مسعود پزشکیان: مساجد در اصلاح فرهنگ مصرف انرژی در جامعه کمک کنند
مسعود پزشکیان در حاشیه یک دیدار، با بیان این‌که «ما در این کشور به ۸۰ میلیون نفر یارانه می‌دهیم» گفت: «خدا وکیلی ۸۰ میلیون یارانه می‌خواهند؟» جمهوری اسلامی که پیشتر به دلیل کمبود منابع، در واریز یارانه نقدی تاخیر داشت، اخیرا نیز برای صدور کوپن، از صندوق ذخیره ارزی برداشت کرد.
پزشکیان که در حاشیه رویدادی با عنوان «نشست صمیمی با فعالان حوزه اقتصاد دیجیتال» با خبرنگاران گفت‌وگو کرد، خواستار اتصال داده‌ها به هم شد تا «هیچکس نتواند از دید حاکمیت دور باشد.»
او همچنین به موضوع فرار مالیاتی نیز اشاره کرد و گفت: «ما اگر این داده‌ها را بهم وصل کنیم [اشاره او به پروژه جی‌نف بود] هیچکس نمی‌تواند از زیر مالیات در برود.»
جمهوری اسلامی از سویی با کاهش درآمدهای نفتی، سهم درآمدهای مالیاتی را سال به سال در منابع بودجه افزایش داده است و از طرف دیگر به دنبال کاهش یارانه‌های پرداختی است.
هرچند به دلیل وحشت از واکنش مردم، تاکنون از فشار شدید در زمینه حذف یارانه‌ها خودداری کرده است.
پزشکیان حدود ۱۰ روز پیش هم در همایش سامانه مودیان و صورتحساب الکترونیکی گفت: «این یارانه‌هایی که می‌دهیم به من به اصطلاح پول‌دار بیشتر می‌رسد تا آن فقیر روستایی حاشیه‌نشین.»
شعبده یارانه
فلسفه پرداخت یارانه نقدی به سال ۱۳۸۹ باز می‌گردد. در آن زمان دولت پس از حذف یارانه غیر مستقیم، طیفی از محصولات شامل بنزین و سایر حامل‌های انرژی، ادعا کرد قصد دارد معادل آن را به خانوارها به صورت یارانه نقدی پرداخت کند.
از مدتی پس از پرداخت دوره‌های اول یارانه نقدی، بحث دهک‌های درآمدی مطرح شد.
در دولت حسن روحانی که از سال ۱۳۹۲ آغاز شد، دولت با رصد دارایی‌های شهروندان، هر سال و در هر نوبت، تعدادی از دریافت کنندگان یارانه را از فهرست حذف کرد.
این روند هر سال ادامه داشت و سال گذشته نیز بنا بر گزارش دیوان محاسبات کل کشور، ۱۶۰ هزار نفر دیگر از فهرست یارانه بگیران حذف شدند.
چند نفر نیازمند در کشور وجود دارد؟
احمد میدری، وزیر کار دولت چهاردهم، در جریان برداشت دولت از صندوق ذخیره ارزی برای پرداخت کوپن به شهروندان گفت به مناسبت ماه قمری رمضان گفت حدود ۷۰ درصد جامعه واجد شرایط دریافت کوپن هستند.
طبق آمارهای رسمی، حدود ۲۰ میلیون نفر در دهک‌های یک تا سه (فقیرترین اقشار جامعه) قرار دارند و ۴۰ میلیون نفر دیگر نیز در دهک‌های چهار تا هفت.
این ۶۰ میلیون نفر، با کوپن دولتی، ۱۱ قلم کالا شامل: گوشت، مرغ، تخم مرغ، برنج، ماکارونی، روغن، شیر، پنیر، ماست، حبوبات، قند و شکر دریافت می‌کنند.
مبلغ کوپن‌های این افراد، مانند مبلغ یارانه یکسان نیست. سه دهک کم درآمد به ازای هر نفر ۵۰۰ هزار و برای دهک‌های چهار تا هفت هر نفر ۳۵۰ هزار تومان داده اختصاص داده شده است.
بر این اساس دست‌کم ۶۰ میلیون نفر در ایران به گواهی وزیر کار دولت، نیازمند دریافت کوپن بابت تهیه حداقل کالری مورد نیاز هستند.
در ایران، در حالی‌که مواد غذایی و مصرفی ضروری خانوارها، به طور متوسط ۱۵۰ درصد طی یک‌سال اخیر افزایش قیمت داشتند، دستمزد تنها ۳۵ درصد افزایش یافته است.
چراغی که به خانه روا نیست
درحالی که پزشکیان و سایر مقامات جمهوری اسلامی، مدام در تلاش هستند تا راهی برای کاهش پرداخت یارانه به شهروندان ایرانی بیابند، گزارش‌ها و اظهارات صریح اشخاصی نظیر نعیم قاسم، دبیرکل حزب‌الله لبنان نشان می‌دهد، جمهوری اسلامی دست و دلبازانه کمک‌های نقدی به لبنان ارسال می‌کند.
از طرفی، اگرچه جمهوری اسلامی، بابت پرداخت کوپن به مردم، دست به دامان صندوق ذخیره ارزی می‌شود. اما در لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ بودجه نیروهای مسلح را بعضا تا ۱۳۱ درصد افزایش داده است.
اما در همین زمان، یارانه نقدی به بهانه عدم تامین منابع، با تاخیر واریز می‌شود. برای نمونه آذرماه، پس از آنکه بیش از ۵۰ میلیون ایرانی یارانه نقدی مربوط به آبان‌ماه را در موعد مقرر دریافت نکردند، سازمان هدفمندسازی یارانه‌ها، علت واریز نشدن این یارانه در زمان مقرر را «تامین نشدن منابع» اعلام کرد.
آمریکا گزارش جدید مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی را «به‌شدت نگران‌کننده» خواند و اعلام کرد که این گزارش بر تهدیدی حیاتی که برنامه هسته‌ای تهران متوجه جامعه بین‌المللی کرده است، تاکید دارد.
در بیانیه آمریکا آمده است که به نظر می‌رسد ایران یا در حال تحت فشار قرار دادن جامعه بین‌المللی است یا خود را به سلاح هسته‌ای نزدیک‌تر می‌کند.
واشنگتن این رویکرد جمهوری اسلامی را «بسیار خطرناک» توصیف کرد و افزود: «ما تسلیم باج‌خواهی نخواهیم شد.»
سایه صیدال، زندانی سیاسی، در پستی در اینستاگرام خود اعلام کرد که در دادسرای اوین تلاش کرده‌اند او را مجبور به پوشیدن چادر کنند اما به دلیل مقاومت او در برابر پوشیدن، از سوی نیروهای حفاظت زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
او توضیح داد که به دلیل مشکلات جسمی و روانی که ناشی از فشارهای امنیتی دو سال اخیر و شرایط زندان است، حکم او به مدت ۲۱ روز برای درمان متوقف شده بود. اما هنگامی که برای پیگیری اجرای حکم به شعبه یک اجرای احکام مراجعه کرد، ماموران به پوشش او ایراد گرفته و او را مجبور به پوشیدن چادر کردند.
صیدال در ادامه نوشت: «در اعتراض به این اجبار، من را به اتاق حفاظت بردند، با فحاشی و الفاظ توهین‌آمیز مواجه شدم و یکی از ماموران حفاظت با مشت به قفسه سینه‌ام کوبید و مرا به زمین انداخت. سپس من را در اتاق حفاظت بازداشت کردند.»
این زندانی سیاسی افزود که پس از اصرار او برای ثبت شکایت، یک مامور زن او را به بیرون کشید و از اتاق خارج کرد.
عبدالحمید حمزه‌پور، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب هرمزگان گفت: «سدهای تامین‌کننده آب مرکز استان و مناطق روستایی مانند سد سرنی، سد استقلال و سد نیان، در مرز خشکی کامل قرار دارند.» او افزود: «مجموع ذخیره آبی پشت این سدها تنها برای دو ماه آینده کفایت می‌کند.»
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی که از ۱۵ سال پیش بدون مرخصی زندانی است، در نامه‌ای خطاب به مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، نوشت بسیاری از زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی با ممانعت‌های ضدانسانی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی از حق بدیهی درمان محروم هستند.
احمدیان در این نامه که سه‌شنبه ۱۴ اسفند نسخه‌ای از آن به ایران‌اینترنشنال رسید، خطاب به مای ساتو نوشت: «حق درمان از اساسی‌ترین حقوق زندانیان است اما من و بسیاری دیگر از زندانیان از این حق بدیهی خود محروم شده‌ایم.»
این زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین در این نامه نوشت که خود و شماری دیگر از زندانیان سیاسی از جمله اسدالله هادی، راحله راحمی‌پور و مرضیه فارسی در زندان اوین، زینب جلالیان در زندان یزد، غلامحسین کلبی در زندان شیبان اهواز، علی معزی در زندان قزلحصار کرج و فرزانه قره‌حسنلو در زندان وکیل‌آباد مشهد، از رسیدگی پزشکی محروم هستند.
به گفته احمدیان، نبود امکانات حداقلی درمانی در زندان‌های کشور و مخالفت و ممانعت‌های به عمل آمده از انجام درمان زندانیان سیاسی در مراکز درمانی خارج از زندان، به حربه مقامات قضایی برای فشار آوردن بر زندانیان سیاسی تبدیل شده است.
هم‌زمان سایت حقوق بشری هرانا در گزارش‌هایی جداگانه نوشت مصطفی رمضانی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج و ابراهیم صدیق همدانی، زندانی سیاسی محبوس در زندان ارومیه، از رسیدگی پزشکی مناسب محروم مانده‌اند.
در ۹ اسفند نیز ایران‌اینترنشنال در گزارشی نوشت شرایط جسمی ناهید شیرپیشه، مادر دادخواه پویا بختیاری، به‌دلیل ادامه اعتصاب غذا و خودداری از پذیرش غذای زندان، نگران‌کننده است.
احمدیان در بخش دیگری از نامه خود به مای ساتو نوشت که هم‌اکنون در پانزدهمین سال از دوران حبس خود بدون حتی یک ساعت مرخصی و در سخت‌ترین شرایط به‌سر می‌برد.
مطلب احمدیان ۱۳ مهر ۱۳۸۹ به اتهام «محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه‌های اپوزیسیون» بازداشت و به ۳۰ سال زندان در تبعید محکوم شد.
این زندانی سیاسی با برشمردن شکنجه‌های خود در ایام حبس و دچار شدن به بیماری‌های مختلف در این سال‌ها، یادآور شد که با وجود نامه پزشکی قانونی برای توقف حکم و آزادی او برای ادامه روند درمان در مراکز درمانی خارج از زندان، علی صالحی، دادستان تهران به دلایل نامشخص از این موضوع ممانعت به عمل آورده است.
او ۲۰ بهمن نیز در نامه‌ای از زندان اوین با اشاره به مخالفت دادستان با توقف اجرای حکم یا اعطای مرخصی درمانی نوشت دادستان تهران به‌جای طناب دار، حکم مرگ تدریجی‌اش را صادر کرده است.
در سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران و زیر پا گذاشته شدن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسئولان زندان‌ها منتشر شده است.
زندانیان سیاسی زیادی طی سال‌های اخیر جان خود را در دوران حبس از دست داده‌اند و جمهوری اسلامی هیچ مسئولیتی در قبال مرگ آن‌ها که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی به وقوع پیوسته، نپذیرفته است.
