رییس سازمان غذا و دارو: به اندازه نیاز دارو بخرید نه بیشتر
بر اساس گزارش رویترز که شنبه ۳۱ خرداد منتشر شد، رهبران جهان بنیامین نتانیاهو را فردی می‌دانستند که بیش از حد نگران است و پیوسته از خطرات بزرگ می‌گوید.
منتقدان داخلی اسرائیل نیز او را «ترسویی» می‌خواندند که هرگز جرات حمله به تاسیسات هسته‌ای در ایران را نخواهد داشت.
با گذشت بیش از یک هفته از حملات اسرائیل به مواضع و عوامل جمهوری اسلامی، اکنون اکثر اسرائیلی‌ها با وجود تحمل خسارات و تهدیدهای مکرر از سوی تهران، از ادامه جنگ حمایت می‌کنند.
نظرسنجی موسسه دموکراسی اسرائیل که پنج‌شنبه ۲۹ خرداد منتشر شد، نشان می‌دهد ۸۲ درصد یهودیان اسرائیلی از جمله ۵۷ درصد کسانی که خود را چپ می‌دانند از تصمیم حمله به ایران حمایت می‌کنند.
در میان عرب‌های اسرائیل ۱۱ درصد موافق و ۶۵ درصد مخالف هستند.
۲۳ خرداد، نقطه عطف
ساعت سه بامداد جمعه ۲۳ خرداد به وقت محلی، اسرائیلی‌ها با هشداری فوری از خواب بیدار شدند.
فرماندهی جبهه داخلی دستور داد مردم نزدیک اتاق‌های امن یا پناهگاه‌ها بمانند. اعلامیه رسمی ارتش اعلام کرد اسرائیل نیروگاه‌های هسته‌ای و پدافند هوایی جمهوری اسلامی را هدف قرار داده و فرماندهان ارشد نظامی و عوامل دست‌اندرکار برنامه هسته‌ای در ایران را ترور کرده است.
شب همان روز، موشک‌های جمهوری اسلامی تل‌آویو و حومه آن را هدف قرار دادند.
برای نتانیاهو، ۲۳ خرداد یک فرصت طلایی بود. او می‌خواهد کارنامه میراث خود را که بر اثر ناکامی در جلوگیری از حمله هفتم اکتبر ۲۰۲۳ لکه‌دار شده، بازنویسی کند.
جنگ غزه که در پی آن آغاز شد، نتوانست اعتبار رهبری نتانیاهو را بازگرداند. بیش از ۵۵ هزار فلسطینی در پی حملات اسرائیل کشته شدند اما «پیروزی نهایی» که نخست‌وزیر وعده داده بود محقق نشده است.
حماس هرچند تضعیف شده، هنوز کنترل غزه را در دست دارد و ۵۳ گروگان اسرائیلی که گمان می‌رود ۲۰ نفرشان زنده هستند، همچنان در اسارت حماس‌اند.
جمهوری اسلامی، دشمن نهایی
برای اسرائیلی‌ها، جمهوری اسلامی نهایی‌ترین و ترسناک‌ترین دشمن است.
این دولت از زمان انقلاب سال ۱۳۵۷ در ایران خواهان نابودی اسرائیل است و در طول سال‌ها «حلقه آتش» پیرامون این کشور ساخت که حزب‌الله لبنان رهبری آن را برعهده داشت.
گاردین نوشت که در سال‌های اخیر جمهوری اسلامی و متحدانش طرحی برای نابودی اسرائیل از طریق تهاجم فرامرزی و حملات موشکی دقیق در نظر گرفتند اما حماس در هفتم اکتبر به تنهایی وارد عمل شد و فرصت سازماندهی دوباره را برای اسرائیل فراهم کرد.
پاییز گذشته، اسرائیل با کشتن حسن نصرالله و شکست حزب‌الله، «حلقه آتش» را در هم شکست. آن‌ها همچنین دفاع هوایی کلیدی در ایران را نابود کردند. از طرفی رژیم بشار اسد در سوریه، قدیمی‌ترین متحد منطقه‌ای جمهوری اسلامی نیز سقوط کرد.
نقش ترامپ
نقطه عطف اصلی در برنامه‌ریزی جنگی اسرائیل، بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید بود و نتانیاهو باور داشت می‌تواند مجوز کاملی برای حمله به زیرساخت‌های غنی‌سازی اورانیوم در ایران دریافت کند.
اما ترامپ خبر بدی برای نتانیاهو داشت: رییس‌جمهوری آمریکا تصمیم گرفت به‌جای حمایت از حمله اسرائیل، با جمهوری اسلامی بر سر توافق هسته‌ای جدیدی مذاکره کند.
نتانیاهو عملیات مورد نظرش را به تعویق انداخت تا ۶۰ روز فرصت داده شده به تهران سپری شود و سپس حمله را آغاز کرد.
برای بسیاری از اسرائیلی‌ها، موفقیت حمله اولیه، یادآور پیروزی بزرگ جنگ شش روزه ۱۹۶۷ بود.
اکنون در حالی که میلیون‌ها اسرائیلی مجبور می‌شوند روزانه چندین بار به پناهگاه‌ها بروند، از نتانیاهو و فرماندهان ارتش حمایت می‌کنند.
این‌که اسرائیل تا چه حد موفق شده برنامه هسته‌ای حکومت ایران را عقب براند هنوز مشخص نیست اما «جنگ شهرها» و ادامه تبادل حملات میان جمهوری اسلامی و اسرائیل، قطعا ویران‌گر خواهد بود.
