علیرضا علی‌احمدی، وزیر سابق آموزش و پرورش، در واکنش به ویدیوی پاره‌کردن کتاب‌های درسی به دست دانش‌آموزان یک مدرسه به جذاب و قابل تحمل نبودن محیط مدرسه اشاره کرد و گفت قاعدتا نباید این اتفاق بیفتد. او افزود در دوران فعلی بچه‌ها «نازپرورده» شده‌اند.
علی‌احمدی اضافه کرد: «دورانی که ما در آن قرار داریم، باعث شده است که بچه‌ها به شدت نازپرورده شوند و بدون زحمت برای خود بزرگ شوند. رفتن به مدرسه و تحمل ساعاتی که باید روی نیمکت بنشینند و به معلم گوش دهند، برای‌شان مشکل شده است.»
سارا پوچین، نماینده مجلس عوام بریتانیا، به تازگی از نخست‌وزیر این کشور، کی‌یر استارمر خواست تا به پیروی از کشورهایی چون فرانسه، بلژیک و دانمارک، پوشش برقع را ممنوع کند.
این درخواست که به دلایل امنیت عمومی مطرح شده، با واکنش منفی نخست‌وزیر و همکاران حزبی پوچین روبرو شد.
تجربه شخصی برداشتن حجاب
به گزارش روزنامه دیلی‌تلگراف، توحیدی که اکنون ۳۷ ساله و پژوهشگر پسادکترای دانشگاه منچستر است، شش سال پیش در سن ۳۱ سالگی و هنگام تحصیل در دانشگاه سایمون فریزر ونکوور کانادا، تصمیم گرفت حجاب خود را بردارد.
او که به گفته خود از سن نه سالگی حجاب داشت، پس از سال‌ها مطالعه در زمینه اسلام‌شناسی به این نتیجه رسید که قوانین فقهی اسلام برای زنان مشکل‌ساز و در اصل زن‌ستیزانه است.
توحیدی در مقاله‌ای که در تلگراف منتشر کرده تجربه روز اول بیرون آمدن بدون حجاب را چنین توصیف کرد: «هنوز روز اول را به خاطر دارم که با احتیاط از خانه بیرون آمدم، نه با حجاب معمولم بلکه با موهای کوتاهم و نوازش نسیم روی گوش‌هایم، احساس کاملا جدیدی برایم بود.»
مخالفت با ممنوعیت دولتی
علی‌رغم تجربه شخصی خود در برداشتن حجاب، توحیدی با هرگونه ممنوعیت دولتی برقع مخالف است. او معتقد است که تصمیم پوشیدن یا نپوشیدن برقع باید از سوی زنان گرفته شود و دخالت دولت در این امر «پدرسالارانه» است.
به گفته این پژوهشگر ایرانی، چنین ممنوعیتی می‌تواند جامعه مسلمان را خشمگین کند، همان‌طور که در ایران سال ۱۳۱۴ خورشیدی اتفاق افتاد؛ وقتی رضاشاه پهلوی حجاب را ممنوع کرد.
درک متقابل و تساهل
توحیدی ضمن درک نگرانی‌های برخی افراد از برقع، معتقد است دیدن چهره برای برقراری ارتباط میان انسان‌ها امری طبیعی است و احتمالا ریشه در تکامل دارد.
او همچنین با اشاره به این نکته که پوشش برقع نشان آشکار مهاجر بودن است و این در حالی است که بخش قابل توجهی از مردم بریتانیا نسبت به مهاجرت احساسات منفی دارند، تاکید کرد که چنین مسائلی نمی‌تواند توجیهی برای محدود کردن آزادی‌های دینی باشد.
نگرانی از افزایش اسلام‌هراسی
توحیدی بر این باور است که گفت‌وگو درباره ممنوعیت برقع می‌تواند زمینه‌ساز تقویت اسلام‌هراسی شود.
این پژوهشگر که اکنون بدون حجاب زندگی می‌کند، با اشاره به تجربه مثبت خود در دانشگاه اقتصاد لندن از تنوع نوع پوشش می‌گوید که در آن محیط، زنان مسلمان بدون پوشش سر و زنان برقع پوش روابط دوستانه‌ای داشتند.
توحیدی در ادامه ابراز امیدواری کرده که بریتانیا به عنوان کشوری که همواره در برخورد با مسلمانان و ادیان مختلف رویکرد متنوع و آزادمنشانه داشته، این ویژگی خود را حفظ کرده است.
