رییس سازمان محیط زیست: در حال پیگیری برای کاهش مقدار گوگرد نفت کوره نیروگاهها هستیم



جعفر تشکری هاشمی، عضو شورای شهر تهران گفت در روزهای جمعه و تعطیلات رسمی، «تا ۵۰ درصد به نرخ کرایه اتوبوس در پایتخت اضافه میشود،» و دلیل آن را «ایجاد انگیزه بیشتر در رانندگان و ارائه بهتر خدمات در حوزه حمل و نقل» عنوان کرد.

فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت ایران، در جریان کنفرانس خبری هفتگی سهشنبه اعلام کرد دولت تصمیم دارد پایتخت را به مکران در سواحل جنوبی کشور منتقل کند.
به گفته سخنگوی دولت، انتخاب مکران به عنوان مکان پایتخت جدید ایران هنوز قطعی نیست و بررسیها در این باره هنوز ادامه دارد اما پایتخت جدید «قطعا در جنوب» کشور خواهد بود.
مهاجرانی گفت این بررسیها در دو شورا انجام میشود که وظیفه یکی از آنها، ارزیابی مشکلات پایتخت است و شورای دوم بر «اقتصاد دریامحور» متمرکز است و از جمله ظرفیتهایی که برای این هدف در منطقه مکران مورد نیاز است را بررسی میکند. به گفته او ظرفیتهای زیستی هر منطقه نشان میدهد که چقدر میشود برای گسترش فعالیتها در آن منطقه تمرکز کرد.
مکران، منطقهای است که در جنوب شرقی ایران در استان سیستان و بلوچستان واقع شده است و سواحل آن از بلوچستان پاکستان در غرب تا مرزهای عمان به طول ۹۰۰ کیلومتر امتداد دارد.
بندر چابهار، تنها بندر اقیانوسی ایران در این منطقه قرار دارد و سواحل مکران بهجز ذخایر نفت و گاز، قابلیتهای کشاورزی و شیلات هم دارد.
محمدرضا عارف، معاون اول پزشکیان، دوشنبه درباره انتقال پایتخت گفته بود: «امروز بحث ساماندهی مرکز سیاسی به صورت جدی مطرح است و اگر به این نتیجه برسیم به دلیل محدودیتهایی که در ارایه خدمات به مردم تهران با آن مواجه هستیم، یکی از نقاطی که به صورت جدی مطرح است، مکران است.»
یک پروژه متفرقه و پرهزینه
مسعود پزشکیان، رییسجمهور، پیش از این با گفتن اینکه عدم تعادل بین منابع مالی و هزینههای تهران غیرقابل تحمل است، از انتقال پایتخت حمایت کرد و بحث درباره مکانیابی برای پایتخت را دوباره برانگیخت.
در حالی که مسئولان بر مزایای استراتژیک و اقتصادی این تغییر تاکید میکنند، منتقدان نگران نیازهای مالی و لجستیکی عظیمی هستند که برای این جابهجایی احتمالی لازم است.
«محمدصالح جوکار»، رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در مجلس شورای اسلامی در واکنش به انتقال پایتخت ایران به مکران به فرارو گفت: «انتقال پایتخت به مکران امکان ندارد. چه کسی پایتخت سیاسی را به مکران میبرد؟ چون پایتخت سیاسی باید در جایی باشد که دسترسی همگان به آن وجود داشته باشد.»
علی قلهکی، فعال رسانهای و اصولگرا که به دلیل ارتباطات نزدیک با نهادهای امنیتی ایران شناخته میشود در واکنش به صحبتهای مهاجرانی و عارف در شبکه ایکس نوشت: «بازسازی ورزشگاه آزادی، ۱۸ ماه زمان و ۱۹۰۰ میلیارد تومان هزینه دربردارد. انتقال پایتخت چقدر زمان و چه میزان پول نیاز دارد؟! برآوردِ ۲۵ سال زمان و ۲۳ میلیارد دلار هزینه شوخی است! بروید بالای یک قرن زمان و صدها میلیارد دلار پول!»
انتقال پایتخت؛ بحثی ۴۰ ساله
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت، با اشاره به اینکه موضوع انتقال پایتخت موضوع جدیدی نیست و بیش از سه دهه است این مساله موضوع بحث است و مسالهای فوری نیست، گفت «استان تهران به جهت افزایش جمعیت، نگرانیهایی از منظر ظرفیتهای زیستی مثل آب دارد.»

بحثهای مربوط به انتقال پایتخت ایران، در همه دولتهای ایران که پس از پایان جنگ ایران و عراق بر سر کار بودهاند مطرح شده است، اما همواره به دلیل محدودیتهای مالی، بیثباتی سیاسی و چالشهای لجستیکی متوقف شدهاند.
در دوران ریاست جمهوری محمود احمدینژاد، عمدتا به دلیل نگرانیها از آسیبپذیری تهران در برابر زلزله، این بحث برای مدتی شدت گرفت.
در دوره ریاستجمهوری حسن روحانی، او با صحبت از رشد غیرقابل تحمل جمعیت شهر و مشکلات زیستمحیطی رو به افزایش آن دوباره به این بحث دامن زد.

جمعه، سپاه تهران بزرگ قرار است رزمایشی با حضور ۱۱۰ هزار بسیجی برگزار کند. این مانور، به گفته سخنگوی سپاه پاسداران، با هدف آمادهسازی برای مقابله با هر گونه تهدید احتمالی علیه پایتخت طراحی شده است. تهران با چه تهدیدی مواجه است که چنین رزمایشی با این حجم از نیروها باید برگزار شود؟
اگر فرض کنیم که این رزمایش برای مقابله با کودتای داخلی علیه خود سپاه پاسداران طراحی نشده باشد، تنها دو تهدید دیگر باقی میماند: حمله زمینی خارجی یا گروه مسلح داخلی و قیام مردم تهران علیه حکومت.
حمله زمینی خارجی یا گروه مسلح داخلی
شواهد و قرائن نشان میدهد که احتمال حمله زمینی خارجی به تهران کاملا منتفی است. آمریکا و اسرائیل، هیچ آمادگی یا امکانات لجستیکی برای چنین حملهای ندارند.
حتی تعداد نیروهای نظامی آمریکا در منطقه کمتر از ۵۰ هزار نفر است و اسرائیل نیز به دلیل محدودیتهای جغرافیایی و لجستیکی، توانایی انجام چنین عملیاتی در فاصله ۲ هزار کیلومتری مرزهای خود را ندارد.
همچنین، هیچ گروه مسلح داخلی که توان یا برنامهای برای حمله به تهران داشته باشد، وجود ندارد.
قیام مردم تهران علیه حکومت
با کنار گذاشتن احتمال حمله خارجی یا داخلی، تنها گزینه باقیمانده ترس از قیام مردمی است. سخنگوی سپاه پاسداران با اعلام حضور ۱۱۰ هزار بسیجی، به نوعی نشان داده که این تهدید را جدی میداند.
این رزمایش، در واقع تمرینی است برای مقابله با اعتراضات گسترده مردمی که ممکن است مراکز حساس حکومتی را به خطر بیندازد.
این رزمایش درست در زمانی برگزار میشود که تغییرات سیاسی در آمریکا، از جمله بازگشت احتمالی دونالد ترامپ به کاخ سفید، نگرانیهایی را برای جمهوری اسلامی ایجاد کرده است.
سپاه پاسداران بهعنوان مسئول امنیت تهران و مراکز حساس حکومتی، نگران است که حملات خارجی، در صورت وقوع، با اعتراضات داخلی همراه شود و موجب سقوط حکومت شود.
نشانههای ترس حکومت
۱-توصیفات تهدید؛ سخنگوی سپاه پاسداران این تهدید را «انسانساخت» معرفی کرده که بهوضوح به قیام شهری مردم اشاره دارد.
۲-رزمایشهای مشابه؛ تنها دو ماه پیش نیز مانوری مشابه در اطراف تهران در جاده تلو و در مقر تیپ امنیتی آل محمد سپاه پاسداران برگزار شد که تمرکز آن روی سرکوب اعتراضات شهری بود.
۳-تجربه سقوط بشار اسد؛ تجربه سقوط ناگهانی و سریع حکومت بشار اسد در سوریه، مقامات جمهوری اسلامی را بهشدت نگران کرده است. آنها بیم دارند که جمهوری اسلامی نیز به همان سرنوشت دچار شود، بهویژه با توجه به خشم عمومی و نارضایتی گسترده مردم.
۴-بحرانهای اقتصادی پیشرو؛ نگرانی از جهش ناگهانی قیمت دلار و پیامدهای اقتصادی ناشی از آن و نیز احتمال قیام مردم در صورت افزایش قیمت بنزین در ماههای آینده، یکی دیگر از دلایل افزایش نگرانیها است. احتمال فروپاشی اقتصادی میتواند جرقهای برای آغاز اعتراضات گسترده باشد.
این رزمایشها بیشتر از ترس عمیق حکومت از قیام مردمی حکایت دارد. تبلیغ اعداد و ارقام بزرگ، مانند حضور ۱۱۰ هزار بسیجی، نیز تلاشی است برای نشان دادن اقتدار و روحیه دادن به بدنه نیروهای حکومتی. با این حال، واقعیت این است که تهدید اصلی برای جمهوری اسلامی نه از مرزها، بلکه از خیابانهای تهران و دیگر شهرهای ایران سرچشمه میگیرد.

الهام علیاف، رییسجمهوری آذربایجان در پاسخ به پرسشی درباره سخنان اهانتآمیز در اردبیل بدون نام بردن از خامنهای با اشاره به آنچه «نگرش نفرتآمیز ملای استانی» خواند، گفت: «به هر حال، او خودش بهتنهایی نیامده و آنجا بنشیند. ما خوب میدانیم چه کسی او را منصوب کرده است.»
علیاف ادامه داد: «واکنش او چیست؟ آیا از این موضوع حمایت میکند یا خیر؟ و چه کسی از آذربایجان عذرخواهی خواهد کرد؟ آیا عذرخواهی خواهند کرد یا خیر؟»
وی افزود: «البته این موضوع غیرقابل قبول است. بنابراین، ما بر این باوریم که ملای استانی باید مجازات شود. حداقل باید از سمت خود برکنار شده و از آذربایجان عذرخواهی کند.»
به گفته رییسجمهور آذربایجان، پس از پایان جنگ دوم قرهباغ، این کشور متوجه شده است که کامیونهای سوختی از ایران بهطور منظم از ارمنستان به قرهباغ سفر میکنند و «این ماجرا با اتفاقات هم خندهدار و هم غمانگیز ادامه یافت. پلاکهای جعلی ارمنی روی کامیونهای سوخت ایرانی چسبانده شده بود، طوری که گویی ارمنی هستند. اما روی آنها نوشتههایی به زبان فارسی نیز وجود داشت. این موضوع ما را بسیار شگفتزده کرد.»
«به عبارت دیگر، این تقلب آنقدر بیدقت و ناشیانه بود که واقعا آدم را برای بیان آن درمانده میکند.»

بندر شاندونگ چین، که مرکز اصلی واردات نفت تحریمشده ایران، روسیه و ونزوئلا به این کشور بود، ورود نفتکشهایی را که ایالات متحده تحریم کرده است به مجموعه بنادر تحت مدیریت خود ممنوع کرد.
به گزارش رویترز، سه بازرگان فعال در این بنادر به این خبرگزاری گفتهاند گروه بندری شاندونگ، تردد تانکرهای نفتی تحت تحریم ایالات متحده به بنادر خود در استان شرقی چین را ممنوع کرده است.
دادههای ردیابی کشتیها از شرکت کپلر نشان میدهد این استان در سال گذشته میلادی، نزدیک به ۱.۷۴ میلیون بشکه در روز، نفت از ایران، روسیه و ونزوئلا وارد کرده است که حدود ۱۷ درصد از واردات نفت چین را تشکیل میدهد.
بر اساس این گزارش اگر این ممنوعیت اجرایی شود، هزینههای حمل و نقل برای پالایشگاههای مستقل در شاندونگ، خریداران اصلی نفت خام تحریم شده از این سه کشور که با تخفیف زیادی همراه بود، افزایش مییابد.
ماه گذشته میلادی، واشنگتن اعلام کرد تحریمهای بیشتری را علیه شرکتها و ناوگان سایهای که نفت ایران را جابهجا و معامله میکنند، اعمال کرده است.
انتظار میرود دونالد ترامپ، رییس جمهور منتخب آمریکا، که ۲۰ ژانویه به قدرت می رسد، در چارچوب سیاست فشار حداکثری، همچون دوره اول ریاستجمهوریاش، تحریمها علیه ایران را تشدید کند.
به گزارش رویترز، اعمال این ممنوعیت می تواند واردات نفت به چین، بزرگترین کشور واردکننده نفت جهان را کاهش دهد.
دستورالعمل بندر شاندونگ که روز دوشنبه صادر شد بنادر این مجموعه را از پهلوگیری، تخلیه یا ارائه خدمات به نفتکشهای موجود در فهرست دفتر کنترل داراییهای خارجی در وزارت خزانهداری ایالات متحده، ممنوع میکند.
مجموعه بندر شاندونگ بر بنادر اصلی سواحل شرقی چین از جمله سه بندر چینگدائو، ریژائو و یانتای نظارت دارد که پایانههای اصلی واردات نفت تحریمشده هستند.
صدور دومین دستورالعمل بندر شاندونگ
در دومین اطلاعیهای که بندر شاندونگ روز سهشنبه منتشر کرد و به دست رویترز رسیده است گفته شده آنها انتظار دارند ممنوعیت اعلامشده تاثیر محدودی بر پالایشگاههای مستقل داشته باشد زیرا بیشتر نفت تحریمشده این سه کشور را نفتکشهای غیرتحریمی حمل میکنند.
بر اساس این اطلاعیه، اعلام این ممنوعیت پس از آن صورت گرفت که یک نفتکش تحت تحریم به نام الیز ۲ در اوایل ماه جاری میلادی، محموله نفت خود را در بندر یانتای تخلیه کرد.
برآوردهای شرکت ورتکس که نفتکشها را ردیابی میکند، نشان میدهد در ماه دسامبر، هشت نفتکش بسیار بزرگ، که دستکم ۴ مورد از آنها تحت تحریم وزارت خزانهداری آمریکا هستند، با ظرفیت دو میلیون بشکه، نفت ایران را در شاندونگ تخلیه کردهاند.
میشل ویز بوکمن، تحلیلگر اصلی گروه اطلاعات دریایی لیست اطلاعات لویدز، به رویترز گفت برآورد میشود ناوگان سایه فعال در حمل و نقل نفت ایران، روسیه و ونزوئلا حدود ۶۶۹ نفتکش باشند.
در ماههای اکتبر و دسامبر، وزارت خزانهداری ایالات متحده تحریمهایی را علیه ۳۵ نفتکش اعمال کرد که به گفته آنها بخشی از ناوگان ارواح ایران را تشکیل میدادند.
وزارت دفاع ایالات متحده هم دوشنبه اعلام کرد بزرگترین شرکت کشتیرانی چینی به نام کوسکو را به لیست شرکتهایی اضافه کرده است که به گفته آنها با ارتش چین همکاری میکنند، که میتواند مانع استفاده از نفتکشهای کوسکو از سوی اجاره دهندگان شود و دشواری اجاره کشتی را برای شرکتهای فعال در این عرصه دشوارتر کند.
قیمت نفت خام ایران که به چین فروخته میشود، در ماه گذشته به بالاترین میزان در سالهای اخیر رسید، زیرا تحریمهای جدید ایالات متحده، ظرفیت حمل و نقل را محدود کرد و هزینههای لجستیک را افزایش داد.