حزب‌الله لبنان گفت با منابع رسیده از ایران به صاحبان خانه‌های ویران‌شده هزاران دلار می‌دهد
صمد حسن‌زاده، رییس اتاق بازرگانی ایران، اعلام کرد که در این نهاد «فقط ۲۰ پرونده» تقاضای سرمایه‌گذاری خارجی در ایران وجود دارد که بیشتر آن‌ها مربوط به سرمایه‌گذاران افغانستانی است. او افزود: «چندین سال است که اقتصاد کشورمان با مشکلات زیادی روبه‌رو است.»
محسن پاک‌نژاد، وزیر نفت در خصوص احتمال افزایش قیمت بنزین گفت: «هنوز تصمیمی به صورت قطعی و نهایی گرفته نشده و باید درباره این موضوع تصمیم گرفته شود، اما پیش از هر اقدامی مردم را مطلع می‌کنیم.» او افزود: «فعلا فرآیند بهینه‌سازی مصرف بنزین به عنوان اولویت اول در دست بررسی است.»
امیر رئیسیان، یکی از وکیلان پخشان عزیزی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، با انتشار اسنادی از فعالیت‌های بشردوستانه موکل خود نوشت مدارک و مستندات علیه عزیزی به قدر کافی بی‌اعتبار بود و می‌توانست موجب رفع اتهام «بغی» از او شود.
این وکیل دادگستری، ۱۵ آذر، در مطلبی در شبکه ایکس نوشت با وجود اینکه بی‌گناهی و برائت نیاز به اثبات ندارد، وکیلان پرونده مدارک معتبری به دیوان عالی کشور ارائه کرده‌اند.
او تاکید کرد که دیوان عالی کشور تا کنون به این مدارک که از سوی وکیلان پرونده ارائه شده است، بی‌توجه بوده است.
رئیسیان و طاطایی، دیگر وکیل عزیزی، ۱۲ آذر در گفت‌وگو با وب‌سایت امتداد از احتمال «رسیدگی شتاب‌زده» به پرونده موکل‌شان در در دیوان عالی کشور ابراز نگرانی کردند و خواستار توجه دیوان به «مدارک متقن» ارائه شده شدند.
اسناد منتشر شده از سوی رئیسیان، حاوی نامه‌هایی از سوی «سازمان هلال احمر کردی در منطقه شمال شرق سوریه» و «سازمان توانبخشی و توسعه شمس در منطقه شمال شرقی سوریه است.
در این نامه‌ها بر فعالیت‌های عزیزی در حوزه کمک‌های انسان‌دوستانه از جمله برگزاری کارگاه‌ها و جلسات آگاهی‌بخشی و آموزش به آوارگان و پناهندگان در سوریه، تاکید شده است.
پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کرد، دوم مرداد امسال با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
طاطایی و رئیسیان، روز سوم مرداد به «شبکه شرق» گفتند حکم اعدام عزیزی به آن‌ها ابلاغ شده و در حال تدارک لایحه فرجام‌خواهی و ثبت اعتراض به آن هستند.
صدور حکم اعدام برای عزیزی، در بیش از چهار ماه گذشته اعتراضات فراوانی را برانگیخت.
عزیزی ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در تهران بازداشت و اواخر آذر ماه همان سال با پایان بازجویی‌ها و پس از تحمل ماه‌ها شکنجه‌های روانی و جسمی و نگه داشته شدن در سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین (زیر نظر وزارت اطلاعات) به بند زنان اوین منتقل شد.
این زندانی سیاسی روز ۳۱ تیر ماه امسال در نامه‌ای از زندان اوین با اشاره به شکنجه خود به دست نهادهای امنیتی نوشت: «بارها توسط بازجویان به دار کشیده شده‌ام.»
به گفته یک منبع مطلع از وضعیت پرونده عزیزی، او در رشته مددکاری اجتماعی تحصیل کرده، سال‌ها در «روژاوا» به عنوان مددکار مشغول به کار بود و در ایران در کمیته‌های ژنولوژی (مطالعات زنان) هم فعالیت داشت.
جمهوری اسلامی از آغاز روی کار آمدن خود همواره فعالان مدنی و سیاسی منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده است.
از زمان آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب فعالان مدنی، سیاسی و معترضان از سوی حکومت شدت گرفته است و همچنان ادامه دارد.
حسین رونقی، فعال سیاسی، که از ۱۸ روز پیش لب‌های خود را دوخته بود، با حضور توماج صالحی، رپر معترض، بخیه لب‌های خود را گشود.
توماج صالحی، رپر معترض که به‌تازگی از زندان آزاد شده، ضمن انتشار تصویری از خود در کنار حسین رونقی، اعلام کرد که این فعال سیاسی لب‌های دوخته خود را باز کرده و به اعتصاب خود پایان داده است.
پس از درگذشت پر ابهام کیانوش سنجری، معترض سیاسی ایرانی، حسین رونقی با هدف جلب توجه شهروندان ایرانی به خواسته‌های سنجری پیش از مرگ، لب‌های خود را دوخت.
کیانوش (مهدی) سنجری‌باف، روز ۲۳ آبان در نوشته‌ای که در شبکه ایکس منتشر کرده بود، خواستار آزادی فاطمه سپهری، نسرین شاکرمی، توماج صالحی و آرشام رضایی، چهار زندانی سیاسی شده بود.
پس از مرگ او، که ابهاماتی جدی درباره آن مطرح است، حسین رونقی و عبدالله مومنی، که هر دو از فعالان سیاسی هستند، از محل مرگ سنجری گزارش‌هایی دادند.
چند روز پس از مرگ سنجری، یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳، رونقی با دوختن لب‌های خود، خواستار آزادی زندانیان سیاسی از جمله توماج صالحی و نسرین شاکرمی شده بود.
پس از این اقدام اعتراضی رونقی، برخی فعالان داخل و خارج کشور، با ابراز نگرانی راجع به سلامتی او، خواهان گشودن لب‌هایش شدند.
روزنامه هم‌میهن، چاپ تهران، ۳۰ آبان‌ماه در گزارشی، اظهارات برخی هنرمندان از جمله حامد بهداد و پوریا ذوالفقاری را منتشر کرد که از رونقی خواسته بودند لب‌هایش را باز کند.
با وجود این درخواست‌ها رونقی به اعتراض نمادین خود ادامه داد و در برخی اماکن از جمله خیابان ولی‌عصر تهران و شهرک اکباتان، دست به تحصن اعتراضی زد. او در این مسیر چند بار هم به‌طور کوتاه مدت بازداشت شد و در یک مورد، از سوی ماموران مورد آزار و اذیت جنسی هم قرار گرفت.
در نهایت، توماج صالحی، که رونقی خواستار آزادی او شده بود، ۱۱ آذر ۱۴۰۳، آزاد شد.
اردیبهشت ۱۴۰۲، اخباری از صدور حکم اعدام برای صالحی منتشر شده بود، که با واکنش‌های گسترده داخلی و خارجی همراه شد. پیش از آن هم در آذرماه سال ۱۴۰۲، کمپین حقوق بشر اعلام کرده بود، جان صالحی در خطر است.
علاوه بر توماج صالحی، نسرین شاکرمی نیز با قرار وثیقه آزاد شده است. با این همه، فاطمه سپهری و آرشام رضایی، همچنان در بند هستند.
ایرج خسرونیا، رییس انجمن متخصصان داخلی گفت: «مصرف سیگار به نوجوانان ۱۰ تا ۱۲ ساله رسیده که برای سال‌های بعد احتمالا بروند به سمت مواد مخدر و مواد شیمایی دیگری که نگران‌کننده خواهد بود.» او اضافه کرد: «متاسفانه بچه‌های دوره راهنمایی به خصوص دختران به استعمال دخانیات رو آورده‌اند.»
