محققان دانشگاه تیانجین در چین با ترکیب پرتوهای تراهرتز و فناوری اپتوآکوستیک موفق شدند روشی جدید برای ردیابی سدیم در خون بدون نیاز به سوزن یا خون‌گیری ارائه دهند. این روش می‌تواند در مدیریت شرایطی مانند کم‌آبی، بیماری‌های کلیوی و اختلالات عصبی مفید باشد.
وب‌سایت خبری ساینس‌دیلی یک‌شنبه ۱۵ تیر گزارش داد این سیستم که با استفاده از طیف‌سنجی اپتوآکوستیک تراهرتز طراحی شده، قادر است سطح سدیم خون را به صورت بلندمدت و بدون برچسب‌گذاری، از طریق پوست اندازه‌گیری کند.
در این فناوری، پرتوهای تراهرتز به بافت تابانده می‌شوند و جذب آن‌ها به ارتعاش یون‌های سدیم متصل به مولکول‌های آب در خون می‌انجامد.
این ارتعاش‌ها امواج فراصوتی ایجاد می‌کنند که با مبدل‌های اولتراسونیک قابل ثبت هستند.
پرتوهای تراهرتز (THz) بخشی از طیف الکترومغناطیسی هستند که بین امواج مایکروویو و نور فروسرخ قرار می‌گیرند. این پرتوها فرکانسی در حدود ۰٫۱ تا ۱۰ تراهرتز دارند؛ هر تراهرتز معادل یک تریلیون هرتز است.
ژن تیان، سرپرست تیم این پژوهش، گفت: «برای کاربردهای زیست‌پزشکی، طیف‌سنجی تراهرتز با دو چالش عمده روبه‌رو است؛ شناسایی مولکول‌هایی غیر از آب در نمونه‌های زیستی پیچیده و نفوذ به بافت‌های ضخیم.»
او افزود: «با اضافه کردن شناسایی اپتوآکوستیک توانستیم این چالش‌ها را برطرف و برای نخستین بار یون‌ها را با امواج تراهرتز در بدن زنده ردیابی کنیم.»
نتایج آزمایش‌ها روی موش و انسان
در این پژوهش که نتایج آن در مجله «اوپتیکا» منتشر شد، محققان توانستند تغییرات سطح سدیم را در مویرگ‌های گوش یک موش زنده، در بازه‌های زمانی میلی‌ثانیه‌ای و به‌مدت بیش از ۳۰ دقیقه رصد کنند.
برای کاهش «نویز آب»، سطح پوست تا ۸ درجه سانتی‌گراد سرد شد. نویز آب به معنی اختلال سیگنال ناشی از جذب پرتوهای تراهرتز از سوی مولکول‌های آب است.
این فناوری سپس روی نمونه‌های خون انسانی و همچنین در رگ‌های دست داوطلبان سالم آزمایش شد.
نتایج نشان داد که سطح سیگنال اپتوآکوستیک متناسب با جریان خون زیر پوست تغییر می‌کند و حتی بدون خنک‌سازی پوست نیز قابل اندازه‌گیری است.
تیان اضافه کرد: «با توسعه بیشتر، این فناوری می‌تواند به‌صورت ایمن و بلادرنگ سطح سدیم بیماران را کنترل کند و مانع از عوارض عصبی خطرناک ناشی از تغییر ناگهانی سطح سدیم شود.»
گام‌های بعدی برای کاربرد انسانی
پژوهشگران می‌گویند برای تطبیق این فناوری با استفاده بالینی در انسان، باید نواحی مناسبی از بدن را یافت که هم تحمل خنک‌سازی سریع را داشته باشند و هم سیگنال قوی با حداقل نویز آب تولید کنند، مانند داخل دهان.
همچنین، آن‌ها در حال بررسی روش‌های پردازش سیگنال جایگزین هستند که شاید بدون نیاز به خنک‌سازی بتوانند نویز ناشی از آب را حذف کنند و کاربرد بالینی این فناوری را آسان‌تر سازند.
مسکو یک‌شنبه ۱۵ تیر اعلام کرد پهپادهای اوکراین را عمدتا در مناطق مرزی سرنگون کرده و هیچ آسیبی گزارش نشده است.
بیش از سه سال از حمله روسیه به اوکراین گذشته و کییف بهطور فزایندهای از پهپادها برای حمله به اهدافی در عمق خاک روسیه استفاده می‌کند.
بهگفته وزارت دفاع روسیه، پهپادهای رهگیریشده در شنبه شب، شامل ۳۰ فروند در منطقه بریانسک، ۲۹ فروند در منطقه کورسک و ۱۷ فروند در منطقه بلگورود بوده‌اند که هر سه منطقه با اوکراین مرز مشترک دارند.
بر اساس گزارش روسیه، ۱۸ پهپاد دیگر نیز بر فراز منطقه اوریول سرنگون شدهاند.
این منطقه با کورسک هممرز است و پیشتر نیز هدف حملات پهپادی اوکراین به تاسیسات نفتی قرار گرفته بود.
سازمان هوانوردی غیرنظامی روسیه اعلام کرد محدودیتهایی را که شامگاه ۱۴ تیر بهدلیل تهدید پهپادها برای حفظ ایمنی در فرودگاههای سنپترزبورگ، کالوگا، مسکو و نیژنی نووگورود اعمال شده بود، لغو کرده است.
روسیه کنترل دو منطقه مسکونی در اوکراین را به دست گرفت
وزارت دفاع روسیه یک‌شنبه اعلام کرد نیروهای نظامی این کشور کنترل منطقه «سوبولیفکا» در استان خارکیف و «پیدوبنه» در استان دونتسکِ اوکراین را به دست گرفته‌اند.
در گزارشی جداگانه، خبرگزاری اینترفاکس گزارش داد نیروهای روسیه یک پایگاه هوایی اوکراین، یک تاسیسات تولید قطعات پهپادهای دوربرد و چند انبار مهمات را هدف قرار دادهاند.
زلنسکی از مکالمه «سازنده» خود با ترامپ خبر داد
ولودیمیر زلنسکی، رییس‌جمهوری اوکراین، شامگاه شنبه و همزمان با این حملات پهپادی، در پیامی ویدیویی اعلام کرد گفتوگوی ۱۳ تیر او با دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، «بهترین و سازندهترین» مکالمهای بوده که تاکنون داشته است.
او افزود: «ما درباره مسائل مربوط به پدافند هوایی صحبت کردیم و من بابت تمایل برای کمک، قدردانم. سامانه پاتریوت دقیقا کلید مقابله با تهدیدات بالستیک است.»
زلنسکی گفت دو طرف درباره «چند موضوع مهم دیگر» نیز گفتوگو کردهاند که قرار است مقام‌های دو کشور در نشستهای آتی به آن‌ها بپردازند.
ترامپ نیز جمعه به خبرنگاران گفت تماس خوبی با زلنسکی داشته است و در عین حال، بار دیگر از گفتوگوی اخیرش با ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه، ابراز ناخرسندی کرد و گفت مسکو تمایلی به حرکت در مسیر آتشبس از خود نشان نمیدهد.
وقتی از ترامپ پرسیده شد که آیا آمریکا با درخواست زلنسکی برای ارسال موشک‌های بیشتر پاتریوت به اوکراین موافقت خواهد کرد یا نه، پاسخ داد: «آن‌ها برای دفاع به این سامانه نیاز دارند ... آن‌ها به چیزی نیاز دارند چون بهشدت هدف حمله هستند.»
در هفتههای اخیر، روسیه حملات هوایی خود به کییف و دیگر شهرهای اوکراین را تشدید کرده است.
تنها چند ساعت پس از گفتوگوی ترامپ با پوتین در روز ۱۲ تیر، نیروهای روسیه بزرگترین حمله پهپادی جنگ ۴۰ ماهه به پایتخت اوکراین را آغاز کردند.
کانال ۱۲ تلویزیون اسرائیل گزارش داد در نشست کابینه که شامگاه شنبه ۱۴ تیر برگزار شد، بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی و ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی، با این تصمیم مخالفت کردند و گفتند این اقدام، مانع از تلاشها برای انتقال جمعیت غزه به جنوب خواهد شد.
اسموتریچ یک‌شنبه ۱۵ تیر تصمیم کابینه را محکوم کرد و گفت: «این تصمیم برای ما قابل قبول نیست و اقدامات لازم را برای مقابله با آن بررسی خواهیم کرد.»
شبکه دولتی کان نیز در همین روز گزارش داد اسموتریچ با ایال زمیر، رییس ستاد کل ارتش اسرائیل، درگیری لفظی پیدا کرده و ارتش را به ناتوانی در مدیریت توزیع کمکهای بشردوستانه در غزه متهم کرده است.
مشخص نیست منظور اسموتریچ از این انتقاد، به «غارت مداوم کمک‌ها از سوی حماس» اشاره دارد یا به بینظمی موجود در مراکز توزیع کمک متعلق به بنیاد آمریکایی-اسرائیلی کمکرسانی بشردوستانه به غزه.
بر اساس این گزارش، نخستوزیر اسرائیل نیز وارد بحث شده و از هر دو طرف انتقاد کرده که بهطور «غیرمنطقی» صحبت می‌کنند و از آن‌ها خواسته آرام باشند.
نحوه توزیع کمک‌ها در شمال غزه مشخص نیست
یک مقام اسرائیلی به تایمز اسرائیل گفت توزیع کمک‌ها در شمال غزه از طریق نهادهای بینالمللی امدادرسان انجام خواهد شد.
پیش از این، بنیاد جنجالی کمکرسانی بشردوستانه به غزه توزیع کمک‌ها در جنوب و مرکز نوار غزه را بر عهده داشت.
کارل اسکائو، معاون مدیر اجرایی برنامه جهانی غذای سازمان ملل، به این رسانه گفت اسرائیل به این نهاد اجازه میدهد روزانه ۱۰۰ کامیون مواد غذایی از طریق گذرگاههای نتساریم و اریز به شمال غزه وارد کند.
او گفت اگر در غزه آتشبس برقرار شود، برنامه جهانی غذا آماده است از فردای آن روز بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ کامیون کمک وارد غزه کند.
روزنامه الاخبار، نزدیک به حزب‌الله لبنان، دوازدهم تیر گزارش داده بود در چارچوب طرح پیشنهادی آتشبس غزه، روند کمکرسانی به این منطقه تنها از طریق سازمان ملل صورت خواهد گرفت.
فعالیت بنیاد کمکرسانی غزه در هفتههای اخیر با واکنشهای منفی گستردهای مواجه شده است.
دفتر حقوق بشر سازمان ملل ۱۳ تیر اعلام کرد از زمان پایان محاصره ۱۱ هفتهای کمک‌ها در اواخر اردیبهشت، بیش از ۵۰۰ نفر در اطراف مراکز توزیع این بنیاد کشته شدهاند.
سازمان ملل میگوید این نهاد آمریکایی «نه بیطرف است و نه خنثی» و مردم غزه را مجبور می‌کند برای دریافت کمک، مسافتهای طولانی را پیاده طی کنند.
این بنیاد که علاوه بر امدادگران، از پیمانکاران نظامی خصوصی آمریکایی برای محافظت از مراکز توزیع خود استفاده می‌کند، میگوید از آغاز فعالیتش، موفق شده کمک‌ها را به فلسطینیها برساند، در حالی‌که محمولههای دیگر نهادهای بشردوستانه «تقریبا بهطور کامل غارت شدهاند».
اسرائیل گروه حماس را به ربودن محمولههای کمکهای بشردوستانه سایر نهادها متهم کرده است.
پیش از آغاز حملات اسرائیل به ایران، دستگاه امنیتی این کشور یک شبکه گسترده از شهروندان خود را شناسایی کرد که برای تهران جاسوسی می‌کردند.
از زمان نخستین حمله موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل در اواخر فروردین ۱۴۰۳ تاکنون، بیش از ۳۰ اسرائیلی به اتهام همکاری با تهران تحت پیگرد قرار گرفته‌اند.
در بسیاری از موارد، تماس‌ها با پیام‌هایی ناشناس آغاز می‌شده است که در ازای اطلاعات یا انجام ماموریت‌های ساده، پیشنهاد پرداخت پول می‌دادند و به‌تدریج این پرداخت‌ها در برابر درخواست‌های خطرناک‌تر، افزایش پیدا می‌کرده است.
روزنامه گاردین با توجه به اسناد دادگاه نوشت موج فعالیت‌های جاسوسی جمهوری اسلامی در سال گذشته میلادی دستاورد چشمگیری نداشت و نتوانست به هدف اصلی خود یعنی «ترور مقامات بلندپایه اسرائیلی» دست یابد.
با این حال، شمار زیاد اسرائیلی‌هایی که حاضر بودند ماموریت‌های کوچک را انجام دهند، ممکن است این کارزار جاسوسی را از جهت جمع‌آوری داده‌های میدانی درباره سایت‌های استراتژیک که بعدا هدف موشک‌های بالستیک جمهوری اسلامی قرار گرفتند، موفقیت‌آمیز کرده باشد.
در پرونده اسرائیلی‌هایی که به جاسوسی برای تهران متهم‌اند، دادستانی کیفرخواست‌هایی با جزییات کامل ارائه کرده است.
گرچه تاکنون فقط یک نفر در موج اخیر بازداشت‌ها در اسرائیل محکوم شده اما اسناد دادگاه تصویری روشن از شیوه عمل جمهوری اسلامی در جذب گسترده عوامل بالقوه ترسیم می‌کند.
روش کار جمهوری اسلامی برای جذب جاسوس
این فرایند معمولا با یک پیامک از سوی فرستنده‌ای ناشناس آغاز می‌شد.
یکی از این پیام‌ها که با نام فرستنده «خبرگزاری» ارسال شده بود، می‌پرسید: «اطلاعاتی درباره جنگ داری؟ ما حاضریم آن را بخریم.»
پیام دیگری که از طرف «تهران-قدس» برای یک شهروند فلسطینی‌الاصل اسرائیل ارسال شده بود، آشکارا نوشت: «قدس آزاد، مسلمانان را متحد می‌کند. اطلاعاتی درباره جنگ برای ما بفرست.»
این پیام حاوی لینکی به اپلیکیشن تلگرام بود که مکالمه در آنجا ادامه پیدا می‌کرد.
این مکالمه تلگرامی گاه با فردی که نامی عبری داشت انجام می‌شد و پیشنهاد پول در ازای انجام ماموریت‌هایی ساده مطرح می‌شد.
اگر گیرنده علاقه نشان می‌داد، از او خواسته می‌شد که حساب پی‌پال و یک اپلیکیشن دریافت ارز دیجیتال راه‌اندازی کند.
در پرونده یکی از مظنونان که مهر سال گذشته بازداشت شد، آمده است: نخستین ماموریت این بود که در ازای حدود هزار دلار، به پارکی برود و بررسی کند آیا کیسه‌ای سیاه‌رنگ در نقطه‌ای خاص دفن شده یا نه.
این فرد در آن محل چیزی پیدا نکرد و برای اثبات موضوع، ویدیویی ارسال کرد.
در مراحل بعدی، ماموریت‌هایی مانند توزیع شب‌نامه، نصب پوستر یا شعارنویسی به او سپرده شد که اغلب مضامینی علیه بنیامین نتانیاهو داشتند؛ مانند «همه با هم علیه بی‌بی»، «بی‌بی حزب‌الله را این‌جا آورد» یا «بی‌بی = هیتلر».
در مرحله بعد، ماموریت‌ها شامل گرفتن عکس می‌شد.
یک اسرائیلی با تبار آذربایجانی مامور شد که از تاسیسات حساس در سراسر کشور عکس بگیرد و به نظر می‌رسد این کار را به یک پروژه خانوادگی تبدیل کرده بود.
او از بستگانش خواسته بود از تاسیسات بندری حیفا که بعدا در جریان جنگ ۱۲ روزه هدف موشک‌های جمهوری اسلامی قرار گرفت، پایگاه هوایی نواتیم، سامانه‌های دفاع موشکی گنبد آهنین در سراسر کشور و مقر اطلاعات نظامی گلیلوت در شمال تل‌آویو عکس بگیرند.
همان فردی که مامور بررسی وجود کیسه سیاه در پارک شده بود، در ادامه ماموریت یافت تا از خانه یک دانشمند هسته‌ای شاغل در موسسه وایزمن عکس بگیرد.
این موسسه که قطب علمی اصلی اسرائیل محسوب می‌شود، از مدت‌ها پیش مورد توجه جدی جمهوری اسلامی قرار داشت و در جریان جنگ ۱۲ روزه به آن حمله کرد.
چرا جمهوری اسلامی در تمام اهدافش برای ترور اسرائیلی‌ها شکست خورد؟
به نظر می‌رسد عکس‌هایی که عوامل جمهوری اسلامی در اسرائیل از این موسسه تهیه کرده بودند در این هدف‌گیری موثر بوده‌اند. با این حال، تلاش برای ترور دانشمندان آن به شکست انجامید.
در واقع، به نظر می‌رسد وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران، در این جنگ سایه‌وار موفق به ترور هیچ‌یک از اهداف خود نشدند.
در حالی‌که موساد بر نفوذ یک هسته عملیاتی از عوامل آموزش‌دیده و حرفه‌ای به داخل ایران تکیه داشت، رویکرد دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی این بود که بسنجد عوامل تازه‌کار تا چه اندازه حاضرند پیش بروند.
یوسی ملمان، کارشناس اطلاعاتی اسرائیل، از قول یکی از مقام‌های آژانس امنیت اسرائیل (شین‌بت) این روش را «رویکرد دانه پاشیدن و دعا کردن» یا همان انداختن تیری در تاریکی توصیف کرد که به‌دنبال دست‌یابی به تعداد محدودی عامل باکیفیت از طریق سرمایه‌گذاری‌های کم‌ریسک روی تعداد زیادی از افراد است.
پس از انجام وظایف ساده‌ای مانند نصب پوستر یا گرفتن عکس، از این عوامل خواسته می‌شد ماموریت‌های جدی‌تری را در ازای پول بیشتر انجام دهند.
یکی از این افراد که از خانه دانشمند هسته‌ای موسسه وایزمن عکاسی کرده بود، پیشنهادی ۶۰ هزار دلاری برای قتل آن دانشمند و خانواده‌اش و آتش زدن خانه‌شان گرفت.
بر اساس کیفرخواست، این فرد پیشنهاد را پذیرفت و چهار مرد خشن محلی را که همگی از شهروندان عرب‌تبار اسرائیل بودند برای اجرای ماموریت اجیر کرد اما شب ۲۵ شهریور ۱۴۰۳، وقتی این گروه برای اجرای نقشه به درِ ورودی موسسه وایزمن رسیدند، از نگهبانی جلوتر نرفتند و با حالتی آرام محل را ترک کردند.
روز پس از آن حمله نافرجام، رابطان ایرانی به آن فرد که یک یهودی اسرائیلی بود گفتند دوباره به موسسه وایزمن برود و عکس‌های بیشتری بگیرد.
او در روشنای روز به محل رفت، توانست از نگهبانی عبور کند و از خودروی دانشمند مورد نظر فیلم بگیرد و در مقابل، ۷۰۹ دلار دستمزد دریافت کند.
در ادامه، عوامل جمهوری اسلامی از او پرسیدند که آیا حاضر است یک دستگاه ردیاب روی خودرو نصب کند که او این درخواست را رد کرد.
این الگو بارها و بارها در کیفرخواست‌ها تکرار شده است.
اگرچه جذب افرادی که حاضر بودند در ازای پول، عکس بگیرند یا شب‌نامه پخش کنند، برای ماموران اطلاعات جمهوری اسلامی آسان بود اما به نظر می‌رسد مسئولان اطلاعاتی در تهران بیش از حد عجله داشتند و نتوانستند عوامل بلندمدت را به‌درستی پرورش دهند.
در چندین مورد، تنها چند روز پس از انجام ماموریت‌های اولیه، ناگهان از این افراد پرسیده شد که آیا حاضرند مقامات بلندپایه را ترور کنند؟
در مورد گروه آذربایجانی تبارها، از آن‌ها خواسته شده بود که یک قاتل حرفه‌ای پیدا کنند اما آن‌ها نپذیرفتند.
از همان فردی که حاضر نشده بود دستگاه ردیاب روی خودروی دانشمند نصب کند، چند روز بعد پرسیده شد آیا مایل است یک کوکتل مولوتف به سمت خودروی نتانیاهو پرتاب کند؟
در جریان این پرونده‌ها، تاکنون تنها یکی از مظنونان به اتهامات اعتراف کرده، محکوم شده و به زندان افتاده است.
