ابول کورکور، از معترضان خیزش سراسری سال ۱۴۰۱، پس از هجوم نیروهای امنیتی به مخفیگاهش در ایذه، تحت محاصره و تیراندازی ماموران قرار گرفت و به زندگی خود پایان داد.
۳۰ سازمان حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی شنبه ۱۸ اسفند در بیانیه‌ای مشترک بر اهمیت به رسمیت شناختن روایت‌ها، صداها و تجربیات زنانی که در نظام‌های حقوقی نژادپرستانه، طبقاتی و پدرسالارانه زندانی شده‌اند، تاکید کردند.
این سازمان‌ها مجازات اعدام را به دلیل هدف قرار دادن ناعادلانه و تبعیض‌آمیز اقلیت‌ها، روشی خودسرانه و غیرانسانی توصیف کردند و خواستار لغو آن شدند.
آن‌ها با اشاره به ادامه حملات به حقوق زنان و اقلیت‌های جنسیتی در ایران تاکید کردند در شرایط کنونی، بیش از هر زمان دیگری، حفظ اتحاد در این مبارزه ضروری است.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مرکز عبدالرحمن برومند برای حقوق بشر در ایران، شبکه آسیایی ضد مجازات اعدام، مرکز کرنل برای مجازات اعدام در جهان، ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام و سازمان حقوق بشر ایران، از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.
فهرست جامع زنان زندانی عقیدتی در ایران
سایت حقوق بشری هرانا ۱۸ اسفند در گزارشی به مناسبت روز جهانی زن، فهرستی شامل ۱۲۷ تن از زنان زندانی سیاسی و عقیدتی در ایران را منتشر کرد و نوشت داستان‌های این زندانیان، گواهی بر عزم راسخ و استقامت زنانی است که با وجود تمام محدودیت‌ها و فشارها، همچنان بر اصول و باورهای خود پایبند مانده‌اند.
از میان این زنان زندانی، حدود ۷۰ نفر در زندان اوین محبوسند و پس از آن، زندان دولت اصفهان با دست‌کم ۱۲ زندانی زن در رتبه دوم قرار دارد.
بیشتر بخوانید: با وجود ۴۶ سال سرکوب، مقاومت و مبارزه زنان علیه جمهوری اسلامی ادامه دارد
سایر زنان زندانی در زندان‌هایی از جمله لاکان رشت، یزد، قرچک ورامین، وکیل‌آباد مشهد، کچویی کرج، عادل‌آباد شیراز، ارومیه، تبریز، ساری، بابل، کرمان، بجنورد، سپیدار اهواز و کانون اصلاح و تربیت سنندج نگهداری می‌شوند.
از میان این زنان زندانی، سه تن به نام‌های وریشه مرادی، پخشان عزیزی و شریفه محمدی از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده‌اند.
شهر نیس فرانسه ۱۸ اسفند در مراسمی به مناسبت روز جهانی زن، نشان افتخار خود را به این سه زندانی محکوم به اعدام در ایران اهدا کرد.
شهردار نیس اعلام کرد این سه مدال از طریق سفارت جمهوری اسلامی در فرانسه به زندان اوین ارسال خواهد شد و امیدوار است که به دست مرادی، عزیزی و محمدی برسد.
زینب جلالیان و مریم اکبری منفرد، قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی زن در ایران و فاطمه سپهری، ناهید شیرپیشه، گلرخ ایرایی و فرزانه قره‌حسنلو، شماری از زنان زندانی هستند که در گزارش هرانا به وضعیت آن‌ها اشاره شده است.
این سایت حقوق بشری در پایان گزارش خود، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی زن در ایران شد و بر اهمیت پشتیبانی جامعه بین‌المللی در این مسیر تاکید کرد.
چهره‌های برجسته نقض حقوق زنان در یک سال اخیر
هرانا در گزارشی دیگر به مناسبت روز جهانی زن، فهرستی را از ۱۸ چهره‌ای که در یک سال گذشته نقش برجسته‌ای در سرکوب، اجرای قوانین تبعیض‌آمیز و اعمال مجازات‌های سنگین علیه زنان داشته‌اند، منتشر کرد.
به گزارش هرانا، از قضاتی که احکام اعدام و حبس‌های طولانی‌مدت صادر کرده‌اند تا مسئولانی که در اجرای طرح‌های سرکوبگرانه‌ای مانند «طرح نور» نقش داشته‌اند، همگی در نقض حقوق اساسی زنان ایران سهیم بوده‌اند.
ابوالقاسم صلواتی، ایمان افشاری، علی رازینی، قاسم مزینانی، احمد درویش‌گفتار، درویش‌گفتار (فرزند احمد درویش گفتار)، موسی آصف‌الحسینی، امیرحسین بانکپور، حسین میرزایی، زهره الهیان، هاجر چنارانی، حسن مفاخمی شهرستانی، حیدر سوسنی، محمود حافظی، محمد موحدی‌آزاد، احمدرضا رادان، غلامحسین محسنی اژه‌ای و قاسم رضایی، افراد ناقض حقوق زنانی هستند که در این فهرست جای گرفته‌اند.
هرانا با تاکید بر اینکه افراد حاضر در این فهرست تنها بخشی از شبکه‌ای گسترده از مقاماتی هستند که در سرکوب، تبعیض و نقض حقوق زنان در ایران نقش داشته‌اند، نوشت این افراد با تصمیمات، سیاست‌ها و اقدامات خود، حقوق اولیه زنان را زیر پا گذاشته و سرکوب گسترده‌ای را علیه آنان اعمال کرده‌اند.
هرانا از جامعه بین‌المللی، نهادهای حقوق بشری و دولت‌های متعهد به اصول حقوق بشر خواست این گزارش را به‌عنوان سندی از نقض گسترده حقوق زنان در ایران در نظر بگیرند و اقدامات لازم را برای پاسخ‌گویی عاملان این سرکوب‌ها انجام دهند.
هرانا از تحریم هدفمند این افراد، فشارهای دیپلماتیک و پیگیری حقوقی آن‌ها در نهادهای بین‌المللی به‌عنوان گام‌هایی حیاتی برای مقابله با سرکوب نظام‌مند علیه زنان در ایران نام برد.
بیشتر بخوانید: گرامیداشت روز جهانی زنان با راهپیمایی‌های جهانی و پیام‌های فعالان مدنی
فواد چوبین، از اعضای خانواده‌های دادخواه ایذه، شنبه ۱۸ اسفند در شبکه اجتماعی ایکس خبر داد ابول (حمید) کورکور پس از آنکه نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی محل اختفایش را در ایذه محاصره و بی‌وقفه تیراندازی کردند، به زندگی خود پایان داد.
کورکور که بیش از دو سال مخفیانه زندگی می‌کرد، هم‌زمان با یورش نیروهای امنیتی به خانه‌اش، این لحظات را به‌صورت زنده در اینستاگرام به اشتراک گذاشت.
او در حین تیراندازی ماموران بارها فریاد زد: «تسلیم می‌شویم»، اما ماموران به تیراندازی خود ادامه دادند.
در نهایت، کورکور با گفتن جمله «چاره‌ای ندارم، ایران خداحافظ»، به زندگی خود پایان داد.
چوبین نقل از یک منبع آگاه خبر داد در زمان حمله نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به محل اقامت ابول کورکور، سه نفر با نام‌های سهراب احمدی، حسین مهری و رضا عبدالله‌زاده همراه او بودند.
به گفته این منبع، با وجود تسلیم شدن این افراد، نیروهای امنیتی به تیراندازی خود ادامه دادند و در نهایت نارنجکی را به داخل خانه پرتاب کردند.
چوبین با اشاره به اینکه سرنوشت این سه نفر هنوز مشخص نیست، افزود جو ایذه به‌شدت امنیتی است و نیروهای امنیتی در مناطق مختلف شهر مستقر شده‌اند.
اینترنت ایذه نیز با اختلال گسترده مواجه و در برخی از مناطق به‌طور کامل قطع شده است.
سهراب احمدی از اقوام کمر طهماسبی، از معترضان جان‌باخته است که ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ در اثر شلیک گلوله ماموران حکومتی کشته شد.
فرمانده انتظامی شهرستان ایذه با تایید کشته شدن ابول کورکور اعلام کرد همراهان او زخمی و دستگیر شده‌اند.
ایذه در جریان خیرش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» شاهد اعتراضات گسترده و کشته‌شدن شماری از شهروندان از جمله کیان پیرفلک، کودک ۹ ساله، با شلیک مستقیم نیروهای جمهوری اسلامی بود.
ماموران امنیتی و انتظامی آذرماه ۱۴۰۱ به روستای پرسوراخ در اطراف ایذه یورش بردند که این حمله به کشته شدن محمود احمدی و حسین سعیدی، دو تن از معترضان، انجامید.
در خرداد ۱۴۰۲ نیز پویا مولاییراد، پسرعموی ماهمنیر مولاییراد، مادر کیان پیرفلک، در مراسم سالگرد تولد کیان در محل مزار او با تیراندازی مستقیم ماموران جمهوری اسلامی جان باخت.
مجاهد (عباس) کورکور نیز یکی از بازداشتشدگان خیزش انقلابی در ایذه است که از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده است.