علی بیت‌اللهی، رییس بخش زلزله‌شناسی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی اعلام کرد که ارزیابی‌های اولیه از محل وقوع زلزله‌ای به بزرگی ۴ شنبه‌شب در ماهدشت، حاکی از قرار گرفتن کانون زمین‌لرزه در محل تلاقی دو گسل فعال در منطقه است.
به گفته این مقام مسئول، مرکز زلزله در محدوده‌ای قرار دارد که گسل اشتهارد از شمال و گسل ماهدشت از جنوب به یکدیگر نزدیک می‌شوند، و این رخداد «بی‌گمان معرف جنبائی و لرزه‌زا بودن» یکی یا هر دو گسل است.
او با تاکید بر اهمیت احتیاط، توصیه کرد: «عاقلانه این است که دو تا سه ساعت در مکان امنی که از ایمنی آن اطمینان وجود دارد، حضور داشته باشیم.»
ولی‌زاده در پیامی که شنبه ۱۳ اردیبهشت از زندان اوین به ایران‌اینترنشنال رسید، گفت اطلاعات سپاه ابتدا به‌مدت سه ماه مانع از صدور وکالتنامه او شد و اکنون بیش از دو ماه است که با خودداری از تحویل شناسنامه او به خانواده‌اش، مانع از انجام امور مربوط به ترجمه و ارسال وکالتنامه به شهر پراگ می‌شود.
این خبرنگار زندانی افزود اگر می‌توانست با تعیین وکیل در پراگ، تکلیف اقساط وام مسکن و امور مربوط به اجاره آپارتمانش را مدیریت کند، امکان جلوگیری از مصادره منزلش وجود داشت.
او تاکید کرد: «طبق قانون، با توجه به صدور حکم قطعی از سوی دادگاه تجدیدنظر و پایان همه مراحل تحقیق در پرونده، خودداری اطلاعات سپاه از تحویل وسایل و اسناد شخصی به خانواده غیرقانونی است و دلیلی جز انتقام‌جویی ندارد.»
ولی‌زاده اسفند ۱۴۰۳ نیز در اعتراض به عدم بررسی و رسیدگی به تمامی جوانب پرونده‌اش در «دادگاه فرمایشی» جمهوری اسلامی دست به اعتصاب غذا زده بود.
ولی‌زاده ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ پس از ۱۴ سال به ایران بازگشت و پس از بازجویی به دست ماموران سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در بند دو الف زندان اوین، به بند ۲۰۹ این زندان، موسوم به بازداشتگاه وزارت اطلاعات، منتقل شد.
محمدحسین آقاسی، وکیل دادگستری، ۲۴ آذر ۱۴۰۳ خبر داد ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، ولی‌زاده را به ۱۰ سال حبس، منع اقامت در استان تهران و استان‌های همجوار، و همچنین منع خروج از کشور و عضویت در احزاب به‌مدت دو سال محکوم کرده است.
آقاسی ۱۰ بهمن سال گذشته نیز از تایید حکم ۱۰ سال زندان ولی‌زاده از سوی دادگاه تجدیدنظر استان تهران خبر داد و گفت: «رویه دادگاه، تایید حکم بدوی است، ولی شاید اعاده دادرسی بتواند چشم بسته عدالت را باز کند.»
ولی‌زاده در حال حاضر در بند هشت زندان اوین، معروف به «تبعیدگاه»، در شرایطی بسیار نامطلوب، با محیطی آلوده، غیربهداشتی و مملو از ساس به سر می‌برد.
ایران‌اینترنشنال اسفند ۱۴۰۳ گزارش داد او از تماس با اعضای خانواده محروم است و حتی اجازه نداده‌اند برای رسیدگی به امور شخصی خارج از زندان، به یکی از اعضا خانواده‌اش وکالت بدهد.
آلبوشکه شنبه ۱۳ اردیبهشت در این نامه از زندان شیبان اهواز نوشت ۱۵ سال پیش به‌دلیل فعالیت‌های فرهنگی و ادبی به زبان عربی بازداشت شد و پس از سال‌ها زندان، هنوز نمی‌داند با کدام استدلال قانونی «ابتدا به اعدام و سپس با تقلیل حکم به حبس ابد و پنج سال زندان» محکوم شده است.
او با اشاره به انتقالش به پلیس فتا اهواز و شکنجه شدید جسمی و روحی افزود: «دکتر خودشان گفت اگر بیشتر شکنجه‌اش کنید، با وجود بیماری‌های که دچار شده ممکن است بمیرد.»
این زندانی سیاسی تاکید کرد در همه این سال‌ها صبوری کرده، اما این بار با تهدید و فشار علیه خواهرش، صبرش به سر رسیده است.
سایت حقوق بشری هرانا پیشتر گزارش داد آلبوشکه ۱۵ آذر ۱۴۰۳ به دست ماموران وزارت اطلاعات از زندان شیبان به بازداشتگاه پلیس فتا اهواز منتقل شد و ۲۷ آذر پس از پایان بازجویی‌ها، با آثار کبودی بر بدنش به زندان شیبان بازگردانده شد.
هرانا به نقل از یک منبع آگاه نوشت ماموران در بازداشتگاه پلیس دست و پای آلبوشوکه را به‌اصطلاح در حالت «پا مرغی» بستند و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند. این زندانی سیاسی در اعتراض به این رفتار خشن ماموران، به‌مدت ۱۲ روز دست به اعتصاب غذا زد.
آلبوشکه در ادامه نامه خود به غلامحسین محسنی اژه‌ای، رییس قوه قضاییه، که یکی از چهره‌های برجسته ناقض حقوق بشر در ایران به شمار می‌رود، نوشت: «ماموران پلیس فتا کاری کرده‌اند که هیچ انسان آزاده‌ای تاب تحملش را ندارد و ممکن است جان بر سر مقابله با این نوع ظلم بگذارد.»
این زندانی سیاسی با بیان اینکه نمی‌داند «با خود واگویه می‌کند» یا اژه‌ای رنج‌نامه او را خواهد خواند، افزود: «در برابر تعدی ظالمانه به حریم خانه و خانواده‌ام دیگر توان صبوری ندارم. هرچند باز به خداوند یکتای عالم توکل می‌کنم، اما هر اقدامی را در مقابله با این ستم که در هیچ دین و آیین و حکومتی سابقه ندارد، حق خود می‌دانم.»
او با اشاره به اینکه چندی پیش «متهمی سیاسی» در دادگاه انقلاب اهواز از شکنجه خود به دست ماموران امنیتی خبر داد و دادستان دستور پیگیری تخلفات ماموران را صادر کرد، نوشت: «این خبر این امید را در من ایجاد کرد که نه آزادی خودم و افشای پرونده‌سازی صورت گرفته در ۱۵ سال پیش و جبران عمر رفته در زندان، بلکه دست ستمی که به‌سوی خانواده و مشخصا خواهرم دراز شده، قطع شود.»
آلبوشوکه اسفند ۱۳۸۹ به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در استان خوزستان بازداشت و مدتی بعد از سوی شعبه سوم دادگاه انقلاب اهواز به ریاست محمدباقر موسوی محاکمه شد.
این زندانی سیاسی بابت اتهامات «محاربه، افساد فی‌الارض، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی و اقدام علیه امنیت ملی» به اعدام محکوم شد. حکم او پس از مدتی به حبس ابد تغییر پیدا کرد.
