معاون هماهنگ‌کننده سپاه: هیچ زوری برای آمریکا نمانده، چرا باید بترسیم
با ادامه ناتوانی جمهوری اسلامی در رسیدگی به مطالبات بازنشستگان، گروهی از بازنشستگان فولاد و تامین اجتماعی در اعتراض به رسیدگی نشدن به مطالبات صنفی و معیشتی خود در شهرهای مختلف کشور تجمع و راهپیمایی برگزار کردند. بازنشستگان صنعت نفت نیز برای برگزاری تجمعات اعتراضی فراخوان دادند.
تجمعات بازنشستگان فولاد و تامین اجتماعی یک‌شنبه ۲۴ فروردین در شهرهای مختلف کشور از جمله اصفهان، اهواز، تهران، ساری، رشت، شوش و کرمانشاه شکل گرفت.
بازنشستگان معترض در اهواز و شوش علاوه بر تجمع در برابر ساختمان‌های فرمانداری این شهرها، دست به راهپیمایی اعتراضی زدند و شعارهایی از جمله «فقط کف خیابون / به‌دست میاد حقمون» سردادند.
«بازنشسته به‌پا خیز / برای رفع تبعیض»، «جان فدا می‌کنیم در ره آزادگی / مرگ بر این زندگی، مرگ بر این زندگی»، «زیر بار تورم / شکسته پشت مردم»، «این همه بی‌عدالتی / هرگز ندیده ملتی»، «نه دولت نه مجلس / نیستند به فکر ملت» و «ظلم و ستم کافیه / سفره ما خالیه»، از دیگر شعارهای معترضان در این تجمعات بود.
فواد کیخسروی، فعال کارگری، در مصاحبه با ایران‌اینترنشنال گفت: «تجمع‌های اعتراضی بازنشستگان به‌دلیل بی‌توجهی مسئولان به مطالبات آن‌ها گسترده‌تر شده و اعتراض بازنشستگان از طیف‌های شغلی مختلف را در برگرفته است.»
او با اشاره به نابودی صندوق‌های بازنشستگی در پی سیاستهای حکومت گفت: «بازنشستگان دیگر به مذاکره فکر نمی‌کنند و اعتراضشان را به کف خیابان می‌برند.»
فراخوان تجمع بازنشستگان صنعت نفت
بازنشستگان صنعت نفت در اعتراض به تشدید بحران اقتصادی و معیشتی، برای برگزاری تجمعی گسترده مقابل وزارت نفت در تهران در تاریخ ۲۷ فروردین فراخوان دادند.
این فراخوان از سوی کارگروه اتحاد سراسری بازنشستگان صنعت نفت صادر شده و شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت نیز از آن حمایت کرده است.
سازمان‌دهندگان تجمع بازنشستگان صنعت نفت در فراخوان خود اعلام کردند: «مسئولان باید بدانند که مماشات در کار نخواهد بود و بازنشستگان حق خود را در کف خیابان و با فریاد و اعتراض مطالبه خواهند کرد.»
ویدیوهای رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد گروهی از کارگران پیمانکاری شرکت نفت و گاز گچساران، یک‌شنبه ۲۴ فروردین مقابل دفتر مرکزی این شرکت تجمع کردند.
این تجمع در اعتراض به عدم تبدیل وضعیت استخدامی کارگران و با مطالبه حذف پیمانکاران شکل گرفت.
بازنشستگان و کارگران در سال‌های اخیر بارها در اعتراض به محقق نشدن مطالبات خود در شهرهای مختلف ایران تجمع و راهپیمایی کرده‌اند.
وضعیت معیشتی کارگران، بازنشستگان و مستمری‌بگیران سبب شده که تعداد تجمعات آن‌ها در سال‌های اخیر به‌شدت افزایش پیدا کند.
سایت حقوق بشری هرانا ۲۹ اسفند در گزارشی درباره نقض حقوق بشر در ایران نوشت در سال ۱۴۰۳، دست‌کم سه هزار و ۷۰۲ تجمع و اعتصاب در بخش‌های مختلف کشور شکل گرفت.
این موضوع نشان می‌دهد با وجود وعده‌های مسئولان جمهوری اسلامی، به‌ویژه مسعود پزشکیان، رییس دولت، وضعیت معیشتی ایرانیان روز به روز وخیم‌تر می‌شود.
رسول ساکی، دبیر شورای جمعیت و خانواده حوزه‌های علمیه گفت: «وای به روزی که دو تک‌فرزند با یکدیگر ازدواج کنند. هر دو ممکن است تصور کنند که محور اصلی خانواده‌اند و در مواجهه با اولین اختلاف، تاب تحمل یکدیگر را نداشته باشند.» او افزود: «کودکان تک‌فرزند از نداشتن هم‌بازی رنج می‌برند.»
محمد باقری، رییس ستاد کل نیروهای مسلح در دیدار تعدادی از فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی با علی خامنه‌ای گفت: «نیروهای مسلح در آمادگی کامل به سر می‌برند و حسرت دستیابی به اهداف شوم را بر دل دشمنان خواهند گذاشت.»
محمد باقری، رییس ستاد کل نیروهای مسلح در دیدار تعدادی از فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی با علی خامنه‌ای گفت: «نیروهای مسلح در آمادگی کامل به سر می‌برند و حسرت دستیابی به اهداف شوم را بر دل دشمنان خواهند گذاشت.»
او از مسعود پزشکیان به دلیل آنچه «اهتمام در پشتیبانی از بخش دفاعی کشور» خواند، تشکر کرد.
سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای اعلام کرد از اقدام مقام‌های حکومت ایران در خارج کردن قلب، تیروئید، زبان و حنجره از پیکر جمشید شارمهد، فعال سیاسی جان‌باخته در زندان جمهوری اسلامی، شوکه و وحشت‌زده شده است.
این نهاد حقوق بشری تاکید کرد این «اقدام نفرت‌انگیز» با هدف «پنهان کردن حقیقت» انجام شده و تشخیص علت مرگ او پس از کالبدشکافی را غیرممکن کرده است.
مقام‌های قضایی آلمان در مراسم یادبود شارمهد که ۲۲ فروردین برگزار شد، نتیجه کالبدشکافی پیکر او را قرائت کردند.
بر اساس این گزارش، چندین عضو داخلی بدن شارمهد پیش از انتقال پیکرش به آلمان، خارج شده بودند.
غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، ۲۲ فروردین در مصاحبه با ایران‌اینترنشنال گفت: «مقامات جمهوری اسلامی اعضای بدن پدرم مثل قلب و زبانش را از پیکرش بیرون کشیدند و با این کار تلاش کرد به خانواده این پیام را بدهد که زبانش که با آن حرف مردم را می‌زد و قلبش را که برای ایران می‌تپید، از او بگیرند.»
سازمان عفو بین‌الملل در ادامه بیانیه خود، از دادستانی فدرال آلمان خواست فورا تحقیقات کیفری علیه مقامات جمهوری اسلامی مسئول در ناپدیدسازی قهری، شکنجه و مرگ شارمهد را آغاز و حکم دستگیری آن‌ها را صادر کند.
جولیا دوشرو، دبیرکل عفو بین‌الملل در آلمان، نیز خواستار انجام تحقیقات «مستقل، بی‌طرفانه و موثر» در خصوص پرونده شارمهد شد و اعلام کرد وضعیت پیکر او به‌گونه‌ای بود که امکان تعیین دقیق علت مرگ وجود نداشت.
غزاله شارمهد ۲۱ فروردین در مصاحبه با نشریه ولت، ضمن انتقاد شدید از دولت آلمان گفت برلین همکاری‌های لازم را برای انتقال پیکر پدرش از ایران به آلمان انجام نداد.
او افزود دستگاه دیپلماسی آلمان به‌قدر کافی برای نجات جان پدر ربوده‌شده و زندانی‌اش در ایران تلاش نکرده است.
این دختر دادخواه ۱۹ بهمن ۱۴۰۳ در گفت‌وگو با ایران‌اینترنشنال، از انتقال پیکر پدرش از ایران به آلمان خبر داده بود.
او همچنین با انتقاد از سیاستهای دولت آلمان در قبال حکومت ایران گفته بود: «آلمان نوکر جمهوری اسلامی است و از تهران دستور می‌گیرد.»
جمشید شارمهد، شهروند ۶۹ ساله متولد ایران با تابعیت آلمانی، برای دو دهه ساکن آمریکا بود. او ۱۱ مرداد ۱۳۹۹ در جریان سفری از آلمان به هند، پس از توقفی سه روزه در امارات متحده عربی، به‌دست ماموران جمهوری اسلامی در دبی ربوده و به ایران منتقل شد.
این زندانی سیاسی پس از تحمل بیش از ۹۰۰ روز حبس در سلول انفرادی، به اتهام «افساد فی الارض» از سوی دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شد.
خبرگزاری میزان هفتم آبان سال گذشته در گزارشی درباره شارمهد نوشت او که «با حکم دادگاه صالح» محکوم شده بود، «به سزای اعمالش رسید».
بیشتر بخوانید: اطلاعات مبهم درباره چگونگی مرگ شارمهد
مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، ۲۴ بهمن ۱۴۰۳ با انتشار گزارشی درباره مرگ شارمهد در زندان جمهوری اسلامی اعلام کرد از زمان ربایش او در امارات متحده عربی تا زمان مرگش، حقوق اساسی این شهروند نقض شد.
ساتو اضافه کرد: «حق حیات، حق دادگاه منصفانه، حق آزادی بیان و حق محافظت در برابر بازداشت خودسرانه از جمله حقوق نقض‌شده شارمهد بود.»
ابوالفضل ظهره‌وند، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت: «اگر ویتکاف علاقه‌مند باشد ایران و تهران را از نزدیک ببیند، ایرادی ندارد.» او ادامه داد: «اگر ویتکاف به ایران بیاید، می‌بیند که آیا مردم از گرسنگی می‌میرند یا ایران یک کشور قدرتمند است و مزخرفاتی که برخی گزارش می‌دهند، دروغ است.»
