نایب رییس کمیسیون تلفیق مجلس: بیشتر شرکت‌هایی که ارز خود را باز نمی‌گردانند، دولتی‌اند
روزنامه کیهان که نماینده خامنه‌ای آن را اداره می‌کند، نوشت: «رسانه‌هایی که به شکل سازمان‌یافته کشور را ضعیف نشان می‌دهند، ترامپ را اهل تعامل جا می‌زنند، در بازار التهاب می‌آفرینند و به تورم دامن می‌زنند… سزاوار کمترین ترحمی نیستند. آن‌ها باید به عنوان خائن وطن‌فروش مجازات شوند.»
محسن رفیق‌دوست، نخستین وزیر سپاه پاسداران، در ویدیویی که به تازگی منتشر شده است، می‌گوید هزینه ترورهای جمهوری اسلامی را با سودی که از خرید و فروش اسلحه برای جنگ به دست می‌آورده، تامین می‌کرده است.
در ویدیوی مصاحبه‌ای که عبدالله عبدی، سردبیر رسانه مستقل عبدی مدیا بامداد دوشنبه ۲۰ اسفند منتشر کرد، رفیق‌دوست با نام بردن از غلامعلی اویسی، ارتشبد نیروی زمینی شاهنشاهی که در بهمن ۱۳۶۲ در پاریس کشته شد، می‌گوید هزینه ترور او اینگونه تامین شده است.
به گفته وزیر پیشین سپاه پاسداران، این وزارتخانه در بانک صادرات فرانکفورت حسابی به نام «کِی‌اِم داشت که [اسمش را] باید می‌گذاشتیم جی‌ام چون به آن می‌گفتیم گوشه میز»، و پول‌هایی که در آن حساب واریز می‌شد برای «کارهایی که خارج مملکت باید بشود و با پول معمولی نمی‌شد» صرف می‌شد، از جمله هزینه ترور اویسی.
او می‌گوید انتقال پول به آن حساب از زمانی شروع شد که فردی را که برای خرید مهمات به اسپانیا فرستاده بود، با چانه‌زنی توانست ۱۰ هزار دلار با خود برگرداند و این آغازی شد برای انتقال این پول‌ها به آن حساب.
رفیق‌دوست شنبه ۱۸ اسفند هم در گفت‌وگو با سایت دیده‌بان ایران اعلام کرد فرماندهی عملیات ترور شماری از مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور را بر عهده داشته است.
او درباره ترور اویسی، شاپور بختیار، آخرین نخست‌وزیر دوره پهلوی، شهریار شفیق، پسر اشرف پهلوی و افسر ارشد نیروی دریایی ارتش شاهنشاهی و فریدون فرخزاد، هنرمند مخالف جمهوری اسلامی، گفت: «گروه استقلال‌طلب باسک در اسپانیا این ترورها را برای ما انجام داد. ما به آن‌ها پول می‌دادیم و آن‌ها هم برای ما ترور می‌کردند.»
حسین موسویان، سفیر سابق جمهوری اسلامی در آلمان در واکنش به این مصاحبه در رسانه اجتماعی ایکس نوشت از شنیدن حرف‌های رفیق‌دوست «مات و مبهوت و شوکه» شده و «بعد از ۳۲ سال برای اولین بار واقعیت ماجرا» را دریافته است.
موسویان که در زمان ترور فرخزاد در سال ۱۳۷۱ سفیر جمهوری اسلامی در آلمان بود، نوشت «برای بازگشت ایرانی‌های مقیم آلمان که مایل به بازگشت به ایران بودند،» تلاش می‌کرده است.
به گفته او، «فریدون فرخزاد هم با سفارت تماس [گرفت] و با اظهار پشیمانی نسبت به عملکرد گذشته‌اش، درخواست بازگشت به ایران را داشت.»
موسویان نوشت به همراه همکارانش در سفارت «با تمام ظرفیت و با نهایت صداقت، صمیمیت و اعتقاد» تلاش کرد و در نهایت توانست «موافقت مقامات و دستگاه‌های ذیربط ایران برای بازگشت و تامین امنیت وی» را حاصل کند، که خبر ترور او منتشر شد.
سفیر پیشین جمهوری اسلامی گفت با پیگیری موضوع «مقامات ذیربط تهران به ما اطمینان دادند که فرخزاد توسط اپوزیسیون ایران در خارج ترور شده است» و تا زمان مصاحبه رفیق‌دوست او تصور می‌کرده واقعیت همین است.
جمهوری اسلامی از زمان روی کار آمدن خود، از تبهکاران و گروه‌های جنایتکار سازمان‌یافته برای قتل مخالفان حکومت در خارج از کشور استفاده کرده است.
بنیاد حقوق بشری عبدالرحمن برومند در گزارشی تحقیقی که اول دی‌ماه منتشر شد، به بررسی ۴۵ سال خشونت حکومتی جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور پرداخت.
وزیر خارجه جمهوری اسلامی با اشاره به اینکه «چیزی به نام نظامی‌سازی بالقوه» برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی وجود ندارد، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «ما تحت فشار و تهدید مذاکره نخواهیم کرد. حتی آن را در نظر نیز نخواهیم گرفت، صرف‌نظر از اینکه موضوع چه باشد.»
عباس عراقچی افزود: «در گذشته، ایالات متحده هر زمان که گفتارش محترمانه بود، از احترام ایران برخوردار شد و هر زمان که موضع تهدیدآمیز اتخاذ کرد، با مقابله روبه‌رو شد. هر کنشی واکنشی در پی دارد.»
جواد حسینی، رییس سازمان بهزیستی، از وجود بیش از ۹ میلیون و ۷۰۰ هزار فرد دارای معلولیت در ایران خبر داد و گفت بر اساس پیمایش ملی شیوع‌شناسی معلولیت، حدود ۱۱.۵ درصد از جمعیت کشور را معلولان تشکیل می‌دهند.
حسینی یک‌شنبه ۱۹ اسفند در جلسه ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب‌سازی کشور اعلام کرد در پیمایش ملی شیوع‌شناسی معلولیت، ۲۸۰ هزار خانوار دارای معلول در ۱۹ استان کشور مورد مطالعه قرار گرفتند.
فرزانه صادق، وزیر راه و شهرسازی، هم در این جلسه بر ضرورت رسیدگی به مشکلات و موانع مسکن برای معلولان تاکید کرد و گفت علی‌رغم محدودیت‌های مالی سازمان بهزیستی و وزارت راه، معلولان باید در اولویت قرار گیرند.
هم‌زمان کمپین معلولان با انتشار فراخوانی از افراد دارای معلولیت، خانواده‌های آن‌ها و فعالان این حوزه خواست چهارشنبه ۲۲ اسفند در مقابل ساختمان نهاد ریاست جمهوری در تهران تجمع کنند.
در بخشی از این فراخوان آمده است: «در پی عدم حصول نتیجه از تجمعات قبلی و رسیدگی به مکاتبات، معوقات و مطالبات افراد دارای معلولیت، با استناد به اصل ۲۷ قانون اساسی و پایبندی به قوانین و مقررات کشور، در مقابل نهاد ریاست جمهوری تجمع برگزار می‌کنیم.»
کمپین معلولان با انتقاد از پرداخت نشدن معوقات و همچنین عدم اجرای ماده ۲۷ قانون معلولان، از مردم خواست با شرکت در این تجمع حق پایمال‌‌شده افراد دارای معلولیت را از حاکمیت مطالبه کنند.
بر اساس ماده ۲۷ قانون معلولان، دولت مکلف است کمک هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید و یا معلولیت شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور برای آن منظور کند.
بنا بر اعلام کمپین معلولان، این تجمع هم‌زمان با تهران در مقابل ساختمان‌های استانداری، فرمانداری و یا بهزیستی دیگر شهرهای ایران نیز برگزار خواهد شد.
افراد دارای معلولیت و خانواده‌هایشان پیش‌تر بارها در اعتراض به عدم اجرای قانون حمایت از معلولان، بی‌توجهی به خواسته‌ها و تحقق نیافتن مطالباتشان، در تهران و سایر شهرهای ایران تجمعات اعتراضی برگزار کرده‌اند.
ویدا ربانی، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، قرار است با دستور دادستان تهران به زندان قرچک ورامین منتقل شود. حمیدرضا امیری، همسر این روزنامه‌نگار، اعلام کرد او در صورت انتقال به زندان قرچک دست به اعتصاب غذا خواهد زد.
امیری یک‌شنبه ۱۹ اسفند با انتشار مطلبی در اینستاگرام با عنوان «چرا دست از جان ما برنمی‌دارید؟» خبر داد به همسرش اعلام شده طبق دستور دادستان باید به زندان قرچک منتقل شود زیرا «حکم او توهین به مقدسات بوده و زندانی عمومی محسوب می‌شود».
همسر ربانی نوشت: «زندانیان عمومی ماهانه از مرخصی برخوردار هستند ولی مدت‌هاست که به او مرخصی داده نشده و وقتی درخواست مرخصی کردیم، اعلام کردند چون ویدا اتهامات امنیتی هم دارد، زندانی امنیتی محسوب می‌شود و نمی‌تواند مانند زندانیان عمومی از مرخصی برخودار شود.»
امیری با اشاره به اینکه از سه سال حبس همسرش تنها چهار ماه باقی مانده، افزود: «این انتقال برای ویدا که طبق دستور پزشک قانونی باید در محیط آرام و بدون تنش باشد، آن‌قدر سخت است که به من گفت در صورت انتقال دست به اعتصاب غذا خواهد زد.»
ربانی در اوایل حبس خود در سال ۱۴۰۱ از زندان قرچک به زندان اوین منتقل شده بود.
بسیاری از زندانیان در ایران به‌ناچار از اعتصاب غذا بهعنوان آخرین راه برای رسیدن به خواسته‌هایشان استفاده می‌کنند و جان خود را به خطر می‌اندازند.
آن‌ها اغلب در اعتراض به برآورده نشدن مطالبات خود، از جمله تاخیر در رسیدگی به پرونده و مراعات نشدن حقوقشان بهعنوان زندانی، دست به اعتصاب می‌زنند.
رضا ولی‌زاده، خبرنگار پیشین رادیو فردا و شهروند ایرانی-آمریکایی زندانی در اوین، نیز از ۱۸ اسفند در اعتراض به عدم بررسی و رسیدگی به تمامی جوانب پرونده‌اش در «دادگاه فرمایشی» جمهوری اسلامی دست به اعتصاب غذا زده است.
رعایت نشدن اصل تفکیک جرایم در زندان قرچک
همسر ربانی در بخش دیگری از مطلب خود با تاکید بر اینکه در زندان قرچک ورامین اصل تفکیک جرایم در خصوص زندانیان سیاسی رعایت نمی‌شود، نوشت: «می‌خواهید همسرم را به کدام بند زندان قرچک بفرستید؟ سرقت، مواد، قتل، کجا؟ شاید برای مسئولان این تنها یک انتقال است، اما برای زندانی تنشی بزرگ.»
امیری با ابراز نگرانی در خصوص وضعیت سلامتی همسرش افزود: «ویدا از آبان‌ماه دچار مشکل قلبی شده و پزشک زندان احتمال داده که ضربان قلب او که ناگهان بالا می‌رود و تنگی نفس و درد در قفسه سینه پیدا می‌کند، ممکن است حملات پانیک باشد. اینکه چند ماه است برای درمان او هیچ اقدامی نشده و تنها تحمل کرده، کافی نیست؟ حداقل همسرم را به حال خودش رها کنید تا این چند ماه هم بگذرد.»
فعالان حقوق بشر در سال‌های گذشته بارها نسبت به رعایت نشدن اصل تفکیک جرایم در برخی زندان‌های ایران و خطراتی که متوجه جان زندانیان سیاسی شده، به قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها هشدار داده‌اند.
