مسنترین انسان جهان در سن ۱۱۶ سالگی در ژاپن درگذشت

مقامهای ژاپن خبر دادند یک زن ژاپنی با نام تومیکو ایتوکا که بر اساس رکورد گینس مسنترین انسان جهان به شمار میرفت، ۲۹ دسامبر ۲۰۲۴ (هشتم دی) در سن ۱۱۶ سالگی درگذشته است.

مقامهای ژاپن خبر دادند یک زن ژاپنی با نام تومیکو ایتوکا که بر اساس رکورد گینس مسنترین انسان جهان به شمار میرفت، ۲۹ دسامبر ۲۰۲۴ (هشتم دی) در سن ۱۱۶ سالگی درگذشته است.
ایتوکا سال گذشته پس از درگذشت ماریا برانیاس موررا، زن اسپانیایی ۱۱۷ ساله، بهعنوان مسنترین انسان جهان شناخته شد.
اکنون مسنترین فرد جهان ایناه کانابارو لوکاس، راهبه ۱۱۶ ساله برزیلی است که ۱۶ روز از ایتوکا کوچکتر بود.
مقامهای ژاپنی سال گذشته برای ایتوکا جشن تولد ۱۱۶ سالگیاش را برگزار کرده بودند.
ایتوکا در ۲۰ سالگی ازدواج کرد و صاحب دو دختر و دو پسر شد اما در زمان مرگش تنها یک دختر و یک پسرش در قید حیات بودند. او همچنین پنج نوه داشت.
ایتوکا در طول زندگی خود دو بار به قله ۳۰۶۷ متری اونتاکه ژاپن صعود کرد.
او در طول جنگ جهانی دوم مدیریت دفتر کارخانه نساجی همسرش را بر عهده داشت. او پس از مرگ همسرش در سال ۱۹۷۹، بهتنهایی در شهر نارا در مرکز ژاپن زندگی میکرد.

با آغاز سال جدید، بسیاری از ما به فکر تصمیمهایی مانند رژیم غذایی بهتر و ورزش میافتیم، اما امسال متخصصان روابط پیشنهاد تازهای دارند. آنها میگویند به جای تمرکزِ صرف بر سلامت جسمی، چرا به سلامت عاطفی و روابطمان توجه نکنیم؟
در همین راستا، نیویورک تایمز با شماری از متخصصان حوزه روابط، از جمله محققان دانشگاهی، مشاوران زوج و درمانگران جنسی گفتوگو کرده است.
این متخصصان راهکارهای عملی و موثری را برای سال ۲۰۲۵ پیشنهاد میکنند که میتواند زندگی مشترک را غنیتر و شادتر کند.
قدرت کنجکاوی در تعمیق روابط
جاستین گارسیا، مدیر اجرایی موسسه کینزی و مرکز تحقیقات جنسی و روابط در دانشگاه ایندیانا، معتقد است که کنجکاوی نسبت به شریک میتواند دریچههای جدیدی را به روی شما بگشاید.
او میگوید حتی اگر سالها با هم زندگی کرده باشید، این کنجکاوی میتواند به شما کمک کند تا ابعاد تازهای از شخصیت شریکتان را کشف کنید.
به گفته گارسیا، کنجکاوی نیرویی قدرتمند است که همه ما باید بیشتر روی آن سرمایهگذاری کنیم؛ این حس به طرف مقابل پیام مهمی را انتقال میدهد: «من به تو علاقهمند هستم.»
او پیشنهاد میکند که برای تقویت حس کنجکاوی در رابطه، حداقل هفتهای یک بار از شریکتان چیز جدیدی بپرسید. برای مثال، همسر گارسیا با پرسیدن درباره علت تنفر او از قارچ، گفتوگویی عمیق را درباره دوران کودکیاش کلید زد که در نهایت به تجربه غذاهای جدید منجر شد.
گارسیا تاکید میکند که شریکتان ممکن است در ابتدا به اندازه شما کنجکاوی نشان ندهد، اما این موضوع نباید باعث دلسردیتان شود.

هنر پیشنهاد برای برقراری ارتباط
الیزابت ارنشاو، درمانگر خانواده و ازدواج، مفهوم «پیشنهاد برقراری ارتباط» را توضیح میدهد. این اصطلاح که از سوی جان و جولی گاتمن، پژوهشگران حوزه ازدواج و خانواده، ابداع شده، به هر تلاشی اشاره دارد که فرد برای برقراری ارتباط با شریکش انجام میدهد.
به گفته ارنشاو، این پیشنهادها به چند دسته تقسیم میشوند. دسته اول، پیشنهادهای مستقیم مانند «با من وقت بگذران» یا درخواست برای در آغوش گرفتن است؛ دسته دوم، به اشتراکگذاری اطلاعات است، مثلا وقتی شریکتان مقاله جالبی را با شما به اشتراک میگذارد یا درباره ترافیک مسیر محل کار به شما هشدار میدهد؛ دسته سوم شامل درخواستهایی برای دریافت کمک یا آرامش میشود.
ارنشاو تاکید میکند که حتی گریه کردن در حضور شریک نیز نوعی پیشنهاد برقراری ارتباط به شمار میآید. او خاطرنشان میسازد که در روابط سالم، زوجها معمولا به پیشنهادهای یکدیگر توجه میکنند و به آنها پاسخ مثبت میدهند.
اما اگر پیشنهادهای شما مدام نادیده گرفته شوند یا رد شوند، چه باید کرد؟ ارنشاو میگوید: «رفتار شریکتان به شما اطلاعات مهمی میدهد و این شما هستید که باید تصمیم بگیرید با این اطلاعات چه کنید.»
بازتعریف رابطه جنسی و صمیمیت
لوری بروتو، روانشناس و استاد دانشگاه بریتیش کلمبیا، از مراجعانش میپرسد: «از رابطه جنسی چه میخواهید؟ به دنبال لذت هستید؟ آرامش میخواهید؟ کدام تجربهها برایتان لذتبخش است؟»
به گفته او، افراد چه به دلیل فشارهای اجتماعی و چه به دلیل توجه بیش از حد به خواستههای شریکشان، اغلب درگیر این میشوند که در رختخواب چه چیزهایی را باید بخواهند یا نخواهند.
همین موضوع باعث میشود نتوانند در رابطه جنسی، خودِ واقعیشان باشند و طبیعی رفتار کنند.
بروتو تاکید میکند تا زمانی که وقت کافی برای شناخت خواستهها و نیازهای جنسی خود نگذارید، نمیتوانید ارتباط خوبی برقرار کنید. به همین دلیل توصیه میکند: «در رختخواب کمی خودخواهتر باشید.»

راه درست و غلطی برای رابطه جنسی وجود ندارد
لکس براون جیمز، رییس انجمن مربیان و مشاوران جنسی آمریکا، معتقد است چیزی به نام رابطه جنسی «عادی» وجود ندارد.
او رابطه جنسی را به پیتزا تشبیه میکند و میگوید همانطور که در مورد مواد روی پیتزا تصمیم میگیرید، در رابطه جنسی نیز باید انتخاب کنید.
کندیس نیکول هارگونز، دانشیار علوم رفتاری، اجتماعی و آموزش بهداشت در دانشگاه اموری، پیشنهاد مشخصتری برای سال ۲۰۲۵ دارد: «اولویت دادن به رابطه جنسی بدون دخول».
او در توضیح دلایل این پیشنهاد میگوید اول اینکه بیشتر زنان برای رسیدن به اوج لذت جنسی به تحریک کلیتوریس نیاز دارند. دوم اینکه تنوع در نوع رابطه باعث ایجاد تازگی میشود.
هارگونز تاکید میکند هدف از این موضوع، کنار گذاشتن انواع دیگر رابطه جنسی نیست، بلکه این پیشنهاد میگوید: «بیاییم این را هم به تجربیاتمان اضافه کنیم.»
«دوست دارم در زندگی جنسیمان تنوع بیشتری داشتهباشیم» میتواند جمله خوبی برای شروع گفتوگوها باشد.
اهمیت شادی و سرگرمی در روابط
هاوارد مارکمن، از مدیران مرکز مطالعات زناشویی و خانواده دانشگاه دنور، معتقد است در روابط طولانیمدت، بهراحتی ممکن است اهمیت یافتن لحظاتی برای ارتباط و سرگرمی را فراموش کنیم.
او پیشنهاد میکند ماهی یکبار یا بیشتر، با شریکتان بنشینید و هر کدام سه فعالیت مورد علاقهتان را یادداشت کنید، مثل تماشای مسابقه ورزشی یا برگزاری شب فیلم.
سپس از فهرست یکدیگر، یک فعالیت را انتخاب و برای انجام آن برنامهریزی کنید. این کار باعث میشود هر دو نفر به یک اندازه در برنامهریزی مشارکت کنید و لذت بیشتری ببرید.
مدیریت تعارض و حل اختلافات
وقتی زوجها برای نیازهای عمیق خود نمیجنگند، کینهها انباشته میشوند و اولین چیزی که از دست میرود، شور و اشتیاق است.
ترنس رئال، درمانگر خانواده، معتقد است گاهی باید حاضر باشید ثبات رابطه را به چالش بکشید. حتی اگر ابراز نارضایتی به دعوا منجر شود، میتواند مفید باشد. به بیان دیگر، باید شهامت رویارویی با یکدیگر را داشته باشید.
او تاکید میکند که برای این کار به مهارتهای ارتباطی قوی نیاز دارید و به جای شکایت از آنچه دوست ندارید، بهتر است درخواست تغییر کنید.
رئال در پایان اضافه میکند: «اگر تلاشهای شما برای برقراری ارتباط به نتیجه نرسید، تسلیم نشوید. شریکتان را به جلسات مشاوره ببرید و درمانگری پیدا کنید که شجاعت حمایت از شما را داشته باشد.»
در پایان، این راهکارها نشان میدهند که موفقیت در روابط نیازمند تلاش مداوم، گفتوگوی صادقانه و تمایل به رشد و یادگیری است. با بهکارگیری این راهکارها، زوجها میتوانند در سال ۲۰۲۵ به سوی داشتن روابطی غنیتر و رضایتبخشتر حرکت کنند.

جهان با چالشهای متعددی از جنگ تا تغییرات اقلیمی روبهرو است اما وبسایت پولیتیکو با نگاهی خوشبینانه، پنج دلیل را برای امیدواری به سال ۲۰۲۵ مطرح کرده. این دلایل از پایان احتمالی جنگهای غزه و اوکراین تا درگیری احتمالی ترامپ و ماسک و ظهور عصر جدید هوش مصنوعی را شامل میشود.
پایان مناقشهها در اوکراین و غزه
بر اساس این گزارش، دونالد ترامپ، رییسجمهوری منتخب آمریکا، با وجود سابقه جنجالیاش حالا میخواهد در نقش یک صلحطلب ظاهر شود. او در جریان مبارزات انتخاباتیاش وعده داد به درگیریهای نظامی در سراسر جهان، از اوکراین تا خاورمیانه، پایان دهد.
ولودیمیر زلنسکی، رییسجمهوری اوکراین، معتقد است با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، مناقشه این کشور با روسیه سریعتر به پایان خواهد رسید.
به نظر میرسد زلنسکی با نشان دادن تمایل به مذاکره، در تلاش است تا روابط خود را با رهبر آینده آمریکا مدیریت کند.
برخی در محافل اروپایی نیز معتقدند ترامپ در مقایسه با کامالا هریس، از شانس بیشتری برای دستیابی به توافق با مسکو برخوردار است.
پولیتیکو نوشت متحدان غربی کییف هرگز بهطور جدی به الزامات پیروزی کامل اوکراین در نبرد با روسیه فکر نکردهاند.
اکنون بسیاری به این نتیجه رسیدهاند که اگر هدف اوکراین، بازپسگیری تمام سرزمینهای اشغالشدهاش باشد، رویارویی کنونی به پیروزی این کشور ختم نخواهد شد.
کشورهای اروپایی که با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند، توان تامین مالی یک «جنگ بیپایان» را ندارند و افکار عمومی نیز با اعزام نیروی نظامی به این مناقشه مخالف است.

بازگشت ترامپ به کاخ سفید با استقبال اسرائیل و حامیان آن مواجه شده و انتصاب مایک هاکبی بهعنوان سفیر آتی آمریکا در اسرائیل نیز بر خوشبینی آنها افزوده است.
هاکبی به دلیل مواضعش در حمایت از اسرائیل شهرت دارد. او پیشتر در اظهارات خود گفته بود چیزی تحت عنوان «اشغال» سرزمینهای فلسطینی از سوی اسرائیل وجود ندارد.
با این حال، تجربه دوره پیشین ریاستجمهوری ترامپ نشان داده که او لزوما همه خواستههای بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، را برآورده نخواهد کرد.
ترامپ که در دوره قبلی حضورش در کاخ سفید با درخواست نتانیاهو برای الحاق کرانه باختری به اسرائیل موافقت نکرد و هنوز از تبریک نتانیاهو به جو بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ ناراحت است، اینبار احتمالا محتاطانهتر عمل خواهد کرد.
به گزارش پولیتیکو، نزدیکان ترامپ میگویند نخستوزیر اسرائیل نباید انتظار حمایت بیقید و شرط از واشینگتن داشته باشد.
طبق پیشبینی این نشریه، در نهایت فلسطینیها احتمالا بخشی از کرانه باختری و نوار غزه ویرانشده را برای تشکیل کشور مستقل دریافت میکنند و اوکراین نیز با از دست دادن حدود ۲۰ درصد از خاک خود، با روسیه به توافق خواهد رسید.
پولیتیکو نوشت این نتیجه ایدهآل نیست، اما از ادامه جنگ و خونریزی بهتر خواهد بود.

تغییر در روابط فراآتلانتیک، فرصتی برای استقلال اروپا
بازگشت ترامپ به کاخ سفید میتواند سرآغاز تحولی بزرگ در روابط دو سوی اقیانوس اطلس باشد.
در دوره قبلی ریاستجمهوری ترامپ، رهبران اروپایی امیدوار بودند پس از تحمل چهار سال، همه چیز به روال عادی بازگردد.
این امید با پیروزی بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ تقویت شد، هرچند تصمیم یکجانبه او برای خروج از افغانستان شوک بزرگی به متحدان اروپایی آمریکا وارد کرد.
پولیتیکو در گزارش خود تاکید کرد «اینبار شرایط متفاوت خواهد بود».
تهدیدهای احتمالی ترامپ برای خروج از سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و وضع تعرفههای تجاری میتواند فرصتی تاریخی برای اروپا باشد تا از وابستگی دیرینه خود به ایالات متحده فاصله بگیرد.
کشورهای اروپایی سالهاست از ضرورت «استقلال استراتژیک» و افزایش سهم خود در تامین امنیت این قاره سخن میگویند و حالا زمان عمل فرا رسیده است.
البته این مسیر با چالشهای جدی روبهرو خواهد بود. پولیتیکو به نقل از مجتبی رحمان، رییس گروه اوراسیا در اروپا، نوشت اختلافات عمیق کشورهای اروپایی در زمینه امنیت، دفاع، مهاجرت و سیاستهای مالی، مانع بزرگی بر سر راه اقدام مشترک است.
با این حال، ضرورتهای ژئوپلیتیک جدید ممکن است اروپا را به سمت همگرایی بیشتر سوق دهد.

تغییر رویکرد در مقابله با تغییرات اقلیمی
پولیتیکو در گزارش خود از تغییر رویکرد جامعه جهانی در مواجهه با بحران اقلیمی خبر داد.
بر اساس این گزارش، در سال ۲۰۲۵ کشورهای بیشتری به این نتیجه خواهند رسید که بهجای تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای، باید بر سازگاری با پیامدهای تغییرات اقلیمی تمرکز کنند.
تحلیلگران پولیتیکو معتقدند اجلاس کاپ ۲۹ در آذربایجان، نقطه عطفی در این تغییر رویکرد بود.
اگرچه این اجلاس دستاورد عمدهای در پی نداشت، دستکم واقعگرایی بیشتری به مباحث مرتبط با تغییرات اقلیمی اضافه کرد.
پولیتیکو نوشت باید از الهام علیاف، رییسجمهوری آذربایجان، برای به شکست کشاندن کاپ ۲۹ قدردانی کرد. علیاف پیشتر گفته بود سوختهای فسیلی «هدیهای الهی» هستند.
بر اساس رویکرد جدید جامعه جهانی در قبال تغییرات اقلیمی، ممکن است برخی جزایر کمارتفاع زیر آب بروند اما حتی اکنون نیز کسی نمیتواند آنها را روی نقشه پیدا کند.
این تغییر رویکرد به معنای افزایش استفاده از سوختهای فسیلی، ادامه مصرف گوشت و حتی گسترش صنعت «مد سریع» خواهد بود.

رویارویی احتمالی ترامپ و ماسک
پولیتیکو پیشبینی کرد رابطه ترامپ و ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیساکس و مالک شبکه اجتماعی ایکس، به یکی از جذابترین داستانهای سال ۲۰۲۵ تبدیل شود.
ماسک که ۲۰۰ میلیون دلار به کارزار انتخاباتی ترامپ کمک کرد، در وزارتخانهای جدید به نام «بهرهوری دولت» ایفای نقش خواهد کرد اما نشانههای اختلاف میان این دو از همین حالا مشاهده میشود.
پولیتیکو نوشت در یک شام جنجالی در کلوپ مار-ئه-لاگو، ماسک با بوریس اپشتین، مشاور نزدیک ترامپ، بر سر انتخاب اعضای کابینه درگیری لفظی شدیدی پیدا کرد.
او حتی در شبکه اجتماعی ایکس، به شکل علنی از مخالفان سیاستهای تجاری ترامپ حمایت کرده است.
نزدیکان ترامپ معتقدند این دوستی دوام نخواهد آورد. آنها میگویند ماسک دیر یا زود متوجه خواهد شد که رییسجمهوری آینده آمریکا با کسی تعارف ندارد.
پولیتیکو پیشبینی کرد درگیری نهایی این دو در شبکههای اجتماعیشان، ایکس و تروث سوشال، نمایشی جذابتر از آتشبازی جشن استقلال آمریکا خواهد بود.

عصر جدید هوش مصنوعی و چالشهای پیش رو
پولیتیکو در بخش پایانی گزارش خود به تحولات هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۵ پرداخت.
در این گزارش، دو دیدگاه متفاوت درباره آینده این فنآوری مطرح شده است.
گروهی نگران سوءاستفاده حکومتهای اقتدارگرا از هوش مصنوعی برای تولید محتوای جعلی و دستکاری افکار عمومی هستند.
نیک کارتر، رییس پیشین ستاد دفاعی بریتانیا، در همین رابطه هشدار داده پیروزی در رقابت هوش مصنوعی برای آینده جهان آزاد حیاتی خواهد بود.
در سوی دیگر، برخی از جمله اریک اشمیت، مدیرعامل پیشین گوگل، نگران تغییر موازنه قدرت جهانی هستند.
آنها معتقدند هوش مصنوعی میتواند قدرت شرکتهای بزرگ فنآوری مانند تسلا و آمازون را به شکلی بیسابقه افزایش دهد.
به باور آنها، در آینده نزدیک، رویارویی با یک حکومت مجهز به هوش مصنوعی پیشرفته میتواند حتی به چالشی برای بقای انسان تبدیل شود.
با این حال، پیشرفتهای فنآوری همچنان ادامه دارد. برای نمونه، شرکت نورالینک متعلق به ایلان ماسک موفق شده تراشههای مغزی خود را در دو بیمار کار بگذارد.
این تراشهها به افراد امکان میدهند تنها با قدرت فکر، رایانه و تلفن همراه خود را کنترل کنند.
هرچند این فنآوری هنوز در مراحل اولیه به سر میبرد و با مشکلاتی مواجه است اما میتواند سرآغاز تحولی عظیم در تعامل انسان و ماشین باشد.
نکته مهم این است که همه این پیشبینیها با عدم قطعیت روبهروست.
تجربه نشان داده حتی پیشبینیکنندگان حرفهای مانند آلن لیختمن که در پیشبینی نتایج انتخابات آمریکا شهرت دارد، گاهی دچار اشتباه میشوند.
علاوه بر این، رویدادهای غیرمنتظره نظیر بیماریهای همهگیر میتوانند تمام محاسبات را بر هم بزنند.

تحقیقات جدید دانشگاه سملویز مجارستان نشان میدهد آنچه به عنوان سبک زندگی سالم میشناسیم، میتواند به یک بیماری جدی تبدیل شود. وسواس در خوردن غذای سالم که به «ارتورکسیا عصبی» معروف است، میتواند زندگی اجتماعی و سلامت جسمی افراد را به خطر بیندازد.
به گزارش تلگراف نتایج مطالعه روی ۱۷۹ مدل زن نشان میدهد بیش از یک سوم آنها علائمی از اختلال ارتورکسیا عصبی را نشان میدهند. این اختلال که با وسواس شدید در مصرف غذاهای «خالص» و «سالم» شناخته میشود، تنها به جامعه مدلها محدود نمیشود. یافتههای این پژوهش نشان میدهد حدود ۲۰ درصد از دانشجویان عادی نیز با این مشکل دست و پنجه نرم میکنند.
ریشههای روانشناختی این اختلال
ارتورکسیا عصبی برای اولین بار در سال ۱۹۹۷ توسط استیون براتمن، پزشک آمریکایی شناسایی و معرفی شد. او در مطالعات خود دریافت که محدودیتهای غذایی در برخی افراد میتواند به پیامدهای نگرانکنندهای مانند انزوای اجتماعی، اضطراب، سوء تغذیه و حتی در موارد حاد به مرگ منجر شود.
ارتورکسیا عصبی مردان و زنان را به طور مساوی درگیر میکند. تحقیقات نشان میدهد افراد مبتلا به این عارضه معمولا نمرات بالایی در خصیصههای خودشیفتگی و کمالگرایی کسب میکنند. این افراد اغلب با تمایل به احساس برتری نسبت به دیگران، از رژیم غذایی سختگیرانه خود به عنوان نشانهای از «اراده قویتر» یا «سبک زندگی برتر» استفاده میکنند.
پیامدهای اجتماعی وسواس غذایی
افراط در رعایت رژیم غذایی سالم میتواند پیامدهای جسمی و روانی جدی به همراه داشتهباشد.
به گفته دکتر نیکولت بوگار از موسسه علوم رفتاری دانشگاه سملویز، محدود کردن رژیم غذایی به غذاهای خاص مانند ماهی، سبزیجات، غذاهای سبز، مواد خام یا صرفا غذاهای بدون کربوهیدرات، میتواند به کمبودهای تغذیهای جدی منجر شود، درست مانند آنچه در افراد مبتلا به سایر اختلالات خوردن مشاهده میکنیم.
این افراد معمولا به میزان کافی ویتامینها، مواد معدنی، پروتئین و کربوهیدرات دریافت نمیکنند و در نتیجه علائمی مانند ریزش مو، شکنندگی ناخنها و خستگی مزمن را تجربه میکنند. اما شاید مهمترین نشانه این اختلال، تاثیر آن بر روابط اجتماعی است. افراد مبتلا به ارتورکسیا عصبی ممکن است از شرکت در مهمانیهای خانوادگی، شام کریسمس یا دورهمیهای دوستانه خودداری کنند، زیرا نمیتوانند روال سختگیرانه غذایی خود را کنار بگذارند.
این محدودیتهای شدید غذایی نه تنها به انزوای اجتماعی میانجامد، بلکه میتواند استرس قابل توجهی را به فرد تحمیل کند. هر گونه اختلال در برنامه غذایی دقیق و وسواسگونه این افراد میتواند باعث اضطراب شدید و پریشانی در آنها شود.
آمار و ارقام
آمارها نشان میدهد حدود ۳۵ درصد از مردم بریتانیا با پایان یافتن جشنهای کریسمس و آغاز سال نو به سمت رژیمهای غذایی سختگیرانه روی میآورند.
طبق آمار سازمان بهداشت ملی بریتانیا، ۶/۴ درصد (شش ممیز چهار) بزرگسالان علائم اختلالات خوردن را نشان میدهند و بیاشتهایی با بالاترین نرخ مرگومیر در میان اختلالات روانی، هشت درصد از این موارد را تشکیل میدهد.
تحقیقات نشان میدهد حدود ۴۶ درصد از بیماران مبتلا به بیاشتهایی به صورت کامل بهبود مییابند، ۳۳ درصد بهبودی نسبی پیدا میکنند و ۲۰ درصد به صورت مزمن با این بیماری درگیر میمانند.
حفظ تعادل
نتایج این پژوهش نشان میدهد تغذیه «پاک» و «سالم» به آرمانی دستنیافتنی برای ۹۰ درصد از افراد مورد مطالعه تبدیل شده است.
دکتر بوگار تاکید میکند که غذا خوردن را نباید صرفا به عنوان منبعی برای دریافت مواد مغذی در نظر گرفت. او معتقد است غذا خوردن یک رویداد اجتماعی و فرهنگی است و طبقهبندی سختگیرانه غذاها به «خوب» و «بد» میتواند غذا خوردن را به نوعی خودتنبیهی تبدیل کند.
دکتر بوگار به جای تمرکز بر رژیمهای غذایی فوقالعاده سختگیرانه، پیشنهاد میکند افراد به دنبال یک برنامه غذایی متعادل و پایدار در درازمدت باشند. او تاکید میکند که گاهی لذت بردن از شکلات یا غذاهای خاص تعطیلات، بدون احساس گناه، میتواند بخشی از یک سبک زندگی سالم باشد.

پژوهشگران دانشگاه کمبریج در گزارشی تازه اعلام کردند که عصر جدیدی از حکمرانی هوش مصنوعی در راه است که در آن، نه تنها توجه ما، بلکه نیتها و تصمیمگیریهایمان نیز به کالایی برای خرید و فروش تبدیل خواهدشد
به گزارش گاردین این پژوهش که در مرکز لورهولم برای آینده هوش مصنوعی انجام شده، از ظهور پدیدهای به نام «اقتصاد نیت» خبر میدهد که میتواند از انتخاب یک فیلم ساده تا رای ما در انتخابات را تحت تاثیر قرار دهد.
اقتصاد توجه، درک مفهوم و عملکرد فعلی
به گفته دکتر جانی پن، مورخ فناوری در مرکز لورهولم کمبریج، برای دههها، جلب توجه کاربران به عنوان سرمایه اصلی دنیای اینترنت بودهاست.
به گفته او، شبکههای اجتماعی مانند فیسبوک و اینستاگرام با این سرمایه کار میکنند، آنها کاربران را ساعتها در پلتفرمهای خود نگه میدارند و در این زمان، تبلیغات مختلف را به آنها نشان میدهند. تبلیغکنندگان هم برای خرید این توجه دو راه دارند یا در مزایدههای آنی شرکت میکنند تا تبلیغشان همان لحظه نمایش دادهشود، یا مثل رزرو بیلبوردها، از قبل زمان نمایش تبلیغات خود را میخرند.
اقتصاد نیت، بازار نوظهور پیشبینی رفتار انسان
پژوهشگران مرکز لورهولم کمبریج میگویند «اقتصاد نیت» پدیدهای در حال ظهور است و بهزودی جایگزین اقتصاد توجه خواهدشد.
در این اقتصاد جدید، شرکتهای فناوری با استفاده از هوش مصنوعی، فراتر از جلب توجه ساده کاربران عمل میکنند. آنها با تحلیل رفتار کاربران، میتوانند انگیزهها و نیات آنها را شناسایی و پیشبینی کنند و این اطلاعات گرانبها را به بالاترین پیشنهاد دهنده بفروشند.
برای مثال، یک شرکت میتواند بفهمد که شما قصد رزرو هتل دارید، به کدام نامزد انتخاباتی علاقهمند هستید یا حتی چه برنامههای سفری در ذهن دارید.
این اطلاعات برای تبلیغکنندگان، کسبوکارها و سایر شرکتها بسیار ارزشمند است، چرا که میتوانند پیش از آنکه شما تصمیم نهایی خود را بگیرید، پیشنهادهای هدفمندی به شما ارائه دهند.
محققان از این اتفاق به عنوان دوره تازه «سودجویی» یاد میکنند. درست مثل دوران «تب طلا» که با هجوم به معادن طلا همراه شد، شرکتهای مختلف برای دستیابی به اطلاعات ارزشمند درباره نیتها و قصدهای مردم با یکدیگر رقابت خواهندکرد.
شرکتهایی که بتوانند نیات انسانی را شناسایی، هدایت و معامله کنند، سود سرشاری به دست خواهندآورد. برای نمونه، در آیندهای نه چندان دور، شرکتی مانند متا میتواند قصد شما برای رزرو رستوران، پرواز یا هتل را به مزایده بگذارد و به بالاترین پیشنهاد دهنده بفروشد.
اگرچه امروز هم صنعتی برای پیشبینی و مزایده رفتار انسان وجود دارد، اما مدلهای هوش مصنوعی این کار را با دقت، پویایی و شخصیسازی بیشتری انجام خواهندداد.
نقش مدلهای زبانی بزرگ در شکلگیری اقتصاد نیت
مدلهای زبانی بزرگ، که فناوری پایهای ابزارهایی مانند چتجیپیتی هستند، نقش کلیدی در شکلگیری اقتصاد نیت خواهندداشت. این مدلها به شیوههای مختلف با کاربران تعامل میکنند و از این راه، دادههای رفتاری و روانشناختی آنها را جمعآوری، تحلیل و پیشبینی میکنند.
برای مثال، یک مدل زبانی میتواند در گفتوگو با کاربر، به طور هوشمندانهای پرسشهایی هدفمند بپرسد. تصور کنید در حال گفتگو با یک دستیار هوش مصنوعی هستید و او میپرسد: «به دیدن فیلم مرد عنکبوتی فکر کردهاید؟» یا وقتی از خستگی و فشار کاری صحبت میکنید، پیشنهاد میدهد: «میخواهید برای آن فیلمی که قبلا دربارهاش صحبت کردیم، بلیت رزرو کنم؟»
نکته مهم این است که این پیشنهادها به صورت تصادفی مطرح نمیشوند. هر پیشنهاد بر اساس تحلیل دقیق رفتار شخصی کاربر و نمایه روانشناختی او تنظیم میشود. به عبارت دیگر، مدل زبانی میتواند با هزینه کم، از اطلاعات مختلفی مانند سلیقه موسیقایی، گرایشهای سیاسی، نوع واژگان مورد استفاده، سن، جنسیت و حتی میزان تمایل شما به تعریف و تمجید استفاده کند تا احتمال موفقیت در رسیدن به هدف مورد نظر را افزایش دهد.
پژوهشگران میگویند این مدلها حتی میتوانند مکالمات روزمره را طوری هدایت کنند که اطلاعات شخصی بیشتری از کاربر به دست آورند. سپس این اطلاعات را در اختیار تبلیغکنندگان، کسبوکارها و دیگر شرکتهای ثالث قرار دهند تا آنها بتوانند پیشنهادهای خود را با دقت بیشتری به مخاطبان هدف برسانند.

نظرات مدیران شرکتهای بزرگ فناوری نشان میدهد که اقتصاد نیت به سرعت در حال شکلگیری است. جنسن هوانگ، مدیرعامل شرکت انویدیا که بزرگترین تولیدکننده تراشههای هوش مصنوعی در جهان است، میگوید در آیندهای نزدیک، مدلهای هوش مصنوعی میتوانند نیت و خواسته شما را درک کنند و با توجه به شرایط و موقعیتی که در آن قرار دارید، بهترین اطلاعات را به شما ارائه دهند.
پیشرفتهای اخیر نشان میدهند این پیشبینی چندان دور از ذهن نیست. برای نمونه، شرکت متا مدل هوش مصنوعی به نام «سیسرو» ساخته که میتواند بازی پیچیده دیپلماسی را در سطح انسانی بازی کند.
اهمیت این دستاورد در این است که بازی دیپلماسی به درک عمیق از نیتها و انگیزههای طرف مقابل نیاز دارد و موفقیت سیسرو نشان میدهد هوش مصنوعی تا چه حد در فهم و پیشبینی رفتار انسان پیشرفت کردهاست.
نگرانیهای اخلاقی و اجتماعی

پژوهشگران دانشگاه کمبریج درباره پیامدهای گسترش اقتصاد نیت هشدار میدهند. آنها میگویند اگر این فناوری بدون نظارت و مقررات مناسب گسترش یابد، انگیزهها و نیتهای انسانی به کالایی برای خرید و فروش تبدیل خواهندشد.
دکتر جانی پن، از پژوهشگران این مطالعه، میگوید باید پیش از آنکه در دام پیامدهای ناخواسته این فناوری گرفتار شویم، تاثیرات احتمالی آن را بر ارزشهای بنیادین جامعه از جمله انتخابات آزاد و منصفانه، مطبوعات آزاد و رقابت عادلانه در بازار را بررسی کنیم. در غیر این صورت، ممکن است در آیندهای نه چندان دور، استقلال تصمیمگیری انسانها به طور جدی به چالش کشیدهشود.

در آستانه سال ۲۰۲۵، آلانا کِرک، مربی دوره میانسالی و نویسنده، با تحلیل تجربیات دوران مشاوره خود، به موضوع مهم احیای روابط زناشویی میپردازد. او معتقد است بسیاری از ازدواجها نه از بیعشقی، بلکه از «بیروح شدن» رنج میبرند و برای احیای آنها، راهکارهایی ساده اما موثر وجود دارد.
کرک در کتاب خود «میانسالیِ بازتعریف شده: بهتر، جسورتر، درخشانتر» این موضوع را بهطور دقیق مورد بررسی قرار داده است.
از «پنیر» تا کشف مشکل اصلی
کرک همچنین در مقالهای در وبسایت «آیریش ایندیپندنت»، با روایت داستان مراجعهکننده ۵۰ سالهاش، نشان میدهد چطور یک عادت به ظاهر ساده مانند خوردن مکرر پنیر میتواند نشانهای از یک مشکل عمیقتر باشد.
این زن که در تلاش برای کاهش وزن برای عروسی دخترش بود، عادت داشت هر بار که از کنار یخچال رد میشد، با قاشق چایخوری به سراغ پنیر برود.
کرک از او خواست تا احساساتش را هنگام مراجعه به یخچال یادداشت کند. نتیجه شگفتانگیز بود، مشکل اصلی نه گرسنگی، بلکه احساس تنهایی در یک زندگی مشترک ۳۰ ساله بود.
این زن که فرزندانش حالا بزرگ شده بودند، در کنار همسری که معمولا بعد از شام در اتاق کارش ناپدید میشد، احساس تنهایی، بیحوصلگی یا آشفتگی میکرد.

تفاوت ازدواج بیروح با سایر مشکلات زناشویی
به گفته کرک، ازدواج بیروح پدیدهای متفاوت از ازدواجهای بدون رابطه جنسی یا بیعشق است.
در ازدواجهای بدون رابطه جنسی، که به گفته او چندان هم غیرمعمول نیستند، معمولا شور و اشتیاق بهتدریج کمرنگ شده است.
در ازدواجهای بیعشق، زوجها صرفا بهخاطر بچهها یا راحتی و ترس از آیندهای نامعلوم با هم میمانند.
اما در ازدواجهای بیروح، که کرک در دوران مشاوره خود بسیار با آنها مواجه شده، عشق و حتی رابطه جنسی وجود دارد، اما انرژی و پویایی لازم در جریان نیست.
در این نوع ازدواجها، مشغلههای روزمره و اداره خانواده، که کرک آن را به یک کسب و کار تشبیه میکند، تمام انرژی رابطه را میگیرد. به عبارت دیگر، عشق مانند نبضی ضعیف تنها ازدواج را زنده نگه میدارد، اما برای سرزندگی کافی نیست.
راهکارهای عملی برای احیای رابطه
کرک با اشاره به تجربه موفق این مراجعهکننده میانسالش، در تلاش است تا نشان دهد چطور یک تغییر ساده میتواند تحولی اساسی در رابطه ایجاد کند.
مراجعهکننده او تصمیم گرفت هر بار که برای پر کردن خلا تنهایی به سراغ یخچال میرود، به جای خوردن پنیر، همسرش را در آغوش بگیرد. این تغییر ساده نتایج شگفتانگیزی داشت.
در ابتدا این اتفاق بیشتر عصرها رخ میداد، اما بهتدریج و با گذشت چند هفته، گاهی فراموش میشد. نقطه عطف زمانی بود که یک شب، این زن همسرش را دید که در انتظار آغوش او ایستاده است.
این آغوشها گاهی به صمیمیت ساده، گاهی به گفتوگو و گاهی به برنامهریزی برای گذراندن وقت با هم، رفتن به پیادهروی، تماشای فیلم یا زودتر رفتن به اتاق خواب منجر میشد.
نکته جالبتر این بود که با گذشت زمان، حتی وقتی احساس تنهایی این زن از بین رفت و گاهی آغوشهای روزانه را فراموش میکرد، همسرش پیشقدم میشد و این لحظات صمیمانه را طلب میکرد.
برای هر دوی آنها شگفتانگیز بود که تغییری به این سادگی توانست یادآوری کند که فراتر از یک زوج با ۳۰ سال زندگی مشترک و عادتهای عمیق، همچنان دو انسانی هستند که یکدیگر را دوست دارند و خواهان صمیمیت هستند.

اهمیت بررسی و تجدید رابطه
کرک تاکید میکند که روابط، درست مانند کسب و کارها، نیاز به بررسی و ارزیابی منظم دارند.
او معتقد است بسیاری از افراد از ارزیابیهای دورهای میترسند و آن را فرصتی برای انتقاد میدانند، در حالی که این بررسیها فرصتی است برای گفتوگو درباره آنچه در مسیر درست قرار دارد، آنچه جواب نمیدهد و آنچه نیاز به تغییر دارد.
به گفته کرک، شروع این بررسیها باید با تمرکز بر دستاوردها و موفقیتهای سال گذشته باشد. او پیشنهاد میکند زوجها در این گفتوگوها از زبان «من» استفاده کنند، برای مثال به جای گفتن «تو این کار را نکردی»، بگویند «وقتی این اتفاق میافتد، من احساس ناامیدی میکنم».
این گفتوگوها بهطور طبیعی به سمت مسائلی مهم، از جمله تغییرات خانواده و بازتعریف مسئولیتها، پیش میرود.
برای مثال، با بزرگتر شدن فرزندان و کمتر شدن نیاز به درگیری هر دو والد در امور روزمره، فرصتهای جدیدی برای پرداختن به علایق شخصی یا فعالیتهای مشترک زوجها ایجاد میشود.
هدفمندی و سرمایهگذاری مداوم
کرک در پایان یادآور میشود برخلاف افسانهها که «عشق» را نجاتدهنده ما از تنهایی میدانند، روابط نیازمند تلاش مداوم هستند.
او سه عامل اصلی رعایت انصاف، هدفمندی و سرمایهگذاری در حال تکامل را کلید داشتن رابطهای زنده و پویا معرفی میکند.
کرک خاطرنشان کرد: «شاهزاده جذاب میتواند بدخلق باشد، شاهزاده خانم گاهی میخواهد خودش را نجات دهد و جادوگر شرور فقط نیاز دارد احساس کند که دوستش دارند».