حسین آقایی، پژوهشگر روابط بین‌الملل و امور استراتژیک به ایران اینترنشنال گفت: «اسرائیل بدون هماهنگی با آمریکا نمی‌تواند چنین عملیات دقیقی را انجام دهد. این حملات ادامه خواهد داشت تا زمانی که برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی به‌طور کامل برچیده شود.»
آقایی گفت: «بر اساس سناریوی موسوم به "اختاپوس"، اسرائیل در تلاش است مرکز فرماندهی را هدف قرار دهد؛ این جنگی است که جمهوری اسلامی در آن بازنده خواهد بود. اسرائیل مرحله‌به‌مرحله پیش می‌رود، از فرماندهان سپاه شروع می‌کند تا در نهایت به "سر مار" برسد.»
این پژوهشگر گفت: «این حمله نشان داد جمهوری اسلامی چیزی جز یک ببر کاغذی نیست و در چنگ اسرائیل و آمریکا گرفتار شده است.»
مراد ویسی، تحلیلگر ارشد ایران‌اینترنشنال، گفت: «اگر جمهوری اسلامی به پایگاه‌های آمریکا در کشورهای منطقه حمله کند، عملا ایالات متحده و کشورهای عربی را در یک جبهه علیه خود قرار خواهد داد.»
ویسی تاکید کرد: «چنین اقدامی یک اشتباه مرگبار خواهد بود.»
هوشنگ حسن‌یاری، تحلیلگر مسائل نظامی، در واکنش به حملات اخیر اسرائیل به خاک ایران گفت: آنچه در چند ساعت گذشته اتفاق افتاده، از نظر نظامی یک شاهکار است—ترکیبی از توان اطلاعاتی دقیق، قابلیت شناسایی اهداف کلیدی و اجرای عملیاتی هماهنگ با دقت بالا.
او گفت: اسرائیل دقیقاً می‌دانسته چه کسی در کجا قرار دارد و در چه زمانی باید هدف قرار گیرد. مشابه این توانایی را پیش‌تر در ترور اسماعیل هنیه در شرایط بسیار خاص دیده بودیم.
حسن‌یاری تاکید کرد: حجم گسترده اهداف نظامی که هدف قرار گرفته‌اند، نشان می‌دهد اسرائیل بر اساس نقشه‌ای دقیق و از پیش طراحی‌شده، عملیات را اجرا کرده است. به باور حسن‌یاری، این جنگ از نظر اسرائیل اجتناب‌ناپذیر بود، چراکه برای تل‌آویو مسأله بود و نبود مطرح است
او گفت: برخلاف جمهوری اسلامی که می‌تواند تصمیم بگیرد وارد جنگ شود یا نه، اسرائیل این گزینه را نداشت و به همین دلیل از سال‌ها پیش برای چنین لحظه‌ای آمادگی کامل پیدا کرده بود.
به گفته حسن‌یاری، این حمله صرفاً آغاز ماجراست و اسرائیل این جنگ را تا زمانی ادامه خواهد داد که یا توان نظامی جمهوری اسلامی را به‌کلی نابود کند یا آن را از هرگونه اقدام مؤثر بازبدارد.
او افزود: هدف اصلی، حذف فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی بوده، اما بعید نیست که در موج‌های بعدی، چهره‌های سیاسی نیز در فهرست اهداف قرار بگیرند. این همان «زدن سر مار» است که اسرائیلی‌ها سال‌ها درباره‌اش سخن گفته‌اند؛ یعنی حذف قدرت تصمیم‌گیری در رأس، تا بدنه نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی دچار فروپاشی درونی شود.
حسن‌یاری در پایان گفت: این عملیات، از منظر نظامی، درسی مهم برای دانشگاه‌های نظامی جهان خواهد بود؛ نمونه‌ای از چگونگی ترکیب دقت اطلاعاتی، توانمندی تهاجمی و هدف‌گیری لایه‌های فرماندهی دشمن، که می‌تواند ساختار قدرت نظامی یک کشور را به‌سرعت از درون متلاشی کند. به باور او، پاسخ جمهوری اسلامی به این موج نخست، نشان خواهد داد تا چه حد این ضربه کارآمد بوده است.
فرزین ندیمی، تحلیلگر امور دفاعی و امنیتی، در واکنش به حملات بی‌سابقه به خاک ایران، به ایران‌اینترنشنال گفت: این عملیات را نمی‌توان صرفاً یک اقدام محدود تلقی کرد، بلکه شباهت زیادی به یک عملیات جنگی کامل دارد که به‌طور هم‌زمان چندین هدف حساس و عمدتاً نظامی را در عمق خاک ایران هدف قرار داده است.
به گفته او، چنین حمله‌ای با این سطح از دقت، برنامه‌ریزی و گستردگی، بدون دسترسی به اطلاعات میدانی بسیار دقیق و توان عملیاتی بالا امکان‌پذیر نبوده است.
ندیمی اشاره کرد که حملات نه از تاسیسات شناخته‌شده مانند نطنز یا فردو، بلکه از محل استقرار فرماندهان سپاه آغاز شده، که نشان می‌دهد هدف اولیه، اجرای عملیات حذف زنجیره فرماندهی نظامی جمهوری اسلامی بوده است. ا
و گفت فرماندهانی که قرار بود در صورت حمله، فرماندهی واکنش را بر عهده بگیرند، احتمالاً هدف قرار گرفته و حذف شده‌اند. حتی اگر برخی زنده مانده باشند، اختلال در ساختار فرماندهی می‌تواند پاسخ ایران را دچار تأخیر یا ضعف کند.
ندیمی در ادامه توضیح داد که اسرائیل با استفاده از بمب‌های سنگرشکن و جنگنده‌های اف-۳۵ توانسته با دقت و قدرت به تأسیساتی مانند نطنز و احتمالاً حتی ورودی‌های فردو آسیب جدی وارد کند.
به گفته او، پیش‌تر تصور می‌شد حمله مؤثر به این مراکز بدون کمک مستقیم آمریکا ممکن نیست، اما به‌نظر می‌رسد اسرائیل با تکیه بر توان مستقل خود، چنین عملیاتی را اجرا کرده است.
او هشدار داد اگر جمهوری اسلامی در پاسخ به این حملات به نیروها یا پایگاه‌های آمریکایی در منطقه حمله کند، عملاً به ایالات متحده بهانه دخالت مستقیم خواهد داد—اتفاقی که ممکن است در راستای اهداف اسرائیل باشد.
ندیمی در پایان تأکید کرد که توان پاسخ‌گویی جمهوری اسلامی در برابر چنین عملیات هوایی پیچیده‌ای به‌شدت زیر سؤال رفته، و در صورت محاسبه اشتباه، تهران ممکن است وارد درگیری‌ای شود که ابعاد آن بسیار فراتر از پیش‌بینی‌های اولیه خواهد بود.
فرزین ندیمی، تحلیلگر امور دفاعی و امنیتی، در واکنش به حملات بی‌سابقه اسرائیل به خاک ایران گفت: «این عملیات را نمی‌توان صرفا یک اقدام محدود تلقی کرد، بلکه شباهت زیادی به یک عملیات جنگی کامل دارد که به‌طور هم‌زمان چندین هدف حساس و عمدتا نظامی را در عمق خاک ایران هدف قرار داده است.
او افزود: «چنین حمله‌ای با این سطح از دقت، برنامه‌ریزی و گستردگی، بدون دسترسی به اطلاعات میدانی بسیار دقیق و توان عملیاتی بالا امکان‌پذیر نبوده است.»
ندیمی ادامه داد حملات نه از تاسیسات شناخته‌شده مانند نطنز یا فردو، بلکه از محل استقرار فرماندهان سپاه آغاز شده که نشان می‌دهد هدف اولیه، اجرای عملیات حذف زنجیره فرماندهی نظامی جمهوری اسلامی بوده است.
او گفت: «فرماندهانی که قرار بود در صورت حمله اسرائیل، فرماندهی واکنش را بر عهده بگیرند، احتمالا هدف قرار گرفته و حذف شده‌اند. حتی اگر برخی زنده مانده باشند، اختلال در ساختار فرماندهی می‌تواند پاسخ ایران را دچار تاخیر یا ضعف کند.»
ندیمی در ادامه توضیح داد اسرائیل با استفاده از بمب‌های سنگرشکن و جنگنده‌های اف-۳۵ توانسته با دقت و قدرت به تاسیساتی مانند نطنز و احتمالا حتی ورودی‌های فردو آسیب جدی وارد کند.
این تحلیلگر اضافه کرد: «پیش‌تر تصور می‌شد حمله موثر به این مراکز بدون کمک مستقیم آمریکا ممکن نیست، اما به نظر می‌رسد اسرائیل با تکیه بر توان مستقل خود، چنین عملیاتی را اجرا کرده است.»
آرش آرامش، حقوقدان و کارشناس امنیت ملی، در مصاحبه با ایران‌اینترنشنال با اشاره به حملات اخیر اسرائیل به تاسیسات جمهوری اسلامی گفت: «زمان‌بندی این عملیات می‌تواند نشان‌دهنده تلاش اسرائیل برای غافلگیر کردن جمهوری اسلامی باشد؛ استفاده تاکتیکی از فضای شوک و سردرگمی در تهران.»
او افزود: «اسرائیل علاقه‌ای به ادامه روند مذاکرات نداشت، چراکه آنچه در قالب "برجام ۲" یا نسخه ضعیف‌تری از توافق هسته‌ای مطرح بود، برای دولت نتانیاهو قابل قبول نبود.»
آرامش ادامه داد: «اسرائیل شاید ترجیح داده با این حمله، ریسک خشم پنهان دولت آمریکا را به جان بخرد، اما مانع احیای هرگونه توافق تازه میان ایران و دولت ترامپ شود.»
به گفته این تحلیلگر، حتی اگر ایالات متحده نقشی مستقیم در حمله اسرائیل نداشته باشد، «پاسخ نظامی ایران، چه خواسته و چه ناخواسته، پای واشینگتن را به ماجرا خواهد کشاند.»