عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم: مقامات حتی در جلسات دو نفره حرف نزنند، بنویسند

علیاکبر مسعودی خمینی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، با اشاره به ضرورت حفاظت بیشتر از مسئولان جمهوری اسلامی، خواستار تغییر در شیوه ارتباطات و کاهش گفتوگوهای علنی شد.

علیاکبر مسعودی خمینی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، با اشاره به ضرورت حفاظت بیشتر از مسئولان جمهوری اسلامی، خواستار تغییر در شیوه ارتباطات و کاهش گفتوگوهای علنی شد.
او با اشاره به کشته شدن مقامها و فرماندهان سپاه پاسداران گفت: «تمام مسئولان ما در سخنگفتن سکوت کنند و آنچه را که میدانند، روی کاغذ بنویسند و بهطرف مقابل بدهند. او نیز جوابش را بنویسد و بهطرف مقابل بدهد. بعد ورقها را پاره کنند.»

حسن حسنزاده، فرمانده سپاه «محمد رسولالله» تهران بزرگ، در واکنش به اظهارات تهدیدآمیز علیه علی خامنهای گفت: «ما به مرگ نزدیکتر از شهادت و به مردم نزدیکتر از خانواده خود هستیم. اجازه نمیدهیم حتی یک مو از سر رهبر عزیزمان کم شود.»

احمد وحیدی، مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران، با بیان اینکه «ایران مقتدر و سربلند با قدرت به پیشروی خود ادامه میدهد و از هیچ دشمنی هراسی ندارد»، گفت: «در صورت تکرار تجاوز دشمن، پاسخ نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ضرباتی کوبندهتر از گذشته خواهد بود.»
او با اشاره به جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل افزود: «ثابت کردهایم که توان دفاع از تمامیت ارضی و منافع ملی کشور را داریم.»

بیش از هزار و ۳۰۰ کنشگر، سینماگر، روزنامهنگار و شهروند ایرانی و افغانستانی در نامهای خطاب به جمهوری اسلامی، خواستار توقف فوری برخوردهای غیرانسانی با اتباع افغانستانی در ایران شدند.
این نامه از شهروندان ایران خواست به برخوردهای غیرانسانی با اتباع افغانستان واکنش نشان دهند تا سکوت آنان به همدستی و خواست عمومی برای برخورد با افغانستانیها تعبیر نشود.
نگارندگان این نامه با اشاره به اینکه در ماههای گذشته موج افغانستانیستیزی در ایران سرعتی فزاینده داشته است، هشدار دادند پس از آغاز جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، این موج افغانستانیستیزی از سوی حکومت جمهوری اسلامی به بالاترین حد خود رسیده است.
این نامه اتهام جدید «عناصر اصلی جاسوسی و شبکه نفوذ» علیه اتباع افغانستانی در ایران را «انتقام» حمله اسرائیل از «بیصداترین و تحتظلمترین اقلیت مهاجر» دانست.
نگارندگان این نامه همچنین «اخراج مهاجران غیر قانونی» را «عبارتی بزکشده» برای برخورد غیرانسانی با تمام مهاجران توصیف کرد و گفت شیوههای «وحشیانه و غیرانسانی» دستگیری، انتقال و نگهداری در اردوگاهها و سپس اخراج مهاجران، «رعب و بیپناهی عظیمی» در میان افغانستانیها ایجاد کرده است.
مهرانگیز کار، ترانه علیدوستی، باربد گلشیری، ژیلا بنییعقوب، ضیاء نبوی و لیلی فرهادپور از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.

ابراهیم رضایی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس، گفت: «اعضای کمیسیون نقدهایی نسبت به برخی از مواضع رییس نمایندگی جمهوری اسلامی در سازمان ملل داشتند و تاکید کردند مذاکره در شرایط فعلی معنا ندارد.»
او پس از جلسه کمیسیون با وزرای دفاع و خارجه، افزود: «هماهنگی بین میدان و دیپلماسی وجود دارد.»
ابراهیم رضایی اضافه کرد: «به کشورهایی که در جنگ اخیر با اسرائیل همکاری کردند و آسمان خود را در اختیار این کشور قرار دادند، تذکر دادیم.»

بر اساس اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، با گذشت ۱۷ روز از اعدام اسماعیل فکری، به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل»، نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی هنوز پیکر این زندانی سیاسی را به خانوادهاش تحویل ندادهاند و از محل دفن او اطلاعی به دست نیامده است.
اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال در چهارشنبه ۱۱ تیرماه حاکی است که پیگیریهای خانواده فکری برای مشخص شدن محل دفن پیکر این زندانی سیاسی، تا کنون بینتیجه بوده است.
یک منبع نزدیک به خانواده فکری در این خصوص به ایراناینترنشنال، گفت: «یک روز پس از آنکه قوه قضاییه خبر اجرای حکم اعدام اسماعیل را منتشر کرد، خانواده او به واحد اجرای احکام دادسرای اوین که هنوز بمباران نشده بود، مراجعه کردند اما مسئولان از ارائه هرگونه پاسخی در مورد محل دفن او خودداری کردند.»
این منبع آگاه اضافه کرد: «خانواده فکری پس از آن در پنج نوبت به بهشت زهرا تهران مراجعه کردند و در ادامه با با حراست و سرپرست واحد ثبت احوال نیز صحبت کردند و از آنها خواستند محل دفن اسماعیل را به آنها نشان دهند اما همهشان با فحش و توهین و ناسزا جواب خانواده را دادند.»
به گفته این منبع آگاه، یکی از ماموران زندان با اعلام اینکه از محل دفن اسماعیل اطلاع دارد، به خانواده فکری گفته است در صورتی مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان پول نقد بدهند، آدرس محل دفن او را به آنها خواهد داد.
جمهوری اسلامی در سالهای گذشته بارها با نقض آشکار حقوق اساسی خانوادههای افراد اعدامشده یا جانباخته به دلایل سیاسی، از تحویل پیکر آنان به خانوادههایشان خودداری کرده است.
مخفی کردن یا تحویل ندادن پیکر فرد جانباخته به خانواده و مشخص نکردن مکان دفن آنها، از جمله موارد ناپدیدسازی قهری محسوب میشود.
ناپدیدسازی قهری نقض ماده ششم اعلامیه جهانی حقوق بشر است که تاکید میکند: «هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود.»
اتهامات فکری؛ «جاسوسی و ارتباط با عوامل موساد»
خبرگزاری میزان، رسانه قوه قضاییه جمهوری اسلامی، دوشنبه ۲۶ خرداد گزارش داد اسماعیل فکری، به اتهام «همکاری اطلاعاتی و جاسوسی به نفع اسرائیل در حکم محاربه و افساد فیالارض»، اعدام شد.
بر اساس این گزارش، فکری آذرماه ۱۴۰۲ و زمانی که «با سرویس جاسوسی اسرائیل در ارتباط بود، در یک عملیات پیچیده فنی و اطلاعاتی»، در خاک ایران دستگیر شد.
میزان در گزارش خود نوشت فکری در زمان انجام «فعالیتهای جاسوسی» برای اسرائیل، «با دو افسر موساد» در ارتباط بوده است.
رسانه قوه قضاییه جمهوری اسلامی افزود: «فکری در طول ارتباط با موساد تلاش داشته است اطلاعات دارای طبقهبندی از جمله مکانها و مقرهای حساس، اطلاعات افراد خاص، ماموریتهای سازمانی و ... را از طریق ارتباط امن به افسر موساد برساند.»
با این حال، منبع نزدیک به خانواده فکری در گفتوگو با ایراناینترنشنال با تاکید بیگناهی او گفت: «اسماعیل بارها در نامههایی به مسئولان قضایی از جمله مسئولان دیوان عالی کشور اتهام جاسوسی را رد کرد و نوشت کل ثروتی که بهدست آورده از طریق فعالیتهای قانونی در حوزه رمزارز بوده و اعترافاتی که از او گرفتند زیر شکنجه و تهدید بوده است.»
این منبع آگاه با بیان اینکه فکری تا پیش از بازداشت بهعنوان مسئول سختافرار «شرکت تابان گستر پویا» در رباطکریم، مشغول به کار بود، افزود: «اسماعیل به همه گفته بود اگر مرا کشتند بگویید ماموران سپاه برای گرفتن رمزارزهایم مرا بازداشت و شکنجه کردند و کشتند و کل بیتکوینهایم را گرفتند.»
اعدام فکری در شرایطی انجام شد که تنش میان جمهوری اسلامی و اسرائیل بهشدت افزایش یافت و به رویارویی دو طرف و جنگ تمامعیار ۱۲ روزه منجر شد.
از زمان آغاز حمله اسرائیل به مواضع جمهوری اسلامی در ۲۳ خرداد، علاوه بر فکری دستکم پنج زندانی دیگر از جمله مجید مسیبی، محمدامین مهدوی شایسته، ادریس آلی، آزاد شجاعی و رسول احمد محمد، به اتهام همکاری با اسرائیل اعدام شدهاند.