فارس دراین‌باره نوشته: «علی دایی در سال ۱۴۰۱ نیز ادعاهای خلاف واقعی علیه دختری به‌نام اسرا پناهی کرد و بعد از آنکه معلوم شد این ادعاها دروغ بود حاضر به اصلاح آن نشد.»
خبرگزاری سپاه اما در تلاش برای رد اعتراض روز گذشته علی دایی درباره استادیوم ساختن جمهوری اسلامی در کشورهای دیگر به نقل از مدیرعامل شرکت توسعه نوشت: «شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی در خارج از کشور از جمله عراق هیچگونه پروژه ای نداشته و تاکنون نساخته است. ایران هیچ دخالتی درساخت ورزشگاه کربلا نداشته است و این ورزشگاه متعلق به دولت عراق است.»
به ادعای حسن کریمی، ورزشگاه کربلا «با همکاری شرکت ترک Bahadır Kul Architecture: BKA ساخته شده است.»
خبرگزاری وابسته به سپاه درباره این استادیوم نوشته: «ورزشگاهی که طرح اولیه آن در سال 2013 تصویب شد و قرار بود که 30 ماهه تحویل داده شود اما به دلیل کمبود بودجه کار برای چند بار به تعویق افتاد و بالاخره با کمک های دولت عراق به وزارت ورزش این کشور، بالاخره این استادیوم در سال ۲۰۱۶ با چند ماه تاخیر بهره برداری شد. وزارت ورزش عراق برای ساخت این استادیوم ۱۱۶ میلیارد دینار عراقی هزینه کرد.»
فارس همچنین نوشته که «ایران هیچ ورزشگاهی در لبنان و سوریه نساخته است و احتمالاً اشاره علی دایی معطوف به ورزشگاه‌های عراق است.»
خبرگزاری سپاه همچنین نوشته: «این ادعا پس از بازی جنجالی ذوب‌آهن و الزورای عراق که در ورزشگاه کربلا برگزار و به درگیری کشیده شد نیز مطرح شده بود. رشید مظاهری، دروازه‌بان وقت ذوب‌آهن گفته بود: در ورزشگاهی که با پول مردم ایران ساخته شد امنیت جانی نداشتیم…»
این خبرگزاری منشا این شایعه را «ادعای حضور یک شرکت ایرانی (بلند پایه) در ساخت دو ورزشگاه الزورا و التاجیات» در عراق می‌داند: «شرکت بلندپایه یک شرکت پیمانکاری عمومی است و به صورت خصوصی در این زمینه فعالیت دارد. شرکت بلند پایه در سال ۲۰۱۱ با ورود به بازارهای دیگر خاورمیانه و ارائه چند پروژه کلیدی، گام بزرگ دیگری برداشت. در همین راستا پروژه “شهر ورزشی بغداد” به عنوان یک قرارداد کلید در دست شروع شد و اکنون این شرکت پروژه‌های متعددی در خارج از ایران دارد.»
فارس مدعی شده «براساس اطلاعاتی که موجود است در ساخت همین دو ورزشگاه غیر از سیستم‌های صوتی و تصویری و مصالح خام، باقی مواد به کار رفته تولید ایران بوده است؛ یعنی نه‌تنها پولی از کشور خارج نشده بلکه برای مهندسان، کارگران و تولیدکنندگان ایرانی نیز کار و بازار فروش خارج از کشور فراهم شده بود.»
