دهد: «تصویری که سال‌هاست زیر بار سنگین کلمه سانسور خدشه‌دار شده است.»
هاشمی با اشاره به سانسوری که مشکلاتی بی‌شمار برای هنرمندان ایران به وجود آورده است، گفت که بسیاری همچنان با شجاعت در حال مبارزه با این سانسور هستند «تا سایه سیاهی را از بین ببرند که واقعیت را پوشانده» است.
او گفت جایزه خود را به تمام هنرمندان مستقلی تقدیم می‌کند که به‌طور ویژه در دو سال اخیر برای به دست آوردن آزادی مقاومت کرده و بر باورهای خود برای ایجاد تغییر، پایدار مانده‌اند.
«من، مریم، بچه‌ها و ۲۶ نفر دیگر» جزو نخستین آثاری است که داخل ایران و بدون رعایت ممیزی‌ها و محدودیت‌‌های معمول سینمای داخل کشور، از جمله حجاب اجباری، ساخته شد.
این فیلم داستان زنی تنها و جوان در تهران است که خانه‌اش را به یک گروه فیلم‌سازی اجاره می‌دهد.
بهمن سال گذشته نیز «من، مریم، بچه‌ها و ۲۶ نفر دیگر» توانست برنده جایزه اینگمار برگمان جشنواره فیلم گوتنبرگ سوئد شود.
شمار تولیدات سینمایی زیرزمینی و بدون مجوزهای رسمی جمهوری اسلامی در ایران در دو سال اخیر افزایشی چشم‌گیر داشته است که «دانه انجیر معابد» ساخته محمد رسول‌اف، «کیک محبوب من» ساخته مشترک مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها و «شاهد» ساخته نادر ساعی‌ور از جمله آن‌ها هستند.
