رییس انجمن صنفی دفاتر سفر تهران: ایتالیا و آلمان روی ایرانهراسی خیلی کار میکنند



محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار، با اشاره به استاندارد سازمان بهداشت جهانی مبنی بر داشتن سه پرستار به ازای هر هزار نفر جمعیت هشدار داد ایران در سالهای اخیر با نرخ کمتر از یک و نیم پرستار برای هر هزار نفر، پایینتر از استاندارد جهانی قرار دارد.
شریفیمقدم شنبه چهارم اسفند در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفت بنا بر اعلام سازمان بهداشت جهانی، در صورتی که نسبت پرستاران به ازای هر هزار نفر از حد استاندارد سه پرستار کمتر باشد، خطر افزایش مرگ و میر بیماران وجود خواهد داشت.
او با بیان اینکه در سالهای اخیر به ازای هر هزار نفر، کمتر از یک و نیم پرستار در ایران وجود داشته، افزود این بدان معناست که حتی اگر پرستاران نهایت تلاش خود را در محیط درمان به کار گیرند، قادر به تامین حداقل استانداردهای سازمان بهداشت جهانی در حوزه خدمات پرستاری نخواهند بود.
شریفیمقدم با اشاره به افزایش مهاجرت پرستاران به خارج از کشور و همچنین تمایل آنها به تغییر شغل، علت آن را «ناامیدی جامعه پرستاری از اصلاحات مربوط به مدیریت منابع انسانی این بخش و اصلاح اساسی نظام تعرفهبندی خدمات و معیشت خویش» دانست.
پیش از این در ۹ بهمن، احمد نجاتیان، رییس کل سازمان نظام پرستاری، نسبت به بحران «حیاتی» کمبود پرستار در ایران هشدار داد و گفت به همین دلیل، برخی بخشهای بیمارستانی تعطیل شدهاند.
او افزود بر اساس آمارها، ایران چه در جذب و چه در نگهداشت پرستار با «بحران جدی کمبود» روبهرو است.
بعضی پرستاران در خودرو زندگی میکنند
شریفیمقدم در ادامه مصاحبه خود با ایلنا گفت: «برخی پرستاران ما که از شهرستان به تهران آمدهاند، فاقد مسکن بوده و برای آنکه کرایه منزل ندهند، چند شیفت کار میکنند و در ساعات استراحت خود در خودرو میخوابند.»
این فعال صنفی با بیان اینکه برخی پرستاران برای استحمام از حمام بیمارستان استفاده و در شرایط «آوارگونه» زندگی میکنند، افزود: «به نظر میرسد این شرایط جامعه پرستاری نیازمند رسیدگی ویژه است و مسئولان نباید در زمینه موضوعاتی مثل رفاهیات پرستاران و اصلاح تعرفههای خدمات درمانی آنها تعلل کنند.»
ایلنا در گزارش خود با استناد به آمار ارائهشده از سوی کارشناسان وزارت بهداشت نوشت بیشترین تجمعات اعتراضی پرستاران در سال ۱۴۰۳ برگزار شده است.
بر اساس این گزارش، از ابتدای سال جاری تا پایان بهمنماه، در استانهای مختلف ایران بیش از ۵۰ مورد اعتراض پرستاران به ثبت رسیده است.
پرستاران و اعضای کادر درمان در ایران طی سالهای گذشته بارها در اعتراض به رسیدگی نشدن به خواستهها و مطالبات خود دست به تجمع، تحصن و اعتصاب زدهاند.
در یکی از آخرین نمونهها، پرستاران شهرهای مختلف کشور از ۱۵ مرداد به مدت بیش از یک ماه در حدود ۵۰ شهر و ۷۰ بیمارستان ایران دست از کار کشیدند و تجمع اعتراضی برگزار کردند.
کنفدراسیون کار ایران در خارج از کشور ۲۸ دی در گزارشی درباره جنبشهای اعتراضی ایران نوشت در سال ۲۰۲۴، دستکم دو هزار و ۳۹۶ تجمع اعتراضی و ۱۶۹ اعتصاب در بخشهای مختلف کشور شکل گرفت.

نرگس محمدی، برنده نوبل صلح، با اشاره به وضعیت جسمی وخیم فاطمه سپهری، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیلآباد مشهد، گفت او به دلیل بیان افکار و عقایدش در حبس به سر میبرد و جرمی مرتکب نشده است.
محمدی شنبه چهارم اسفند در حساب اینستاگرام خود نوشت خانواده فاطمه سپهری مدتهاست از وضعیت نگرانکننده او خبر میدهند.
این فعال حقوق بشر هشدار داد مقامات مسئول در جمهوری اسلامی از رسیدگی به وضعیت جسمی وخیم سپهری و فراهم کردن امکان درمان برای این زندانی سیاسی امتناع میکنند.
او با انتشار تصویری قدیمی از خود در کنار سپهری، ناهید شیرپیشه و شماری دیگر از فعالان مدنی و سیاسی، از مجامع بینالمللی و حقوق بشری خواست برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران، از جمله زندانیان بیماری که نیاز به معالجه و درمان دارند، تلاش کنند.
اصغر سپهری، برادر فاطمه سپهری، سوم اسفند در شبکه ایکس اعلام کرد خواهرش اخیرا در زندان دچار تاری دید، ضعف شدید و تعریق بیش از حد شده است.
او با بیان اینکه مشخص نیست این علائم ناشی از بیماری قلبی است یا علت دیگری دارد، هشدار داد عدم رسیدگی فوری به این وضعیت میتواند جان خواهرش را به خطر بیندازد.
فاطمه سپهری، یکی از امضاکنندگان نامه استعفای علی خامنهای، از ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ دوران محکومیت خود را در زندان وکیلآباد مشهد میگذراند.
در ماههای اخیر گزارشهای بسیاری درباره عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت این زندانی سیاسی منتشر شده است.
اصغر سپهری ۲۴ دی نیز از فشار روانی، تشدید درد جسمی و نبود رسیدگی پزشکی به خواهرش در زندان ابراز نگرانی کرد.
در سالهای گذشته گزارشهای متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان در ایران و نقض حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسئولان زندانها منتشر شده است.
طی سالهای اخیر، شماری از زندانیان در ایران جان خود را در زندان از دست دادهاند و جمهوری اسلامی مسئولیتی در قبال مرگ آنها که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی رخ داده، نپذیرفته است.

بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، چهار زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، بهدلیل پروندهای مربوط به اعتراضها در چهلم مهسا ژینا امینی در چهار آبان ۱۴۰۱ ، به محاربه و مباشرت در قتل متهم و در خطر صدور حکم اعدام قرار دارند.
متهمان این پرونده، امید معروفخانی (۳۵ ساله)، میلاد سلیمانیزاده (۳۰ ساله)، امید مرد میدان قزلجه (۳۰ ساله) و میلاد احمدی رودی (۲۵ ساله) هستند که به «مباشرت و معاونت در قتل عمدی، اخلال در نظم عمومی، حمل و نگهداری مواد منفجره غیرمجاز و محاربه» متهم شدهاند.
همچنین، مهدی حمتی (۳۸ ساله) با اتهاماتی از جمله «اخلال در نظم عمومی، حمل و نگهداری مواد منفجره غیرمجاز و اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی» مواجه است.
روز پنج آبان سال ۱۴۰۱، رسانههای حکومتی اعلام کردند که در روز چهار آبان ۱۴۰۱ همزمان با برگزاری اعتراضها به کشته شدن مهسا ژینا امینی، «سرهنگ پاسدار امیر کمندی» زیر پل ستارخان تهران و بر اثر پرتاب نارنجک دستی» کشته شده است.

تشییع جنازه این عضو نیروی زمینی سپاه پاسداران در روز هفت آبان و با حضور عبدالله حاجی صادقی، نماینده خامنهای در سپاه، مجید خادمی، رییس سازمان حفاظت اطلاعات سپاه، روحالله نوری، جانشین نیروی زمینی سپاه و علیاکبر پورجمشیدیان، معاون هماهنگکننده نیروی زمینی سپاه برگزار شد.
حدود ۱۶ ماه بعد و در روز اول اسفندماه سال ۱۴۰۲، قوه قضاییه جمهوری اسلامی با صدور اطلاعیهای اعلام کرد «عوامل قتل امیر کمندی» بازداشت شدهاند.
بنا بر محتویات پرونده که ایراناینترنشنال به آن دست یافته، سازمان اطلاعات سپاه پاسداران به عنوان ضابط قضایی در گزارش خود نوشته «در تاریخ ۱۴۰۱/۰۸/۰۴، در جریان ناآرامیها در زیر پل ستارخان تهران، متهمان با دو دستگاه موتورسیکلت به محل رسیده و از بالای پل شیخ فضلالله اقدام به پرتاب نارنجکهای دستساز به سمت نیروهای بسیج مستقر در خیابان کردند. یکی از این نارنجکها به سر امیر کمندی اصابت کرده» و باعث مرگ او شده است.
سازمان اطلاعات سپاه در این گزارش، امید معروفخانی را به عنوان پرتاب کننده این نارنجک دستی معرفی کرده است. این ادعا در حالی مطرح شده که بر اساس محتویات پرونده، میلاد معروفخانی و وکیلش تصریح کردهاند در زمان وقوع این اتفاق، اساسا در محل حادثه نبوده و به علت تصادف رانندگی، در بیمارستان و مشغول مداوای مصدوم سانحه بودهاند.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایران اینترنشنال، امید معروفخانی، میلاد سلیمانیزاده و امید مرد میدان قزلجه بین روزهای ۲۵ تا ۲۷ بهمن ۱۴۰۲ بازداشت شدند و میلاد احمدی رودی چند ماه بعد از این سه نفر بازداشت شده است. این افراد پس از چند ماه بازجویی شدید و سلول انفرادی، به زندان تهران بزرگ منتقل شدهاند.

بنا بر اسناد پرونده، قرار بازداشت مهدی حمتی، متهم ردیف پنجم که او هم از اواخر سال ۱۴۰۲ در بازداشت بوده، بعدتر به وثیقه تبدیل شده است.
پرونده این شهروندان با صدور کیفرخواست در مهرماه سال ۱۴۰۳، جهت برگزاری دادگاه به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی ارجاع شده است.
بر اساس محتویات پرونده قضایی، برخی از همکاران امیر کمندی، عضو کشته شده سپاه پاسداران گفتهاند در روز چهار آبان سال ۱۴۰۱، برای ماموریت از قرارگاه فتح سپاه محمد رسولالله تهران به یگان امام سجاد و گردان ۴۰۴ در خیابان ستارخان تهران ملحق شدهاند. این اعضای سپاه پاسداران به صراحت عنوان کردهاند «در آن روز نیروهای گردان به سمت پل ستارخان با اسلحه لانچر ۳۸ میلیمتری و پینتبال شلیک میکردند.»
اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد که متهمان این پرونده تحت فشار قرار گرفتهاند تا علیه یکدیگر اعتراف اجباری کنند.
بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، در این پرونده ابتدا دستکم دو شهروند که به عنوان کارگر در مغازههای نزدیک پل ستارخان مشغول به کار بودند به عنوان متهم بازداشت شدند که پس از حدود یکسال با قرار منع تعقیب از زندان آزاد شدند. پنج متهم فعلی این پرونده مدتی پس از آزادی این افراد از زندان، بازداشت شدهاند.
بنا بر آنچه در کیفرخواست صادره علیه این زندانیان سیاسی درج شده، با توجه به اتهاماتی مانند محاربه و مباشرت در قتل علیه این چهار شهروند و ارجاع پرونده به قاضی صلواتی، احتمال صدور حکم اعدام علیه آنها زیاد است.

محمد توسلی، دبیرکل پیشین حزب «نهضت آزادی» به سایت دیدهبان ایران گفت: «روز ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ چهار نفر را در پشتبام مدرسه رفاه با حکم خود آقای خمینی اعدام کردند.» او اضافه کرد: «در آن شرایط هیچکس نمیتوانست در مقابل آقای خمینی بایستد و از اعدامها جلوگیری کند.»

سینا عضدی، کارشناس روابط ایران و آمریکا، در مصاحبه با ایراناینترنشنال گفت حمله هوایی به تاسیسات جمهوری اسلامی تنها میتواند برنامه هستهای تهران را به تعویق بیندازد اما به نابودی کامل آن نخواهد انجامید و حکومت ایران قادر است مراکز اتمی آسیبدیده خود را بازسازی کند.
عضدی، مدرس دانشکده روابط بینالملل الیوت در دانشگاه جورج واشینگتن، در گفتوگو با پادکست نگار مجتهدی در وبسایت انگلیسی ایراناینترنشنال تاکید کرد جمهوری اسلامی قادر است ظرفیتهای هستهای خود را در بازه زمانی شش تا ۱۲ ماه پس از هر حمله احتمالی بازسازی کند.
به گفته او، این واقعیت میتواند منطق حمله نظامی با هدف نابودی برنامه هستهای جمهوری اسلامی را زیر سوال ببرد.
عضدی با ارائه مثالی در این خصوص گفت: «وقتی دانش ساخت یک خودرو را داشته باشید، تعداد تصادفها اهمیتی ندارد؛ همواره میتوانید آن را بازسازی کنید.»
او هشدار داد: «هر کسی که به راهحل نظامی [برای برنامه هستهای تهران] میاندیشد، باید این واقعیت را در نظر داشته باشد.»
جمهوری اسلامی همواره تلاش برای دستیابی به سلاح هستهای را انکار کرده است. با این حال، مقامهای آمریکایی بر این باورند که افزایش سطح غنیسازی اورانیوم در ایران به آستانه درجه ساخت تسلیحات، نشاندهنده تمایل تهران برای کسب این توانایی است.
طبق گزارش دستگاههای اطلاعاتی ایالات متحده در نوامبر ۲۰۲۴، جمهوری اسلامی در صورت اتخاذ چنین تصمیمی، از توان فنی لازم برای ساخت سریع سلاح هستهای برخوردار است.
با این وجود، در این گزارش آمده که تاکنون هیچ نشانهای دال بر اقدام تهران برای ساخت بمب هستهای مشاهده نشده است.
به نظر میرسد فرصتها برای حل و فصل مسالمتآمیز بحران هستهای جمهوری اسلامی رو به پایان است.
وال استریت ژورنال ۲۴ بهمن نوشت بر اساس گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا که در اوایل دوران ریاستجمهوری دونالد ترامپ تهیه شده، اسرائیل در حال بررسی طرح حمله به تاسیسات اتمی جمهوری اسلامی است.
واشینگتنپست هم ۲۴ بهمن گزارش داد احتمال میرود اسرائیل در ماههای آینده تاسیسات فردو و نطنز را در حملهای پیشگیرانه هدف قرار دهد تا پروژه هستهای تهران را بهمدت چند هفته و حتی شاید چند ماه به تاخیر بیندازد.
اسرائیل پیش از این نیز بارها کوشیده است با اقداماتی نظیر خرابکاری در تاسیسات هستهای و ترور دانشمندان، مانع از پیشرفت برنامه هستهای حکومت ایران شود.
با این حال، به گفته عضدی، این اقدامات تاثیر چندانی در کند کردن روند پیشرفت برنامه هستهای جمهوری اسلامی نداشته است.
این کارشناس روابط ایران و آمریکا با اشاره به خرابکاری در تاسیسات نطنز گفت: «پس از خرابکاری اسرائیل در خط مونتاژ نطنز، گفته شد که برنامه هستهای ایران شش ماه به تاخیر افتاده است. اما در عمل دیدیم که ایران در کمتر از یک ماه، در همان تاسیسات غنیسازی ۶۰ درصدی را آغاز کرد.»
علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، پیشتر با صدور یک «فتوا»، ساخت سلاح هستهای را حرام اعلام کرد، اما در ماههای اخیر شماری از مقامهای حکومت از احتمال تغییر «دکترین هستهای» تهران خبر دادهاند.
به باور عضدی، حمله نظامی میتواند تهران را به سوی تلاش برای دستیابی به سلاح هستهای بهمنظور تضمین بقای خود سوق دهد.
این کارشناس هشدار داد: «حمله به برنامه هستهای [تهران]، بدون توانایی لازم برای نابودی کامل آن، تنها انگیزه جمهوری اسلامی را برای دستیابی به قویترین سلاح دفاعی افزایش میدهد. در این صورت، برای جلوگیری از دستیابی ایران به این هدف، باید هر چند ماه یک بار عملیات هوایی انجام داد.»
این استاد دانشگاه جرج واشینگتن افزود تجربه حملات پیشین اسرائیل به برنامه هستهای دشمنانش، نمیتواند الگوی مناسبی برای حمله به ایران باشد.
به گفته او، آن کشورها در مراحل اولیه دستیابی به فناوری هستهای بودند و تاسیسات آنها در یک یا چند مکان محدود متمرکز شده بود.
عضدی با اشاره به نمونههای عراق و سوریه یادآور شد: «موفقیت در این دو مورد به این دلیل بود که برنامههای هستهای آنها متمرکز و در گامهای نخستین بود، اما ایران مدتها است که از این مرحله عبور کرده است.»
رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، دوم اسفند اعلام کرد تهران میگوید به دنبال ساخت سلاح هستهای نیست، اما برای اثبات این موضوع، با آژانس بینالمللی همکاری نمیکند.